Scenariusz zajęć
Temat: Bo to już Wiosna!
Cele ogólne:
- rozbudzenie wrażliwości na piękno przyrody;
- wytworzenie pozytywnych relacji między uczestnikami spotkania, atmosfery wzajemnej życzliwości i szacunku;
- budzenie i rozwijanie wyobraźni muzycznej, ruchowej, werbalnej i plastycznej;
- uczeń :
- potrafi wypowiedzieć się na temat zmian zachodzących w przyrodzie;
- zna gatunki wiosennych kwiatów;
- umie prawidłowo wykonać polecenia;
- umie wykorzystać nową technikę plastyczną;
- potrafi rozwiązać zagadki i ułożyć puzzle;
- potrafi dostosować ruch do rytmu i nastroju muzyki;
Metody:
– rozmowa kierowana, zadaniowo-czynnościowa, zabawowa, poglądowa, stymulowania aktywności twórczej;
Formy:
zbiorowa, grupowa, indywidualna;
Środki dydaktyczne:
emblematy (w kolorach: zielony, żółty i czerwony), telegram, koperty z zagadkami, komputer, płyta CD z muzyką Vivaldiego, płyta CD z ,,odgłosami wiosny”, puzzle, wiersz D. Gellner ,,Zwiastuny wiosny”, farby, ceraty, duże arkusze papieru, fartuszki, termometr, kolorowe kropki samoprzylepne.
Przebieg zajęć:
1.Powitanie dzieci – zabawa na rozpoczęcie.
,,W kole wszyscy już stoimy
Każdy czyjąś rękę trzyma
I dzień dobry już mówimy
Tak zabawa się zaczyna.”
2. Telegram od Wiosny.
Nauczyciel wprowadza tajemniczy nastrój i odczytuje telegram od Wiosny.
Kochane dzieci!
Bardzo chciałabym się z Wami spotkać , ale niestety nie mogę. Zła zima zamknęła mnie w pieczarze. Otworzy ją wtedy, gdy udowodnicie jej , że jesteście gotowi na moje przyjście .Zima przygotowała Wam zadania do wykonania . Jeżeli dokładnie i poprawnie je rozwiążecie na pewno się spotkamy.
Życzę powodzenia!
Wiosna
Zanim to nastąpi, dzieci wypowiadają się na temat: ,,Skąd wiemy, że przyszła już Wiosna?”
3. Oblicza wiosny - prezentacja multimedialna.
4. ,,Kwiaty budzą się do życia’’ – zabawa ruchowa przy muzyce Vivaldiego.
,, Skul się w kłębek i wyobraź sobie, że jesteś małym nasionkiem kwiatka. Nadeszła wiosna i rośniesz, rozwijasz się i wyciągasz listki do słońca, rozchylasz swoje płatki (dzieci powoli rozwijają się jak nasionka aż do wyprostowania i stawania na palce, wyciągając ręce do góry). Lekko kołyszecie się na wiosennym wietrze. Nadchodzi noc i chłód- zamykamy swoje płatki.”
5. ,,Wiosenne kwiaty” – układanie puzzli.
Dzieci podzielone na 3 grupy (według koloru emblematów) układają puzzle, a następnie dobierają do nich odpowiedni napis.
6. Wiosna – odśpiewanie fragmentu wiersza na dowolną znaną lub własną melodię
GDZIE JEST WIOSNA
D. Gellnerowa
Wiosna, wiosna już tuż, tuż.
Płaszcz słomiany spada z róż,
Pączki ma już każdy krzak -
To jest wiosny pierwszy znak.
Drugi znak - zielony liść.
Na wycieczkę czas już iść.
Biegać łąką ile tchu,
Szukać wiosny
Tam i tu.
Złotych blasków
Chyba sto
Wpadło na
Strumyka dno
Żaby budzą się ze snu.
- gdzie jest wiosna?
A, już tu.
W każdej bruździe,
Koleinie,
Jakaś strużka
Wody płynie,
Wszędzie ćwierka jakiś ptak-
To jest też
Wiosenny znak.
Na podwórku
Już hałasy,
Wszystkie dzieci
Grają w klasy.
A jak grają?
Zobacz, jak
To jest wiosny
Piąty znak.
Takich znaków
jest ze dwieście.
W każdym mieście
Patrz uważnie
Tu i tam,
To je znajdziesz
Wszędzie sam.
Dzieci dobierają melodię do podanego fragmentu wiersza i prezentują swoją twórczość pozostałym grupom.
7.Zagadki.
1. Niedługo zima pryśnie, śnieg już przebiłem ... (przebiśnieg)
2. Srebrne futerko mają wiosną i na każdej wierzbie rosną ... (bazie)
3. Przyleciał szary ptaszek, nad polem zaśpiewał jak dzwonek. Znają go dobrze dzieci, bo to jest ... (skowronek)
4. One to zieloną wiosną w parku na drzewach wyrosną. (listki)
5. W kropki ma spódnicę , chętnie zjada mszyce. (biedronka)
7. Powrócił do nas z dalekiej strony, ma długie nogi i dziób czerwony. Dzieci się śmiały, gdy go witały, żabki płakały przez dzionek cały (bocian)
8. Nietrudna jest to zagadka- nazwa cukierka lub kwiatka. (irys)
9. Gniazdko z błota lepi pod dachu okapem. Przylatuje z wiosną, aby uciec latem (jaskółka)
10. Zwykle złote, białe albo fioletowe, wychodzą spod ziemi.... (krokusy marcowe)
11. Skaczę po łące, pływam w wodzie, żyję z bocianem w ciągłej niezgodzie (żaba)
12. Nadchodzi po zimie, zielony dywan ściele wokół. Czy znasz imię tej pory roku? (wiosna)
13. Dobrze ją znamy z prześlicznej woni , kwitnie dzwonkami ale nie dzwoni. Zdobi nam lasy, więc jej nie zrywaj! Za to odpowiedz jak się nazywa . (konwalia)
14. Gdy się schowa za chmury, świat taje się ponury
a weselej jest na świecie, kiedy śmieje się z góry. (słońce)
8. ,,Bocian i żaby” – zabawa ruchowa.
Jedno z dzieci jest bocianem, pozostałe- żabami. W rytm muzyki poruszają się po całej sali. Na przerwę w muzyce żaby zastygają w bezruchu, a bocian wyrusza na łowy. Żabka, która w tym czasie się poruszy- wędruje do gniazda bociana.
9.,,Portret Wiosny” – praca twórcza dzieci.
Dzieci odpowiadają na pytania: ,,Z jakimi kolorami kojarzy Wam się Wiosna, i jak można je określić?”
Dzieci w grupach malują wspólny portret Wiosny. W tle słychać utwór Vivaldiego ,,Wiosna”.
10. Zorganizowanie wystawy i omówienie prac.
11. ,,Termometr” – ocena atrakcyjności zajęć.
Dzieci poprzez przyklejenie kropki na skali termometru wyrażają swoje zadowolenie z zajęć.
Cele ogólne:
- zapoznanie uczniów ze specyfiką wiosny;
- poznanie kwiatów, zwierząt, które kojarzą się z wiosną;
- poznanie przez wychowanków przejawów wiosny w przyrodzie;
- kształcenie umiejętności współdziałania w grupie;
- kształtowanie swobodnego wypowiadania się na forum grupy.
Środki dydaktyczne:
- kartki papieru z rozsypanymi wyrazami – wiosennymi skojarzeniami;
- zagadka o tematyce wiosennej;
- kredki;
- kolorowe kartki z bloku;
- kartka z narysowanym śladem stopy;
Formy i metody pracy:
- indywidualna, grupowa, dyskusja, pogadanka, praca plastyczna, słowna układanka.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa ruchowa na powitanie – zabawa sygnalizująca temat zajęć
Uczniowie poruszają się według słów nauczyciela:
- Wietrzyk – kucają i zakrywają się od wiatru;
- Słonko – radośnie podskakują, wyciągają ręce do słońca;
- Deszcz – zatrzymują się i biegną w miejscu jak najszybciej, uciekają do domu przed deszczem.
