Symulator silnika wykonawczego
Automatyka i Robotyka sem. III
grupa 5, sekcja 2
Data odbycia ćwiczenia: 22.10.2012r
Skład sekcji:
Pander Łukasz
Pławecki Tomasz
Brol Paweł
Szpaczyński Mieszko
Kubat Maciej
Góralski Mateusz
Budziński Adam
Piasecki Jakub
Kuczyński Piotr
Nocoń Marek
Majchrowicz Krzysztof
Kapski Michał
1. Wstęp :
Do dyspozycji oddano nam Symulator SWPS (w formie programu komputerowego), oraz podłączony do niego SWPS. Sam silnik był potrzebny do wyznaczenia charakterystyki prędkości kątowej od impulsu. Dla reszty funkcji symulator korzystał z 2 modeli matematycznych: modelu SWPS oraz modelu PTPS.
Schemat ideowy stanowiska:
Symulator posiadał posiadał następujące możliwości:
1) Dla obiektu rzeczywistego:
Sterowanie silnikiem
Dla SWPS:
Sterowanie twornikowe, stan ustalony, charakterystyka regulacyjna wr = f(U2).
Sterowanie twornikowe, stan ustalony, charakterystyka mechaniczna Me= f(wr).
Sterowanie biegunowe, stan ustalony, charakterystyka regulacyjna wr = f(U1).
Sterowanie biegunowe, stan ustalony, charakterystyka mechaniczna Me= f(wr).
Sterowanie twornikowe, stan nieustalony
Odpowiedź na skok jednostkowy jak dla elementu inercyjnego pierwszego rzędu.
Odpowiedź na skok jednostkowy jak dla elementu całkującego z inercją pierwszego rzędu.
Sterowanie biegunowe stan nieustalony
Odpowiedź na skok jednostkowy.
Wizualizacja SWPS
3) Dla PTPS :
Charakterystyka stanu ustalonego.
Z pominięciem oddziaływania twornika i rezystancji przejściowej.
Z uwzględnieniem oddziaływania twornika.
Z uwzględnieniem rezystancji przejściowej.
Z uwzględnieniem oddziaływania twornika i rezystancji przejściowej.
Charakterystyka stanu nieustalonego.
Odpowiedź na skok jednostkowy jak dla elementu inercyjnego pierwszego rzędu.
Odpowiedź na skok jednostkowy jak dla elementu różniczkującego.
Dzięki symulatorowi jesteśmy w stanie zbadać właściwości SWPS i PTPS, nie narażając
ich jednocześnie na uszkodzenie spowodowane np. przyłożeniem zbyt wysokiego napięcia. Pozwala nam on również na sprawdzenie dokładności modeli matematycznych. Wyniki otrzymane z pomocą symulatora możemy porównać z wynikami otrzymanymi, przy testowaniu prawdziwych przetworników.
