Zakres podmiotowy poszczególnych ubezpieczeń
Zakres podmiotowy bezp. Emerytalnych i rentowych.
Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:
pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów,
Rozszerzenie def. Pracownika w świetle przepisów bezp.
- jeżeli pracodawca poza umową o pracę zawiera umowę zlecenie z pracownikiem to te dwie umowy stanowią stosunek pracy
Zawężenie def. Pracownika
- rodzina osoby prowadzącej działalność gospodarczą są jej współpracownikami, nie zaś pracownikami
2) osobami wykonującymi pracę nakładczą,
3) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,
4) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jeżeli zostały zawarte z jednym zleceniodawcą na czas dłuższy niż 14 dni, a okres przerwy między nimi wynosi mniej niż 60 dni, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4 (brak umowy o dzieło)
5) osoby prowadzące działalność pozarolniczą
twórcy i artyści
osoby wykonujące wolne zawody
osoby prowadzące działalność gospodarczą
wspólnicy spółki jawnej, komandytowej, partnerskiej i jednoosobowej spółki z. o. o.
duchowni: członkowie zakonów kontemplacyjnych, zw. Religijnych ( do 25 r życia alumni przebywający w seminariach duchownych są wyłączeni z systemu bezp.. społ.
Funkcjonariusze służby celnej
4. Osoby określone w ust. 1 pkt 4 nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli są uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 lat.
Art. 7. Prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje:
1) małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą,
2) osobom, które z powodu sprawowania opieki nad członkiem rodziny spełniającym warunki do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2,
3) obywatelom polskim wykonującym pracę za granicą w podmiotach zagranicznych oraz obywatelom polskim wykonującym pracę w podmiotach zagranicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli podmioty te nie posiadają w Polsce swojej siedziby ani przedstawicielstwa,
4) studentom oraz uczestnikom dziennych studiów doktoranckich, jeżeli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu,
5) alumnom seminariów duchownych, nowicjuszom, postulantom i juniorystom do ukończenia 25 roku życia.
6) wnioskodawców z państw członkowskich UE odbywających staż adaptacyjny
Art. 10. Osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi oraz osoby, o których mowa w art. 7 pkt 3, mogą po ustaniu tych ubezpieczeń kontynuować je dobrowolnie, jednakże wówczas, gdy okres tego ubezpieczenia przekracza 10 lat, nie obowiązuje gwarancja wypłaty minimalnego świadczenia, w wypadku gdy stan własnego konta ubezpieczonego nie będzie go zapewniał.
Ubezpieczenie chorobowe
Art. 11. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby
-pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów
-członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych
-osobami odbywającymi zastępcze formy służby wojskowej
2. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10.
-osobami wykonującymi pracę nakładczą
- osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jeżeli zostały zawarte z jednym zleceniodawcą na czas dłuższy niż 14 dni, a okres przerwy między nimi wynosi mniej niż 60 dni, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4,
- osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi,
- osobami wykonującymi odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania
- duchownymi,
Ubezpieczenie wypadkowe
Brak dobrowolności objęcia ubezpieczeniem wypadkowym!
art. 12. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
Wyłączeni:
Osoby bezrobotne pobierające zasiłek dla bezrobotnych
Chałupnicy
Żołnierze niezawodowi pełniący służbę czynną
Osoby na urlopach wychowawczych ,zasiłkach macierzyńskich
Osoby pobierające stypendium na pdst przepisów o promocji zatrudnienia
Osoby pobierające świadczenia socjalne
Osoby dobrowolnie objęte bezp. Emerytalnym i rentowym
Powstanie obligatoryjnego podlegania ubezpieczeniu społecznemu
- z chwilą powstania tytułu ubezpieczeniowego
Ustanie obligatoryjnego ubezp.. społ.
- z chwilą zakończenia tytułu na pdst którego ubezpieczenia te powstały
Składniki ubezp. Społecznych ( wysokość)
Wysokości składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe wyrażone są w formie stopy procentowej, jednakowej dla wszystkich ubezpieczonych.2. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe jest zróżnicowana dla poszczególnych płatników składek i ustalana w zależności od poziomu zagrożeń zawodowych i skutków tych zagrożeń.
Składki emerytalne
19,52% podstawy wymiaru składek
- obowiązek opłacenia składki ciąży po połowie na płatniku i ubezpieczającym
Definicja płatnika
Podmiot na rzecz którego jest wykonywana określona praca zarobkowa lub jest zobowiązany do płacenia na rzecz ubezpieczonego świadczeń.
