Termoterapia

Ciepłolecznictwo
- Leczenie ciepłem polega na dostarczeniu do ustroju energii cieplnej głównie drogą przewodzenia (kondukcji ) i przenoszenia (konwekcji).
Kondukcja – Bezpośrednie przekazywanie energii kinetycznej przez cząsteczki mające większą energię cieplną do cząsteczek o mniejszej energii. Przewodzenie może odbywać się w sposób bezpośredni lub pośredni. Przykładowo – Jeżeli źródłem ciepła będzie ogrzana woda i ciało zostanie w niej zanurzone uzyskamy wtedy bezpośredni sposób przewodzenia. Z pośrednim mechanizmem przewodzenia ciepła będziemy mieć do czynienia w sytuacji gdy źródło ciepła zawierające pewien zasób energii cieplnej znajduje się w osłonie. Przykład - termofor, poduszka elektryczna.
Konwekcja – Ma zasadnicze znaczenie dla regulacji cieplnej ustroju. Gdy dojdzie do stanu przegrzania ustroju wówczas występuje wymiana ciepła pomiędzy przegrzanym ciałem a otoczeniem przez promieniowanie. W stanie przegrzania niezależnie od wypromieniowania utrata ciepła uzyskiwana jest przez pocenie się, parowanie potu i wydalanie ciepła z ogrzanym powietrzem podczas oddychania.
Odczyn organizmu może być miejscowy lub ogólny. PRzy miejscowym występuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i limfatycznych w miejscu działania energii cieplnej. Odczyn ten powstaje w wyniku podwyższenia temperatury tkanek, powodując zwiększenie przepływu krwi i w ten sposób działa: - przeciwzapalnie, - przeciwbólowo, - poprawia elastyczność tkanki łącznej, - poprawia lepkość mazi stawowej, - przyspiesza resorbcję, -poprawia metabolizm tkankowy, - zwiększa fagocytozę, - stymuluje układ przysadkowo – nadnerczowy, - powoduje przestrojenie układu autonomicznego doprowadzając do przewagi jego przywspółczulnej części.
Odczyn ogólny występuje gdy zabiegi cieplne są stosowane na dużą powierzchnię ciała i w ciągu odpowiednio długiego okresu czasu działanie ciepła wyrażać się będzie silniej, gdyż ilość pochłoniętej energii cieplnej jest większa. Odczyn ogólny, charakteryzujący się podwyższeniem ciepłoty ciała określamy jako przegrzanie organizmu.

Wpływ ciepława organizm
Na układ krążenia – pod wpływem napięcie naczyń krwionośnych obniża się, rozszerzenie naczyń krwionośnych obwodowych, zwiększenie szybkości przepływu krwi w obrębie obszaru ciała poddanego działaniu bodźca cieplnego. Należy pamiętać, że taka sytuacja może doprowadzić do warunków przeciążenia serca spowodować znaczny stan odwodnienia na skutek pocenia, zachwianie równowagi pomięzy ilością krwi tętniczej a pojemnością naczyń, co w konsekwencji może doprowadzić do krytycznego spadku ciśnienia krwi i zapaści naczyń krwionośnych.

Wpływ ciepła na czynności wydzielnicze nerek:
- Przegrzanie nerek wywołuje przekrwienie czynne i zwiększa czynność wydzielniczą.
- Ogólne przegrzanie ustroju, zwłaszcza gdy wystąpi silne pocenie, zmniejsza wydzielanie moczu.

Wpływ ciepła na układ oddechowy:
- Stan przegrzania zwiększa wentylację płuc proporcjonalnie do podwyższonej ciepłoty ciała „
- Liczba oddechów na minutę wzrasta, co wpływa na odwodnienie organizmu

Wpływ ciepła na układ mięśni szkieletowych i gładkich:
- Działanie ciepła obniża ich napięcie i wpływa na zmniejszenie napięcia powierzchniowego

Wskazania do ciepłolecznictwa:
- Leczenie ciepłem znajduje zastosowanie w chorobach:
- narządu ruchu
- reumatycznych
- układu nerwowego
- skóry
- układu oddechowego
- układu krążenia
- przemiany materii
- układu moczowego
-układu pokarmowego

<>< <>< <>< <>< <>< <>< <>< <>< <>< <>< ><> ><> <>< ><> <>< ><> <>< ><> ><>

Przeciwwskazania:
- Ostre okresy choroby
- Nadciśnienie tętnicze
- Niewydolnośćkrążeniowa
- Zespoły płucno – sercowe
- choroba niedokrwienna serca, zawał serca
- miażdżyca
- choroba zakrzepowo – zatorowa naczyń krwionośnych
- cukrzyca
- nadczynność tarczycy
- choroba nowotworowa
- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
- choroba ośrodkowego układu nerwowego
- zaburzenia czucia powierzchniowego
- choroby psychiczne
- wyniszczenie organizmu

