Przyszłość wodospadu O, wodospadzie pienisty, Spadasz w dół po pradawnych, Gorących lawy soplach, I mienisz się barwami, Jak światło w deszczu kroplach. Spadając tak szumisz głośno, Jak byś żył, żył w samych radościach, Tak jakbyś – rozpamiętywał sceny – Po dawno minionych miłościach. Lecz kiedyś … – wiedz o tym – Staniesz się - rwącą - rzeką, A wtedy – będziesz nosił okręty, Tak jak Ziemię – Atlas święty – Gdzieś w dal, w dal bardzo daleką… I. Iwańska Warszawa 2016-02-12