Składki rentowe
6% podstawy wymiaru składki
- 4,5 % płatnik + 1,5% ubezpieczony
Składki na ubezpieczenie chorobowe
2,45% podstawy wymiaru składek
- całkowicie obowiązek płatniczy ciąży na ubezpieczonym
Składki na ubezpieczenie wypadkowe
0,4% - 8,12% podst. Wymiaru składek- wielkość ustawowa
0,67% - 3,33% podst. Wymiaru składek – wielkość obowiązująca w roku 2009
- obowiązek ciąży całkowicie na płatniku
Osoby duchowne
80 % składek pokrywa fundusz kościelny
Misjonarze
100% składek pokrywa fundusz kościelny
Podstawa wymiaru składek
- przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym- dot. Pracowników, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, służba celna
- nie uwzględnia się się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną lub zasiłków
W czasie niezdolności do pracy wynagrodzenie wypłacane jest w wysokości 100% dot:
- kobiet w ciąży
- osób niezdolnych do pracy wskutek wypadku w pracy
- osób przebywających na badaniach do przeszczepu ( dawca)
Za 33 dni zwolnienia chorobowego wypłacane jest wynagrodzenie przez pracodawcę w wys. 80 %
Wyłączenia dotyczące podstawy wymiaru składek
Nagrody jubileuszowe, o ile są wypłacane nie częściej niż co 5 lat
Odprawy wypłacane pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę
Odszkodowania lub rekompensaty wypłacone pracownikowi niezależnie od ich winy ( zwolnienia grupowe)
Ekwiwalenty wypłacone przez pracodawcę na czyszczenie ubrań roboczych
Osoby zatrudnione na pdst. Umowy zlecenia
- podst. Wymiaru składki jest wysokość wynagrodzenia
- w przypadku braku takich postanowien w umowie jest to kwota zadeklarowana przez pracownika jednak nie mnie niż minimalne wynagrodzenie
Osoby pobierające zasiłek
- pdst wymiaru składek- wysokość zasiłku
Osoby prowadzące działalność pozarolniczą
- kwota zadeklarowana, nie mniej niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
Osoby prowadzące działalność gospodarczą
-po raz pierwszy lub po 5 latach wznowiły działalność przez 24 mies opłacają 30 % minimalnego wynagrodzenia
Preferencyjne zasady nie dotyczą osób które rozpoczęły działalność gospodarczą na rzecz tego samego podmiotu z którym wcześniej była zawarta umowa o pracę. W takim przypadku pdst wymiaru składek jest kwota nie mniejsza niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
Dotychczas
-nie istniała instytucja zawieszenia działalności gospodarczej uprawniająca do zwolnienia z opłacania składek ubezpieczeniowych
- od 2009 r. istnieje instytucja zawieszenia działalności gospodarczej na gruncie przepisów ubezpieczeniowych.
Wprowadzono max kwotę w ciągu roku od której można odprowadzić składki na bezp.. emerytalne i rentowe
Podstawą wymiaru składki jest 30x przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia tj ok. 96 000 zł po osiągnięciu tej kwoty w ciągu roku, składki nie zostają pobierane do końca roku
Brak ograniczeń w przypadku ubezpieczeń wypadkowych
W przypadku ubezpieczenia dobrowolnego chorobowego miesięczna max podstawa wymiaru składki wynosi 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
Przedawnienie roszczeń z tytułu składek- 10 lat
Terminy opłacania składek
Art. 47. 1. Płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2a i 2b, nie później niż:
1) do 10 dnia następnego miesiąca -- dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie,
2) do 5 dnia następnego miesiąca -- dla jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych w rozumieniu art. 20 ust. 1, art. 24 ust. 1 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104);
3) do 15 dnia następnego miesiąca -- dla pozostałych płatników.
1a. Twórcy i artyści przesyłają deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne oraz opłacają składki za okres wykonywania działalności twórczej lub artystycznej przed dniem wydania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców w terminie opłacania składek za miesiąc, w którym otrzymali decyzję.
2b. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność, opłacające wyłącznie składki na ubezpieczenie zdrowotne za siebie lub osoby z nimi współpracujące, są zwolnione z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej lub imiennych raportów miesięcznych za kolejny miesiąc, jeżeli w ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej lub imiennym raporcie miesięcznym zadeklarowały do podstawy wymiaru składek kwotę w wysokości najniższej podstawy wymiaru określonej w art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, obowiązującej je i osoby z nimi współpracujące, i nie nastąpiła żadna zmiana w stosunku do miesiąca poprzedniego, z zastrzeżeniem ust. 2c.
Umowa o odroczenie terminu płatności
Art. 29. 1. Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Odroczenie terminu płatności może dotyczyć jedynie należności finansowanej przez płatnika składek.
1a. Odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty następuje w formie umowy.
