SOCJOLOGIA
15.10.2013 i 22.10.2013
Co to jest prawo?
Klasyczne koncepcje prawa:
prawo natury
pozytywizm prawniczy
*) fakt społeczny/psychiczny związany z określonego rodzaju normami [socjologicznie]
Cechy prawa:
autorytatywne ustanowienie [nacisk pozytywizmu]
społeczna skuteczność [nacisk pozytywizmu]
słuszność [nacisk niepozytywizmu]
Uzgodnienia terminologiczne:
koncepcje prawnonaturalne [moralność jest obiektywna]
pozytywizm prawniczy [moralność jest subiektywna]
koncepcje niepozywistyczne
Tezy pozytywizmu prawniczego:
social thesis: twór człowieka, rozkaz suwerena
separation thesis: brak koniecznego związku między prawem a moralnością
prawo to fakt społeczny poddawany obiektywnej analizie
moralność – zewnętrzne standardy, do których prawo może być odnoszone; subiektywna ocena
Pozytywizm miękki - inkluzyjny [Jules Coleman]:
włączamy do prawa standardy moralne kiedy jest to potrzebne
konwencjonalizm (nie ma jednych słusznych standardów)
Pozytywizm twardy – ekskluzywny [Joseph Raz]:
separation thesis nie jest istotna
istotne są wewnętrzne kryteria prawne
moralność nie wpływa na ocenę prawa
Niepozytywizm – podział:
twardy/ekskluzywny
super inkluzyjny
inkluzyjny
Tezy naturalizmu prawnego:
prawo wywodzi się z absolutnego źródła (Bóg/rozum) [św. Tomasz: człowiek jako narzędzie]
wyraża obiektywnie przyjęte zasady, które rządzą naturą człowieka i światem
zasady prawa są niezmienne, wieczne, obiektywne, sprawiedliwe, uchwytne rozumem
zasady prawa zawsze mają pierwszeństwo przed regułami pozytywnymi, które nie są prawem jeśli nie są zgodne z prawem naturalnym
prawo jest podstawowym elementem ludzkiego życia w społeczeństwie
Prawonaturalizm – sekularyzacja:
próby oddzielenia prawa naturalnego od religii [Hugo Grotius w oparciu o Arystotelesa]
źródła prawa: Bóg lub rozum
Krytyka prawonaturalizmu:
powinność nie może być wnioskowana z bytu
zbyt mocny związek między moralnością a prawem
moralność jest kwestią osobistych sądów wartościujących, które mogą się zmieniać w zależności od sytuacji i motywów
Formuła Radbrucha:
1946, artykuł „Ustawowe bezprawie i ponadustawowe prawo” jako reakcja na degenerację prawa przez prawników III Rzeszy
Jeśli norma prawna w drastyczny sposób narusza standardy moralne, to nie obowiązuje.
zbliża do siebie pozytywizm i prawo naturalizm
na jej podstawie za bezprawne uznano np.:
rozporządzenie nr 11 do „Ustawy o obywatelstwie Rzeszy” z 25.11.1941
wyroki w sprawach cywilnych
wyroki w „procesach strzelców”
wyroki procesów w Norymberdze
Definicja prawa:
natural kinds: z natury rzeczy
social kinds: konwencja
postmodernizm
zespół faktów społecznych/psychicznych związanych z określonymi normami
„nie ma prawa przed interpretacją”
Amerykański realizm prawniczy
od przełomu XIX/XX wieku; apogeum w latach 20. I 30. XX wieku
„jazz w jurysprudencji”
„ruch filozoficzno-prawny” sceptycznie nastawiony do formalizmu, bez jednego, spójnego programu
prawnicy-praktycy:
Olivier Holmes
„Prawo to nie logika, a doświadczenie.”
język prawny jest z natury wieloznaczny i podlega procesowi „otwartej tekstowości”
Jeromy Frank
Karl Llewellyn
John Chipman Gray
metodologia:
badanie funkcjonowania prawa w rzeczywistości
law in books versus law in action
paper rules oraz real rules
centrum uwagi: sądowe stosowanie prawa, teoria sądzenia, zwłaszcza proces podejmowania decyzji przez sędziów
empiryczna metoda badawcza [postulat: porzucić analizę pojęciową oraz metafizyczne spekulacje]
interdyscyplinarność [socjologia, psychologia, psychiatria, antropologia]
prawo jako przepowiednia (przewidywanie jak sąd postąpi jest prawem)
teza o nieokreśloności prawa:
nieokreśloność racji prawnych [na podstawie klasy racji prawnych można uzasadnić więcej niż jedno rozstrzygnięcie]
nieokreśloność przyczynowa/wyjaśniająca
klasa racji prawnych: źródła prawa, metody wykładni, metody wnioskowań prawniczych
wersja radykalna: na podstawie klasy racji prawnych można udowodnić każde rozstrzygnięcie
wersja umiarkowana: na podstawie klasy racji prawnych można uzasadnić więcej niż jedno, ale nie wszystkie rozstrzygnięcia
wersja o lokalnym charakterze nieokreśloności: dotyczy jedynie tych spraw rozpoznanych przez sądy, które osiągnęły poziom co najmniej apelacji
wersja o globalnym charakterze nieokreśloności: dotyczy wszystkich spraw
źródła nieokreśloności:
sposób stosowania precedensu („strictly or loosely”)
metody wykładni
funkcjonowanie sprzecznych metod wykładni
nieokreśloność przyczynowa (wyjaśniająca): do ustalenia przyczyn wydania przez sędziego konkretnego rozstrzygnięcia trzeba odnieść się nie tylko do samego orzeczenia, ale także to serii czynników pozaprawnych
sceptycyzm wobec reguł: reguły jako jedne z wielu środków do realizacji wydawanych rozstrzygnięć, a nie jedyne racje decydujące o rozstrzygnięciach
sceptycyzm wobec faktów: teoria podwójnego załamania [interpretacja (pamięć) świadków + ustalenie wersji zdarzeń przez sędziego]
Formalizm – tezy:
twierdzenie o autonomii prawa (jedyne źródło rozwiązań prawnych)
tekstualizm
konceptualizm: pojęcia prawne mogą być identyfikowane indukcyjnie z orzeczeń i przepisów prawnych, z których logicznie można dedukować reguły)
oryginalizm (intencjonalizm)
geometryzacja procesu stosowania prawa (mechaniczna jurysprudencja)
Psychologiczne aspekty formalizmu:
prawnik jest urzędnikiem stosującym prawo i nie musi ponosić odpowiedzialności
sylogistyczny sposób rozumowania zwalnia z uzasadniania decyzji
w efekcie może to prowadzić do rozstrzygania na podstawie subiektywnych preferencji, ukrytych za sylogistycznym uzasadnieniem
Core claim: Rozstrzygając spory sędziowie reagują przede wszystkim na konkretne fakty.
Metodyka pracy sędziego
skrzydło idiosynkratyczne:
J. Frank, J. Hutcheson
sędziowie są niewolnikami swojej osobowości, nie mogą jej uniknąć podejmując decyzję
przewidywanie prawa jest niemożliwe
skrzydło socjologiczne:
K. Llewellyn, U. Moore
sędziowie są ludźmi, ale działają w kontekście
Spadkobiercy amerykańskiego realizmu
Ekonomiczna Analiza Prawa (O.W. Holmes „The Path of the Law” 1897)
Ruch Studiów Krytycznych CLS (D. Kennedy, R. Kuger, K. Klare, M. Velman)
prawo jako podatne na wszelkie manipulacje może udowodnić każdy wyrok
podważanie formalizmu
alternatywna metodologia
prawo to polityka (polityczna krytyka systemu i doktryny)
prawnicy sprawują władzę przez przemoc i jest to złe
manipulacyjny charakter argumentu doktrynalnego jest zły
sprzeczności wykazane przez CLS:
zasady stosowania prawa vs. kontekst
subiektywność wartości a obiektywność prawdy społecznej
kształtowanie sposobu rozumienia porządku społecznego przez społeczeństwo
prawnicy jako „prorocy” czy „kapłani”
dyskurs intencjonalny a determinujący: system karny nie umie rozpoznać swoich sprzeczności
relatywność prawdy różnych grup społecznych i historycznych
wiedza jest władzą
założenie o konstruktywizmie społecznym
teoria i doktryna to narzędzia uprawomocnienia
przedmiot interpretacji jest polityczny („schematy racjonalizacji”)
prawo jest praktyką urzeczowienia pojęć i ról społecznych
Feministyczna Teoria Prawa
Critical Race Theory
kulturowe badania nad prawem (Holmes, Llewellyn, Hoebel, Friedman): prawo jest produktem kultury, która jest specyficznymi aktami świadomości
Krytyka edukacji prawniczej
krytyka systemu edukacji
ideologizacja prowadząca do profesjonalizacji
kopiowanie hierarchii
Edukacja prawnicza w Polsce
dominacja przedmiotów dogmatycznych
„pamięciówka”
podział gałęzi prawa
„edubiznes”
brak charakteru uniwersyteckiego
konsekwencje:
andragogika: nurt badań psychologicznych nad edukacją osób dorosłych; dorośli uczą się na doświadczeniu
Malkolm Knowles: nauka następuje, gdy jej temat ma wartość dla uczącego się i gdy łączy się ona z usprawnianiem umiejętności
David Kolb: wnioski wyciągane z refleksji tworzą teorię