Klasa II

Czas: 45 minut

Temat: Panegiryk ku czci Epikura.

I. Cele:

Główny:

*uczeń potrafi uzasadnić panegiryczny charakter utworu;

Operacyjne:

Uczeń potrafi:

*czytać ze zrozumieniem tekst poetycki (określenie nadawcy, adresata i celu wypowiedzi, nadawanie tytułów akapitom, udzielnie odpowiedzi na pytanie na podstawie tekstu);

*wyjaśnić pojęcia: panegiryk, apostrofa, anafora;

*odczytać czasy, w których żył poeta z osi czasu;

*redagować podziękowanie;

*wypisać z tekstu i określić funkcje środków stylistycznych.

II. Metoda:

- heureza;

- zajęć praktycznych;

III. Pomoce naukowe:

- Agnieszka Łuczak, Ewa Prylińska, Roland Maszka: Język polski między nami. Podręcznik dla klasy drugiej gimnazjum. Cz. 1. Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008.

IV. Przebieg lekcji:

Ogniwo wstępne:

- sprawdzenie listy obecności;

- podanie tematu lekcji;

- sprawdzenie pracy domowej – ćw. 6/29 – odniesienie się do jednej z podanych wskazówek Epikura;

Ogniwo centralne:

- nauczyciel pyta czy uczniowie przeczytali utwór;

- uczniowie odpowiadają na pytania: Kim jest osoba mówiąca w tekście i do kogo mówi? (Lukrecjusz do Epikura, tj. uczeń do nauczyciela) W którym wieku żył Lukrecjusz? (I w. przed Chr.) Czy znał osobiście Epikura? (nie – Epikur żył w IV wieku) Jak nazywamy zwrot do kogoś lub czegoś, do kogo nie możemy mówić? (apostrofa);

- uczniowie zapisują:

Apostrofa to bezpośredni, często uroczysty zwrot do osoby, przedmiotu, pojęcia, stosowany w utworze poetyckim.

- W jaki sposób podmiot mówiący wychwala adresata, a umniejsza siebie?

*nazywa go chlubą greckiego plemienia

*mówi, że idzie po jego śladach naśladując go w miłości

*nazywa go ojcem

*porównuje siebie do jaskółki, a Epikura do łabędzia. Podobnie zestawia drżącego kozła z mocnym koniem

*słowa Epikura nazywa „Złotymi”, a jego myśl boską;

- ćw. 2/31 – należy uzupełnić schematy;

- ćw. 3/31 – uczniowie wyszukują metafor w tekście i tłumaczą je w kontekście;

- wybrany uczeń odczytuje definicję penegiryku;

- w domu uczniowie mają przepisać penegiryk do zeszytu w formie krótkiej notatki;

- ćw. 4/31 – co decyduje o panegirycznym charakterze utworu?

(podniosły styl, bezpośredni zwrot do Epikura czyli apostrofa, wyszukane porównania, przesadne pochwały, np. twoja myśl, zaiste boska lub twe Złote Słowa wysysamy)

- uczeń odczytuje definicje metafory z podręcznika;

- ćw. 5a/31 – wypisanie przykładów środków stylistycznych;

Ogniwo końcowe:

- nauczyciel przypomina o zrobieniu w zeszycie notatki na temat panegiryku;

- zadanie pracy domowej – ćw. 6/32 – należy napisać podziękowanie dla kogoś, kto pomógł.