2. Od składek, które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku o udzielenie tych ulg.
3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja podatkowa.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Zakład ustala opłatę prolongacyjną na zasadach i w wysokości przewidzianej w ustawie - Ordynacja podatkowa dla podatków stanowiących dochód budżetu państwa.
Odroczenie terminu płatności składek ZUS oznacza przesunięcie daty wymagalności ich zapłaty. Jednym słowem, jest to wyrażenie zgody na ustalenie nowego (z reguły późniejszego) terminu ich płatności.
Przedsiębiorca, który przewiduje przejściowe trudności z wywiązywaniem się z obowiązku terminowego regulowania składek ubezpieczeniowych może wystąpić do ZUS z wnioskiem o odroczenie terminu ich płatności. Wniosek taki składa się w ZUS najpóźniej przed upływem ostatniego dnia terminu płatności składek, pamiętając o jego odpowiednim umotywowaniu.
Złożony wniosek powinien wskazywać:
przyczyny, które miały wpływ na brak możliwości opłacenia bieżących składek,
możliwości płatnicze i propozycję nowego terminu zapłaty składek.
Samo złożenie przez przedsiębiorcę wniosku o odroczenie terminu płatności składek nie jest równoznaczne z udzieleniem ulgi. Nie powoduje też jednoczesnego odstąpienia od negatywnych skutków (tj. poboru odsetek za zwłokę) w przypadku odmowy udzielenia ulgi.
Udzielenie ulgi jest ze strony ZUS decyzją uznaniową. Rozpatrując wniosek o odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek ubezpieczeniowych, ZUS bierze pod uwagę możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Wynika to z art. 29 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Podstawowym warunkiem, jaki musi być spełniony przez wnioskodawcę, jest opłacenie w całości składek finansowanych ze środków osób ubezpieczonych. Odroczenie terminu płatności dotyczy bowiem wyłącznie składek finansowanych przez płatnika.
Nie jest możliwe uzyskanie odroczenia terminu płatności składek częściej niż raz na 6 kolejnych miesięcy, a maksymalny okres odroczenia może wynieść 6 miesięcy.
W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku przedsiębiorca nie zapłaci odsetek za zwłokę. Jednak ZUS od kwoty odroczonej składki naliczy mu opłatę prolongacyjną.
Wylicza się ją w sposób określony w ustawie - Ordynacja podatkowa. Nie jest to opłata stała pobierana w każdym przypadku w takiej samej wysokości. Jej wysokość uzależniona jest bowiem od:
kwoty odroczonej składki,
liczby dni, na które odroczono termin jej płatności oraz
stawki opłaty prolongacyjnej (wynosi ona 50% stawki odsetek za zwłokę, obowiązujących w dniu zawarcia umowy odraczającej termin płatności składek).
Wcześniejsze spłacenie w ZUS odroczonej należności nie wpływa na obniżenie wysokości opłaty prolongacyjnej. ZUS nie nalicza opłaty prolongacyjnej w przypadku, gdy przedsiębiorca uzyskał zgodę na odroczenie terminu płatności z powodu klęski żywiołowej bądź wypadku losowego.
W przypadku uzyskania omawianej ulgi podstawowym obowiązkiem przedsiębiorcy jest opłacanie bieżących składek w obowiązującym terminie i w należnej wysokości. Dotyczy to umowy, gdzie termin odroczenia jest dłuższy niż 1 miesiąc. Niewywiązanie się przez przedsiębiorcę z obowiązku uregulowania bieżących składek przez okres dłuższy niż 14 dni, spowoduje rozwiązanie przez ZUS zawartej umowy. W takiej sytuacji należności odroczone stają się bezwzględnie wymagalne, wraz z należnymi z tego tytułu odsetkami za zwłokę. Liczy się je wtedy od dnia następującego po upływie terminu płatności składek do dnia zapłaty należności, włącznie z tym dniem. Ponadto ściągnięcie należności może być też skierowane przez ZUS na drogę egzekucyjną.
Ustawa o emeryturach i rentach z FUS
Emerytury dla osób urodzonych po 1.1.1949
Art. 27. Ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:
1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn,
2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.
Art. 27a. Emeryturę przyznaje się z urzędu zamiast pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Przepis art. 24a ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 28. Ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:
1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn,
2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn.
Art. 29. 1. Ubezpieczeni urodzeni przed 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1, mogą przejść na emeryturę:
1) kobieta – po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30- letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20- letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy,
2) mężczyzna – po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.
UWAGA! Art. 29 ust. 1 straci moc 31 października 2009 r. w zakresie, w jakim nie przyznaje prawa do emerytury w obniżonym wieku mężczyźnie na takich samych zasadach jak kobiecie – wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 23 października 2007 r. – P 10/07 (DzU nr 200, poz. 1445).
