Temat: Linux wprowadzenie
1. Linux – uniksopodobny system operacyjny. Linux jest jednym ze znamiennych przykładów wolnego i otwartego oprogramowania.
Będący jego bazą kod źródłowy może być dowolnie wykorzystywany, modyfikowany i rozpowszechniany. Jest to licencja – GNU/GPL.
2. Twórca Linuxa – Linus Torwalds
3. Logo: Pingwin Tux (maskotka Linuxa)
4. Zastosowanie - najbardziej znanym zastosowaniem Linuksa są środowiska serwerowe, dla których komercyjne wsparcie oferują również duże firmy komputerowe jak IBM, Sun, Microsystems, Dell, HP, Red Hat i Novell.
Linux działa na szerokiej gamie sprzętu komputerowego, wliczając komputery biurkowe, superkomputery i systemy wbudowane takie jak telefony komórkowe i routery.
5. Historia Linuksa rozpoczęła się w 1991r. kiedy fiński programista Linus Torvalds udostępnił kod źródłowy Linuksa w internecie. Linus stworzył tylko jądro, pełny system operacyjny potrzebował jeszcze wielu składników. W roli większości tych narzędzi użyto darmowego oprogramowania GNU. Dużo pracy wymagało także zintegrowanie systemu do postaci dystrybucji.
6. Etymologia nazwy – sama nazwa pochodzi ze zbitki słów Linus i Unix.
7. Licencja GPL – celem licencji jest przekazanie użytkownikowi czterech wolności:
Wolność uruchamiania w dowolnym celu
Wolność analizowania jak program działa i dostosowywanie go do swoich potrzeb
Wolność rozpowszechniania niezmodyfikowanej kopii programu
Wolność udoskonalania programu i rozpowszechnianie własnych ulepszeń
8. Zastosowanie:
Linux przede wszystkim stosowany jest na systemach serwerowych, jako zapory sieciowe i router
Na rynku biurowym i domowym
W banku i instytucjach finansowych
Własne oprogramowanie poszczególnych państw
9. Oprogramowanie
Komponenty typowego systemu rozprowadzone są zazwyczaj w formie gotowych pakietów biurowych dla danej dystrybucji lub jako pakiety źródłowe z opcjonalnymi poprawkami, które należy przed użyciem skompilować.
10. Interfejs wiersza poleceń
Linux zawiera interfejs wiersza poleceń jako część funkcji przejętych z Uniksa. Dystrybucje wyspecjalizowane na serwery lub administrację mogą używać wiersza poleceń jako jedynego interfejsu. Nieobecność interfejsu graficznego pozwala na zmanipulowanie wykorzystywanych zasobów systemowych. Maszyny z Linuksem mogą równie dobrze działać bez podłączonego monitora. Aby administrator mógł się na nich zalogować, potrzeba albo zdalnego X11, albo terminal musi być uruchamiany z protokołu takiego, jak SSH lub telneb.
BASH – podstawowa powłoka Linuksa, a także odpowiednik cmd.
11. Interfejs graficzny
Duże środowisko graficzne takie jak np. GNOME lub KDE – to zintegrowane sposoby na wygodną pracę, które starają się zapewnić interfejs równie łatwy w obsłudze jak ten z MacOSX lub Microsoft Windows.
W dzisiejszych czasach GNOME i KDE są dominującymi rozwiązaniami i zazwyczaj instaluje się je standardowo na systemach Linuksowych.
12. Dystrybucja Linuksa
Dystrybucja – w odniesieniu do systemu operacyjnego Linux to zestaw programów rozpowszechnianych łącznie i dający po zainstalowaniu gotowy do użycia system.
We współczesnych dystrybucjach, programy występują zwykle w postaci pakietów (DEB, RPM). Dystrybucja oferuje system pobierania, instalacji, deinstalacji i uaktualnienia pojedynczych pakietów, rozwiązujący zaeżności między pakietami oraz często wspólny interfejs konfiguracji pakietów.
Większość dystrybucji jest rozpowszechniana na płytach CD-ROM i dostępna do pobrania przez internet.
Najbardziej znane dystrybucje:
Debian (stabilna dystrybucja serwerowa)
Fedora (dystrybucja desktopowa jak i serwerowa)
Red Hat Linux (popularna, droga i prosta w obsłudze dystrybucja serwerowa)
Slackware (najstarsza dystrybucja, dla zaawansowanych użytkowników)
Ubuntu (łatwa w użytkowaniu, dystrybucja desktopowa z prostą instalacją)
SUSE (dystrybuja sponsorowana przez Novell, desktopowa, zamiennik Windowsa)
Gentoo (dystrybucja dla zaawansowanych użytkowników, serwerowy)