26. Jakie metody kształcenia sprawności językowej uczniów wymienia A. Dyduchowa? Proszę je pokrótce scharakteryzować:
A. Dyduchowa wyróżnia następujące metody kształcenia sprawności językowej uczniów:
-metodę analizy i twórczego naśladowania wzorów
-metodę instrukcji i norm
-metodę praktyki pisarskiej
-metodę przekładu intersemiotycznego
-metodę okazjonalnych ćwiczeń sprawnościowych.
Metoda analizy i twórczego naśladowania wzorów: polega na stosowaniu przez nauczyciela i uczniów w kształceniu językowym utworów literackich lub specjalnie przygotowanych tekstów.
Metoda norm i instrukcji: wykorzystuje świadomie zdobytą wiedzę z zakresu konstruowania wypowiedzi. Podstawę stanowi instruktaż, za pomocą którego przekazuje się uczniom wiedzę wykorzystaną później w praktycznej kompozycji wypracowania.
Metoda przekładu intersemiotycznego: dotyczy zamiany jednego systemu znaków na inny, np. tekstu literackiego na rysunek , obraz, melodię, gest i rytm.
Metoda praktyki pisarskiej
polega na swobodnym pisaniu tekstów przez uczniów na wybrane , ulubione tematy.
25, Jakie gatunki wypowiedzi dziecko poznaje w klasach I-III. Dlaczego one składają się na sprawność językową?
W zakresie opanowania umiejętności komunikacyjnych w języku pisanym sprawność językową dziecka wyznaczają umiejętności niezbędne do posługiwania się wymienionymi przez program nauczania gatunkami wypowiedzi, takimi jak:
-list
-zaproszenie
-zawiadomienie
-ogłoszenie
-opowiadanie
-opis.
W ramach odtwarzania i tworzenia akcentuje się rolę opowiadania, w tym opowiadania twórczego na podstawie tekstu, filmu, przedstawienia teatralnego, audycji radiowej, programu telewizyjnego, opartego na własnych , obserwacjach, doświadczeniach, przeżyciach. Umiejętności komunikacyjne to także znajomość wyznaczników gatunkowych, czyli cech budowy, formy, stylu, poprawności i niezbędnych do wyrażenia treści środków artystycznych.
24. Jakich etapów należy przestrzegać w kształceniu i doskonaleniu umiejętności pisania w klasach I-III?
Zamierzone efekty nauczania w każdym roku nauki w klasach młodszych wskazują na konieczność przestrzegania pięciu etapów nabywania, kształcenia i doskonalenia umiejętności pisania. Są nimi:
odwzorowanie
przepisywanie
pisanie z pamięci
pisanie ze słuchu
pisanie samodzielne.