32. Omów genezę, cele i działalność Unii Afrykańskiej.

Unia Afrykańska to organizacja międzynarodowa o charakterze politycznym, wojskowym i gospodarczym, obejmująca swym zasięgiem wszystkie państwa afrykańskie (oprócz Maroka) powołana w miejsce Organizacji Jedności Afrykańskiej 9 lipca 2002 roku na szczycie w Durbanie RPA. Siedzibą władz Unii jest stolica Etiopii, Addis Abeba.

Geneza

Głosy o o potrzebie reorganizacji OJA padły z ust Muammara Kaddafiego podczas szczytu OJA w Algierze w 1999. Podkreślił on potrzebę głębszej integracji państw afrykańskich oraz ideę panafrykanizmu, czemu mogłoby sprostać tylko zreorganizowanie obecnie istniejącej organizacji. Libijski przywódca nawiązał do hasła Zjednoczonych Stanów Afryki, jednak idee ta nie jest popularna wśród przywódców państwa afrykańskich a intencje Kaddafiego były często interpretowane jako próba przejęcia roli przewodniej w nowo powstałej organizacji. Niemniej jednak w 2000 roku podpisano akt tworzący nową organizacje mającą zastąpić OJA.

Cele

Organizacja zakłada do realizacji bardzo ogólne cele, mające za zadanie zjednoczyć państwa afrykańskie, dbać o ich rozwój, suwerenność i niepodległość oraz wypracować wspólną silną politykę zewnętrzna. Również podkreślona jest kwestia pokoju, stabilności na kontynencie, praw człowieka i współpracy z pozostałymi państwami w celu rozwoju społeczno-gospodarczego i zwalczania chorób. Silnie podkreślone są cele gospodarcze organizacji takie jak integracja rynków narodowych i rozwój gospodarczo-technologiczny oraz utworzenie wspólnych organów zarządzających i wspólnego banku centralnego i waluty AFRO. Cele UA są nastawione na sprostanie współczesnym problemom Afryki, różnią się znacznie od celów jakie stawiono OJA, której głównymi celami była walka z kolonializmem, jego pozostałościami oraz rasizmem.

Działalność UA

Początkowo zamierzeniem ogólnym było utworzenie wspólnego rządu mającego koordynować integrację państw w sferze ekonomicznej i obronnej na kształt rządu Unii Europejskiej. Jednak koncepcja ta została szybko odrzucona ze względu na brak możliwości realizacji tego celu w praktyce jak i z powodu obawy przywódców rządów narodowych przed utratą części suwerenności. Jednym z bardziej znaczących osiągnięć było utworzenie instrumentu  służącego rozwojowi ekonomicznemu kontynentu : Nowe Partnerstwo na rzecz Rozwoju Afryki (New Partnership for Africa's Development - NEPAD), przyjęte w lipcu 2001r.

Trudności jakie napotyka UA to przede wszystkim etniczne i narodowe konflikty, które mają swoje korzenie często jeszcze w sporach plemiennych lub w walce o terytorium i bogactwa naturalne. Problem stanowi również współpraca z tak zwanymi państwami upadłymi, gdzie w praktyce rząd i administracja nie istnieją a władze przejmują war lordzi i miejscowi przywódcy gangów. W świetle obecnych wydarzeń na Bliskim Wschodzie kontrowersyjna staje się kwestia roli kluczowej jaką w powstaniu UA odgrywali despotyczni przywódcy krajów Afryki północnej. W szczególności jeśli chodzi o przewodnia rolę Muammara Kddafiego i fakt iż budżet UA był finansowany głównie z libijskich petro-dolarów.