Pytanie do dzieci; ,,Z jaka porą roku kojarzy wam się taka zmienna, kapryśna pogoda - ,,czasem słońce, czasem deszcz”?”
2. Rozmowa wprowadzająca:
Rozmowa na temat zmian w przyrodzie i wyglądzie najbliższego otoczenia (kwitnienie kwiatów, cieplejsze podmuchy wiatru, zmienna, kapryśna pogoda, zmiany w świecie roślin i zwierząt”, długość dnia i nocy).
3. Wiosenne zagadki:
Nim się przystroją góry zielenią,
Liliową barwą hale się mienią.
Czary nie czary? Na białym śniegu
Liliowe kwiaty stoją w szeregu. (krokusy)
Jeszcze śpi wszystko, co żyje,
Jeszcze nic nie rośnie,
A on śmiało śnieg przebije –
Powie nam o wiośnie! (przebiśnieg)
Kiedy rośnie to się zieleni,
Kiedy leci złotem się mieni. (liść)
Mleczka nie piją, myszek nie jedzą,
Te bure kotki, co na drzewie siedzą. (bazie)
Po łące chodzi rycerz srogi,
Ma długie czerwone nogi i czerwony dziób.
Żabki w wodę chlup! (bocian)
Ma biały brzuszek, granatowy fraczek,
Powraca z wiosną, wkrótce ją zobaczysz. (jaskółka)
Przeleciał szary ptaszek nad polem
Zaśpiewał jak dzwonek,
Znają go dobrze dzieci to jest ... (skowronek)
4. Rozsypanka
Dzielimy uczestników zajęć na grupki 4 – 6 osobowe. Każda grupa dostaje kartkę z rozsypanymi wyrazami – wiosennymi skojarzeniami. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie tych wyrazów.
Przykład: kokaris – sikorka, itp.
Wyrazy: bocian, słońce, przebiśnieg, bazie, spacer, marzanna, kwiecień, krokus, pąki, trawa, marzec.
5. Ślady wiosny
Każda grupa otrzymuje kartkę z narysowanym śladem stopy. Zadaniem dzieci jest narysowanie tego jak wyobrażają sobie ślad wiosny. Prezentacja prac.
6. Podsumowanie zajęć ,,Promienie słoneczka”:
Prowadzący kładzie arkusz papieru z narysowanym słońcem i prosi uczniów o domalowanie promyków słońca. Długość promyka będzie oznaczała w jakim stopniu zajęcia się podobały.
Scenariusz zajęć
Temat: Samoakceptacja.
Cele wychowawcze
- Kształtowanie w dzieciach poczucia własnej wartości.
- Wyrabianie ekspresji twórczej (odgrywanie scenek).
- Odreagowanie emocjonalne.
Metody i formy pracy z grupą
Rozmowa kierowana, odgrywania scenek, burza mózgów, niedokończone zdania, praca z całą grupą, praca w małych grupach, prace plastyczne, zabawy ruchowe, burza mózgów.
Środki dydaktyczne
Arkusze papieru, flamastry, nożyczki, kartki z bloku, muzyka, namalowane na arkuszu papieru drzewo z konarami bez liści, kolorowe listki z minkami uczuć, karteczki z nazwami uczuć.
Przebieg zajęć
1. Przywitanie z jak największą liczbą osób przy włączonej muzyce.
2. W jakim jesteś nastroju? – Każdy uczestnik nakleja wybraną minkę w kształcie zielonego listka i przykleja do drzewa na arkuszu papieru.
3. Zabawa ruchowa: Naśladowanie uczuć za pomocą wyrazu twarzy w parach (losowanie karteczek z nazwami uczuć), a następnie zgadywanie, co to za uczucie?
4. Rozmowa: Czy łatwo było zgadnąć, co pokazywał kolega, koleżanka?
5. Burza mózgów: Co to jest odpoczynek?
6. Praca indywidualna – obrysowywanie lewej ręki na kartce i napisanie lub narysowanie na niej swoich ulubionych sposobów odpoczywania
7. Praca w parach. Odrysowywanie konturu drugiej osoby i zapisanie na niej lub narysowanie, co waszym zdaniem ta osoba robi najlepiej.
8. Prezentacja prac.
9. Masażyk w parach: „Szczotkowanie psa”, „U fryzjera”, „Malowanie twarzy” itp.
10. Relaksacja.
11. Krąg podsumowujący: "Jak się czujesz po zajęciach? Czy wydarzyło się coś, co było dla ciebie trudne? "
Scenariusz zajęć
Temat: Wiosenna łąka.
Cele:
- wspomaganie rozwoju myślenia twórczego oraz zdolności plastycznych;
- utrwalanie nazw roślin kwitnących wiosną;
- rozbudzanie wyobraźni plastycznej;
- kształtowanie umiejętności wspólnej zabawy i współdziałania w grupie.
Metoda: słowna, pokaz, zabawa, działania praktycznego.
Forma: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: teksty zagadek, ilustracje zwierząt i roślin żyjących na łące.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie – witam wszystkich, którzy:
- lubią wiosnę;
- nie lubią, gdy pada deszcz;
- lubią kwiaty;
- mają coś w kolorze zielonym;
- chcieliby teraz biegać po łące.
Powitane osoby machają ręką.
Ćwiczenia wspomagające myślenie twórcze.
o Ruchu naprzemienne – w pozycji stojącej dotykamy prawą ręką uniesionego lewego kolana i na przemian lewą ręką prawego kolana (chodzimy po wysokiej trawie).
o Leniwe ósemki – kreślimy kciukiem płynnym ruchem ósemki.
Tworzenie własnych zagadek do wybranej ilustracji przedstawiającej rośliny lub zwierzęta żyjące na łące.
Można wykorzystać również podane teksty zagadek :
Rankiem srebrzy się na łące
Potem wysuszy ją słońce. (rosa)
Na zielonej łące kwitnie ich tysiące.
W swojej nazwie „sto” mają.
Jak się nazywają? (stokrotka)
Przy rzece leży
ten dywan zielony,
przeróżnym kwieciem
zawsze umajony.
Rosa go srebrzy wieczorem i z rana.
Znasz go zapewne
dostarcza nam siana. (łąka)
Znacie ją na pewno wszyscy;
Rzadko miewa cztery listki.
Jaka to roślina? To … (koniczyna)
Rosną na łące różne kwiatki:
Jaskry, stokrotki i polne bratki.
Rośnie też kwiatek o błękitnych płatkach
i tu się właśnie zaczyna zagadka.
Może zagadka, a może bajka.
Jak Ci na imię? (niezapominajka)
Na wilgotnych łąkach,
niby żółte wieńce
Zakwitły na wiosnę
wesołe …………. (kaczeńce)
Tu cytrynek, tam paź królowej.
Wszędzie pięknie, kolorowo.
Lekko unoszą się nad łąką,
gdy tylko zaświeci słonko. (motyl)
Po łące chodzi rycerz srogi
Ma długie czerwone nogi.
Kiedy otwiera czerwony dziób
Skaczą żabki do wody – chlup ! (bocian)
Zabawa „Wiosenna łąka”.
Uczestnicy siadają na krzesłach tworząc krąg, prowadzący siada w środku. Kolejno każdej osobie przydziela nazwę jednego z kwiatów: kaczeniec, koniczyna, niezapominajka, stokrotka. Przesiadają się miejscami osoby których nazwę rośliny wymówił prowadzący.
Praca plastyczna pt. „mieszkańcy wiosennej łąki”.
Scenariusz zajęć
Temat: Wielka wyprawa na wiosenną łąkę
Cele główne:
wzbogacenie wiadomości dzieci na temat wiosennej przyrody,
integracja grupy poprzez zabawę,
rozwijanie zainteresowań przyrodniczych,
mobilizowanie uczniów do twórczego i aktywnego poznawania najbliższego otoczenia,
rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.