Tabele pomiarowe
Zadanie 2 Zadanie 3
U2[V] | Prędkość kątowa wr[Obr/s] |
---|---|
Me = 0 [Nm] | |
0 | 0 |
5 | 10 |
10 | 20 |
15 | 30 |
20 | 40 |
25 | 50 |
30 | 60 |
35 | 70 |
40 | 80 |
45 | 90 |
50 | 100 |
55 | 110 |
60 | 120 |
65 | 130 |
70 | 140 |
75 | 150 |
80 | 160 |
85 | 170 |
90 | 180 |
95 | 190 |
99 | 198 |
wr[obr/s] | Me[Nm] |
---|---|
U2 = 30 | |
0 | 3,4 |
1 | 2,8 |
2 | 2,3 |
3 | 1,7 |
4 | 1,1 |
5 | 0,6 |
6 | 0 |
7 | -0,6 |
8 | -1,1 |
9 | -1,7 |
10 | -2,3 |
11 | -2,8 |
12 | -3,4 |
13 | -4 |
14 | -4,5 |
15 | -5,1 |
16 | -5,7 |
17 | -6,2 |
18 | -6,8 |
19 | -7,4 |
20 | -8 |
21 | -8,5 |
22 | -9,1 |
23 | -9,7 |
24 | -10,2 |
25 | -10,8 |
26 | -11,4 |
27 | -11,9 |
28 | -12,5 |
29 | -13,1 |
Zadanie 4
U1[V] | wr [obr/s] |
---|---|
Me =0[Nm] | |
0 | NaN |
1 | 5000 |
2 | 2500 |
3 | 1666,7 |
4 | 1250 |
5 | 1000 |
6 | 833,3 |
7 | 714,3 |
8 | 625 |
9 | 555,6 |
10 | 500 |
11 | 454,5 |
12 | 416,7 |
13 | 384,6 |
14 | 357,1 |
15 | 333,3 |
16 | 312,5 |
17 | 294,1 |
18 | 277,8 |
19 | 263,2 |
20 | 250 |
21 | 238,1 |
22 | 227,3 |
23 | 217,4 |
24 | 208,3 |
25 | 200 |
26 | 192,3 |
27 | 185,2 |
28 | 178,6 |
29 | 172,4 |
30 | 166,7 |
31 | 161,3 |
32 | 156,2 |
33 | 151,5 |
34 | 147,1 |
35 | 142,9 |
36 | 138,9 |
37 | 135,1 |
38 | 131,6 |
39 | 128,2 |
40 | 125 |
41 | 122 |
42 | 119 |
43 | 116,3 |
44 | 113,6 |
45 | 111,1 |
46 | 108,7 |
47 | 106,4 |
48 | 104,2 |
49 | 102 |
Zadanie 5
wr[Obr/s] | Moment elektromagnetyczny Me [Nm] |
---|---|
U1 = 25[V] | |
0 | 8,3 |
4 | 7,5 |
8 | 6,7 |
12 | 5,8 |
16 | 5 |
20 | 4,2 |
24 | 3,3 |
28 | 2,5 |
32 | 1,7 |
36 | 0,8 |
40 | 0 |
44 | -0,8 |
49 | -1,9 |
t[s] | wr[obr/s] |
---|---|
0 | 0 |
1 | 0 |
2 | -0,2 |
3 | -0,3 |
4 | -0,6 |
5 | -0,9 |
6 | -1,2 |
7 | -1,5 |
8 | -1,9 |
9 | -2,3 |
10 | -2,7 |
11 | -3,1 |
12 | -3,6 |
13 | -4 |
14 | -4,5 |
15 | -4,9 |
16 | -5,3 |
17 | -5,8 |
18 | -6,2 |
19 | -6,6 |
20 | -7,1 |
21 | -7,5 |
22 | -7,9 |
23 | -8,3 |
24 | -8,7 |
25 | -9,1 |
26 | -9,5 |
27 | -9,9 |
28 | -10,2 |
29 | -10,6 |
30 | -10,9 |
31 | -11,3 |
32 | -11,6 |
33 | -12 |
34 | -12,3 |
35 | -12,6 |
36 | -12,9 |
37 | -13,2 |
38 | -13,5 |
39 | -13,8 |
40 | -14 |
Zadanie 6 Zadanie 7
R1 | 14 |
---|---|
R2 | 15 |
U1 | 30 |
L1 | 500 |
Lm | 0,1 |
J | 0,1 |
Wro | 50 |
i10 | 450 |
Czas [s] | wr[obr/s] | Mz[Nm] |
---|---|---|
0 | 0 | 2 |
4 | 7,6 | 2 |
8 | 13,3 | 2 |
12 | 17,6 | 2 |
16 | 20,9 | 2 |
20 | 23,4 | 2 |
24 | 25,3 | 2 |
28 | 26,7 | 2 |
32 | 27,8 | 2 |
36 | 28,6 | 2 |
40 | 29,3 | 2 |
44 | 29,7 | 2 |
48 | 30,1 | 2 |
52 | 30,4 | 2 |
56 | 30,6 | 2 |
60 | 30,7 | 2 |
64 | 30,8 | 2 |
68 | 30,9 | 2 |
72 | 31 | 2 |
76 | 31 | 2 |
80 | 31,1 | 2 |
84 | 31,1 | 2 |
88 | 31,1 | 2 |
92 | 31,1 | 2 |
96 | 31,2 | 2 |
99 | 31,2 | 2 |
Zadanie 8 Zadanie 9
T [s] | U2 [V] |
---|---|
0 | 0 |
1 | 41,3 |
2 | 59,9 |
3 | 68,2 |
4 | 71,9 |
5 | 73,6 |
6 | 74,4 |
7 | 74,7 |
8 | 74,9 |
9 | 74,9 |
10 | 75 |
11 | 75 |
12 | 75 |
13 | 75 |
14 | 75 |
15 | 75 |
16 | 75 |
w[obr/sec] | U2[V] |
---|---|
Robc = 40 [Ω] | |
0 | -22,9 |
7 | -3,4 |
14 | 3 |
21 | 6,3 |
28 | 8,2 |
35 | 9,5 |
2.
