SIECI KOMPUTEROWE 2014

Wykłady 10,11

Routing

• Proces znajdowania najwydajniejszej ścieżki łączącej dwa urządzenia

• Funkcja realizowana w warstwie sieciowej przez routery

• Pojedynczy adres jest traktowany jak jedna całość do momentu, gdy wymagany jest adres odbiorcy w celu końcowego dostarczenia danych

Router:

- urządzenie warstwy sieci określające optymalną ścieżkę przesyłania ruchu sieciowego przy wykorzystaniu jednej lub kilku metryk routingu

- utrzymuje tablicę routingu

- wyznacza trasę dla pakietu na podstawie danych w tablicy routingu

- łączy segmenty sieci

Przełącznik pracuje na podstawie adresów sprzętowych, zaś router na podstawie adresów sieciowych.

Router ma dokładnie jedną tablicę routingu (tablica decyzyjna)

RIP – Routing Information Protocol – routing dynamiczny

Właściwości przełącznika I routera

kryterium	router	Przełącznik
Szybkość	Wolniejszy	Szybszy
Warstwa OSI	Sieciowa	Łącza danych
Adresowanie	IP	MAC
Pakiety rozgłoszeniowe	Blokowane	Przekazywane
Bezpieczeństwo	Wyższe	Niższe
Tworzenie tablic	Manualne lub automatyczne	automatyczne

Protokoły routowalne I rutujące

• Routowalne

• Zastosowanie zestawu protokołów dostarczających wystarczającej ilości informacji w adresie warstwy sieci, aby umożliwić routerowi przesłanie danych do celu

• Rutujące( RIP,IRGP, OSPF)

- dostarczanie procesów pozwalających na współdzielenie informacji o trasach

- umożliwienie komunikacji między routerami w celu aktualizacji i utrzymywania tablic routingu

Jak router wyznacza adres sieci docelowej

- ekstrakcja adresu docelowego IP z odebranej ramki

- operacja AND na adresie IP i masce podsieci -> adres docelowej sieci

- porównanie pozycji tablicy routingu z adresem sieci

- wybór tego interfejsu, dla którego adres sieci pasuje na największej liczbie bitów

- transfer pakietu poprzez wybrany interfejs

* szybkość routera zależy od wielkości tablicy routingu

Rodzaje routingu

Statyczny – konfigurowany przez administratora sieci:

- administrator musi modyfikować statyczne wpisy zawsze po zmianie topologii lub konfiguracji

- potrzeba stosowania domyślnego routera

- stosowany gdy sieć jest dostępna tylko przez jedno łącze lub w celu zabezpieczenia topologii sieci

Dynamiczny – administrator konfiguruje interfejsy routera i uruchamia proces dynamicznego routingu

- wiedza o routowaniu jest automatycznie uaktualniana przez proces routingu

Metryka trasy – liczba wyznaczana przez algorytm routowania

Parametry:

Szerokość pasma – łącze Ethernetowe jest preferowane przed łączem dzierżawionym 64 kbps

Opóźnienie – czas potrzebny do przesłania pakietu w każdym łączu na drodze ze źródła do celu

Obciążenie – w jakim stopniu wykorzystywane jest dostępne pasmo

Niezawodność – stopa błędów w łączu sieciowym

Liczba przeskoków – liczba routerów, przez które musi być przesłany pakiet

Impulsy zegarowe – opóźnienie na łączu danych mierzone impulsami zegarowymi

Koszt – wartość przypisana przez administratora sieci, zwykle oparta na szerokości pasma, wydatku pieniężnym lub innej mierze.

Algorytmy IGP i EGP

System autonomiczny – sieć lub zbiór sieci pod wspólną kontrolą administracyjną

Protokół IGP – prowadzi routing danych wewnątrz systemu autonomicznego

Protokół EGP – prowadzi routing danych między systemami autonomicznymi (np. BGP-Border Gateway Protocol)

Protokoły IGP:

- RIP i RIPv2

- IGRP

- EIGRP

-OSPF

-IS-IS

Rodzaje protokołów routing

- wektor odległości – wyznaczenie odległości z kierunku trasy dla pakietu (RIP, RIPv2,IGRP, EIGRP)

- stan łącza – odzwierciedlają aktualny stan topologii sieci (OSPF, IS-IS)

Właściwości protokołu RIP

Klasa protokołu

Metryka – liczba skoków 15

Czas 30 s

Podział na podsieci

Dane niezbędne do wyznaczania podsieci:

- liczba maszyn (numerów IP), które utworzą jedną podsieć (rezerwa numerów dla przyszłych elementów sieci)

- zastosowanie maski sieci o stałej lub zmiennej długości – stosowanie agregowania numerów podsieci

- ograniczenia pasma

* bardzo szybkie medium – 1000 hostów rzadko wymieniających dane

Zadania warstwy transportowej

- segmentacja danych aplikacji wyższej warstwy

- ustanawianie operacji typu end-to-end

- transport segmentów między dwoma hostami końcowymi

- kontrola przepływu zapewniona przez okna przesuwowe

Multipleksowanie – przekazywanie segmentów pochodzących od różnych aplikacji do tego samego lub różnych odbiorców

Zestawianie połączenia: