7.1 Charakterystyki biegu jałowego
Pomiary przeprowadzone podczas biegu jałowego silnika pozwalają m.in. na wyznaczenie strat mechanicznych oraz strat w żelazie silnika. Nieobciążony silnik należy zasilić napięciem regulowanym zmniejszając jego wartość do takiej wartości, przy której prąd pobierany przez silnik zaczyna rosnąć lub jego prędkość obrotowa wyraźnie zmaleje. Otrzymane wyniki zestawione są w tabeli
L.P | U1[V] | U2[V] | U3[V] | I[A] | cosφ | φ[˚] | n[obr/min] | rad | sinφ | U[V] | Po[W] | Icz[A] | Ib[A] | ΔPo[W] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 70 | 70 | 70 | 0,19 | 0,65 | 57 | 958,7 | 0,995 | 0,82 | 50 | 10,70 | 0,124 | 0,1558 | 8,64 |
2 | 140 | 140 | 140 | 0,33 | 0,26 | 75 | 990,6 | 1,309 | 0,97 | 140 | 20,81 | 0,086 | 0,3201 | 14,60 |
3 | 210 | 210 | 210 | 0,49 | 0,16 | 80,5 | 996,1 | 1,405 | 0,99 | 210 | 28,52 | 0,078 | 0,4851 | 14,83 |
4 | 280 | 280 | 280 | 0,71 | 0,13 | 82 | 997,7 | 1,431 | 0,99 | 280 | 44,76 | 0,092 | 0,7029 | 16,03 |
5 | 355 | 350 | 360 | 0,96 | 0,13 | 82 | 998,1 | 1,431 | 0,99 | 360 | 77,82 | 0,125 | 0,9504 | 25,29 |
6 | 435 | 420 | 425 | 1,32 | 0,14 | 82 | 998,5 | 1,431 | 0,99 | 430 | 137,64 | 0,185 | 1,3068 | 38,32 |
Prąd biegu jałowego I ma dwie składowe: składową bierną Ib, , której przebieg jest taki jak prądu magnesującego rdzenia ze szczeliną powietrzną, oraz składową czynną Icz.
Składowa bierna Ib odpowiada za powstawanie wirującego pola magnetycznego, dlatego jest zwana prądem magnesującym, ma przy małych napięciach przebieg prostoliniowy wynikający z istniejącej w silniku szczeliny powietrznej; przy wyższych napięciach uwidacznia się nasycenie rdzenia magnetycznego.
Składowa czynna Icz ma minimum przy wartości napięcia U= 200V. Gwałtowny wzrost składowej Icz wynika z faktu, iż przy małych wartościach napięcia większość strat stanowią straty mechaniczne, niezależne od napięcia
Ekstrapolujemy liniowo wykres do przecięcia z osia rzędnych (U2 = 0) i odczytujemy wartość strat mechanicznych
ΔPm =1,84[W]
Po wykonaniu ćwiczenia doszliśmy do następujących wniosków:
Zmiana napięcia zasilania stojana powoduje zmianę charakterystyki momentu silnika.
Gdy napięcie zasilania jest niższe od znamionowego, a obciążenie silnika równe obciążeniu znamionowemu, następuje wzrost prądów w obwodzie silnika .
W takiej sytuacji występuje wzrost strat mocy w uzwojeniach, dlatego nie dopuszczalna jest długotrwała praca przy obciążeniu znamionowym, ponieważ może dojść do uszkodzenia silnika, dlatego nie stosuje się metody zmian prędkości obrotowej za pomocą zmiany wartości napięcia
7.2 Charakterystyki obciążeniowe
L.P | U1[V] | U2[V] | U3[V] | I[A] | cosφ | n[obr/min] | m0[N] | s[%] | P[W] | M[Nm] | Puż[W] | η | U[V] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 285 | 280 | 285 | 0,7 | 0,13 | 997,5 | 0 | 0,003 | 44,92 | 0,00 | 0,00 | 0,00 | 218,5 |
2 | 285 | 280 | 285 | 0,7 | 0,13 | 996,9 | 3 | 0,003 | 44,92 | 0,11 | 11,98 | 0,27 | 215,6667 |
3 | 285 | 280 | 285 | 0,7 | 0,17 | 994,4 | 20 | 0,006 | 58,74 | 0,76 | 79,69 | 1,36 | 214,7 |
4 | 285 | 280 | 285 | 0,705 | 0,22 | 990,2 | 61 | 0,010 | 76,56 | 2,33 | 242,03 | 3,16 | 214,8333 |
5 | 285 | 280 | 285 | 0,71 | 0,3 | 983 | 115 | 0,017 | 105,14 | 4,39 | 452,96 | 4,31 | 214,2167 |
6 | 285 | 280 | 285 | 0,72 | 0,37 | 975,3 | 175 | 0,025 | 131,50 | 6,68 | 683,89 | 5,20 | 214,6 |
7 | 285 | 280 | 285 | 0,75 | 0,44 | 967 | 245 | 0,033 | 162,90 | 9,35 | 949,29 | 5,83 | 213,7333 |
8 | 285 | 280 | 285 | 0,77 | 0,485 | 960 | 297 | 0,040 | 184,35 | 11,33 | 1142,45 | 6,20 | 214,2333 |
Wnioski:
Podczas zwiększania obciążenia podawanego na trójfazowy silnik indukcyjny obroty spadały. Silnik przeciwdziałając oporom pobierał większy prąd. Regulowanie prędkości obrotowej poprzez podanie obciążenia nie jest dobrą metodą, gdyż mimo spadku obrotów silnik pobierał większy prąd. Podając za duży moment obrotowy można dopuścić do spalenia silnika z powodu zbyt dużego prądu płynącego przez stojan.
7.4 Charakterystyki regulacyjne przy biegu jałowym
L.P | f[Hz] | U[V] | I[A] | P1[W] | P2[W] | n[obr/min] | P0[W] | Q0[var] | s[%] | cosφ | Icz [A] | Ib[A] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 0,9 | 30 | 0,7 | 20 | 0 | 55,9 | 20 | 34,64 | 0.585 | 0,500 | 0,350 | 0,606 |
2 | 5,1 | 60 | 1,1 | 70 | 0 | 304,3 | 70 | 121,24 | 0.636 | 0,500 | 0,550 | 0,953 |
3 | 10,2 | 105 | 1,15 | 130 | 15 | 610 | 145 | 199,19 | 0.661 | 0,589 | 0,677 | 0,930 |
4 | 15,9 | 145 | 1,2 | 195 | 35 | 952,7 | 230 | 277,13 | 0.664 | 0,639 | 0,766 | 0,923 |
5 | 20,4 | 180 | 1,2 | 240 | 45 | 1217 | 285 | 337,75 | 0.670 | 0,645 | 0,774 | 0,917 |
6 | 25,5 | 230 | 1,2 | 315 | 60 | 1525 | 375 | 441,67 | 0.670 | 0,647 | 0,777 | 0,915 |
7 | 30,5 | 255 | 1,2 | 360 | 80 | 1830 | 440 | 484,97 | 0.711 | 0,672 | 0,806 | 0,889 |
8 | 34,8 | 285 | 1,2 | 400 | 85 | 2069 | 485 | 545,60 | 0.678 | 0,664 | 0,797 | 0,897 |
Wnioski:
Wraz ze wzrostem częstotliwości rosną wartości wszystkich mierzonych przez nas wielkości, jednak największym wzrostem charakteryzują się napięcie i liczba obrotów na min, co można w bardzo czytelny sposób odczytać z wyrysowanych przez nas charakterystyk.