16. Kontrola zagęszczenia gruntów drobnoziarnistych

Zagęszczenie gruntów drobnoziarnistych w nasypach ocenia się wskaźnikiem zagęszczenia I_s, lub stopniem zagęszczenia I_d.

Parametry te określa się porównując gęstość objętościową szkieletu gruntowego ρ_d próbek o nienaruszonej strukturze pobranych z nasypu z:

• Maksymalną gęstością objętościową szkieletu ρ_ds (wyznaczoną metodą Proctora dla gruntów spoistych)

• Granicznymi gęstościami szkieletu gruntowego ρ_dmax , ρ_dmin (wyznaczone metodą wibracyjną dla gruntów niespoistych)

Kontrole powykonawcze prowadzi się:

• Metodą sondowań (badania podstawowe)

• Metoda wykopów badawczych z pobieraniem w dnie próbek o nienaruszonej strukturze do badań lab. (badania uzupełniające)

Wyniki tych badań należy wykorzystywać do oceny zmienności zagęszczenia, do wydzielania słabszych warstw w nasypie.

W przypadku kontroli robót ziemnych w dużym zakresie i z gruntu jednorodnego wykonuje się wykopy badawcze przy profilach sondowań i na podstawie otrzymanych tam próbek (o nienaruszonej strukturze) ustala się zasady interpretacji wyników z sondowań. Profile sondowań i wykopy należy rozmieszczać tak aby otrzymać przestrzenny obraz zagęszczenia gruntu.