Nowy Dokument programu Microsoft Word (4)

ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI MOTORYCZNYCH: * SIŁA- najpierw RR,NN i T ogólnie i na kręgosłup żeby spełniał prawidłowo rolę podporową; poprzez wszechstronne pobudzenie, ćw z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała np. w podporze, zwisy, pełzanie, na czworaka; obciążenia max 1/3 masy ciała u małych dzieci, a w wieku dojrzewania do 1/2 masy ciała; dla starszych z wykorzystaniem oporu ciała partnera; Gdy siła ukierunkowana na konkretną dyscyplinę sportową np. rzuty piłką lekarską, bieg jednocześnie pchając partnera// Metody: max obciążenie- 1 powtórzenie;wielokrotne obc- 2x max możliwości z przerwą; powtórzeniowa- dużo x mały wysiłek// * WYTRZYMAŁOŚĆ- umożliwia wykonanie długotrwałych wysiłków o określonej intens przy zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie w różnych warunkach środowiska zew// najpierw rozwijamy tlenowo potem ukierunkowujemy; biegi, marszobiegi, tory przeszkód, obwody ćwiczebne, ukł ćw kształtujących; wysiłek długotrwały 30-60min sumując na tydzień, tętno 160-200/min; P Kl 1-3= tory przeszk, gry ruchowe, zawody i sprawdziany, biegi na nartach, przełaje/ P Kl 3-4= + obw ćwiczebne, gry sportowe, zmienne ćw w formie ciągłej, pływanie/ P Kl 5-6= + obw ćw do max 8 stacji, ćw muzyczno-ruchowe, wycieczki piesze, dłuższe przełaje, biegi orientacyjne, wycieczki rowerowe i kajakowe// GIM 1-2= +tory przeszk do 12 i mac 5 powtórzeń, elementy sportów walki/ GIM 3 + LO 1= + ćw w formie ciągłej 150-180sek, marsze do 25km, biegi interwałowe, biegi tempowe, skoki, rzuty, ćw techniczne/ LO 2-3= + elementy sportów walki w seriach. CELE W SZKOLE: objętość a nie intensywność, ogólne przygotowanie wytrzymałości, ćw w oparciu o przemiany tlenowe// Metody: ciągła jednostajna- ćw bez przerwy, ciągła zmienna- bieg pod i z gorki, kompleksowa- sporty walki// * SZYBKOŚĆ- zdolność do wykonywania prostych czynności w jak najkrótszym czasie// max szybkość mamy wieku 18-22; kształtujemy wszechstronnie przez szybkie zmiany napięcia i rozluźnienia mięśni np. gry i zabawy +akcent na czas reakcji; max wysiłek szybkościowy u dzieci trwa 6-9sek, Etap oddziaływania wszechstronnego kl 1-3: gry i zabawy; z bodźcem na kształtowanie czasu reakcji np. chwyć upadającą piłkę, kto pierwszy na gwizdek, lustro; szybkie skrętoskłony, przeskoki przez skakankę/ Etap oddziaływania ukierunkowanego K10-12, M14-15: forma charakterystyczna dla dyscyplin sportu; przyspieszenia na sygnał, wieloskoki ponad piłkami; można dołożyć akcent siłowy z p.lekarskimi/ Etap oddziaływania przez doskonalenie poszczególnych dyscyplin: atak szybki w gr sportowych, start niski, pchnięcie kulą o mniejszym ciężarze./ Metody: max prędkości- intensywność 80-95% możliwości+ akcent na tech; powtórzeniowa- max tempo, krótki czas na tyle by była utrzymana wymagana częstotliwość, przerwy do max wypoczynku// * ZDOLNOŚCI KOORDYNACYJNE: zdol człowieka do wykonania złożonych pod względem stosunków koordynacyjnych aktów ruchowych, zdol przestawiania się z jednych ściśle skoordynowanych ruchów na inne, jak również zdol do szybkiej realizacji nowych aktów ruchowych// nauczanie różnorodnych ćw, bo tylko trudne ćw wnoszą coś do naszej tech (gimnastyka