RADA EUROPEJSKA - głowy państw lub rządów państw członkowskich oraz przewodniczący KE”

RADA - jeden przedstawiciel szczebla ministerialnego z każdego państwa UE

• Schengen I 14.06.1985

•Schengen II 19.06.1990 26.03.1995

Schengen 1995 -Belgia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Holandia, Hiszpania, Portugalia,

Schengen 1997 - Austria, Włochy

Schengen 2000 - Grecja

Schengen 2001 Dania, Finlandia, ISLANDIA, NORWEGIA, Szwecja

Schengen 2007 Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska,

Słowacja, Słowenia, Węgry

Schengen 2008 SZWAJCARIA

Zasadnicze etapy rozwoju

strukturalnego procesu

integracji europejskiej

EWWiS Traktat Paryski

18.04.1951 / 25.071952

Traktaty Rzymskie

EWG Euroatom 25.03.1957

Traktat Fuzyjny

08.04.1965 / 01.07.1967

EWWiS EWG Euroatom

UNIFIKACJA INSTYTUCJONALNA

Jednolity Akt Europejski

17.02.1986 Luksemburg

28.02. 1986 Haga

/01.07.1987

UNIA EUROPEJSKA

I FILAR Wspólnoty Europejskie

II FILAR Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa

III FILAR Współpraca w Dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

Traktat z Maastricht 07.02.1992 / 01.11.1993

Traktaty rewizyjne

I FILAR II FILAR III FILAR Traktat z Amsterdamu 02.10.1997/01.05.1999

acquis Schengen - uwspólnotowienie

Traktat z Nicei - 26.02.2001/01.02.2003

Przygotowanie instytucji UE do rozszerzenia Unii

1 maj 2004 – 10 nowych państw

1 styczeń 2007 – 2 nowe państwa

Traktat Ustanawiający

Konstytucję dla Europy

29.10.2004

TRAKTAT Z LIZBONY

13.12.2007 / 01.12.2009

UNIA EUROPEJSKA

JAKO ORGANIZACJA MIĘDZYNARODOWA

Celem Unii jest wspieranie pokoju, jej

wartości i dobrobytu jej narodów

(art. 3 TUE)

Hierarchia źródeł prawa UE

Prawo pierwotne

Umowy międzynarodowe

Prawo pochodne

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Legislation

Communication

Supplement

PRAWO Pochodne

Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich

Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana,

w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków

Decyzja wiąże w całości.

Decyzja, która wskazuje adresatów,

wiąże tylko tych adresatów

Zalecenia i opinie

Zalecenia i opinie nie mają mocy wiążącej

Soft law uchwały rezolucje deklaracje wytyczne]

PROCEDURA LEGISLACYJNA

Komisja Europejska

Parlament Europejski / Rada UE

Komisja Europejska

Państwa członkowskie

PRAWO PIERWOTNE

TRAKTAT Z LIZBONY

13.12.2007/01.12.2009

Traktat o Unii Europejskiej (TUE)

Traktat o funkcjonowaniu

Unii Europejskiej (TFUE)

Parlament Europejski …STRASBURG

Komisje Parl. Europej. BRUKSELA

Sekretariat Generalny PE …LUKSEMBURG

Rada BRUKSELA

Komisja Europejska …BRUKSELA

Tryb. Sprawiedliwości …LUKSEMBURG

Trybunał Obrachunkowy …LUKSEMBURG

Komitet Ekonom. - Społeczny BRUKSELA

Komitet Regionów …BRUKSELA

Europejski Bank Inwest. LUKSEMBURG

Europejski Bank Centralny …FRANKFURT

Europejski Urząd Policji …HAGA

EKSPORT BRUTTO = EKSPORT + NETTO REEKSPORT

IMPORT BRUTTO = IMPORT NETTO + IMPORT NA REEKSPORT

Cło

od wartości

ad valorem kawior (iskra jesiotra) - 20%

specyficzne indyki - 152 €/1000 szt.

