1. Sposób postępowania badawczego, którego celem jest potwierdzenie bądź wykluczenie istnienia zjawisk logopedycznych DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA

2. Dobór metod i narzędzi diagnostycznych zależy od: rodzaju zaburzenia mowy, stopnia nasilenia objawów, wielu i możliwości pacjenta.

3. Kolejność etapów badania logopedycznego: określenie problemu formułowanie hipotezy weryfikacja

4. Celem II etapu postępowania diagn. jest: POTWIERDZENIE WSTĘPNEJ DIAGNOZY

5. Orientacyjne badanie mowy – badanie wstępne.

6. Badanie czytania i pisania – podstawowe

7. Bad. Stanu sprawności aparatu artykulacyjnego – uzupełniające

8. Bad. Specjalistyczne przeprowadza lekarz

9. Próby języka – uzupełniające

10. Naśladowanie ruchów PRAKSJA

11. Badanie mowy – podstawowe

12. Badanie mowy w aspekcie leksykalnym – zasobu słownictwa

13. Próby, skale, testy – narzędzia badawcze

14. Najszerszy zakres – terapia logopedyczna

15. Dzieci z zaburzeniami nowy: indywidualizacja, stop. Trudności, kompleksowe oddziaływanie

16. Technika logopedyczna: metoda szczegółowa, określony sposób pracy z pacjentem

17. Metoda logopedyczna: FONOGESTY

18. Ćwiczenia oddechowe: profilaktyka i terapia logopedyczna

19. Najczęściej występująca wada wymowy: SYGMATYZM

20. Ost. Etap pracy korekcyjnej w przypadku zaburzeń artykulacji: utrwalenie jej w mowie spontanicznej

21. Przekształcenie 1 głoski w 2, dzięki głosce pomocniczej – metoda fonetyczna

22. Ćw. Usprawniające aparat artykulacyjny: etap przygotowawczy

23. Automatyzacja prawidłowej wymowy: w mowie spontanicznej, w oderwaniu od świadomości faktu wymowy dźwięku