Panie!

Dawniej kochałam Cię, bo wiara dawała mi:

spokój

siłę

pewność.

Kochałam, bo czułam, że jesteś!

Gdy to wszystko prysło

i

nastała wielka ciemność,

byłam pewna, że mnie opuściłeś.

Zburzyłeś spokój mojej duszy,

by pokazać mi jak bardzo był on ułudny.

Osłabiłeś mnie, wyzułeś z wszelkiej mocy,

bym mogła zrozumieć,

że tylko w Tobie siła.

Odebrałeś mi pewność wiary,

bym odkryła, że ta wielka łaska

pochodzi od Ciebie,

a nie jest ona skutkiem

naszego dobrego postępowania.

Zabrałeś mi to wszystko,

za co Cię kochałam

bym zrozumiała,

że kocha się za nic