Mienie – mieniem jest własność i inne prawa majątkowe
Rzecz – w rozumieniu kodeksu cywilnego są to tylko przedmioty materialne
Rzeczy: nieruchome (nieruchomości) i ruchome (przedmioty materialne nie będące nieruchomościami)
Co do gatunku, co do tożsamości
Cechy rzeczy: samoistność, mogą funkcjonować w obrocie
Nieruchomość rolna (grunt rolny) – nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej.
Gospodarstwo rolne – grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Przynależność – rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi
Pożytkami naturalnymi rzeczy – są jej płody i inne odłączone od niej części składowe, o ile według zasad prawidłowej gospodarki stanowią normalny dochód z rzeczy
Pożytkami cywilnymi rzeczy – są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego.
Posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posia-dacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, na-jemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny)
Własność - W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.
Użytkowanie wieczyste - W granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.
Ograniczone prawa rzeczowe - to takie prawa rzeczowe które są ustanowione pod danym warunkiem, lub zastrzezeniem danego terminu. Zatem każde z ograniczonych praw rzeczowych ma własne cechy nie podlegające modyfikacji.
Ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka.
Samodzielny lokal mieszkalny – wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych
Zasada superficies solo cedit
Zasada ta wyraża powiązanie gruntu z częściami składowymi. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Tak więc, zgodnie z tą zasadą, jeżeli na gruncie zostanie, np. wybudowany dom, staje się on własnością właściciela gruntu, niezależnie od tego kto poniósł nakłady na jego budowę. Tytułem przykładu:. dom wybudowany przez obojga małżonków, w trakcie małżeństwa, na działce należącej do majątku wyłącznie jednego z tych małżonków, stanie się własnością wyłącznie jednego z tych małżonków.
Timesharing sposob korzystania z budynków lub pomieszczeń mieszkalnych w tzw. celach turystycznych. umowa timesharingowa prowadzi do nabycia prawa do nieruchomości, którą dzieli się z innymi użytkownikami. Wskutek jej zawarcia nabywca nie uzyskuje własności nieruchomości, a jedynie prawo użytkowania obiektu przez określony czas w każdym roku, przez określoną liczbę lat (w Polsce co najmniej na trzy lata)