Współczesna poligrafia wyróżnia dwa podstawowe rodzaje form druku: mechaniczne-analogowe oraz elektroniczne-cyfrowe. Druk offsetowy zaliczany jest do pierwszej grupy, przy czym jest on przykładem jednej z czterech technik drukowania mechanicznego, a mianowicie druku płaskiego, który charakteryzuje się tym, iż elementy drukujące i niedrukujące matrycy ułożone są na tej samej wysokości .

Druk płaski wynaleziono pod koniec XVIII w., jednak jako element litografii

stracił na znaczeniu wraz z nastaniem XX wieku . Był to wynik potrzeby wprowadzenia szybszych technik druku, przy czym powolny proces druku płaskiego do którego wykorzystywano płytę kamienną uniemożliwiał dostosowanie się do obecnych wymogów rynku drukarskiego. Zaczęto więc poszukiwać innego materiału w efekcie czego podjęto próbę wykorzystania płyt z cynku i aluminium. Metoda cynkowa niestety nie sprawdziła się, ponieważ płyty -mające zadrukowywać papier - założone na cylindrze przy bezpośrednim kontakcie z powierzchnią do zadrukowania sprawiały, że rysunek ulegał szybkiemu procesowi zniszczenia poprzez starcie. Jako, że potrzeba jest matką wynalazków to przypadek może zostać uznany za ojca, tak więc i w jego efekcie amerykańskiemu producentowi papieru udało się znaleźć rozwiązanie, aby odbitki były trwalsze. W jego drukarni pod arkuszem papieru na który maszyna nanosiła rysunek znajdowała się gumowa płyta. W drodze nieuwagi przy druku nie podłożono papieru więc farba naniesiona została na powierzchnię gumową, jednak gdy operator maszyny zauważył swój błąd to umieścił kartkę na swoim miejscu. Wówczas przy dalszej pracy maszyny powstały dwie odbitki na papierze, jedna z matrycy a druga z płyty gumowej. Rysunek naniesiony przez gumę był wyraźniejszy i trwalszy tak więc zaczęto wykorzystywać go przy produkcji drukarskiej, a pierwsze dziesięciolecie XX w. uznane jest za okres wynalezienia druku offsetowego.

Sama metoda jest rodzajem pośredniego druku, gdyż tak jak już prędzej wspomniano farba zanim trafi z płyty na powierzchnie przygotowaną do druku zostaje przeniesiona na powłokę gumową a dopiero z niej na podłoże przeznaczone do zadrukowania. Proces ten został precyzyjniej i bardziej fachowo opisany przez Drukarnię SPEED zajmującą się przede wszystkim tego typu techniką druku. O druku offsetowy piszą oni: „Drukowanie w tej technice polega na przenoszeniu farby z formy drukowej na podłoże dzięki właściwościom fizyczno-chemicznym elementów drukujących i niedrukujących formy drukowej. Elementy niedrukujące posiadają niską adhezję wobec czego nie przenoszą farby. Farba drukarska przenoszona jest na podłoże z elementów drukujących za pomocą cylindra offsetowego. W przypadku tej techniki uzyskać można najmniejszą grubość warstwy farby na papierze”.

W praktyce drukarskiej wygląda to w ten sposób, że utworzona jest specjalna matryca posiadająca miejsca drukujące przyciągające farbę (oleofilne) oraz niedrukujące, które absorbują wodę (hydrofilne) . Punkty oleofilne mają tę właściwość, że odpychają wodę tak więc nie dochodzi do wymieszania się substancji. W druku o offsetowym wykorzystuje się tzw. formę „blachy”, „klisz” oraz „bębnów” . Pierwsza z nich jest formą drukową wykorzystującą jako matrycę cienką zmatowioną aluminiową blachę, na którą nałożona zostaje emulsja światłoczuła. Następnie nakłada się na nią obraz naświetlony na powierzchni przeźroczystej (tzw. diapozytyw), który po naświetleniu go silnym światłem UV pozostawia rysunek na matrycy. Dzieje się tak, ponieważ miejsca wrażliwe na działanie światła zostają pod wpływem ultra fioletu „wymyte”. „Klisze”, czyli forma kopiowa, polega na tym, iż diapozytyw z nałożoną emulsją stanowił odbicie lustrzane. Wówczas przy ułożeniu obrazu na matrycy w celu jej naświetlenia uzyskany zostanie czytelny rysunek, ponieważ farba zostanie przeniesiona z matrycy na papier za pomocą wałka. Określenie „bębny” odnosi się do charakteru pośredniego tegoż druku, który jak już wspomniano wykorzystuje trzy elementy do przygotowania odpowiedniej formy. Proces polega na tym, iż ”lekka aluminiowa matryca założona na bębnie drukującym przekazuje obraz na bęben pośredni pokryty gumą a ten z kolei przenosi obraz na papier”