Metoda:
pogadanka, zabawa, pokaz.
Forma:
grupowa, zbiorowa.
Pomoce:
ilustracje przyrodnicze, nagrania z odgłosami przyrody i innymi nagraniami, karton, flamastry, worek, karteczki z rysunkami zwierząt oraz ze słoneczkami i chmurkami, magnesy.
Przebieg zajęć:
Zapoznanie dzieci z tematem zajęć, którym jest wielka wyprawa na wiosenną łąkę i zaproszenie uczniów do «pociągu», który ich tam zawiezie
Dzieci ustawiają się jeden za drugim tworząc «pociąg» poruszający się po okręgu. Prowadzący opowiada historyjkę o wyprawie z wielkiego miasta, gdzie jest pełno samochodów, dużych domów, ludzi przemieszczających się w różnych kierunkach, nie ma zbyt dużo zieleni, kwiatów i dlatego chcemy dostać się na wielką, kolorową i słoneczną łąkę. Podczas opowiadania tej historyjki w tle rozbrzmiewają odgłosy śpiewających ptaków. Pociąg wyrusza...
Pierwsza stacja– «Łąkowo»
rozmowa kierowana o wiosennej pogodzie, słonku, kolorach, dźwiękach… Po jej zakończeniu dzieci wsiadają do pociągu pędzącego do kolejnej stacji.
Druga stacja– «Kwiatowo»
pogadanka na temat wiosennych kwiatów, omówienie ciekawostek botanicznych i pokaz plansz z kwiatami oraz oglądanie prawdziwych ogrodowych kwiatów. Na tej stacji dzieci siedzą w kręgu i bawią się w «łańcuch wyrazów» wymieniając nazwy roślin.
Następnie rozpoczyna się zabawa «szukaj koloru». Polega ona na tym, że uczestnicy chodzą po dywanie, na którym ustawione są kolorowe plastikowe kręgle, a prowadzący wydaje polecenia, np. Stoimy na zielonej trawie. Jesteśmy na łące pełnej maków. Zachwycamy się kaczeńcami. Szukamy sasanek… itp. Uczestnicy stają przy odpowiednim kolorze kręgla.
Trzecia stacja– «Zwierzątkowo»
pogadanka na temat ptaków, owadów i ssaków, wszystkich mieszkańców łąki-pokaz ilustracji, słuchanie nagrania z odgłosami przyrody i próba ich rozpoznawania, czytanie i omawianie ciekawostek o zwierzętach z książki M. Konopnickiej pt. «Co słonko widziało» (część Wiosna).
Zabawy:
zabawa na wzór «sałatki owocowej». Uczestnicy są podzieleni na pięć gatunków zwierząt, np. żuczki, motyle, chrabąszcze, mysikróliki, zające.
zabawa «worek ze skarbami». Uczestnicy siedzą w kręgu i podają sobie worek, w którym są karteczki z rysunkami różnych zwierząt. Uczestnicy podają sobie worek w rytm wiosennych odgłosów przyrody. Gdy one milkną, zadaniem osoby, która trzyma worek jest wyciągnięcie karteczki i podanie nazwy zwierzęcia oraz krótkiej jego charakterystyki.
Czwarta stacja– «Wesoła polanka»
wspólne rozwiązywanie krzyżówki, której głównym hasłem jest nazwa stacji
Zakończenie– ewaluacja: uczniowie przypinają do tablicy za pomocą magnesów słoneczka i chmurki.
Słoneczko– dobra zabawa
Chmurka– niezbyt udana zabawa
Scenariusz zajęć
Temat: Moja mama pracuje.
Cele:
Uczeń:
wypowiada się pełnymi zdaniami na dany temat
czyta wiersz ze zrozumieniem tekstu
wypowiada się z miłością i szacunkiem o matce
stosuje i wyróżnia w tekście czasowniki
przedstawia treść wiersza za pomocą ruchu
poprawnie pisze zdania
słucha czytanego tekstu
projektuje i wykonuje pracę plastyczną na dany temat
Metody pracy:
pogadanka, zabawa dydaktyczna, giełda pomysłów, zabawa ruchowa przy muzyce, niedokończone zdania, elementy dramy, twórcza ekspresja, origami
Formy pracy z dziećmi:
praca z całą grupą, praca w małych grupach, praca indywidualna
Środki dydaktyczne:
rebus, tekst wiersza pocięty na fragmenty, plansze do uzupełniania, niedokończone zdania, materiały do pracy plastycznej, nagrania muzyczne
Przebieg zajęć :
1. Zaproszenie dzieci do zajęcia miejsc w kręgu. Przywitanie.
2. Rozwiązanie rebusu.
3. Krótka rozmowa z dziećmi o zbliżającym się Dniu Matki oraz o pracy jaką wykonują ich mamy.
4. Praca z tekstem wiersza Czesława Kuriata «Ile zawodów ma moja mama ?»
Rozdanie fragmentów wiersza, dzieci w małych grupach odczytują tekst i inscenizują zawody wykonywane przez mamy za pomocą pantomimy– pozostałe dzieci odgadują, nauczyciel zapisuje czynności i zawody na planszy.
5. Giełda pomysłów– «Jak możemy pomóc mamie ?»Uczniowie na przygotowanych kółkach zapisują propozycje pomocy mamie, nauczyciel przykleja je do planszy.
6. Niedokończone zdania– dzieci siedząc w kręgu kończą po kolei czytane przez nauczyciela zdania :
— Moja mama ma na imię...
— Moja mama jest...
— Z mamą najbardziej lubię...
— Gdy mama jest smutna, to ja...
— W domu mama najczęściej...
— Mama lubi najbardziej...
— Mama najczęściej śmieje się, gdy...
— Pomagam mamie w...
— Mama jest zdenerwowana, gdy...
— Chciałabym (chciałbym) ofiarować mojej mamie...
7. Praca plastyczna. Kreślenie rytmicznych pionowych kresek, na znak nauczyciela dzieci zmieniają się kredkami (tyle zmian, ile kolorów kredek), później następuje składanie papierowych kwiatów techniką origami.
Czesław Kuriata: „Ile zawodów ma mama”
Dziś takie zadanie sobie stawiamy:
wymieniamy wszystkie zawody Mamy,
a może powiem jeszcze prościej,
sprawdzamy, czy dobrze pamiętamy
naszej Mamy codzienne czynności,
które przez cały rok - w zimie i w lecie,
Mama wykonuje tak dobrze, jak nikt na świecie.
I choć Mama ma tyle pracy,
wszystko robi najlepiej i najmilej
i jedynie niekiedy narzeka,
że czas tak szybko ucieka.
A więc sprawdźcie, czy dobrze pamiętacie,
jakie Mama co dzień wykonuje prace.
Mama jest kucharką doskonałą,
jakich jest na świecie mało.
Ona robi śniadanie, obiad i kolację -
myślę, że przyznacie mi rację,
że są to przysmaki same,
jak przystało na naszą Mamę.
Mama najwdzięczniej i najmilej
Podaje do stołu dania znakomite-
i w tej czynności jest zawód ukryty.
I wtedy są Mamy najpiękniejsze chwile,
gdy jemy wszystko z apetytem.
A jeśli kochamy nasze Mamy,
w zmywaniu naczyń im pomagamy.
Mama ciągle mieszkanie sprząta,
porządkuje rzeczy, które wy po kątach
bawiąc się rozrzucacie niedbale-
i w tej czynności zawód Mamy niełatwy wcale.
Mamy dziełem czysta bielizna
i dlatego każdy z was przyzna,
że w tym także mamy
inny zawód naszej Mamy.
Mama upiec ciastka da radę,
a nawet zrobić czekoladę-
więc z tego wynika,
że zastąpi nawet cukiernika.
Kolejny zawód mamy inny
także łatwo odgadniecie -
Mama siada do maszyny,
aby uszyć sukienkę Elżbiecie.