wykorzystuje nienaturalne pozycje), zmienne syg dźwiękowe, ćw z własnym ciężarem ciała albo ze zmiennym// * GIBKOŚĆ: zdolność człowieka do osiągania dużej amplitudy w wykonywanych ruchach// trzeba stopniowo podnosić poprzeczkę; trzeba odciągnąć uwagę dziecka od celu ćw np. wkręcić mu, że fajnie jak w siadzie prostym dotknie rękami za kostki, a tak serio rozciąga NN; DLA MŁODSZYCH DZIECI: ćw bierne- inne mięśnie muszą pracować, żeby te rozciągane w tym czasie nie pracowały np. w siadzie skrzyżnym dłonie oparte na kolanach i dociskamy kolana do parkietu, w siadzie rozkrocznym pomagając sobie rr próbujemy dotknąć głowę do kolana, przemachy ze skakanką na gibkość w barkach/ ćw czynne- w klęku podpartym zataczamy głową jak największe koło, w leżeniu przodem skłony w tył z pomocą rr, w przysiadzie podpartym koci grzbiet. DLA STARSZYCH DZIECI: ćw bierne- osoba stoi na LN, skakanke trzyma oburącz zacczepioną o P stope na wyprostowanej PN i unosi PN, stojąc w rozkroku na 1szym szczeblu drabinki nie uginając kolan przejscie do siadu prostego/ ćw czynne- postawa w rozkroku i skłon T w przód z pogłębieniem; klęk podparty i wymachy PN/LN w tył, siad płotkarski i skłony T do N wyprostowanej//

STADIA PROWADZĄCE DO NAWYKU RUCHOWEGO: obraz ruchu (wizualizacja), stereotyp dynamiczny (korygowanie błędów w praktyce), nawyk ruchowy (utrwalenie i dosk). ETAPY DZIAŁANIA PRAKTYCZNEGO: baza motoryczna, motywacja, przygotowanie koordynacyjne, rzekazanie info, walka z błędami, utrw i dosk. POKAZ IDEALNY: 1szy pokaz- wszystko w całości i uczeń widzi efekt końcowy + 2gi pokaz- drobnicujemy elementy, wprowadzamy akcenty!

CZYNNOŚCI PORZ-DYSC: zbiórka, przywitanie zportowe, odlcizanie, sprawdzenie obecności. ĆW KSZTAŁTUUJĄCE: są środkiem ruchowym wszechstronnie i ogólnierozwojowym środkiem wpływającym na ćwiczącego. ROZGRZEWKA: zestaw celowo uporządkowanych ćw kształtujących mających przygotować organizm do wysiłku w części głównej lekcji. SKŁON- kręgosłup wygięty, a OPAD- kręgosłup prosty. UCZEŃ PRACUJE SAMODZIELNIE GDY: stawia sobie cel, planuje, działa, ocenia fakty, realizacja, ocena. SFERA MOTYWACYJNA- chce (wychowanie)->cele kierunkowe->zapoznanie z wartościami akt fiz, kształtownaie zainteresowań, potrzeb->wiedza+doświadczenie / SFERA WYKONAWCZA- jest w stanie (kształcenie)->cele instrumentalne->nauczanie umiejętności pracy samodzielnej->wiedza+działanie // WARTOŚCI AKR FIZ: zdrowotna (przekaz info teoretycznych), sprawnościowe (werbalne+działanie), przyjemnościowe (organizowanie działania rekreacyjnego), dla postawy ciała (umożliwienie wykazania się sprawnością), społeczne (werbalne+org), towarzyskie, poznawcze (info+org), kreacyjne (org doświadczeń np. taniec z układami wymyślonymi przez ucznia).

WYKŁAD: uporządkowany system, zbiór info przedstawiające problem w różnorodnych związkach zależnościowych np. znaczenie akt fiz dla dzieci. DYSKUSJA: jeden ze sposobów wymiany poglądów np. fair-play w sporcie i życiu. OPIS- krotki, słowny, zwięzły.

FORMY ORGANIZACYJNE PROWADZENIA LEKCJI: frontalna (wszyscy robią to samo), w zespołach (każdy zesp ma swoje stanowisko), zespoły z zad dodatkowymi, stacyjna (np. tor przeszkód), obwodowa (obwód ćwiczebny), małe obw ćwiczebne, forma indywidualna.