Zabiegi ciepło lecznicze:
Do najprostszych zabiegów należą (do miejscowego przegrzania):
- terapia żelowa
- Termofory
- Woreczki z rozgrzanym piaskiem

Wśród innych zabiegów ciepłolecznictwa należy wymienić: parafinę, ciepłe peloidy (borowinę, błoto fango), saunę.
Zabiegi parafinowe:
- Do zabiegów używa się mieszanki parafiny stałej i ciekłej w stosunku ¼. Po podgrzaniu do temp. 50 -60 stopni na łaźni wodnej stosuje się ją do częściowych kąpieli parafinowych, okładów i zawijań. Jeżeli chodzi o okłady parafinowe nakłada się kilka warstw parafiny z gazy, którą jest nasączona. Część ciała, która ma zostać poddana zabiegowi ma być czysta i sucha. Kąpiele wykonuje się natomiast przez zanurzenie dłoni, przedramion i stóp w wanienkach z roztopioną parafiną. Temperatura parafiny powinna wynosić 42 – 48 stopni. Czas zabiegu: 15 – 30 minut.
Po nałożeniu parafiny na ciało pacjenta okrywa się ją folią a następnie kocem. Po zabiegu skórę oczyszcza się z resztek parafiny a pacjentowi zaleca się odpoczynek.
Ciepla parafinowa kąpiel rozgrzewa dłonie i stopy, poprawia krążenie, rozluźnia mięśnie oraz koi bolące stawy.

Zabiegi borowinowe:
Rodzaj leczniczego torfu, naturalnym surowcem powstającym z roślin w wyniku rozkładu substancji organicznych przez mikroorganizmy, m.in. grzyby. Borowina zawiera wiele składników: potas, żelazo, brom, magnez, mangan, fito estrogeny, cynk, aminokwasy, wapń, kwasy huminowe. Dzięki nim wykazuje działanie odmładzające, bakteriobójcze, przeciwzapalne, nawilżające, łagodzące podrażnienia, zwalczające wolne rodniki, odchudzające, odtruwające skórę.
Borowina stosowana jest najczęściej w formie błota, fango, pasty, tamponów.
najzęściej stosuje się ją w formie okładów, zawijań lub kąpieli. Może być stosowana na całe ciało lub miejscowo.

Zawijania: podczas zabiegu smaruje się ciało pacjenta borowinową papką, zawija folią i przykrywa kocem. Temp. Borowiny = ok. 39 stopni C. Po zabiegu pacjent musi odpocząć.
Ciepło przyspiesza metabolizm, porawia krążenie krwi i limfy, poprawia ukrwienie skóry i całego organizmu. Toksyny wydostają się na zewnątrz wraz z potem a tak oczyszczona skóra łatwiej przyswaja zawarte w borowinowym błocie składniki organiczne.

Sauna jest zabiegiem kąpieli w gorącym pow o nieznacznej wilgotność ogrzanym do tem 60-90 stopni Celsjusza która oddziałowuje na skórę i drogi oddechowe. W czasie zabiegu w saunie dochodzi do znacznego wydzielania potu nawet do 1.2 L. Tem może wzrosnąć o 1 -2 stopnie, Sauna wpływa regulująco na uk krążenia, wskutek rozszerzenia naczyń obwodowych oraz zwiększenia pojemności min serca.

W czasie zab pacjent siedzi na jednej z drewnianych ław usytuowany na odpowiedniej wysokości z przedramionami opartymi na udach. Im wyżej tym tem jest wyższa.

Duża różnica tem powietrza pomiędzy podłoga a sufitem umożliwia odpowiednie dawkowanie ciepła. Polewanie woda ogniska sauny powoduje zwieszenie wilgotności po a tym samym efektu cieplnego.

W wyniku utrudnionego parowania wody zawartej w pocie. W metodyce zabiegu należy przestrzegać naprzemiennego nagrzewania i ochładzania ustroju. Każda z faz traw 8-12 min, powtarza się je dwu lub trzy krotnie. Kąpiel w saunie trwa od godz do 1,5 łącznie z fazami ochładzania i odpoczynku.

Do sauny nie wolno wchodzić na czczo lub po obfitym posiłku. Podczas pobytu w niej należy rozluźnić mięsnie i nie rozmawiać. Kąpiel w saunie kończy się ochłodzeniem ciała.