Sprawozdanie techniczne

1. Dane formalno-prawne:

1. ZLECENIODAWCA: Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska,

Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, ZOD w Rudzie Śląskiej

1. WYKONAWCA: Marcela Odrobińska, Paweł Fliegiel, Roksana Szatkowska

2. PRZEDMIOT ZLECENIA: Wykonanie pomiaru kątów metodą kierunkową

3. MIEJSCE WYKONANIA ZLECENIA: tereny obok budynku AGH, ZOD Ruda Śląska

4. DATA POMIARU: 20.10.2012r.

5. WARUNKI POMIARU: bardzo dobre

6. SPRZĘT POMIAROWY: teodolit z dwumiejscowym systemem odczytowym

Zeiss Theo 010 , statyw, szkicownik

1. Czynności wstępne:

Przed przystąpieniem do pomiaru dokonano sprawdzenia elementów mechanicznych teodolitu (obrócono go kilka razy dookoła własnej osi w celu rozruszania elementów mechanicznych), oględzin elementów optycznych i sprawdzenie warunków geometrycznych (wykryto błąd libeli rurkowej, który został wyeliminowany o połowę wychylenia błędu). Przyrząd przez ok. 5 minut nabierał temperatury (ok. 20 stopni Celsjusza) w czasie, którym został poprawnie spoziomowany.

1. Czynności pomiarowe:

Po spoziomowaniu i sprawdzeniu instrumentu wykonano pomiar katów metodą kierunkową. Do pomiaru wybrano trzy punkty o nieznanych współrzędnych. Kąty zostały pomierzone w trzech seriach z podwójnym nacelowaniem (koincydencją). Każdy obserwator pomierzył wszystkie kierunki w jednej serii. Za cel pierwszy obrano najlepiej widoczny punkt, po czym ustawiono wartość odczytu na mikrometrze bliską 0^g (0,5290^g). Następnie celowano na kolejne punkty 2 i 3 wykonując jednocześnie podwójny odczyt. Na koniec wycelowano jeszcze raz na punkt początkowy, gdzie otrzymano pewną wartość świadczącą o niezamknięciu horyzontu. Następnie w drugim położeniu lunety wykonano pomiary w ruchu przeciwnym do obranego poprzednio kierunku na punkt 1, 3, 2 i zamykając na punkcie początkowym. Ten sam algorytm zastosowano w kolejnych seriach pomiarowych za każdym razem zmieniając odczyty początkowe zgodnie ze wzorem:

$\frac{200\ \text{grad}ow}{s}$ s-ilość serii 1 seria ~ 0^g 2 seria ~ 67^g 3 seria ~ 133^g

1. Czynności obliczeniowe i analiza dokładności:

Przeprowadzono wyrównanie stacyjne pomiaru kątów metodą kierunkową wraz analizą dokładności pomiarów uzyskując błędy średnie. Pierwszym etapem obliczeń jest uśrednienie odczytów z obu koincydencji, następnie obliczono odchyłkę oraz poprawkę horyzontu. Dodając do kierunków zredukowanych poprawkę uzyskaliśmy kierunki poprawione, z których obliczono średnie kierunki ze wszystkich serii. Kolejnym etapem jest ocena dokładności pomiaru. Obliczono poprawkę (V) oraz skręty kierunków (σ) dla każdej serii, dodając poprawkę i wartość skrętów uzyskujemy poprawkę skorygowaną (V`). Końcowym etapem jest obliczenie błędu kierunku m i błędu pomiaru kąta m_kt , których wyniki zestawiono w tabeli.

1. Wynik:

Dopuszczalny błąd kierunku m podany w instrukcji G-1 nie powinien przekraczać 8^cc. Uwzględniając zasadę przenoszenia się błędów, dopuszczalny błąd kierunku wynosi: 8^cc√2≈11^cc. Z oceny dokładności wynika, ze błąd kierunku nie został przekroczony.

m=±1,5^cc

Błąd kierunku początkowego wynosi: $m_{\text{kp}} = \frac{m}{\sqrt{2}} = \frac{{1,5}^{\text{cc}}}{\sqrt{2}} \approx 1^{\text{cc}}$

Błąd kąta $m_{\text{kt}} = m\sqrt{2}\ \approx {2,2}^{\text{cc}}$