Metoda filtracji żelowej lub inaczej chromatografii wykluczania wykorzystuje różnice w wielkości cząsteczek . Biocząsteczki mają masy cząsteczkowe od ok. 100 D do kilku milionów D , tak więc zrozumiałe ,że metoda umożliwiająca odzielenie molekuł o masie np. 35 kD od innych znalazła szerokie zastosowanie . Do filtracji żelowej wykorzystuje się obojętne

chemicznie, hydrofilowe, usieciowane złoże, uformowane w ziarna z porami o ściśle określonych wymiarach. Cząsteczki większe niż pory nie mogą do nich wniknąć i przemieszczają się w kolumnie szybciej niż małe cząsteczki, które zajmują przestrzeń wewnątrz i na zewnątrz ziaren. Zatem, w wycieku z kolumny jako pierwsze pojawią się większe cząsteczki . W zależności od stopnia usieciowania złoża można rozdzielać białka o różnej wielkości.

Przeszukiwanie transformatów metodą PCR .

PCR jest enzymatyczną metodą amplifikacji (powielania) określonych sekwencji DNA i stosujemy ją kiedy mamy mało materiału do badań . Sama reakcja PCR polega na :

- denaturacji dwuniciowego DNA (ang. denaturation), zachodząca w temperaturze 92-96°C

- przyłączeniu starterów do komplementarnych sekwencji na zdenaturowanej matrycy DNA, w temperaturze 37-72°C.

Temperatura przyłączania starterów zależy głównie od zawartości w tych starterach nukleotydów G iC.

- wydłużanie starterów (ang. elongation) polegające na dołączaniu, począwszy od wolnego końca 3'-OH startera, nukleotydów komplementarnych względem amplifikowanej nici DNA; proces ten zachodzi w temperaturze 72°C.

W wyniku wydłużenia starterów powstają syntetyzowane „de novo" nici DNA, które zawierają miejsce wiązania dla startera w następnym cyklu. Zatem każda nowa nić DNA staje się matrycą w kolejnym cyklu amplifikacji .