Politechnika Warszawska
Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych
Laboratorium maszyn roboczych
Sprawozdanie z ćwiczenia MB2 pt.:
„Automatyzacja pracy maszyn roboczych na przykładzie koparki podsiębiernej”
Grupa dziekańska: 3.8 zespół 1 Podzespół 1
Lista osób odrabiających ćwiczenie:
1. Wojtasiak Przemysław
2. Zwierzchowski Łukasz
3. Tudruj Michał
4. Szczęsny Patryk
5. Łukasz Węgrzyniak
6. Michał Zawodnik
Data wykonania ćwiczenia: 17.01.2014r.
1. Celem ćwiczenia było wyznaczenie pracy jaką wykonuje koparka podczas urabiania gruntu i zorientowanie się w proporcjach energii przypadającej na skrawanie i przepychanie gruntu. W tym celu przeprowadziliśmy dwie serie pomiarów. Jedna dla łyżki ramowej a druga dla normalnej.
Parametry cylindra hydraulicznego:
D1 = 80 mm – średnica tłoka
D2 = 56 mm – średnica tłoczyska
A1 = 5024 mm2 – pole powierzchni strony bez tłoczyska
A2 = 2562 mm2 – pole powierzchni z tłoczyskiem
Wartość pracy wykonanej od początku do danego punktu pomiarowego n wyznaczyliśmy ze wzoru:
Wn = Wn − 1 + Fn * ln
2. Wykresy przedstawiające zależność pracy od kolejnych pomiarów.
Plik Z1 – ruch ramienia z łyżką ramową w powietrzu
Plik Z2 – ruch ramienia z łyżka ramową w gruncie
Plik Z4 – ruch ramienia z łyżką normalną w powietrzu
Plik Z4 – ruch ramienia z łyżką normalną w gruncie
3. Porównanie wartości pracy dla poszczególnych warunków urabiania.
Łyżka ramowa w powietrzu: Wrp = 146,5 kJ
Łyżka ramowa w gruncie: Wrg = 1621,1 kJ
Łyżka normalna w powietrzu Wnp = 188,4 kJ
Łyżka normalna w gruncie: Wng = 2372,5 kJ
Praca wykonana przy skrawaniu gruntu:
Ws = Wrg – Wrp = 1474,6 kJ
Praca wykonana przy przepychaniu gruntu:
Wp = Wng – Wrg = 751,4 kJ
Praca wykonana przy urabianiu gruntu:
Wu = Wng – Wnp = 2184,1 kJ
4. Wnioski
Praca wykonana przy skrawaniu gruntu w danych warunkach jest około dwukrotnie większa niż przy przepychaniu gruntu. Obie te prace składają się na energię potrzebną do urabiania gruntu. Jest ona bardzo duża w stosunku do energii potrzebnej do przemieszczenia łyżki.
Ujemna siła na otrzymanych wykresach może świadczyć o pewnym „tłumieniu” swobodnego ruchu ramienia, inaczej siły ciężkości powodowały by gwałtowne ruchy łyżki które utrudniałyby sterowanie łyżki.