Ćwiczenie 63
Bilans elektrociepłowni
Grupa I
Poniedziałek 13:15
Łukasz Frejek
173195
1.Bilans wymienników wody sieciowej:
Strumień masy wody zasilającej:
$$m_{w} = \frac{Q}{C_{w} \bullet (T_{w2} - T_{w1})} = \frac{90000}{4,187 \bullet \left( 105 - 50 \right)} = 390,8\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Przyrost temperatury na wymiennikach:
$$T = \frac{T_{w2} - T_{w1}}{3} = \frac{105 - 55}{3} = 18,3\ $$
Temperatura między wymiennikami
Ta = Tw1 + T = 50 + 18, 3 = 68, 3
Tb = Tw1 + 2T = 50 + 2 • 18, 3 = 86, 6
Parametry pary w punkcie 6:
T6 = Ta + δT = 68, 3 + 5 = 73, 3
Entalpia odczytana dla temperatury T6 na linii nasycenia pary i dla linii nasycenia wody:
$$i_{6}^{''} = 2632\ \frac{\text{kJ}}{\text{kg}}$$
$$i_{6}^{'} = 307\ \frac{\text{kJ}}{\text{kg}}$$
Strumień pary:
$$D_{6} = \frac{m_{w} \bullet C_{w} \bullet (T_{a} - T_{w1})}{\eta \bullet (i_{6}^{''} - i_{6}^{'})} = \frac{390,8 \bullet 4,187 \bullet (68,3 - 50)}{0,98 \bullet (2632 - 307)} = 13,16\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Parametry pary w punkcie 5
T5 = Tb + δT = 86, 6 + 5 = 91, 6
Entalpia odczytana dla temperatury T5 na linii nasycenia pary i dla linii nasycenia wody:
i5″ = 2663 kJ/kg
i5′ = 384 kJ/kg
Strumień pary:
$$D_{5} = \frac{m_{w} \bullet C_{w} \bullet (T_{b} - T_{a})}{\eta \bullet (i_{5}^{''} - i_{5}^{'})} = \frac{390,8 \bullet 4,187 \bullet (86,6 - 68,3)}{0,98 \bullet (2663 - 384)} = 13,4\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Parametry pary w punkcie 4:
T4 = Tw2 + δT = 105 + 5 = 110
Entalpia odczytana dla temperatury T4 na linii nasycenia pary i dla linii nasycenia wody:
i4″ = 2692 kJ/kg
i4′ = 461 kJ/kg
Strumień pary:
$$D_{4} = \frac{m_{w} \bullet C_{w} \bullet (T_{w2} - T_{b})}{\eta \bullet (i_{4}^{''} - i_{4}^{'})} = \frac{390,8 \bullet 4,187 \bullet (105 - 86,6)}{0,98 \bullet (2692 - 461)} = 13,7\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Suma strumieni w wymiennikach 4,5 i 6:
$$D = D_{4} + D_{5} + D_{6} = 40,26\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Entalpia kondensatu:
$$i^{'} = \frac{D_{4} \bullet i_{4}^{'} + D_{5} \bullet i_{5}^{'} + D_{6} \bullet i_{6}^{'}}{D} = \frac{13,7 \bullet 461 + 13,4 \bullet 384 + 13,16 \bullet 307}{40,26} = 385\ \frac{\text{kJ}}{\text{kg}}$$
2.Bilans układu odsalania i odmulania:
Dla ciśnienia odsolin 0,12 MPa odczytano temperaturę w odgazowywaczu pods=podg:
Todg = 105
Obliczam entalpie is’ oraz is” dla temperatury odgazowywacza na linii nasycenia wody i pary:
$$i_{s}^{''} = 2684\ \frac{\text{kJ}}{\text{kg}}$$
$$i_{s}^{'} = 439\ \frac{\text{kJ}}{\text{kg}}$$
Temperatura TKods odczytana dla ciśnienia pKods:
TKods = 339
Entalpia odsolin i’ods odczytana dla temperatury nasycenia na linii wody:
iods′ = 1593kJ/kg
Strumień pary Ds:
1-pierwsze równanie uwikłane
$$D_{s} = \frac{0,005 \bullet (i_{\text{ods}}^{'} - i_{s}^{'})}{i_{s}^{''} - i_{s}^{'}} \bullet D_{\text{wz}}$$