Wyznaczyć zależność wr=f(U2) dla trzech różnych wartości momentów elektromagnetycznych Me.
Przy sterowaniu twornikowym:
R1=400[Ω] U1=100[V] = const Lm=2[H] (indukcyjność wzajemna)
R2=44[Ω] U2=100[V] = var
3.
Wyznaczyć zależność Me=f(wr) dla trzech różnych wartości napięć twornika U2 oraz wyliczyć współczynnik tłumienia wewnętrznego D.
Przy sterowaniu twornikowym:
R1=400[Ω] U1=100[V] = const
R2=44[Ω] Lm=20[H]
Współczynnik D:
D=R2*[(Lm*U1)/(R1*R2)]^2
D=0,568[Nms/obr]
Jak powinno zostać zmienione napięcie twornika ,aby prędkość obrotowa zmniejszyła się o połowę przy równoczesnym zmniejszeniu momentu elektromagnetycznego o połowę ?
W przypadku, gdy moment elektromagnetyczny zmniejszy się o połowę, napięcie twornika również musi zmniejszyć się o połowę, aby prędkość obrotowa zmniejszyła się o połowę. Zależność ta wynika bezpośrednio ze wzoru na moment elektromagnetyczny. Jeśli przyjmiemy, że zmienne Lm, U1, R1,R2 są równe 1 pozostanie nam równanie Me = U2 – Wr. Gdy zmniejszymy moment elektromagnetyczny o połowę otrzymamy 0,5*Me = 0,5 * U2 – 0,5*Wr.
4.
Wyznaczyć zależność wr=f(U1) dla pięciu różnych wartości momentów elektromagnetycznych Me.
Przy sterowaniu biegunowym:
R1=100[Ω] U1=50[V] = var Lm=1[H]
R2=30[Ω] U2=50[V] = const
5.
Wyznaczyć zależność Me=f(wr) dla pięciu różnych napięć wzbudzenia U1
Przy sterowaniu biegunowym:
R1=100[Ω] Lm=10[H]
R2=30[Ω] U2=100[V] = const
6.
-Wyznaczyć elektromechaniczną stałą czasową silnika przy sterowaniu twornikowym.
-Wyznaczyć współczynnik tłumienia wewnętrznego „D”.
U1=100 [V] ; U2=100 [V] ; R1=60 [Ω] ; R2=40 [Ω] ; Lm=1 [H] ; M=2 [Nm] ; J=1[Nmsek2]
Współczynnik D:
D=R2*[(Lm*U1)/(R1*R2)]^2
Wynik : D=0,07 [Nmsek]
Stała czasowa T:
Korzystając z wyliczonego współczynnika D i wzoru:
T= J/D = R2*J/(Lm*I1)^2
Wynik: T=14,3[s]
Czy moment zewnętrzny wpływa na dynamikę układu ?
Nie, wykresy Wr(t) dla różnych wartość momentu zewnętrznego mają takie same przebiegi, różnią się jedynie wartościami stanu ustalonego.