2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje ubezpieczonym, którzy:
1) ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, byli pracownikami oraz
2) w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy.
3. Spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy.
Sposób obliczania wysokości dla osób ur. Przed 01.01.1949
24%Kb+(1,3%*os+0,7%*ns)p
Kb – kwota bazowa wym. 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne,
os – okresy składkowe
*Art. 6. 1. Okresami składkowymi są następujące okresy:
1) ubezpieczenia,
2) opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, w przepisach wymienionych w art. 195 pkt 1 – 4 i 8, w przepisach o adwokaturze, w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz w przepisach o pomocy społecznej,
3) zaliczone do okresów ubezpieczenia społecznego duchownych:
a) okresy pozostawania duchownymi przed 1 lipca 1989 r., pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za cały okres podlegania temu ubezpieczeniu,
b) okresy przebywania duchownych na misjach oraz okresy prowadzenia przez duchownych działalności duszpasterskiej wśród Polonii, przypadające po 14 listopada 1991 r., do dnia wejścia w życie ustawy,
4) czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej równorzędne albo okresy zastępczych form tej służby,
5) działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,
6) pełnionej w Polsce służby:
a) w Policji (MO),
b) w UOP, ABW i AW, SKW i SWW oraz CBA (w organach bezpieczeństwa publicznego),
c) w SG,
d) w SW,
e) w PSP,
f) w SC,
g) w BOR,
7) pobierania zasiłku macierzyńskiego,
8) osadzenia w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy skazania albo bez wyroku po 31 grudnia 1956 r. za działalność polityczną,
9) zatrudnienia za granicą osób, które w tym czasie nie były obywatelami polskimi, jeżeli osoby te powróciły do kraju po 22 lipca 1944 r. i zostały uznane za repatriantów,
10) świadczenia pracy po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 r.
ns – okresy nieskładkowe
p – podstawa wymiaru emerytury (art. 15) obliczając p uwzględnia się przeciętne wynagrodzenie z 10 lat wybranych z okresu lat 20, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emerytury.
Emerytury dla osób ur. po 1.1.1949
Art. 15. 1. Podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.
2. W przypadku gdy zainteresowany w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłosił wniosek o emeryturę, pobierał przez więcej niż 10 lat zasiłek przedemerytalny, podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany nabył prawo do tego zasiłku.
3. Do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy,z zastrzeżeniem ust. 3a.
3a. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty uwzględnia się kwoty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, przysługujących ubezpieczonemu w roku kalendarzowym przypadającym po 2004 r., z tym że łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wynagrodzeń i zasiłków nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
4. W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:
1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,
2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,
3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty,oraz
4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19.
5. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250 proc.
6. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.
7. Przepisy ust. 1 – 6 stosuje się odpowiednio do osoby, która osiągała uposażenie.
8. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty przysługującej duchownym przyjmuje się przeciętną podstawę wymiaru składek z pełnych lat kalendarzowych ubezpieczenia przypadających po 1 lipca 1989 r. do dnia, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie, z tym że z okresu nie dłuższego niż określony w ust. 1; na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru ustala się w myśl ust. 1.
E=
Sk – wysokość składek zgromadzonych na indywidualnych kontach ubezpieczonych
Kp – kapitał początkowy dla osób ur. Po 31.12.1948 a przed 01.01.1999 podlegały ubezpieczeniu społecznemu
Renty z tytułu niezdolności do pracy
Art. 57. 1. Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:
1) jest niezdolny do pracy,
2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,
3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3 – 8 i 9 lit.
a), pkt 10 lit. a), pkt 11 – 12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15 – 17 oraz art. 7 pkt 1 – 4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.
Art. 57a. Warunek określony w art. 57 ust. 1 pkt 2 nie jest wymagany od ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.
Art. 57b. 1. Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.
2. Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca:
1) innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego,
2) zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych,
3) zwykłego spożywania posiłków,
4) odbywania nauki lub studiów.
3. Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w drodze do pracy lub z pracy dokonują w karcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych, będących pracownikami, a w stosunku do pozostałych ubezpieczonych podmioty określone w art. 5 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DzU nr 199, poz. 1673).
4. Minister właściwy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, sposób jego dokumentowania, wzór karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy oraz termin jej sporządzania, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitości sposobu informowania o zaistnieniu wypadku.
Przesłanki otrzymania renty:
- niezdolność do pracy,
- określony czas powstania niezdolności
- staż rentowy
Niezdolność do pracy – osoba w skutek naruszenia sprawności organizmu utraciła całkowicie lub częściowo zdolność do pracy i nie rokuje poprawy, odzyskania owej poprawy.