Mama zrobiła sweter na drutach,
z którego cieszy się Uta,
zrobiła też bambosze,
które ja noszę.
Mama to najlepsza księgowa,
którą od liczenia boli głowa,
aby zmieścić się w domowym budżecie
i kupować, to co chcecie.
Nie ma rzeczy niedostępnej dla niej,
zawsze kupi najlepsze, najtaniej.
I o tym pamiętać warto, gdy ktoś z nas leży chory
i brzuszek lub głowa go boli,
Mama jest troskliwą pielęgniarką.
A gdy ze szkoły wracamy,
zaczyna się inny zawód Mamy.
Mama uczyć potrafi
śpiewu i ortografii
i co dzień objawia wiele trosk
o nasz rodzinny język polski.
A jak się mama cieszy,
jak osiągamy w szkole sukcesy -
a to przecież jej zasługa wielka,
bo ileż ma z nami kłopotów
nasza Mama - nauczycielka
wszystkich przedmiotów.
Mama także co dzień
z tatą i z nami razem
na działkę chodzi -
i dlatego mamy w domu tyle jarzyn,
jemy truskawki i dynie,
z których nasza działka słynie.
A więc z tego wynika,
że Mama ma także zawód ogrodnika.
A teraz niech każdy poćwiczy
i wszystkie zawody Mamy wyliczy,
o których w tej skążeczce wspominam.
O! Już widzę po waszych minach!
Miałem rację!
Nie mieliście o tym pojęcia,
ile wasza MAMA ma wszelkiej pracy,
ile na co dzień zajęcia!
Scenariusz zajęć
Temat: „Mama – najpiękniejsze słowo na świecie”
Cele:
Kształtowanie uczuć miłości i przywiązania do rodziców.
Rozumienie roli matki w rodzinie
Uczeń potrafi:
• słuchać czytany tekst,
• wypowiadać się pełnymi zdaniami na dany temat,
• czytać wiersz ze zrozumieniem tekstu,
• wyróżniać w tekście czasowniki i stosować je w swoich wypowiedziach określających pomoc dla mamy,
• wyjaśnić wybrane znaczenia słowa „matka”,
• wypowiadać się z miłością, szacunkiem i podziwem o matce,
• projektować i wykonać pracę plastyczną na dany temat ( „Portret mojej mamy”),
• współdziałać w grupie,
Metody pracy:
• słowna - rozmowa kierowana, pogadanka, giełda pomysłów, niedokończone zdania;
• oglądowa – obserwacja;
• praktycznego działania – wypowiedzi na temat swojej mamy, portret mamy – praca plastyczna
Formy pracy:
• indywidualna,
• grupowa,
• zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
Tekst wiersza Ireny Landau: „Nasza kochana mama”, napisy z niedokończonymi zdaniami, napisy z określeniami słowa „matka”, napisy ze słowem: „matka” w różnych językach, arkusze białego papieru.
Przebieg zajęć:
1. Wysłuchanie wiersza I. Landau pt: „Nasza kochana mama”. (zał. nr 1).
2. Krótka analiza treści wiersza – rozmowa kierowana z uczniami, wypowiedzi dzieci na temat pracy wykonywanej przez mamę w oparciu o wiersz.
3. Odczytanie tekstu wiersza przez uczniów z wyróżnieniem czasowników (zał. nr 2).
4. Giełda pomysłów: „ Jak mogę pomóc mamie?”.
5. Dokańczanie przez uczniów zdań o mamie (zał. nr 3).
6. Określanie znaczenia słowa: „matka” ( zał. nr 4).
7. Poznawanie brzmienia słowa matka w różnych językach ( zał. nr 5).
8. Rysowanie portretu mamy i równolegle opowiadanie o mamie.
10. Zakończenie zajęć – wystawa prac.
Irena Landau (zal 1 i zał 2)
„ Nasza kochana Mama”
Nasza mama przyszła wczoraj zmordowana,
powiedziała, że wytrzymać już nie może,
że zmęczona jest i trochę źle się czuje,
i skończyła: – Chyba wcześniej się położę...
– Oczywiście, ukochana nasza mamo,
połóż się i wstań dopiero jutro rano!
No, więc mama tylko bluzki nam uprała,
nastawiła smak na zupę, posprzątała,
tylko z grubsza nasz pokoik odkurzyła,
do fartuszków trzy guziki nam przyszyła,
do wujaszka napisała pocztówkę,
rozmroziła i umyła lodówkę,
dokończyła dla Izuni szalik,
i co dalej, już nie wiemy, bośmy spały...
A ciekawe jesteśmy, swoją drogą,
Czemu mama dzisiaj wstała lewą nogą?
(zał 3 )
Karty ze zdaniami typu:
Kocham moją mamę bo.... itp
(zał 4)
Karta ze znaczeniami słowa matka typu:
Matka - Ziemia itp
(zał 5)
Napisy słów "matka" w różnych językach z flagami państw np:
mother – angielski + flaga Wielkiej Brytanii
Scenariusz zajęć
Temat: Pomagamy królewnie Fantazji. Zabawy i ćwiczenia rozwijające twórcze myślenie.
Cele:
— rozbudzanie wyobraźni, fantazji, inwencji twórczej
— rozwijanie umiejętności interpersonalnych; współdziałania, porozumiewania się
— uaktywnienie potencjalnych zdolności twórczych
— przełamywanie schematów myślowych
— uczeń przeżywa satysfakcję ze swojej pracy twórczej i jej efektów
— uczeń tworzy łańcuch skojarzeń
— uczeń dostrzega sposoby zastosowań znanych przedmiotów
— uczeń odtwarza i rozpoznaje odgłosy charakterystyczne dla danego miejsca
— wyraża plastycznie swoje wyobrażenia
Formy pracy: indywidualna i zbiorowa, grupowa
Metody pracy:
— aktywizujące, werbalne, wyzwalające (współdziałanie, współpracę), praktycznego działania,
Środki dydaktyczne:
Makieta zamku z trzema bramami, kartonowe klucze– 6 sztuk, blok, kredki, kartoniki z emblematami do podziału na grupy, przesyłka, list, 2 duże arkusze papieru, flamastry.
Przebieg zajęć:
1. Tajemnicza przesyłka.
Uczniowie siedzą na dywanie, nauczyciel opowiadając historię, wprowadza uczniów w świat baśni.
Nauczyciel: — Wyobraźcie sobie, że dzisiaj, gdy szłam do świetlicy podeszła do mnie zapłakana, niezwyczajnie kolorowo ubrana, dziewczynka .Zaczęła mówić do mnie w niezrozumiałym dla mnie języku.
Wręczyła mi tę oto przesyłkę. Na pewno jesteście bardzo ciekawi, co jest w środku? Rozpakujmy ją!
— Dzieci oglądają zawartość przesyłki.(Makieta zamku i list)
— Nauczyciel czyta „tajemniczy list”
Drogie Dzieci!
Jestem królewną. Mieszkam w krainie Fantazji. Moje życie było dotychczas pełne radości, niestety zły czarnoksiężnik rzucił na mnie urok i nie mogę wrócić do domu. W makiecie tego zamku czarodziej ukrył magiczne zaklęcie i postanowił, że tylko dzieci z ziemskiego „Królestwa Fantazji” będą potrafiły uwolnić mnie od złych czarów. Znalazłam takie królestwo tu w Kościerzynie. W zamku, przy trzech bramach są ukryte zadania. Jeśli zadania te rozwiążecie, królewnę odczarujecie. Proszę was o pomoc.
Prezentacja makiety zamku z trzema zamkniętymi bramami.
Nauczyciel opisuje, że chcąc uwolnić królewnę Fantazję od złego uroku, muszą rozwiązać trzy zadania, aby otrzymać trzy klucze, którymi otworzą bramy w zamku. A wszystko po to, by zdobyć ukryte w zamku magiczne zaklęcie. Po odsłonięciu wszystkich trzech bram uczniowie odczytają hasło: –„Proszę, dziękuję, przepraszam magiczne są to słowa, więc mądra głowa w pamięci na zawsze je zachowa”.
