Charakterystyka państw eksportowych pod względem kulturowym

1. Włochy

Wprowadzenie

Państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem wielu organizacji, m.in.: Unii Europejskiej, NATO. Jest to jedno z najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata. Pod względem gospodarczym Włochy są dobrze rozwinięte. W 2011 roku PKB w tym kraju wyniosło 2,246 biliona dolarów – co czyni Włochy ósmą największą gospodarką świata. Warto jednak podkreślić, że poziom rozwoju poszczególnych regionów jest nierównomierny. Północna część kraju jest bardzo dobrze rozwinięta (głównie ze względu na przemysł motoryzacyjny, elektrotechniczny). Z kolei południe Włoch to głównie obszar rolniczy, duże bezrobocie i słabo rozwinięta gospodarka. Ogromne znaczenie dla rozwoju gospodarczego Włoch ma niewątpliwie ruch turystyczny. Wpływy z turystyki w 2010 roku osiągnęły 53 351 mln euro.

Uwarunkowania administracyjne:

- Włochy są podzielone na 20 regionów (5 z nich na prawach szczególnych), 109 prowincji (z których 2 są autonomiczne) i 8092 gminy

- regiony różnią się nie tylko pod względem struktury geofizycznej, ale również tradycją i historią, dialektem

- podział na dobrze rozwiniętą część północną oraz słabo rozwiniętą część południową ma ogromne znaczenie dla późniejszej strategii dystrybucji produktu.

Uwarunkowania kulturowe:

- Włochy to kraj bardzo zróżnicowany pod względem etnicznym, kulturowym, językowym, geograficznym, obyczajowym i folklorystycznym, z kuchnią i winem włącznie. Każdy region broni własnej tradycji, będąc jednocześnie częścią wspólnego państwa włoskiego.

- Włochy to kraj katolicki (87,6% ochrzczonych), stąd istotną rolę w życiu mieszkańców Włoch odgrywają zwyczaje i tradycje religijne (głównie święta lokalne, które obchodzone są niezwykle hucznie).

- Analiza Włoch według wymiarów kultury G. Hofstede:

• We Włoszech występuje mały dystans władzy tzn. występuje niezbyt duże zróżnicowanie wśród ludności w zakresie władzy, bogactwa czy wykształcenia,

• Kultura zindywidualizowana w znacznym stopniu, co przejawia się w podkreślaniu wartości jednostki i jej osiągnięć,

• Kultura włoska jest kulturą w znacznym stopniu „męską”, dominująca rola rywalizacji, osiągnięć; nastawienie na sukces; silny podział na role męskie i kobiece, co uwidacznia się chociażby w strukturze rodziny,

• Unikanie niepewności kształtuje się na poziomie średnim

- Włochy to przykład kultury latynoeuropejskiej według rozróżnienia F. Trompenaarsa,

- Kultura umiarkowanie protransakcyjna (skoncentrowane na zadaniu, ale również na ludziach, towarzyskość), ceremonialna, o zróżnicowanym podejściu do czasu, ekspresyjna (bliski kontakt fizyczny, intensywna gestykulacja) – według rozróżnienia R.R. Gesteland.

1. Chorwacja

Wprowadzenie

Państwo w Europie Południowej, nad Morzem Adriatyckim, graniczy od południa z Bośnią i Hercegowiną i Czarnogórą, od wschodu z Serbią oraz Węgrami i Słowenią od północy. Od południowego zachodu posiada dostęp do Morza Adriatyckiego. Niepodległość uzyskała w 1995 roku, po wojnie w Jugosławii.

Gospodarka Chorwacji bazuje przede wszystkim na usługach oraz w mniejszym stopniu na przemyśle lekkim. W okresie letnim również turystyka staje się znaczącym źródłem przychodów państwa. Szacowany dochód PKB na jednego mieszkańca z zachowaniem parytety siły nabywczej w 2006 roku wyniósł 13 400 $.Chorwacja jest krajem post-socjalistycznym. Proces ekonomicznej transformacji i przestawienia gospodarki centralnie planowanej na wolnorynkową rozpoczął się w późnych latach 80.

Zdecydowaną większość mieszkańców stanowią Chorwaci, a najliczniejszymi mniejszościami są Serbowie, Bośniacy, Słoweńcy, Węgrzy, Czesi, Włosi i Albańczycy.

Uwarunkowania administracyjne:

- Republika Chorwacji administracyjnie podzielona jest na 20 okręgów administracyjnych zwanych żupaniami. Odrębną jednostką administracyjną na prawach żupanii jest Zagrzeb, stolica Chorwacji.

Uwarunkowania kulturowe:

- W Chorwacji swój wpływ zaznaczają następujące kultury: zachodnioeuropejska, śródziemnomorska (południowa część kraju) oraz słowiańska (północna część kraju),

- Według rozróżnienia R.R. Gestelanda kultura chorwacka jest kulturą partnersko-transakcyjną (zorientowana z jednej strony na zadania, jak i na kontakty międzyludzkie); ceremonialną (głównie zaznaczające się w akcentowaniu statusu społecznego i zawodowego); polichromiczną (stosunek do czasu charakteryzuje się brakiem zorganizowania, mniej rygorystyczne podejście do punktualności, wykonywanie wielu czynności naraz); ekspresyjną (gestykulacja, nakładanie się wypowiedzi).