Całkowita niezdolność do pracy – nie jest zdolna do jakiejkolwiek pracy
Częściowa niezdolność – w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z kwalifikacjami
Całkowita niezdolność o charakterze kwalifikowanym – osoba nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji
Uprawnienia do orzekania w sprawach niezdolności do pracy:
Lekarze orzecznicy ZUS-u
Wcześniej istniały komisje lekarskie
Odwołanie od decyzji lekarza orzecznika:
- w ciągu 14 dni sprzeciw złożony do komisji lekarskiej
ZUS ma możliwość wnieść zarzut o niewłaściwości orzeczenia (14 dni).
Orzeczenie o zmianie kwalifikacji:
- przyznanie renty szkoleniowej
PODSTAWOWY OKRES – okres ubezpieczenia 18 miesięcy od momentu ustania ubezpieczenia do powstania niezdolności do pracy
STAŻ RENTOWY:
- uwzględnia okresy składkowe i nieskładkowe,
- okresy krótsze niż w przypadku emerytur,
- waha się od 1 roku do 5 lat im osoba starsza tym dłuższy staż rentowy musi wykazać,
- staż jednoroczny u osób poniżej 20 roku życia,
- Staż 5 letni u osób powyżej 30 roku życia,
- w ciągu 10 lat przed powstaniem niezdolności do pracy lub przed złożeniem wniosku o przyznanie renty należy wykazać 5 letni staż rentowy
WYJĄTKI:
Uproszczony sposób otrzymania renty:
Osoba o długim stażu pracy:
- kobiety 20 lat
- mężczyźni 25 lat
+ niezdolność do pracy
Nie jest brany pod uwagę czas powstania niezdolności
Niezdolność do pracy
+ wypadek wydarzył się w trakcie pokonywania drogi z miejsca zamieszkania do miejsca pracy
Nie jest brany pod uwagę staż pracy (staż rentowy, czyli okresy składkowe i nieskładkowe)
Renta z tytułu niezdolności do pracy:
- charakter okresowy – gdy osoba ma rentę na powrót do zdrowia (nie dłuższy niż 5 lat)
- renta stała
Renta szkoleniowa
- przyznawana na okres 6 m-cy
- możliwość skrócenia lub wydłużenia owego okresu
Starosta wysyła do ZUS-u z wnioskiem o przedłużenie na okres przekwalifikowania, max wydłużenie wynosi 36 m-cy
Skrócenie okresu renty szkoleniowej
Wniosek starosty do ZUS-u gdy:
- osoba nie poddaje się przekwalifikowaniu
- brak możliwości przekwalifikowania
Rsz = 75%p
p – podstawa wymiaru renty, nie mniejsza niż renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy
Możliwość podjęcia pracy podczas pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy
Przychód nie może być większy niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
Przekroczenie progu powoduje zawieszenie renty
W przypadku renty szkoleniowej nie jest możliwe uzyskanie przychodu. Prawo do renty zostaje cofnięte.
RENTY RODZINNE
Art. 65. 1. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.
2. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy.
3. uchylony.
Art. 66. Renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
Art. 67. 1. Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68 – 71:
1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione,
2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej,
3) małżonek (wdowa i wdowiec),
4) rodzice.
2. Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające.
Art. 68. 1. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:
1) do ukończenia 16 lat,
2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo
3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.
2. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów.
Art. 69. Przyjęte na wychowanie i utrzymanie wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 2, mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki określone w art. 68, a ponadto:
1) zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraz
2) nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli:
a) nie mogą zapewnić im utrzymania albo
b) ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd.
Art. 70. 1. Wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli:
1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo
2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole – 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej.
2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2.
3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
4. Wdowa niespełniająca warunków do renty rodzinnej określonych w ust. 1 lub 2 i niemająca niezbędnych źródeł utrzymania ma prawo do okresowej renty rodzinnej:
1) przez okres jednego roku od chwili śmierci męża,
2) w okresie uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od chwili śmierci męża.5. Przepisy ust. 1 – 4 stosuje się odpowiednio do wdowca.
Art. 71. Rodzice mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli:
1) ubezpieczony (emeryt lub rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania,
2) spełniają odpowiednio warunki określone dla wdowy i wdowca w art. 70 ust. 1 i 2 oraz, co do wieku, również w art. 70 ust. 5.
Art. 72. W razie ustania prawa do renty rodzinnej z powodu ustąpienia niezdolności do pracy stosuje się odpowiednio przepis art. 61.
Art. 73. 1. Renta rodzinna wynosi:
1) dla jednej osoby uprawnionej – 85 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu,
2) dla dwóch osób uprawnionych – 90 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu,
3) dla trzech lub więcej osób uprawnionych – 95 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.