BRAMA 1
2. „Łańcuch skojarzeń”. Prowadzący wypowiada słowo, a następna osoba mówi, co jej się kojarzy z tym słowem: czarownica, król, księżniczka, wilk, zamek, wróżka itp.
*Po wykonaniu zadania grupa otrzymuje klucz do pierwszej bramy. Po jej otwarciu ukazuje się część hasła- zaklęcia ukrytego w zamku.
BRAMA 2
3. Zabawa– „Niezwykłe zastosowania znanych przedmiotów”. Uczniowie wypisują jak największą liczbę propozycji zastosowania danego przedmiotu. Wszystkie swoje pomysły umieszczają na arkuszach papieru w formie mapy pojęciowej.
Po zakończeniu pracy, grupa wiesz swoją mapę na tablicy, reprezentant odczytuje propozycje zespołu. Zastosowania powinny być nietypowe, ale możliwe do realizacji.
* W nagrodę uczniowie otrzymują klucze do drugiej bramy, odkrywają kolejną część magicznego zaklęcia.
BRAMA 3
4. Obrazki dźwiękowe. Grupa otrzymuje kartkę z nazwą miejsca, które ma być kanwą ich scenki dźwiękowej mającej zilustrować to, co dzieje się: na dworcu kolejowym, na wsi, na imprezie urodzinowej, na meczu piłki nożnej, na koncercie.
Członkowie grupy zastanawiają się, jakie charakterystyczne dźwięki kojarzą się z danym miejscem. Uczeń wyznaczony do zadania (przez nauczyciela) prezentuje swoje obrazki dźwiękowe, a pozostałe dzieci odgadują miejsce, w którym można usłyszeć dane odgłosy.
* Po wykonaniu zadania uczniowie otrzymują kolejny klucz i otwierają trzecią bramę. Pojawia się cały napis.
5. Odczytanie magicznego zaklęcia. Wszystkie dzieci na głos odczytują hasło, jakie ukazało się po otwarciu wszystkich bram.
6. Podziękowanie od Królewny.
Nauczyciel:
— Ciekawa jestem, czy pomogliście królewnie? Czy jest już szczęśliwa?
— Oho, wiadomość sms.
Odczytanie informacji:
„Drogie dzieci!
Wrota Królestwa otworzyły się, gdy odczytaliście zaklęcie. Teraz jestem już w domu.
Bardzo dziękuję wam za pomoc. Będę o was pamiętała- królewna Fantazja”.
7. „Co by było gdyby…?” Tworzenie pomysłów.
Nauczyciel: Słuchajcie, co by było, gdyby nagle w świetlicy zjawiła się królewna Fantazja?
Jakby wyglądała? Spróbujcie ją narysować!
8.„Dzieło mojej wyobraźni”. Dzieci wykonują prace plastyczną pt. „Jak wyobrażam sobie królewnę Fantazję?”.
Scenariusz zajęć
Temat: Nauka piosenki „Wszystkie dzieci nasze są”
Cele:
doskonalenie słuchu muzycznego i pamięci
uczeń przyswaja tekst piosenki i melodię
uczeń improwizuje gestem i ruchem melodię i słowa piosenki
Metody: rozmowa, zajęcia praktyczne
Formy: zbiorowa
Materiały: tekst piosenki
Narzędzia: płyta CD
Przebieg zajęć:
1.Wspólne słuchanie piosenki „Wszystkie dzieci nasze są” z płyty CD i sprawdzenie w krótkiej rozmowie nauczyciela z uczniami zrozumienia jej treści.
2.Nauka piosenki „Wszystkie dzieci nasze są”.
3.Interpretacja ruchowa utworu połączona ze śpiewem:
- rozdanie tekstu piosenki
- uczniowie ponownie słuchają piosenki i nucą ją z nauczycielem
- nauczyciel śpiewa kolejne frazy I zwrotki, a następnie refren, dzieci powtarzają
- nauczyciel śpiewa kolejne frazy II zwrotki, i refrenu, dzieci powtarzają
- nauczyciel śpiewa kolejne frazy III zwrotki, i refrenu, dzieci powtarzają
- wspólne śpiewanie całej piosenki
Scenariusz zajęć
Temat: Poszukujemy oznak wiosny.
Cele:
- wdrażanie do aktywnej obserwacji,
- kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania wyników obserwacji,
- uświadomienie dzieciom procesu zmian zachodzących w przyrodzie.
- uczeń rozpoznaje niektóre rośliny,
- uczeń potrafi współdziałać w grupie.
Środki dydaktyczne:
instrumenty muzyczne, brązowa i zielona farba, biały brystol, pędzle, tekst wiersza Hanny Ochockiej „Wiosenne pytania”.
Przebieg:
1. Zabawy ruchowe:
„Żaby i bociany”
„Omiń kałużę”
2. Pogadanka
- Jakie zmiany zaobserwowaliście w przyrodzie?
- Czy dokonały się one w ciągu jednego dnia?
- Dlaczego zaznaczono w kalendarzu 21 marca- pierwszy
dzień wiosny?
- Czy dokładnie tego dnia w przyrodzie kończy się zima, a
rozpoczyna wiosna?
- Co to oznacza, że „nadchodzi wiosna”?
Dzieci podają przykłady, po czym poznajemy, że nadchodzi wiosna w lesie, na łące, nad wodą i w wodzie.
3. Zapoznanie dzieci z wierszem H. Ochockiej
„Wiosenne pytania”
Ile wiosna ma głosów
i pośpiewów i kwileń,
gwizdu drozdów i kosów,
i zielonych nut- ile?
Szepcze ciepłym podmuchem,
szemrze brzozą nad płotem,
piszczy z ptaszkiem- maluchem,
brzmi bocianim klekotem.
Ile wiosna barw rodzi,
ile blasków, odcieni,
gdy błękitem z chmur schodzi
i w kałużach się mieni?
W kasztanowym jest pąku,
w sadzie bielą się chyli,
witrażyki nad łąką
kładzie w skrzydła motyli.
Ile wiosna ma woni,
jakim wiatrem powiewa?
Pachnie płatkiem jabłoni,
co różowi się w drzewach.
Świeżą trawą, strumieniem,
kaczeńcami na łące?
Pachnie światłem czy cieniem?
Kroplą deszczu czy słońcem?
4. Omówienie wiersza.
- Jakie dźwięki kojarzą się z wiosną?
- Jakie barwy wiosną dominują w przyrodzie?
- Jakie wonie możemy odczuć wiosną?
- Jak wygląda świat wiosną?
5. Zabawa dramowa: improwizacja pt. „Nadchodzi wiosna”.
Nauczyciel:
- Wyobraźcie sobie, że Wy właśnie jesteście elementami otaczającej nas przyrody. Jest zimny poranek. (Nauczyciel rozdziela role).
Wy jesteście trawką, Ty przebiśniegiem- leżycie uśpione pod śniegiem.
Wy łączycie się w krzew forsycji- i zmarznięte oczekujecie wiosny.
Wy jesteście drzewami w lesie- stoicie z dala od siebie smutne i zmarznięte.
Wy jesteście wiewiórkami,
Wy ptakami, które chcą wrócić z ciepłych krajów.
Wy jesteście rybkami uśpionymi pod lodem,
a Ty żabką zagrzebaną w mule.
Wy będziecie wiosennymi promykami słońca, które swą słoneczną muzyką budzą przyrodę do życia (dzieci te dostają instrumenty muzyczne).
Nad kim promyk słońca zagra swą melodię, ten budzi się z radością, witając wiosnę.
Nauczyciel:
- Teraz postaramy się w naszym lesie przywołać wiosnę. Nauczyciel opowiada, uczniowie w rolach ilustrują wypowiedź gestem, mimiką, ruchem.