Mieszane margaryna 8,3% + 28,4€/100 kg

Cła przywozowe i wywozowe

są zakazanemiędzy Państwami Członkowskimi

Ograniczenia ilościowe w przywozie i wywozie są zakazane między Państwami Członkowskimi

Sukces integracji zależy od:

-komplementarności gospodarek

-woli politycznej i społecznej

-infrastruktury technicznej

Wspólna polityka handlowa jest oparta na jednolitych zasadach, w szczególności w odniesieniu do zmian

stawek celnych, zawierania umów celnych i handlowych dotyczących handlu towarami i usługami oraz do handlowych aspektów własności intelektualnej, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, ujednolicenia środków liberalizacyjnych, polityki eksportowej, a także handlowych

środków ochronnych, w tym środków podejmowanych w przypadku

dumpingu lub subsydiów. Wspólna polityka handlowa prowadzona jest

zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii

Unia obejmuje unię celną, która rozciąga się na całą wymianę towarową i obejmuje zakaz ceł przywozowych i wywozowych między Państwami Członkowskimi (…) jak również przyjęcie wspólnej taryfy celnej w stosunkach z państwami trzecimi

Rada określa cła wspólnej taryfy celnej, stanowiąc na wniosek Komisji

piramida preferencji celnych ue

UNIA CELNA

(Turcja, Andora, San Marino)

STREFA WOLNEGO HANDLU

(kraje EFTA, ACP)

JEDNOSTRONNE PREFERENCJE

(kraje GSP, kraje OCT)

KLAUZULA NAJWYŻSZEGO UPRZYWILEJOWANIA

(USA, Kanada, Japonia, Australia, Rosja)

Wspólnota podejmuje odpowiednie środki w celustopniowego ustanowienia rynku wewnętrznego do 31 grudnia 1992 roku…

… rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest

zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału.

Ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług, swobodzie przepływu pracowników, wewnątrz Unii są zakazane w odniesieniu do obywateli Państw

Członkowskich mających swe przedsiębiorstwo w Państwie Członkowskim innym niż państwo odbiorcy świadczenia”

Dumping społeczny

-offshoring produkcji

-nieuczciwa konkurencja (niższe podatki)

-obniżenie płac i warunków socjalnych

zakazane są wszelkie ograniczenia w przepływie kapitału

między Państwami Członkowskimi oraz między Państwami

Członkowskimi a państwami trzecimi

zakazane są wszelkie ograniczenia w płatnościach między

Państwami Członkowskimi oraz między Państwami

Członkowskimi a państwami trzecimi

ograniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego

Państwa Członkowskiego na terytorium innego Państwa Członkowskiego

są zakazane…

swoboda przedsiębiorczości obejmuje podejmowanie i

wykonywanie działalności prowadzonej na własny rachunek, jak również zakładanie i

zarządzanie przedsiębiorstwami … na warunkach określonych przez

ustawodawstwo Państwa przyjmującego dla własnych obywateli

W SPRAWIE KRYTERIÓW KONWERGENCJI

- bezpieczna pozycja fiskalna,

czyli deficyt sektora publicznego nie przekraczający 3% PKB i dług publiczny nieprzekraczający 60% PKB

- stabilność cen, wyrażona

stopą inflacji niewyższą niż

1,5 punktu procentowego

ponad średnią dla trzech

krajów o najniższej inflacji

- konwergencja stóp procentowych,

przejawiająca się poziomem

długoterminowych stóp procentowych

niewyższym niż 2 punkty

procentowe ponad średnią dla

trzech krajów o najniższej inflacji

- stabilność kursu walutowego,

udowodniona co najmniej dwuletnim

okresem uczestnictwa w mechanizmie

kursowym ERM II w ramach jego

normalnego pasma wahań (± 15%) bez

dewaluacji z inicjatywy danego kraju

Europejski Bank Centralny

i krajowe banki centralne stanowią

Europejski System Banków Centralnych

Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne Państw Członkowskich, których walutą jest euro, stanowią Eurosystem

1952 – Benelux, Niemcy, Francja, Włochy

1973 – Wlk. Brytnia, Irlandia

1981 – Grecja

1986 – Hiszpania, Portugalia

1995 – Austria, Finlandia, Szwecja

2004 - Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia, Węgry

2007 – Bułgaria, Rumunia

Traktat Lizboński ZMIANY

1 Unia Europejska jako

organizacja międzynarodowa

Podstawę Unii stanowi niniejszy Traktat oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii

Europejskiej (zwane dalej „Traktatami”). Oba te Traktaty mają taką samą moc

prawną. Unia zastępuje Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym

Unia ma osobowość prawną

2 Wyartykułowanie

wyłącznych kompetencji

Unii Europejskiej

1. Zgodnie z artykułem 5 wszelkie kompetencje nieprzyznane Unii w Traktatach należą do Państw Członkowskich

1. Granice kompetencji Unii wyznacza zasada przyznania. Wykonywanie tych kompetencji

podlega zasadom pomocniczości i proporcjonalności

1. Jeżeli Traktaty przyznają Unii wyłączną kompetencję w określonej dziedzinie, jedynie Unia

może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie wiążące, natomiast Państwa Członkowskie