2. Za kwotę świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, uważa się kwotę emerytury, z zastrzeżeniem ust. 3, lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
3. Jeżeli emerytura zmarłego została obliczona wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4, rentę rodzinną oblicza się jako procent świadczenia zmarłego w wysokości pomniejszonej o te zwiększenia, odpowiednio do liczby uprawnionych do renty. Tak obliczoną rentę rodzinną uzupełnia się do wysokości uwzględniającej 50 proc. zwiększenia, które przysługiwałoby zmarłemu.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do obliczania renty rodzinnej po osobach mających ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów, o których mowa w art. 195.
5. Renty rodzinne wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych rent podlegają odpowiedniej refundacji:
1) w części odpowiadającej zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3 i 4, oraz w części odpowiadającej okresom pracy w gospodarstwie rolnym uwzględnionym w myśl art. 63 ust. 1 – z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników,
2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty świadczenia najniższego – z budżetu państwa.
Art. 74. 1. Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna, z uwzględnieniem ust. 2 – 4.
2. Renta rodzinna podlega podziałowi na równe części między uprawnionych.
3. W razie ujawnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania podziału renty rodzinnej po raz pierwszy lub zmiany warunków dotychczasowego podziału renty ze względu na zmianę liczby osób uprawnionych organ rentowy dokonuje podziału świadczenia od miesiąca ujawnienia tych okoliczności. Przepisy art. 129 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
4. W razie ujawnienia okoliczności powodujących ustanie podziału renty rodzinnej przepis art. 133 stosuje się odpowiednio.
EMERYTURY KAPITAŁOWE
Rodzaje:
- emerytury okresowe – po ukończeniu 60 roku życia kobiety, po 65 roku życia mężczyźni
- emerytury dożywotnie uruchomione po 2014 roku, po 65 roku życia
Emerytury okresowe:
- określony wiek pow. 60 roku życia
- wartość kapitału zgromadzonego w OFE w wysokości 20x dodatku pielęgnacyjnego
Emerytury dożywotnie:
- określony wiek powyżej 65 roku życia,
- emerytura hipotetyczna wynosi min 0,5 dodatku pielęgnacyjnego
- emerytura hipotetyczna obliczana jest
Emerytura okresowa pobierana jest przez max 5 lat.
Prawo do emerytury okresowej wygasa:
- z chwilą śmierci
- wyczerpanie środków
- po ukończeniu 65 roku życia
Jeżeli kobieta ukończy 60 lat i chce uzyskać emeryturę okresową:
- musi złożyć wniosek do ZUS
- występuje z zapytaniem jaki kapitał został zgromadzony na koncie, ZUS wylicza wysokość emerytury
- ZUS przekazuje informację do OFE,
- ZUS i OFE wypłacają swoje części,
- osoba ma szansę na ponowne obliczenie wartości emerytury okresowej (np. po roku, gdy dorobi sobie i będzie płacić składki)
Emerytura dożywotnia:
- złożenie wniosku
- w przypadku kobiet pobierających emeryturę okresową po jej wygaśnięciu w wieku 65 lat wniosek nie jest wymagany, kobieta przechodzi na emeryturę dożywotnią,
- osoby, które z urzędu przechodzą na emeryturę nie muszą składać wniosku
ZUS na 3 m-ce przed uzyskaniem wieku emerytalnego (65lat) poinformuje o ofercie emerytury dożywotniej
ZUS nie wypłaci emerytury do momentu dokonania wyboru przez ubezpieczonego oferty emerytalnej.
Procedura uzyskania emerytury dożywotniej:
Wybór oferty zakładu emerytalnego
OFE do ZUS-u przekazuje zgromadzony kapitał
ZUS sprawdza czy emerytura hipotetyczna wyniesie 50% dodatku pielęgnacyjnego
Kapitał przekazany przez OFE do ZUS oznacza, że osoba nie należy do OFE
ZUS przekazuje kapitał do Funduszu Emerytur Dożywotnich
FED przekazuje do ZUS odpowiednią kwotę, którą ZUS wypłaca
Członkowstwo w OFE:
- z wyboru (umowa z OFE)
- z urzędu (wskazanie przez ZUS)
W przypadku śmierci małżonka zgromadzony kapitał członka OFE zostaje podzielony na:
-50% małżonek
-50% osoby wymienione przez członka OFE
Osobami uposażonymi mogą być tylko osoby fizyczne.
