KODEKS DZIENNIKARZA

 

 

Kodeks opracowany na podstawie tekstu kodeksu uchwalonego przez 

III Zjazd Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 27.09.1991 r.]

 

1.

Poszukiwanie i publikowanie prawdy to podstawowy obowiązek dziennikarza. Kiedy zdobyta informacja okaże się nie prawdziwa albo nieścisła dziennikarz jest zobowiązany do zamieszczenia sprostowania. Wszelkie komentarze odautorskie i wysuwane hipotezy muszą być wyraźnie oddzielone od informacji.

2.

Zachowanie i ochrona tajemnicy zawodowej. Dziennikarz jest zobowiązany do nieujawniania danych osoby, od której otrzymał informacje, jeżeli taka osoba wyraźnie zastrzegła sobie anonimowość.

3.

Ochrona dóbr osobistych nie może być naruszona. Dziennikarz nie może stosować słów obelżywych, które godzą w godność człowieka; nie może wysuwać poniżających, narażających na utratę zaufania zarzutów.

4.

Dziennikarza obowiązuje bezwzględny zakaz publikacji tekstów, które głoszą propagandę wojny, przemocy. Tekstów, które naruszają uczucia religijne osób niewierzących, prawa człowieka, odrębności kulturowe.

5.

Dziennikarz nie może przyjmować korzyści ani dla siebie, ani dla swojej rodziny za zamieszczenie lub niezamieszczenie materiału dziennikarskiego, jeżeli z taką prośbą wystąpi osoba zainteresowana.

6.

Ochrona prawa autorskiego. Dziennikarz nie może dokonywać przeróbek tekstów oraz korzystać z materiałów i utworów bez zgody ich autorów. Nie może wykorzystywać cudzego pomysłu dziennikarskiego.

7.

Dziennikarz nie może działać ze szkodą dla swojego kolegi dziennikarza. Niedopuszczalne są złośliwie utrudnienia publikacji przez innego dziennikarza.

8.

Konsekwencje nieprzestrzegania dziennikarskiego kodeksu etycznego - w zależności od stopnia popełnionego wykroczenia i uznania winy - od upomnienia, poprzez naganę, zawieszenie w prawach.