mogą to czynić wyłącznie z upoważnienia Unii lub w celu wykonania aktów Unii

1. Unia ma wyłączne kompetencje w następujących dziedzinach:

a) unia celna

b) ustanawianie reguł konkurencji niezbędnych do funkcjonowania rynku

wewnętrznego

c) polityka pieniężna w odniesieniu do Państw Członkowskich, których walutą jest

euro

d) zachowanie morskich zasobów biologicznych w ramach wspólnej polityki

rybołówstwa

e) wspólna polityka handlowa

3 Nadanie

Karcie Praw Podstawowych

mocy prawnej

1. Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie praw podstawowych

Unii Europejskiej z 7 grudnia 2000 roku, w brzmieniu dostosowanym 12 grudnia

2007 roku w Strasburgu, która ma taką samą moc prawną jak Traktaty

KARTA PRAW PODSTAWOWYCH UNII EUROPEJSKIEJ

TYTUŁ I GODNOŚĆ

Np. Nikt nie może być skazany na karę śmierci ani poddany jej wykonaniu

TYTUŁ II WOLNOŚĆ

Np. Każdy ma prawo do nauki i dostępu do kształcenia zawodowego i ustawicznego

TYTUŁ III RÓWNOŚĆ

Np. Wszyscy są równi wobec prawa

TYTUŁ IV SOLIDARNOŚĆ

Np. Rodzina korzysta z ochrony prawnej, ekonomicznej i społecznej

TYTUŁ V PRAWAOBYWATELSKIE

Np. Każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw

Członkowskich

TYTUŁ VI WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI

Np. Każdego oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona zgodnie z prawem

TYTUŁ VII POSTANOWIENIA OGÓLNE DOTYCZĄCE WYKŁADNI I STOSOWANIA KARTY

Np. Postanowienia niniejszej Karty mają zastosowanie do instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii

przy poszanowaniu zasady pomocniczości oraz do Państw Cz. wyłącznie w zakresie, w jakim stosują one prawo Unii

4 Zwiększenie

poziomu demokracji

w Unii Europejskiej

4. Obywatele Unii w liczbie nie mniejszej niż milion, mający obywatelstwo

znacznej liczby Państw Członkowskich, mogą podjąć inicjatywę zwrócenia się do

Komisji Europejskiej o przedłożenie, w ramach jej uprawnień, odpowiedniego

wniosku w sprawach, w odniesieniu do których, zdaniem obywateli, stosowanie

Traktatów wymaga aktu prawnego Unii

2. Parlamenty narodowe aktywnie przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania Unii:

a) otrzymując od instytucji Unii informacje oraz projekty aktów prawodawczych Unii

zgodnie z Protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej

d) uczestnicząc w procedurach zmiany Traktatów

e) otrzymując informacje na temat wniosków o przystąpienie do Unii

f) uczestnicząc we współpracy międzyparlamentarnej między parlamentami

narodowymi i z Parlamentem Europejskim, zgodnie z Protokołem w sprawie roli

parlamentów narodowych w Unii Europejskiej

tzw. czerwona kartka, czyli prawo

parlamentów krajowych do całkowitego

zablokowania aktu prawnego

tzw. żółta kartka, czyli przyjęcie przez

parlamenty krajowe uzasadnionej opinii o

braku zgodności projektu z zasadą

pomocniczości (czas: osiem tygodni)

5 Nadanie Radzie Europejskiej

formalnego statusu

instytucji unijnej

Instytucjami Unii są:

—Parlament Europejski,

—Rada Europejska,

—Rada,

—Komisja Europejska (zwana dalej „Komisją”),

—Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

—Europejski Bank Centralny,

—Trybunał Obrachunkowy

6 Zmiany składów członkowskich

2. W skład Parlamentu Europejskiego wchodzą przedstawiciele obywateli Unii. Ich liczba nie przekracza siedmiuset pięćdziesięciu, nie licząc przewodniczącego.