ZASADY NAUCZANIA: świadomy i aktywny udział, systematyczność (najpierw zczaić proste, a potem brać się za trudne, żeby zacząć new materiał trzeba przypomnieć stary), poglądowość, przystępność (nie w każdym wieku uczymy tego samego, stopień trudności dostosować do poziomu całej gr, od łatwego do trudnego itp), łączenie teorii z praktyką, trwałość. METODY NAUCZANIA: syntetyczna (całościowo), analityczna (elementami), kompleksowa (cał+el).
ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI MOTORYCZNYCH: * SIŁA- najpierw RR,NN i T ogólnie i na kręgosłup żeby spełniał prawidłowo rolę podporową; poprzez wszechstronne pobudzenie, ćw z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała np. w podporze, zwisy, pełzanie, na czworaka; obciążenia max 1/3 masy ciała u małych dzieci, a w wieku dojrzewania do 1/2 masy ciała; dla starszych z wykorzystaniem oporu ciała partnera; Gdy siła ukierunkowana na konkretną dyscyplinę sportową np. rzuty piłką lekarską, bieg jednocześnie pchając partnera// Metody: max obciążenie- 1 powtórzenie;wielokrotne obc- 2x max możliwości z przerwą; powtórzeniowa- dużo x mały wysiłek// * WYTRZYMAŁOŚĆ- umożliwia wykonanie długotrwałych wysiłków o określonej intens przy zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie w różnych warunkach środowiska zew// najpierw rozwijamy tlenowo potem ukierunkowujemy; biegi, marszobiegi, tory przeszkód, obwody ćwiczebne, ukł ćw kształtujących; wysiłek długotrwały 30-60min sumując na tydzień, tętno 160-200/min; P Kl 1-3= tory przeszk, gry ruchowe, zawody i sprawdziany, biegi na nartach, przełaje/ P Kl 3-4= + obw ćwiczebne, gry sportowe, zmienne ćw w formie ciągłej, pływanie/ P Kl 5-6= + obw ćw do max 8 stacji, ćw muzyczno-ruchowe, wycieczki piesze, dłuższe przełaje, biegi orientacyjne, wycieczki rowerowe i kajakowe// GIM 1-2= +tory przeszk do 12 i mac 5 powtórzeń, elementy sportów walki/ GIM 3 + LO 1= + ćw w formie ciągłej 150-180sek, marsze do 25km, biegi interwałowe, biegi tempowe, skoki, rzuty, ćw techniczne/ LO 2-3= + elementy sportów walki w seriach. CELE W SZKOLE: objętość a nie intensywność, ogólne przygotowanie wytrzymałości, ćw w oparciu o przemiany tlenowe// Metody: ciągła jednostajna- ćw bez przerwy, ciągła zmienna- bieg pod i z gorki, kompleksowa- sporty walki// * SZYBKOŚĆ- zdolność do wykonywania prostych czynności w jak najkrótszym czasie// max szybkość mamy wieku 18-22; kształtujemy wszechstronnie przez szybkie zmiany napięcia i rozluźnienia mięśni np. gry i zabawy +akcent na czas reakcji; max wysiłek szybkościowy u dzieci trwa 6-9sek, Etap oddziaływania wszechstronnego kl 1-3: gry i zabawy; z bodźcem na kształtowanie czasu reakcji np. chwyć upadającą piłkę, kto pierwszy na gwizdek, lustro; szybkie skrętoskłony, przeskoki przez skakankę/ Etap oddziaływania ukierunkowanego K10-12, M14-15: forma charakterystyczna dla dyscyplin sportu; przyspieszenia na sygnał, wieloskoki ponad piłkami; można dołożyć akcent siłowy z p.lekarskimi/ Etap oddziaływania przez doskonalenie poszczególnych dyscyplin: atak szybki w gr sportowych, start niski, pchnięcie kulą o mniejszym ciężarze./ Metody: max prędkości- intensywność 80-95% możliwości+ akcent na tech; powtórzeniowa- max tempo, krótki czas na tyle by była utrzymana wymagana częstotliwość, przerwy do max wypoczynku// * ZDOLNOŚCI KOORDYNACYJNE: zdol człowieka do wykonania złożonych pod względem stosunków koordynacyjnych aktów ruchowych, zdol przestawiania