Inhibitor samobójczy

enzym uczestniczy w aktywacji inhibitora – popełnia samobójstwo

taki inhibitor nieaktywny jest podobny do substratu. W katalizie powstaje reaktywny związek pośredni, który tworzy silne wiązanie kowalencyjne z enzymem lub częściej z grupą prostetyczną (z koenzymem nie, bo ten oddysocjowuje). Powstały kompleks nie dysocjuje i nie mogą się przyłączać następne substraty.

Zalety: inhibitor podobny do znanego nam substratu, łatwo wprowadzić reaktywne grupy, aktywowane tylko przez enzym docelowy

Wady: nieodwracalność tej inhibicji

Przykład:

ostarsze Inhibitory MAO (oksydaza monoaminowa, rozkładanie adrenaliny i noradrenaliny),

oPenicylina, sulbaktam (antybiotyki beta-laktamowe) – blokowaie syntezy ściany komórkowej bakterii przez nieodwracalne zatrucie enzymu alanyloalaninowej karboksypeptydazy-transpeptydazy. Niektóre bakterie syntezują beta-laktamazę, broniąc się – podajemy inhibitory beta-laktamazy + antybiotyk.

oAZT (azydotymidyna, inhibitor RT; oprócz tego emtricitabina, tenofovir)

o5-FU (5-fluorourydyna, nowotwory) – przekształcany w inhibitor syntazy tymidylanowej

Leki naśladują naturalne grupy chemiczne aby zablokować enzym np. sulfonamid zamiast PABA w syntezie kwasu foliowego.