ZASIŁEK POGRZEBOWY
- pobieranie zasiłku, emerytury lub renty uprawnia do zasiłku pogrzebowego
- śmierć osoby uprawnionej uprawnia do zasiłku pogrzebowego
- jeżeli w dniu śmierci ubezpieczonego, ubezpieczony spełnia warunki do zasiłku lub renty, przysługuje zasiłek pogrzebowy
UPRAWNIENI:
- w przypadku członków rodziny, aby otrzymać zasiłek pogrzebowy wystarczy okazanie aktu zgonu
- pracodawca może ubiegać się o zasiłek pogrzebowy, jeżeli przedstawi dowody ponoszonych kosztów
- koszty pogrzebu nie mogą być wyższe niż 200% miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia, aby ubiegać się o wypłatę świadczenia
- wniosek o wypłatę należy złożyć w ciągu roku od śmierci ubezpieczonego, w przeciwnym razie uprawnienie do świadczenia wygasa
DODATKI DO EMERYTUR I RENT
Art. 75. 1. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Dodatek pielęgnacyjny wynosi 106,41 zł miesięcznie. (UWAGA! Od 1 marca 2006 r. – 153,19 zł; MP nr 12, poz. 166).
3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja.
4. Osobie uprawnionej do emerytury lub renty przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż
2 tygodnie w miesiącu.
Art. 76. 1. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest sierota zupełna, przysługuje jej dodatek dla sierot zupełnych.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wynosi 200 zł miesięcznie. (UWAGA! Od 1 marca 2006 r. – 287,93 zł; MP nr 12, poz. 166).
3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja.
EMERYTURY POMOSTOWE
Świadczenie wypłacane do momentu przejścia na emeryturę w wieku 60/65 lat
Świadczenie:
- emerytury pomostowe – przyznawane osobom wykonującym pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze
- rekompensaty
Praca w szczególnych warunkach
-praca odznaczająca się dużą uciążliwością, organizm na skutek warunków pracy szybciej starzeje się niż w warunkach normalnych
Praca o szczególnym charakterze
- praca wymagająca sprawności psychofizycznej
Osoba wykonująca pracę o szczególnym charakterze na ½ etatu nie może ubiegać się o emerytury pomostowe.
WARUNKI JAKIE NALEŻY SPEŁNIĆ:
POWSZECHNE:
Wszystkie osoby ubiegające się o świadczenie muszą spełnić.
- osoby urodzone po 31.12.1949
- staż : k. 20 lat, m. 25 lat
- przed 01.01.1999 osoby wykonywały pracę o szczególnym charakterze
- po 31.12.2008 wykonywały pracę w szczególnych warunkach na podstawie nowej ustawy
- rozwiązanie stosunku pracy
SZCZEGÓLNE:
Warunki uzależnione od warunków pracy.
- wiek
- staż pracy
- dodatkowe kryteria np. zaświadczenie o niezdolności do pracy
Uprawnieni:
- pracownicy
- w niektórych przypadkach twórcy, artyści
- funkcjonariusze służb mundurowych
Emerytura pomostowa zostaje wstrzymana w przypadku, gdy świadczeniobiorca ponownie wykonuje pracę w szczególnych warunkach, bez względu na wysokość otrzymywanych przychodów.
Obowiązki pracodawcy:
- sporządzenie wykazu prac prowadzonych w szczególnych warunkach
- opłata składki 1,5% wysokości podstawy wymiaru składki na fundusz emerytur pomostowych
Rekompensaty z tytułu pozbawienia uprawnień do emerytury pomostowej:
- spełnienie warunków: a) praca w szczególnych warunkach; b) 15 lat pracy
ZASIŁEK CHOROBOWY
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie okresu wyczekiwania. Okres ten jest zróżnicowany w zależności od charakteru ubezpieczenia. Osoba podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo ma prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Od dnia 1 stycznia 2009 r. osoba podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie prawo do zasiłku chorobowego nabywa po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia. Wcześniej okres ten wynosił 180 dni. Do okresu ubezpieczenia zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa w ubezpieczeniu nie przekracza 30 dni albo jest spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej.
Bez okresu wyczekiwania zasiłek chorobowy przysługuje:
absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
ubezpieczonym, których niezdolność do pracy spowodowana została chorobą zawodową lub wypadkiem w pracy (zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego) albo wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy (zasiłek z ubezpieczenia chorobowego),
ubezpieczonym obowiązkowo, którzy legitymują się co najmniej 10-letnim okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
posłom i senatorom, którzy przystąpią do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Zasiłek chorobowy przysługuje także, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego:
nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego albo
nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby (oznaczonej w zaświadczeniu lekarskim kodem literowym "E").
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy, nie dłużej niż przez 182 dni, a w przypadku gruźlicy (oznaczonej przez lekarza w zaświadczeniu lekarskim kodem "D") - nie dłużej niż przez 270 dni. Od 1 stycznia 2009 r. również ubezpieczone, których niezdolność do pracy przypada na okres ciąży mają prawo do zasiłku chorobowego przez okres do 270 dni.