Zima trwa już bardzo długo, ziemia jest zmarznięta, a wszystko pokrywa śnieg (1 obraz)
- Wtedy zaczyna mocniej świecić słońce (2 obraz)- jego promyki delikatnie przebiegają pośród drzew.
(3 obraz)- to one pierwsze czują promienie słońca, wyciągają gałązki, na gałązkach łaskoczą ich nowo rozwijające się pączki.
(4 obraz)- Teraz promyki topią śnieg i docierają również do traw, a potem do kwiatów
(5 obraz)- Wiewiórka widząc to, skacze wesoło po łące.
(6 obraz)- Ptaki wyruszają w podróż, wkrótce dolecą do naszego lasu.
(7 obraz)- Najdłużej rozpuszcza się lód na stawie, ale wreszcie promyki słońca budzą również żaby i ryby.
(8 obraz)- Kwiaty i trawy zamieniają się w owady i barwne motyle.
(9 obraz)- Wszyscy cieszą się z nadejścia wiosny
(10 obraz)- i witają ją okrzykiem:
Witaj Wiosno!
Po każdej części opowiadania nauczyciel daje dzieciom trochę czasu na wykonanie polecenia. Zabawa kończy się powtórzonym okrzykiem: Witaj Wiosno!
6. Zakończenie zajęć- pakt z przyrodą.
Nauczyciel prosi uczniów, aby na znak swojej przyjaźni z przyrodą namalowali kontur drzewa, a następnie podpieczętowali obietnicę odciskami swojego kciuka (kciuk umoczony w zielonej farbie). Będzie to obietnica, zobowiązanie wobec przyrody: zawsze będę ją chronić i dbać o jej bezpieczeństwo. Odciski kciuków tworzą koronę drzewa.
Scenariusz zajęć
Temat: W baśniowej krainie
CELE:
Uczeń:
Doskonali umiejętność wypowiadania się poprzez słowo, mimikę, gest.
Rozwija wyobraźnię i sprawność ruchową w czasie zabaw.
Podejmuje współdziałanie w grupie.
Rozumie przesłania płynące z bajek.
Doskonali sprawność manualną.
METODY
- słowna, twórcza, ekspresyjna, zabawowo – zadaniowa;
FORMY
- indywidualna, grupowa, zespołowa.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
- emblematy w 3 kolorach (żółtym, czerwonym, zielonym), skakanki (baśniowy most), ilustracje bajek, zmieniona wersja bajki o Zielonym Kapturku, płyta CD z muzyką relaksacyjną, ,,zaczarowane jabłko” z pytaniami dotyczącymi bajek, puzzle z bajkami, kartki bloku rysunkowego, kredki, chmurka z cukierkami.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Wprowadzenie tematu zajęć - odgadnięcie tematu na podst. wskazówek obrazkowych.
Dzieci odsłaniają kolejno obrazki przedstawiające znane postaci bajkowe i podają ich tytuły.
Baśniowy most.
Dzieci losują bilety i przechodzą (np. przeskakują na jednej nodze) po baśniowym moście do Baśniowej Krainy.
Tajemniczy rękopis.
Nauczycielka odczytuje błędny tekst baśni o ,,Czerwonym Kapturku”. Po odczytaniu dzieci korygują bledy w tekście.
Bajka o Zielonym Kapturku (zmieniona)
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami, w głębi lasu stał mały zamek, w którym mieszkała śliczna dziewczynka, zwana przez wszystkich Zielonym Kapturkiem. Pewnego dnia ciocia powiedziała do Zielonego Kapturka:
- Dziadek jest chory. Zanieś mu walizeczkę z ciastem, ale bądź ostrożna. Nie zbaczaj ze ścieżki i nie zatrzymuj się po drodze. Wtedy nie spotka Cię nic złego.
- Nie martw się, ciociu, pobiegnę prosto do dziadka i nie będę się zatrzymywać.
Zielony Kapturek pojechał rowerem dróżką przez las, ale szybko zapomniał, co przyrzekł cioci. Zaczął biegać po polance, zbierając poziomki, grzyby i pomarańcze.
Nagle Zielony Kapturek usłyszał szelest krzaków, zza których wyłonił się… czarny wielki smok.
- Dokąd to idziesz, moja maleńka, zupełnie sama w tym ogromnym lesie?
- Idę do dziadka na urodziny.
- Czy Twój dziadek mieszka sam? – zapytał smok.
- Tak! I nigdy nie otwiera on drzwi obcym.
- No to na razie! Może się jeszcze spotkamy – powiedział smok, po czym szybko pobiegł ulicą Szkolną koło kościoła na skróty do domku dziadka. Między blokami ukazała się chatka dziadka.
Smok zadzwonił do drzwi.
- Kto tam? – spytał dziadek.
- To ja, Zielony Kapturek. Przyniosłam Ci trochę Coca Coli.
- Wejdź, kochanie – rzekł dziadek.
Smok jednym potężnym skokiem wskoczył do izby i jednym kłapnięciem paszczy pożarł dziadka. Chwilę później do drzwi zadzwonił Zielony Kapturek.
- Dziadku, czy mogę wejść?
- Ależ tak, oczywiście, czekam na Ciebie.
- Dziadku, czemu masz taki gruby głos?
- Czemu masz takie wielkie okulary?
- A dlaczego masz takie wielkie nogi?
- A dlaczego masz takie wielkie usta?
- Żeby Cie szybciej zjeść!
I w tym momencie smok połknął Zielonego Kapturka. Następnie najedzony, szybko zasnął. Tymczasem koło chatki przechodził listonosz. Usłyszał piękny śpiew. Zajrzał do środka przez okno, a tu w łóżku dziadka leży wielki smok. Listonosz wszedł cicho do domu, wyjął wędkę i zastrzelił smoka. Potem rozciął jego brzuch, z którego wyskoczył Zielony Kapturek i dziadek, obaj cali i zdrowi.
Czarodziejskie jabłko – czyli zagadka dla każdego.
Gdy potarł lampę zakurzoną, od razu miał rzecz wymarzoną.
(Aladyn)
Choć uczciwym był człowiekiem, wiecie o tym sami, jego imię zawsze łączy się z rozbójnikami.
(Alibaba)
Na podwórku je tępiono, kto powie dlaczego? Gdy podrosło łabędzie przyjęły je jak swego.
(Brzydkie kaczątko)
Z płatka róży kołderka, a kołyska z orzeszka. Taka mała drobinka, tyle przygód ją czeka.
(Calineczka)
Jaka osoba z dawnych bajek, na miotle w podróż się udaje?
(Czarownica)
Chociaż kłopoty z wilkiem miała, wyszła z opresji zdrowa i cała.
(Czerwony Kapturek)
Dwa łasuchy, tym się szczycą, że wygrały z czarownicą.
(Jaś i Małgosia)
Kto listy pisać chciał drobnym maczkiem i po to kupił raz maczku paczkę?
(Kaczka Dziwaczka)
Okruch lustra wpadł mu w serce i z tego powodu, było zimne i niemiłe, jak kawałek lodu.
(Kaj)
Miłość księcia i królestwo jej się należało, bo ogromne serce miała, chociaż stopkę małą.
(Kopciuszek)
Łatwo mnie poznacie, gdy bajkę wspomnicie. Chodziłem tam w butach, miałem lżejsze życie.
(Kot w butach)
Jakie to maluchy zawsze są brodate i ciężko pracują i zimą i latem?
(Krasnale)
A tego kwiatka może wcale nie ma, chociaż się w wyobraźni naszej złoci. Przez jedną noc kwitnie cudny…
(Kwiat paproci)
Chłopiec z bajki znany, z drewna wystrugany. Kiedy kłamał w głos strasznie rósł mu nos.
(Pinokio)
Co musi wróżka trzymać w paluszkach, by bez zmęczenia spełniać marzenia?
(Różdżka)
Rzadko komu tyle przygód niezwykłych się zdarza, więc na pewno znacie imię sławnego żeglarza.