Reprezentacja obywateli ma charakter degresywnie proporcjonalny, z minimalnym progiem sześciu członków na Państwo Członkowskie. Żadnemu Państwu

Członkowskiemu nie można przyznać więcej niż dziewięćdziesiąt sześć miejsc

4. W skład Komisji mianowanej między datą wejścia w życie Traktatu z Lizbony a 31 października 2014 roku wchodzi jeden obywatel każdego Państwa Członkowskiego, przy czym skład ten obejmuje jej przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw

zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który jest jednym z wiceprzewodniczących Komisji

5. Od 1 listopada 2014 roku Komisja składa się z takiej liczby członków, w tym z jej

przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki

bezpieczeństwa, która odpowiada dwóm trzecim liczby Państw Członkowskich, chyba że Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, podejmie decyzję o zmianie tej liczby

7 Powołanie do życia

nowych stanowisk

2. W skład Rady Europejskiej wchodzą szefowie państw lub rządów Państw

Członkowskich, jak również jej przewodniczący oraz przewodniczący Komisji. W jej pracach uczestniczy wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki

bezpieczeństwa

3. Rada Europejska zbiera się dwa razy w ciągu półrocza, zwoływana przez jej

przewodniczącego

5. Rada Europejska wybiera swojego przewodniczącego większością kwalifikowaną na

okres dwóch i pół roku; mandat przewodniczącego jest jednokrotnie odnawialny

Herman van Rompuy

a) przewodniczy Radzie Europejskiej i prowadzi jej prace;

b) zapewnia przygotowanie i ciągłość prac Rady Europejskiej

c) wspomaga osiąganie spójności i konsensusu w Radzie

Europejskiej

d) nie może sprawować krajowej funkcji publicznej

1. Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, za zgodą przewodniczącego

Komisji, mianuje wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki

bezpieczeństwa. Rada Europejska może zakończyć jego kadencję zgodnie z tą samą procedurą

Catherine Ashton

a) reprezentuje Unię w zakresie spraw odnoszących się

do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

b) wykonuje Wspólną politykę zagraniczną

i bezpieczeństwa

c) prowadzi w imieniu Unii dialog polityczny ze stronami

trzecimi

d) wyraża stanowisko Unii w organizacjach

międzynarodowych i na konferencjach międzynarodowych

e) przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych

f) jest wspomagany przez Europejską Służbę Działań

Zewnętrznych

8 Zmiany w procesie

decyzyjnym Rady UE

3. O ile Traktaty nie stanowią inaczej, Rada stanowi większością kwalifikowaną

4. Od 1 listopada 2014 roku większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 55 %

członków Rady, jednak nie mniej niż piętnastu z nich, reprezentujących Państwa Członkowskie, których łączna liczba ludności stanowi co najmniej 65 % ludnościUnii

Mniejszość blokująca musi obejmować co najmniej czterech członków Rady, w

przeciwnymrazie uznaje się, że większość kwalifikowana została osiągnięta

Rozkład głosów w Radzie UE według

Traktatu Nicejskiego

345/255/91

(62%)

POLSKA 27

Rozkład głosów w Radzie UE według

Traktatu Lizbońskiego

55% / 65% Polska 38

9 Zapisy o solidarności energetycznej

1. W ramach ustanawiania lub funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz z uwzględnieniem

potrzeby zachowania i poprawy środowiska naturalnego, polityka Unii w dziedzinie energetyki ma na celu, w duchu solidarności między Państwami Członkowskimi:

a) zapewnienie funkcjonowania rynku energii;

b) zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii;

c) wspieranie efektywności energetycznej i oszczędności energii, jak również rozwoju nowych i odnawialnych form energii; oraz

d) wspieranie wzajemnych połączeń między sieciami energii.

10 Możliwość wystąpienia

z Unii Europejskiej

1. Każde Państwo Członkowskie może, zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi, podjąć decyzję o wystąpieniu z Unii

11 Zmiany w sprawowaniu Prezydencji

1. Prezydencję Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych, sprawują uprzednio ustalone grupy trzech Państw Członkowskich przez okres 18 miesięcy. Grupy te tworzone są na zasadzie

równej rotacji między Państwami Członkowskimi, przy uwzględnieniu ich różnorodności i równowagi geograficznej w ramach Unii

2. Każdy członek grupy kolejno przewodniczy przez okres sześciu miesięcy wszystkim składom

Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych. Pozostali członkowie grupy wspierają kraj przewodniczący we wszystkich jego obowiązkach na podstawie wspólnego programu. Członkowie

grupy mogą przyjąć inne ustalenia między sobą

12 Zwiększenie roli Parlamentu Europ.

1. Wpływ na ponad 40 nowych obszarów

legislacyjnych m.in. imigracja, polityka

energetyczna, fundusze unijne, zdrowie

publiczne, umowy międzynarodowe

2. Zatwierdzenie budżetu UE, kontrola tzw.

wydatków obowiązkowych (45% budżetu)

3. Wybór przewodniczącego KE, Wysokiego Przedstawiciela, zatwierdzenie komisarzy

4. Niniejszy Traktat zawiera się na czas nieograniczony

1. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone do depozytu Rządowi Republiki Włoskiej