X
$$X = \frac{0,005 \bullet (1593 - 439)}{2684 - 439} = 0,003$$
Bilans podgrzewaczy regeneracyjnych:
Temperatura między podgrzewaczami regeneracyjnymi wody:
$$t_{x} = \frac{T_{\text{wz}} + T_{\text{odg}}}{2} = \frac{200 + 105}{2} = 152,5$$
Bilans pierwszego podgrzewacza regeneracyjnego:
T1 = Twz + δT = 200 + 5 = 205
Entalpia pary w punkcie 1 na linii nasycenia wody i na linii nasycenia pary:
i1′ = 875kJ/kg
i1″ = 2794kJ/kg
2-drugie równanie uwikłane:
$$D_{1} = \frac{C_{w} \bullet (T_{\text{wz}} - t_{x})}{\eta \bullet (i_{1}^{''} - i_{1}^{'})} \bullet D_{\text{wz}}$$
Y
$$Y = \frac{4,187 \bullet (200 - 152,5)}{0,98 \bullet \left( 2794 - 875 \right)} = 0,106$$
Bilans drugiego podgrzewacza regeneracyjnego:
T2 = tx + δT = 152, 5 + 5 = 157, 5
Entalpia w punkcie 2 na linii nasycenia wody i na linii nasycenia pary:
i2′ = 664kJ/kg
i2″ = 2755kJ/kg
D2 • i2′ + D1 • i1′ + Cw • Todg • Dwz = =(D1+D2) • i2′ + Cw • tx • Dwz + (1 − η)•(D2 • (i2″+i2′) + D1 • (i1′+i2′))
3-trzecie równanie uwikłane
$$D_{2} = \left( \frac{i_{2}^{'} \bullet \left( X + Y \right) + C_{w} \bullet t_{x} + \left( 1 - \ \eta \right) \bullet Y \bullet \left( i_{1}^{''} - i_{2}^{'} \right) - Y \bullet i_{1}^{'} - C_{w} \bullet T_{\text{odg}}}{i_{2}^{''} - \left( 1 - \ \eta \right) \bullet (i_{2}^{''} - i_{2}^{'})} \right) \bullet D_{\text{wz}}$$
Z
$$Z = \left( \frac{664 \bullet \left( 0,003 + 0,106 \right) + 4,187 \bullet 152,5 + \left( 1 - \ 0,98 \right) \bullet 0,106 \bullet \left( 2684 - 664 \right) - 0,106 \bullet 439 - 4,187 \bullet 105}{2755 - \left( 1 - \ 0,98 \right) \bullet (2755 - 664)} \right) = 0,066$$
Entalpia i3’’
$$i_{3}^{''} = \frac{i_{2}^{''} + i_{4}^{''}}{2} = \frac{2755 + 2692}{2} = 2723kJ/kg$$
Bilans odgazowywacza:
4- czwarte równanie uwikłane:
D3 = Dwz − Ds − D1 − D2 − D
D3 = Dwz • (1−X−Y−Z) − D
V
V = 1 − X − Y − Z = 1 − 0, 003 − 0, 106 − 0, 066 = 0, 825
Obliczenie strumienia wody zasilającej:
$$D_{\text{wz}} = \frac{D_{s} \bullet i_{s}^{''} + \left( D_{1} + D_{2} \right) \bullet i_{2}^{'} + D_{3} \bullet i_{3}^{''} + D_{i^{'}}}{T_{\text{odg}} \bullet C_{w}}$$
$$D_{\text{wz}} = \frac{D \bullet \left( i^{'} - i_{3}^{''} \right)}{\left( T_{\text{odg}} + 273 \right) \bullet C_{w} - X \bullet i_{s}^{''} - Y \bullet i_{2}^{'} - Z \bullet i_{2}^{'} - V \bullet i_{3}^{''}} = \frac{40,26 \bullet (385 - 2723)}{\left( 105 \right) \bullet 4,187 - 0,003 \bullet 2684 - 0,106 \bullet 664 - 0,066 \bullet 664 - 0,825 \bullet 2723} = 48,84\ \frac{\text{kg}}{s}$$
Obliczenia poszczególnych strumieni:
Ds = X • Dwz = 0, 003 • 48, 84 = 0, 147 kg/s
D1 = Y • Dwz = 0, 106 * 48, 84 = 5, 17 kg/s
D2 = Z • Dwz = 0, 066 • 48, 84 = 3, 22 kg/s
D3 = Dwz − Ds − D1 − D2 − D = 48, 84 − 0, 147 − 5, 17 − 3, 22 − 40, 26 = 0, 043 kg/s
Moc wewnętrzna turbiny:
Entalpia w punkcie 0
i0 = 3430
Ni = D1 • (i0−i1″) + D2 • (i0−i2″) + D3 • (i0−i3″) + D4 • (i0−i4″) + D5 • (i0−i5″) + D6 • (i0−i6″)=
