Sprawozdanie techniczne

1. Dane formalno-prawne

1. ZLECENIODAWCA: Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

2. WYKONAWCA: Damian Nowak

3. PRZEDMIOT ZLECENIA: Wykonanie projektu przebitki

4. TERMIN WYKONANIA ZLECENIA: 29.05.2011

1. Czynności obliczeniowe

Czynności obliczeniowe obejmowały

1. Wykonanie na kopii mapy górniczej wstępnego projektu przebiegania nowego korytarza

2. Obliczenie parametrów łuku kołowego

3. Wyznaczenie współrzędnych punktów pośrednich na łuku kołowym

4. Wstępna analiza dokładności mająca na celu wyznaczenie błędu poprzecznego punktu będącego miejscem styku dwóch korytarzy

5. Wyznaczenie metodą graficzną odległości od ociosów dla interwału 5m

1. Opracowanie wyników

Obliczenia zostały dołączone do sprawozdania.

Wykorzystane oprogramowanie:

- Microsoft Excel, Word

- AutoCad

Tolerancja < 0.9 m

Błąd średni zakładanej wielkości (w naszym przypadku błąd poprzeczny) m₀<0.3 m

OBLICZENIA

1. Wykonanie na kopii mapy górniczej wstępnego projektu przebiegania nowego korytarza

   • Nowy korytarz ma łączyć Chodnik V oraz Chodnik ścianowy I

   • Łuk kołowy w całości znajduje się na terenie Ściany 28

   • Projekt przebiegu nowego korytarza został załączony do niniejszego operatu (załącznik 1)

2. Obliczenie parametrów łuku kołowego

• Przyjęto wstępny promień łuku kołowego

R = 97.5 m

• Dla potrzeb wyznaczenia dalszych parametrów konieczne było przyjęcie współrzędnych punktów poligonowych na prostych, do których miał zostać przyłączony łuk kołowy:

Nr	X [m]	Y [m]
4	1313.721	-1220.726
5	1322.151	-1170.430
14	1592.910	-1059.596
15	1643.130	-1067.840

• Obliczono współrzędne punktu W będącego punktem przecięcia się prostych wyznaczonych przez punkty 4 i 5 oraz 14 i 15. Procedurę tę wykonano dzięki rozwiązaniu zagadnienia przecięcia się dwóch prostych nierównoległych.

Nr	X [m]	Y [m]
W	1347.480	-1019.307

• Obliczono kąt zwrotu α, z różnicy azymutów między punktem W, a 5 oraz 14

α = 99.6702^g

• Obliczono odległość WP=WK ze wzoru:

$$WP = R*tg(\frac{\alpha}{2})$$

WP = 96.996 m

• Obliczono odległość W-5 oraz W-14

W-5 = 153.231 m

W-14 = 248.714 m

• Obliczono współrzędne punktów P, K oraz O (środka łuku kołowego)

Nr	X [m]	Y [m]
P	1331.272	-1114.939
K	1443.195	-1035.019
O	1427.401	-1131.231

1. Wyznaczenie współrzędnych punktów pośrednich na łuku kołowym

• Przyjęcie na podstawie wymagań technicznych (aby celowa z punktu na punkt była oddalona od ociosu o odległość > 0.5m) długości cięciwy łączącej dwa punkty poligonowe

C = 31 m

• Wyliczenie kąta ε miedzy dwoma punktami poligonowymi

ε = 20.3274^g

• Obliczenie współczynnika k mówiącego o tym czy dana długość cięciwy jest odpowiednia do zawierania się w całości w odległości między początkiem łuku kołowego, a jego końcem

K = 4.90 ~ 5

• Ponowne obliczenie ε oraz c dla poprawionego współczynnika k

ε = 19.9340^g

C = 30.405 m

• Na podstawie posiadanych parametrów określono współrzędne punktów na łuku kołowym oraz na prostych odcinkach projektowanego korytarza

Nr	X [m]	Y [m]
1	1288.180	-1368.690
2	1296.610	-1319.461
3	1305.039	-1270.019
4	1313.721	-1220.726
5	1322.151	-1170.430
6 (P)	1331.273	-1114.939
7	1341.611	-1086.877
8	1360.338	-1061.814
9	1385.893	-1043.764
10	1415.776	-1034.495
11 (K)	1446.658	-1034.845
12	1492.207	-1042.297
13	1542.217	-1050.945
14	1592.910	-1059.596
15	1643.130	-1067.840

Na szaro zaznaczone zostały punkty leżące na łuku kołowym. Punkty 6 oraz 11 są jednocześnie odpowiednio – początkiem i końcem łuku kołowego.

Mając współrzędne punktów pośrednich na łuku kołowym (i na prostych odcinkach) oraz parametry tego łuku wyznaczono kąty realizacyjne między punktami poligonowymi. Obliczone kąty zostały przedstawione w załączniku nr 5.

1. Wstępna analiza dokładności

Cały ciąg poligonowy został podzielony na dwa odrębne, których miejscem styku jest punkt 6 (P). Do obliczeń przyjęto następujące wartości:

• Błąd pomiaru długości m_li = 0.01 m

• Błąd pomiaru azymutu początkowego miedzy punktem B i 1 oraz C i 15 m_A0 = 50^cc

• Błąd pomiaru kątów m_β = 100^cc

W ciągu pierwszym (A-B-1-2-3-4-5-6) wyznaczono dla punktu 6 (P) błędy m_x oraz m_y po osiach układu współrzędnych oraz błąd m_xy

mx [m]	0.065
my [m]	0.027
mxy [m]	0.070

Na tej podstawie wyznaczono długości dwóch ekstremalnych półosi elipsy błędu oraz kierunek najdłuższej z nich.

A [m]	0.073
B [m]	0.068
fi [^g]	196.8137

Korzystając z powyższych wartości wyznaczono błąd poprzeczny oraz podłużny wzdłuż azymutu osi korytarza.

mpop [m]	0.072
mpod [m]	0.067

Tę samą procedurę zastosowano dla drugiego ciągu (D-C-15-14-13-12-11-10-9-8-7-6).

Mx [m]	0.032
My [m]	0.081
Mxy [m]	0.087
Fi [^g]	195.9191
A [m]	0.091
B [m]	0.083
mpop [m]	0.089
mpod [m]	0.086

Ostateczną wartość błędu dla punktu 6 otrzymano za pomocą wzorów:

m_x² = m_x1² + m_x2²

m_y² = m_y1² + m_y2²

m_xy² = m_xy1² + m_xy2²

Obliczono ponownie wartości ekstremalnych osi elipsy błędu i na ich podstawie wyznaczono błędy poprzeczne i podłużne w kierunku osi korytarza.

mxp [m]	0.072
myp [m]	0.085
mxyp [m]	0.111
A [m]	0.118
B [m]	0.105
Mpop [m]	0.117
Mpod [m]	0.106

Z powyższej tabeli wynika, że błąd poprzeczny nie przekroczył 0.3 m, dlatego możemy twierdzić, iż przebitka zostanie wykonana poprawnie.

1. Wyznaczenie metodą graficzną odległości linii poligonowej od ociosów

• Odpowiednie szkice zostały przedstawione w załącznikach 2-4.

• Odległość linii kontrolnych od siebie (na łuku) – 5 m