się z jednych ściśle skoordynowanych ruchów na inne, jak również zdol do szybkiej realizacji nowych aktów ruchowych// nauczanie różnorodnych ćw, bo tylko trudne ćw wnoszą coś do naszej tech (gimnastyka wykorzystuje nienaturalne pozycje), zmienne syg dźwiękowe, ćw z własnym ciężarem ciała albo ze zmiennym// * GIBKOŚĆ: zdolność człowieka do osiągania dużej amplitudy w wykonywanych ruchach// trzeba stopniowo podnosić poprzeczkę; trzeba odciągnąć uwagę dziecka od celu ćw np. wkręcić mu, że fajnie jak w siadzie prostym dotknie rękami za kostki, a tak serio rozciąga NN; DLA MŁODSZYCH DZIECI: ćw bierne- inne mięśnie muszą pracować, żeby te rozciągane w tym czasie nie pracowały np. w siadzie skrzyżnym dłonie oparte na kolanach i dociskamy kolana do parkietu, w siadzie rozkrocznym pomagając sobie rr próbujemy dotknąć głowę do kolana, przemachy ze skakanką na gibkość w barkach/ ćw czynne- w klęku podpartym zataczamy głową jak największe koło, w leżeniu przodem skłony w tył z pomocą rr, w przysiadzie podpartym koci grzbiet. DLA STARSZYCH DZIECI: ćw bierne- osoba stoi na LN, skakanke trzyma oburącz zacczepioną o P stope na wyprostowanej PN i unosi PN, stojąc w rozkroku na 1szym szczeblu drabinki nie uginając kolan przejscie do siadu prostego/ ćw czynne- postawa w rozkroku i skłon T w przód z pogłębieniem; klęk podparty i wymachy PN/LN w tył, siad płotkarski i skłony T do N wyprostowanej//
STADIA PROWADZĄCE DO NAWYKU RUCHOWEGO: obraz ruchu (wizualizacja), stereotyp dynamiczny (korygowanie błędów w praktyce), nawyk ruchowy (utrwalenie i dosk). ETAPY DZIAŁANIA PRAKTYCZNEGO: baza motoryczna, motywacja, przygotowanie koordynacyjne, rzekazanie info, walka z błędami, utrw i dosk. POKAZ IDEALNY: 1szy pokaz- wszystko w całości i uczeń widzi efekt końcowy + 2gi pokaz- drobnicujemy elementy, wprowadzamy akcenty!
CZYNNOŚCI PORZ-DYSC: zbiórka, przywitanie zportowe, odlcizanie, sprawdzenie obecności. ĆW KSZTAŁTUUJĄCE: są środkiem ruchowym wszechstronnie i ogólnierozwojowym środkiem wpływającym na ćwiczącego. ROZGRZEWKA: zestaw celowo uporządkowanych ćw kształtujących mających przygotować organizm do wysiłku w części głównej lekcji. SKŁON- kręgosłup wygięty, a OPAD- kręgosłup prosty. UCZEŃ PRACUJE SAMODZIELNIE GDY: stawia sobie cel, planuje, działa, ocenia fakty, realizacja, ocena. SFERA MOTYWACYJNA- chce (wychowanie)->cele kierunkowe->zapoznanie z wartościami akt fiz, kształtownaie zainteresowań, potrzeb->wiedza+doświadczenie / SFERA WYKONAWCZA- jest w stanie (kształcenie)->cele instrumentalne->nauczanie umiejętności pracy samodzielnej->wiedza+działanie // WARTOŚCI AKR FIZ: zdrowotna (przekaz info teoretycznych), sprawnościowe (werbalne+działanie), przyjemnościowe (organizowanie działania rekreacyjnego), dla postawy ciała (umożliwienie wykazania się sprawnością), społeczne (werbalne+org), towarzyskie, poznawcze (info+org), kreacyjne (org doświadczeń np. taniec z układami wymyślonymi przez ucznia).
WYKŁAD: uporządkowany system, zbiór info przedstawiające problem w różnorodnych związkach zależnościowych np. znaczenie akt fiz dla dzieci. DYSKUSJA: jeden ze sposobów wymiany poglądów np. fair-play w sporcie i życiu. OPIS- krotki, słowny, zwięzły.
FORMY ORGANIZACYJNE PROWADZENIA LEKCJI: frontalna (wszyscy robią to samo), w zespołach (każdy zesp ma swoje stanowisko), zespoły z zad dodatkowymi, stacyjna (np. tor przeszkód), obwodowa (obwód ćwiczebny), małe obw ćwiczebne, forma indywidualna.