Strefa I:

Bezwzględna pustynia bezporostowa – obszar, na którym nie występują porosty listkowate i krzaczkowate, będące dobrymi bioindykatorami czystości powietrza. Brak także porostów nadrzewnych, nawet skorupiastych; co najwyżej występują jednokomórkowe glony tworzące zielone naloty na korze drzew. Najczęściej obejmuje centra miast, tereny wokół ośrodków przemysłowych i przy drogach o intensywnym ruchu samochodowym. Przyczyną jest bardzo duża emisja dwutlenku siarki oraz mała wilgotność względna powietrza. Występowanie: duże miasta i ośrodki przemysłowe.

Stężenie μg SO₂/m³ – >170

Strefa II:

Względna pustynia bezporostowa – o bardzo silnym zanieczyszczeniu powietrza. Występowanie: miasta i ośrodki przemysłowe. Porosty skorupkowe i proszkowate Np.: Misecznica proszkowata tworzy porosty o plesze skorupiastej, która może być cienka lub gruba. Znajdują się w niej glony protokokkoidalne. Misecznica proszkowata rośnie najczęściej na korze drzew liściastych i szpilkowych oraz na drewnie.

Stężenie μg SO₂/m³ –170-100

Strefa III:

Wewnętrzna strefa osłabionej wegetacji – o silnie zanieczyszczonym powietrzu. Występowanie: parki, lasy na obrzeżach miast. Np.: Złotorost ścienny (Xanthoria parietina) - gatunek grzybów z rodziny złotorostowatych; tworzy porosty o listkowatej, rozetkowatej plesze, osiągającej średnicę 10-20cm, barwy od pomarańczowej i żółtej do szarozielonej. Występuje powszechnie, na korze drzew (najczęściej liściastych), drewnie, skałach i budynkach.

Stężenie μg SO₂/m³ – 100-70

Strefa IV:

Środkowa strefa osłabionej wegetacji – o średnio zanieczyszczonym powietrzu. Występowanie: lasy w pobliżu miast i ośrodków przemysłowych. Np. Pustułka pęcherzykowata (Hypogymnia physodes) - gatunek grzybów należący do rodziny tarczownicowatych; tworzy porosty o plesze, która może przyjmować kształt listkowaty, rozetkowaty lub nieregularny o średnicy 2-6 cm. Siedliskiem pustułki pęcherzykowatej jest kora drzew iglastych, liściastych, drewno, słomiane dachy. Można ją spotkać na ziemi i podłożu skalnym, ale bardzo rzadko.

Stężenie μg SO₂/m³ – 70-50

Strefa V:

Zewnętrzna strefa osłabionej wegetacji – o względnie mało zanieczyszczonym powietrzu. Plechy są zdeformowane i słabo wykształcone. Występowanie: duże lasy. Np.: Mąklik otrębiasty (Pseudevernia furfuracea) - porost o krzaczkowatej lub listkowato-krzaczkowatej plesze, o długości do 10 cm. Najczęściej rośnie na korze drzew szpilkowych, rzadziej liściastych jak i na martwym drewnie, słomianych dachach i wyjątkowo na podłożu skalnym. Jest pospolity w całym kraju, ale jest pod ochroną.

Stężenie μg SO₂/m³ – 50- 40

Strefa VI:

Wewnętrzna strefa normalnej wegetacji – o nieznacznym zanieczyszczeniu powietrza taksony rosnące w strefie V o normalnie rozwiniętych plechach. Występowanie: rozległe lasy z dala od miast i ruchliwych dróg. Np.: Brodaczka nadobna: ma plechę krzaczkowatą, widełkowato albo nieregularnie rozgałęzioną, zwisającą, z jednym centralnym uczepem. Osiąga do 8 cm wysokości. Grubsze gałązki główne ma sztywne, zakończone tarczkowatymi owocnikami, średnicy 0,5-1 cm. Gałązki boczne odstają od głównych prawie prostopadle, są proste albo nieco zgięte, rzadko się rozgałęziają. Owocniki również posiadają na brzegach liczne, długie gałązki. Porost ten ma barwę żółtoszarą bądź zielonkawą. Owocniki są przyprószone, barwy brudnocielistej. Rośnie na korze drzew liściastych i iglastych. Gatunek bardzo rzadki i zagrożony wyginięciem (kat. E), objęty ochroną. Stężenie μg SO₂/m³ – 40- 30

Strefa VII:

Typowa strefa normalnej wegetacji – powietrze czyste lub co najwyżej minimalnie skażone Taksony bardzo wrażliwe. Występowanie: nieliczne obszary w Polsce. Granicznik płucnik (Lobaria pulmonaria) – gatunek grzybów z rodziny granicznikowatych, na terenie Polski rzadko spotykany. Wyrasta na starych drzewach liściastych, czasami też na skałach. Może osiągać średnicę 20 cm.

Stężenie μg SO₂/m³ – <30