7.
Należało dobrać tak parametry silnika (przy sterowaniu biegunowym) aby można było zaobserwować jego obie stałe czasowe.
T1=L1/R2
T2=J/D=R2*J/(Lm*I1)^2
T1=33,3 [s]
T2=32,7 [s]
8.
Wpływ Robc i oddziaływania twornika na charakterystykę wyjściową prądnicy tachometrycznej.
9.
Wyznaczyć stałą czasową prądnicy tachometrycznej dla zadanych parametrów.
U1=40 [V]
R1=40 [Ω]
Robc=30 [Ω]
L12=2 [H]
L2=50 [H]
ωr =50 [Obr/s]
Wzór opisujący stałą czasową : T=L2/(R2+Robc)
T = 1,25 [s]
Stała czasowa przedstawiona graficznie :
Wnioski :
Wyznaczone przez nas zależności [ωr = f(U2)] na wykresie mają charakter liniowy i są funkcjami rosnącymi oraz jak mogliśmy zaobserwować moment elektromagnetyczny Me (parametr ten był wykorzystany 3 razy przy tworzeniu wykresów) ma wpływ na te charakterystyki. Zwiększając jego wartość powodujemy obniżanie się wykresu, przy czym współczynnik kierunkowy prostej nie ulega zmianie (jest stały). Patrząc na zależności można stwierdzić, iż moment elektromagnetyczny nie wpływa na dynamikę układu.
W zadaniu nr 3 zajęliśmy się charakterystykami Me = f(ωr). Można zauważyć, że wykresy również mają charakter liniowy ,lecz są to funkcje malejące. Ponadto zwiększanie parametru U2 powoduje przesuwanie wykresu w górę. Wyliczony współczynnik tarcia wewnętrznego D jest w rzeczywistości tgα, gdzie α jest to kąt nachylenia prostej i wynosi w naszym przypadku : D=0,568[Nms/obr]. Jest on niezależny od zmiennego parametru U2, dlatego otrzymane wykresy są do siebie równoległe.
Charakterystyki ωr = f(U1) są hiperbolami. Dla Me=0 wykres zależności ωr = f(U1) maleje od +∝ do 0, natomiast dla Me≥1 wartości rosną od -∝ do 0. Im większa wartość Me tym wykres łagodniej zbliża się do osi X.
Charakterystyki Me = f(ωr) mają charakter liniowy i są to funkcje malejące. Zwiększanie napięcia wzbudzenia (U1) powoduje wzrost kąta nachylenia prostej względem osi X. Dla małych wartości U1 otrzymaliśmy funkcje stałą. Jest to spowodowane faktem, iż otrzymywane wyniki w symulatorze silnika wykonawczego prądu stałego, były zaokrąglane do liczb całkowitych, podczas gdy rzeczywiste wartości ulegały niewielkim zmianom.
Dobraniu parametrów układu by wyznaczyć dwie stałe czasowe dało nam wynik :
T1=33,3 [s]
T2=32,7 [s]
Wartości wyliczone ze wzorów i wykresu są stosunkowo duże jak na silnik prądu stałego, jednak ciężko traktować to jako błąd, gdyż symulator pokazuje wartości dla idealnego silnika prądu stałego.
Wykresy U2(w) dla różnych wartości Robc mają podobne przebiegi. Jednak im większa rezystancja tym większe napięcie U2 dla tych samych wartości obrotów. Na wykresie można też zaobserwować strefę nieczułości odpowiadająca zakresowi prędkości obrotowych, w którym na zaciskach prądnicy brak jest napięcia wyjściowego.
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż uzyskane wyniki są prawdziwe dla idealnego silnika wykonawczego prądu stałego. Charakterystyki rzeczywistych silników wykonawczych prądu stałego nie są ściśle liniowe. W naszym symulatorze zostały pominięte m.in. opory występujące w uzwojeniach. Otrzymane wyniki przybliżają nam wartości rzeczywiste silników wykonawczych prądu stałego.