Wnioski:
Zalety obecności grafitu w żelazie:
Mała wrażliwość na karby zewnętrzne,
Mały skurcz odlewniczy
Dobra skrawalność
Dobre właściwości ślizgowe
Duża zdolność tłumienia drgań
Dobra wytrzymałość zmęczeniowa
5.1-5.4
Żeliwo wernikularne charakteryzuje się większą wytrzymałością i plastycznością niż żeliwo szare, oraz lepszym tłumieniem drgań niż żeliwo sferoidalne. Obecność płatków grafitu powoduje, że żeliwa szare cechuje mała plastyczność i udarność oraz mały moduł Yoounga.
Próbka 5.2 przedstawia żeliwo sferoidalne. W porównaniu z żeliwem szarym zwykłym ma większą wytrzymałość , plastyczność i udarność.
Próbka 5.6 przedstawia żeliwo szare, stopowe, w którego osnowie występuje potrójna eutektyka, czyli steadyt. Steadyt jest twardy, odporny na ścieranie i kruchy. Ma on jednak niewielki udział w tej strukturze, zatem nie wpływa znacznie na polepszenie właściwości żeliwa.
Próbka 5.8 To staliwo w stanie surowym. Jego cechą charakterystyczną jest obecność ferrytu, tworzącego strukturę Widmanstättena. Jego obecność ma zawsze niekorzystny wpływ na właściwości mechaniczne staliw, m.in. obniżenie odporności na obciążenia dynamiczne i na działanie karbu. Aby usunąć gruboziarnistą strukturę Widmanstättena należy poddać materiał obróbce cieplnej, czyli wyżarzaniu.