(Sindbad)
W chatce krasnoludków mieszka prześliczna królewna…
(Śnieżka)
Każda królewna, a tym bardziej ona, uważać winna na wrzeciona.
(Śpiąca królewna)
Jaka postać mała, jak drobna część ciała, bardzo duże kroki bez trudu stawiała?
(Tomcio Paluszek)
Piękne szaty, w ręce – patyk. Choć to nie do wiary, uczyni nim czary!
(Wróżka)
Uwolniona, zapluskała złocistym ogonem, rybaka – uszczęśliwiła, lecz nie jego żonę.
(Złota rybka)
Nieraz w bajkach widziałem
i zwiedzałem go w snach,
ale prawdę Ci powiem:
częściej widzę go w drzwiach.
(zamek)
Bajkowe panienki, nie lubią
sukienki, wszystkie wolą rybi ogon
i dlatego pływać mogą.
(syrenki)
Jakie imiona mają braciszek
i siostrzyczka, którzy w lesie spotkali
chatkę zrobioną z pierniczka?
(Jaś i Małgosia)
Jaka to dzieweczka ma roboty wiele,
a na pięknym balu gubi pantofelek?
(Kopciuszek)
Jakie to zwierze z bajek
ma takie zwyczaje:
gdy chce połknąć wnuczkę,
to babcię udaje?
(wilk)
Kto listy pisać chciał
drobnym maczkiem
i po to kupił raz maczku paczkę?
(Kaczka Dziwaczka)
Bajkowe przygody – zabawy ruchowe przy muzyce.
Dzieci w rytm muzyki poruszają sie po całej sali (każdy fragment melodii opowiada o innej bajce) i wykonują polecenia nauczyciela:
Zbieramy chrust na opał, tak jak Jaś i Małgosia.
Spotkaliśmy w lesie wilka, jesteśmy bardzo wystraszeni.
Śpiąca królewna dotknęła wrzeciona i zasnęła twardym snem. My zasnęliśmy razem z nią.
Kopciuszek szyje sukienki dla sióstr na bal.
Krasnoludki pracują w lesie.
Puzzle bajkowe. Układanie pociętych ilustracji bajek. Kalambury.
Każda z grup układa puzzle, a następnie przedstawia ułożoną bajkę za pomocą ruchu i gestu pozostałym grupom. Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnięcie tytułu bajki.
Postaci z ulubionej bajki- rysowanie.
Uczniowie rysują wybrana przez siebie bajkę.
Zorganizowanie wystawki i omówienie prac. Dzieci odgadują tytuły przedstawionych na rysunku bajek. Nauczycielka zadaje pytania:
- po czym poznałyście, ze to ta bajka?
- które postaci są dobre, a które złe?
- co zwyciężyło dobro czy zło?
Czarodziejska chmurka- cukierkowy deszcz. Zabawa na pożegnanie.
Dzieci stoją pod baśniową chmurka, z której zaczyna padać ,,cukierkowy deszczyk”.
Scenariusz zajęć
Temat: Moja wymarzona laurka dla mamy.
CELE:
Rozwijanie i pogłębianie więzi rodzinnych.
Uczeń :
potrafi okazywać szacunek i miłość dla swojej Mamy,
utrwalenie daty Dnia Matki,
potrafi estetycznie i samodzielnie wykonać swoją pracę,
zachowuje bezpieczeństwo i ostrożność podczas pracy,
wykazuje inwencję twórczą,
powierzone zadanie wykonuje do końca.
METODY PRACY:
- słowne, oglądowe, praktycznego działania.
FORMY PRACY:
- indywidualna, zbiorowa.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- kolorowy brystol, do wyboru: plastelina, kolorowa bibuła, kredki lub papier samoprzylepny, klej, płyta z piosenkami o mamie.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Przypomnienie znaczenia daty 26.05. – rozmowa kierowana.
PRZYSTĄPIENIE DO WYKONANIA LAUREK WG POMYSŁÓW DZIECI - ( w tle włączamy płytę z piosenkami o Mamie ).
Wpisywanie życzeń do wykonanych laurek.
Wspólny śpiew jednej , wybranej przez dzieci piosenki.
Oglądanie wykonanych laurek.
Scenariusz zajęć
Temat: Już czas na wiosnę
Cele:
Uczeń:
• porządkuje informacje według ich ważności,
• rozumie zasadę poszanowania prywatności drugiego człowieka,
• stosuje aktywne formy ćwiczenia pamięci,
• wykonuje zadania plastyczne, posługując się oryginalnymi technikami i środkami.
Metody pracy: mapa myśli, słowne, praktycznego działania
Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: arkusze białego i szarego papieru, markery, kredki, wycinanki, krepa, klej.
Przebieg zajęć:
◙ Co charakteryzuje wiosnę? – mapa myśli.
Uczniowie pracują w pięcioosobowych grupach. Każdy zespół na dużym arkuszu białego brystolu buduje własną mapę myśli do hasła wiosna.
Wskazówki dotyczące budowania mapy: dzieci pracują na podłodze, na środku brystolu jest napisane hasło, od niego promieniście rozchodzą się gałęzie (to główne zagadnienia), od głównych gałęzi rysujemy pojedyncze cienkie gałązki, na nich będą zapisywane słowa-klucze (grubość gałęzi i wielkość liter wyznaczają hierarchię ważności informacji), w zapisie wykorzystujemy rysunek, symbol, znaczek, dodajemy kolor jako wyróżnik, na koniec podpisujemy mapę (wpisujemy datę, nazwiska autorów, tytuł).
Przykład:
lżejsze ubranie więcej słońca
jazda na rowerze dłuższy dzień
ludzie pogoda
częste spacery ciepły deszcz
łagodniejszy wiatr
WIOSNA
zieleni się trawa
zwierzęta rośliny kwitną kwiaty
pąki na drzewach
ssaki ptaki i krzewach
budzą się ze snu zimowego głośno, radośnie śpiewają
zakładają rodziny przylatują z ciepłych krajów
wygrzewają się na słońcu budują gniazda
◙ Wiosenna praca plastyczna
• „Krajobraz wiosenny” – zespołowe działania plastyczne.
Nauczyciel przykleja do ściany dwa duże arkusze szarego papieru, na którym dzieci przedstawią graficznie obraz wiosny. Każdy uczeń otrzymuje dwa zielone markery. Wędrując wzdłuż szarego papieru, dzieci naprzemiennie prawą i lewą ręką wypełniają pionowymi liniami powierzchnię papieru (powstaje rysunek trawy). Następnie każdy uczeń rysuje jeden element ze świata przyrody (np. bociana, żabę, kwiat), wycina i przykleja w dowolne miejsce na arkuszu.
◙ Zapamiętywanie wyrazów – mnemotechniki (nauka zapamiętywania wyrazów).
Po tych ćwiczeniach chętne dzieci ponownie wyliczają osiem wyrazów związanych z wiosną.
Scenariusz zajęć
Temat: Wiosenny spacer łagodzi obyczaje.
Cele:
Uczeń:
• Doskonali wymowę, wykonując dokładnie ćwiczenia artykulacyjne.
• Dostrzega piękno i kolory majowej łąki w otoczeniu.
• Wykonuje zadanie plastyczne zgodnie z instrukcją.
Metody pracy: mapa myśli, słowne, praktycznego działania
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: żółty brystol, arkusze zielonego papieru, farby, kartki z zapisanymi dźwiękami.
Przebieg zajęć:
◙ „Odgłosy łąki” – zabawa dźwiękonaśladowcza.
Dzieci otrzymują od nauczyciela kartki z zapisanymi dźwiekami, np.: bzzz, szszsz, żżżż, zzzz, cyk cyk, dzyń dzyń. Chodzą swobodnie po sali, wydają odpowiednie dźwięki i nasłuchują, kto jeszcze odzywa się w taki sam sposób; na tej podstawie dobierają się w grupy. Każda grupa otrzymuje zdania do powtórzenia:
Świerszczyk cyka jak szalony.
Koniczynka przynosi szczęście.
Przytul kwiatek do policzków.