=12, 7 • (3430−2794) + 7, 9 • (3430−2755) + 58, 5 • (3430−2723) + 13, 7 • (3430−2692) + 13, 4 • (3430−2663) + 13, 16 • (3430−2632) = 85, 7 MW
Wnioski:
Elektrociepłownia jest przykładem gospodarki skojarzonej, w której tworzona jest jednocześnie energia elektryczna i ciepło dla miejskiej sieci ciepłowniczej w tym samym procesie. Wykorzystanie takiego procesu technologicznego realizuje wymóg oszczędnego, mało uciążliwego dla środowiska naturalnego, wytwarzania dwóch niezbędnych w dzisiejszym świecie rodzajów energii.
W procesie tworzenia energii elektrycznej za turbiną para ma bardzo wysokie ciśnienie i temperaturę, które jednak przy zastosowaniu kolejnych stopni turbiny nie są w stanie przekazać jej całej swojej energii i para jedynie stanowiła by opór. Para ta musi zostać schłodzona i z powrotem przetransportowana do kotła. W tym celu zostały zastosowane upusty regeneracyjne zwiększające sprawność bloku i wymienników wody sieciowej służące jednocześnie do skondensowania pary i podgrzania wody sieciowej.
Osłona bilansowa nałożona jest na następujące elementy elektrociepłowni: kocioł, turbinę, wymienniki wody sieciowej, przegrzewacze regeneracyjne i odgazowywacz. Są to dwa upusty odchodzące ze stopnia wysoko prężnego kierowane do podgrzewaczy regeneracyjnych. Trafia tam około 18% pary co pozwala podgrzać wodę idącą do kotła do temperatury ponad 200 oC. Kolejny upust trafia do odgazowywacza. Odgazowywacz ma zadanie przygotować wodę trafiającą do obiegu. Woda ta musi być pozbawiona gazów, soli mineralnych i części stałych. Strumień kierowany do odgazowywacza, wynosi mały ułamek całości pary z turbiny. Dzieje się tak, dlatego że dane wykorzystane w obliczeniach są danymi teoretycznymi. W rzeczywistości ilość ta jest większa. Zapotrzebowanie na parę związane jest z potrzebą podgrzania wody w celu pozbawiania jej gazów, które mają zły wpływ na sprawność całego procesu i żywotność elementów układu. Ze względu na duże gabaryty układu ciężko jest utrzymać jego szczelność i z powodu wycieków nie można wykorzystywać cały czas tej samej ilości wody. Uzupełnianie jej braków odbywa się w odgazowywaczu. Ostatnie trzy upusty kierowane są na wymienniki wody sieciowej. W sumie kierowane jest na nie pozostałe 82% pary w równych ilościach na każdy. Tu odbywa się podgrzanie wody sieciowej do około 100 oC. Skondensowana para wodna trafia przez odgazowywacz z powrotem do kotła.
Wysokość wartości sprawności o jaki można podwyższyć działanie układu zależy od zapotrzebowania na ciepło i możliwości układu do transportowania wody. Sprawność elektrociepłowni znacznie spada w okresie letnim kiedy para chłodzona jest przez wodę z Odry. Wielkość układu musi być tak dobrana aby para w wymiennikach mogła zostać schłodzona i jednocześnie aby woda sieciowa została podgrzana do wymaganej temperatury.