Funkcje sprawdzają czy podany znak spełnia jakiś konkretny warunek. Biorąc pod uwagę ustawienia języka i dla różnych znaków w różnych locale'ach mogą zwracać różne wartości.

isalnum 

sprawdza czy znak jest liczbą lub literą,

isalpha 

sprawdza czy znak jest literą,

isblank 

sprawdza czy znak jest znakiem odstępu służącym do oddzielania wyrazów (standardowymi znakami odstępu są spacja i znak tabulacji),

iscntrl 

sprawdza czy znak jest znakiem sterującym,

isdigit 

sprawdza czy znak jest cyfrą dziesiętna,

isgraph 

sprawdza czy znak jest znakiem drukowalnym różnym od spacji,

islower 

sprawdza czy znak jest małą literą,

isprint 

sprawdza czy znak jest znakiem drukowalnym (włączając w to spację),

ispunct 

sprawdza czy znak jest znakiem przestankowym, dla którego ani isspace ani isalnum nie są prawdziwe (standardowo są to wszystkie znaki drukowalne, dla których te funkcje zwracają zero),

isspace 

sprawdza czy znak jest tzw. białym znakiem (standardowymi białymi znakami są: spacja, wysunięcie strony '\f', znak przejścia do nowej linii '\n', znak powrotu karetki '\r', tabulacja pozioma '\t' i tabulacja pionowa '\v'),

isupper 

sprawdza czy znak jest dużą literą,

isxdigit 

sprawdza czy znak jest cyfrą szesnastkową, tj. cyfrą dziesiętną lub literą od 'a' do 'f' niezależnie od wielkości.

Funkcja isblank nie występowała w oryginalnym standardzie ANSI C z 1989 roku (tzw. C89) i została dodana dopiero w nowszym standardzie z 1999 roku (tzw. C99).

Wartość zwracana

Liczba niezerowa gdy podany argument spełnia konkretny warunek, w przeciwnym wypadku - zero.