Pracownikom, osobom wykonującym pracę nakładczą oraz osobom odbywającym służbę zastępczą zasiłek chorobowy przysługuje od 34. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, a jeżeli ukończyli 50 rok życia - od 15. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym. Za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie do 33 lub odpowiednio do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, zachowują oni prawo do wynagrodzenia, na podstawie art. 92 Kodeksu pracy. Czternastodniowy okres wypłaty wynagrodzenia za czas choroby ma zastosowanie od następnego roku kalendarzowego, w którym osoba będąca pracownikiem, osoba wykonująca pracę nakładczą albo osoba odbywająca służbę zastępczą ukończyła 50 rok życia. Przepis dotyczący czternastodniowego okresu wypłaty wynagrodzenia za okres choroby obowiązuje od 1 lutego 2009 r.
Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego - z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową przysługuje osobom podlegającym ubezpieczeniu wypadkowemu:
pracownikom - od pierwszego dnia niezdolności do pracy, nawet jeżeli pracownik nie wykorzystał jeszcze okresu 33 dni lub odpowiednio 14 dni, za który zachowuje prawo do wynagrodzenia na podstawie art. 92 Kodeksu pracy,
Zasiłek nie należy:
- osobom, które stały się niezdolne do pracy z powodu przestępstwa umyślnego,
- są niezdolne do pracy z tytułu uzależnienia
Jeżeli osoba wyczerpała zasiłek chorobowy i jest nadal niezdolna może złożyć niosek o świadczenie rehabilitacyjne.
Świadczenie rehabilitacyjne na okres nie dłuższy niż 12 m-cy
Wysokość:
- zasiłek chorobowy: 80% podstawy wymiaru składki na zasiłek chorobowy;
Jeśli w szpitalu to 70%
- 100% jeśli choroby przypadają w okresie ciąży lub są spowodowane w momencie drogi do pracy
Wysokość świadczenia zależy od tego jak długo osoba pobiera:
- za pierwsze 3 m-ce 90%
- za pozostały okres 75%
- w okresie ciąży 100%
Jeżeli osoba wykorzystała okres zasiłkowy i nadal nie zjawia się w pracy, pracodawca może zwolnić.
ZASIŁEK WYRÓWNAWCZY
- tylko pracownikom
- przysługuje w okresie rehabilitacji zawodowej
- max 24 m-ce
- wstrzymuje się po orzeczeniu lekarskim
ZASIŁEK MACIERZYŃSKI
Przysługuje z tytułu urodzenia dziecka lub przyjęcia na wychowanie, przysposobienia.
Przyjęcie na wychowanie – dziecko do 7 lat
Zasiłek wypłaca się przez cały okres trwania urlopu.
Zasiłek macierzyński z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie przysługuje nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 10 roku życia. Okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego w takim przypadku od 1 stycznia 2009 r. nie może być krótszy niż 9 tygodni (63 dni).
Okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego z tytułu urodzenia dziecka wynosi od 1 stycznia 2009 r.:
20 tygodni (140 dni) - w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,
31 tygodni (217 dni) - w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie,
33 tygodnie (231 dni) - w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie,
35 tygodni (245 dni) - w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie,
37 tygodni (259 dni) - w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie.
Matka dziecka, po wykorzystaniu zasiłku macierzyńskiego za okres co najmniej 14 tygodni po porodzie może zrezygnować z dalszego pobierania zasiłku i wcześniej wrócić do pracy. W takim przypadku pozostałą część okresu pobierania zasiłku macierzyńskiego wykorzystuje ubezpieczony ojciec dziecka.
Od następnego roku można ubiegać się o dodatkowy urlop macierzyński od 6 do 8 tygodni. Nie będzie go można dzielić między rodzicami.
Od 2012 roku będzie urlop ojcowski do 12 m-cy.
W okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego nie można zwolnić osoby
2 tygodnie przed porodem można korzystać z urlopu macierzyńskiego
ZASIŁEK OPIEKUŃCZY
- dziecko zdrowe do lat 8
- chore do lat 14
- pow 14 lat lub dorosłym pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym
Dziecko do 2 lat – matka ma prawo do zasiłku opiekuńczego nawet jeśli jest ojciec lub inna osoba
OKRES:
- do lat 14 – 60 dni w roku
- inni członkowie(dzieci powyżej 14 lat, dorośli) – 14 dni w roku
W sumie 60 dni MAX.
2 zasiłek opiekuńczy max 8 tygodni
80% wymiaru zasiłku – wysokość zasiłku opiekuńczego
12 m-cy pełnych z wynagrodzeniem