Łażą żuczki, grzeje słońce.
Wiosna rozrzuciła barwne kleksy.
Świerszczyk gra na skrzypcach.
◙ „Łąka” – zespołowe zajęcia plastyczne.
Na żółtym arkuszu brystolu dzieci rozdmuchują kleksy z farby (najwięcej zielonej) i pozostawiają pracę do wyschnięcia.
◙ Czym jest szczęście? – rozmowa na temat szczęścia.
Po krótkiej rozmowie z nauczycielem każdy uczeń wycina z zielonego papieru cztery serduszka i wpisuje na nich, czym dla niego jest szczęście, co – jego zdaniem – daje szczęście. Prawdopodobnie znajdą się tam napisy: rodzina, miłość, zdrowie, radość, pieniądze, pokój, przyjaciel itp. Należy akceptować wszystkie odpowiedzi i nie sugerować swoich propozycji.
Z czterech serduszek uczniowie układają koniczynki, naklejają je na przygotowanej wcześniej „łące” i zawieszają dekorację w klasie.
◙ Nauczyciel proponuje dzieciom pracę indywidualną: Sporządź listę marzeń, które chciałbyś, aby spełniły się w twoim życiu. Kartkę schowaj głęboko (w kopercie, w kasetce). Zajrzyj do niej za jakiś czas, żeby się przekonać, czy niektóre marzenia się spełniły.
Scenariusz zajęć
Temat: Boginia Mai i miesiąc maj.
Cele:
Uczeń:
• wyjaśnia zmiany w przyrodzie zachodzące w maju,
• komponuje pracę plastyczną, wykorzystując różne materiały i środki ekspresji,
• współpracuje z partnerem w czasie wykonywania ćwiczenia,
• uczestniczy w zabawach ruchowych.
Metody pracy: zabawowe, słowne, praktycznego działania, pogadanka
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: nagranie „Małgośka”, szablony do witraży.
Przebieg zajęć:
◙ Zabawa taneczna przy piosence „Małgośka”
◙ Rozmowa na temat zmian w przyrodzie w maju.
• „Co przychodzi ci do głowy, gdy słyszysz słowo maj?” – zabawa w skojarzenia. Nauczyciel zapisuje pomysły dzieci wokół nazwy miesiąca
MAJ
Nazwa miesiąca pochodzi od łacińskiej nazwy Maius. Miesiąc ten ma nazwę bogini Mai, matki boga Merkurego. Została ona zapożyczona przez większość języków europejskich. W języku polskim określenie "maić" oznacza tyle samo, co stroić. Staropolska nazwa maja brzmiała trawień. Słowo maj stanowi również określenie młodej ziemi, która w całej swej krasie występuje w tym miesiącu. Według starej legendy Bóg Ojciec w maju stworzył świat.
Pogoda
W Polsce miesiąc jest dość ciepły, noce i poranki są jeszcze chłodne. Czasem zdarzają się przymrozki. Słońce ogrzewa coraz głębsze warstwy ziemi i budzi do życia owady.
Od 12 do 15 maja panują najchłodniejsze dni wiosenne.
Według ludowej tradycji, środek miesiąca maja powinien być zimny, deszczowy i czasem mroźny (tzw. zimni ogrodnicy (Pankracy, Serwacy, Bonifacy) i zimna Zośka). Oznaczać ma to, że aż do jesieni nie powinno być przymrozków[5].
Nazwa pochodzi od imion przypisanych do dat od 12 do 15 maja kiedy to statystycznie najczęściej występuje to zjawisko klimatyczne[6].
W maju zakwitają konwalie, piwonie, czerwone maki , niezapominajki, czeremcha, odmiany lilaków, jaśmin. W ogródkach domów kwitną tulipany i narcyzy. Z drzew parkowych zaczynają kwitnąć klony i kasztanowce.
W maju łąki zmieniają swoje kolory. Gdy zaczyna kwitnąć mniszek lekarski, to na łąkach dominuje kolor żółty. Na polach zielenią się oziminy, żółci się rzepak i wschodzą buraki. W zbożach zaczyna kwitnąć rumianek i kwiaty powoju.
W lasach kwitnie borówka czarna. Na polankach leśnych kwitnie na biało krzew maliny.
Na leśnych polanach spotyka się motyle m.in. paź królowej i rusałka admirał. Pod wieczór rozpoczynają swe loty chrabąszcze. Maj dla ptaków leśnych jest porą lęgów. Można spotkać też m.in. jaszczurki, padalce i zaskrońce
Uczniowie pracują w parach: kartkę z bloku składają na pół (dwaj uczniowie mają jedną kartkę), nakładają trochę farby, rozdmuchują ją wzdłuż zgięcia i odbijają na obu połówkach: powstanie zarys drzewa lub krzewu. Jeden uczeń w parze otrzymuje od nauczyciela elementy papierowe symbolizujące zimę (śnieżynki, chmurki, bałwanka), drugi – wiosnę (zielone listki, kwiatki, słoneczko, krople deszczu). Obydwaj dmuchają na elementy z różną siłą i w ten sposób układają obrazki na dwóch połówkach kartki: zimowy i wiosenny. Na hasło: Zimna Zośka! – dmuchają w różnych kierunkach, tak by elementy się pomieszały (jak warzywa w garnku z zupą jarzynową).
◙ „Co czuł pierwiosnek? – scenka dramowa.
• Nauczyciel włącza muzykę relaksacyjną i czyta powoli tekst, a dzieci naśladują czynności opisywane w tekście.
Jest ciemno, cicho spokojnie (dzieci skulone kucają)... Czuję muskające promyki słońca... Jest coraz cieplej... Jakaś siła podnosi mnie coraz wyżej i wyżej... Robi się jasno... Otwieram oczy, unoszę głowę, wyciągam ręce... Witam się ze słońcem, które mnie przyjemnie ogrzewa... Rozglądam się ciekawie dookoła... Słyszę śpiewające ptaki, szumiący wiaterek... Jest tak przyjemnie...
• Po wyciszeniu muzyki dzieci odpowiadają na pytanie: Jaka niespodzianka mogła spotkać pierwiosnka?
◙ „Paź królowej” – praca plastyczna.
Z wydrukowanych szablonów szablonów przedstawiających motyla, uczniowie wykonują kolorowy witrażyk.
Cele:
• Twórczo i zgodnie pracuje w zespole.
• Posługuje się różnymi źródłami informacji.
• Wyszukuje wskazane hasła w encyklopedii.
• Porusza się w rytm muzyki.
• Kreśli obiema rękami wzory na płaszczyźnie kartki (stabilizacja literalna).
• Uważnie słucha wypowiedzi innych uczestników zajęć.
• Odpowiada zdaniami na postawione pytania.
• Aktywnie uczestniczy w zabawach plastycznych.
Metody pracy: zabawowe, słowne, praktycznego działania, pogadanka, lista skojarzeń, burza mózgów
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: nagrania dźwięków natury, karteczki samoprzylepne, encyklopedia, bibułkowe serwetki, kartki, kredki, taśma klejąca, nagrania „Jesień” i „Wiosna” A. Vivaldiego, grzechotki, tamburyn, kropla z niebieskiego papieru, taśma dwustronna.
Przebieg zajęć:
◙ Wysłuchanie nagrania i rozpoznawanie odgłosów: burzy, wiatru, deszczu.
◙ Co kojarzy Ci się z wyrazem deszcz?
Każde dziecko zapisuje na karteczce samoprzylepnej, z czym kojarzy mu się wyraz deszcz, a następnie przykleja kartkę na tablicy. Na koniec dzieci odczytują zapisy. Wybierają najczęściej występujące skojarzenia.
◙ Ustalenie, czym jest deszcz? – uczniowie podają swoje propozycje, a następnie wyszukują w encyklopedii hasło deszcz (praca w grupach). Przedstawiciele zespołów odczytują definicje i porównują z utworzoną wcześniej listą skojarzeń.
◙ „Dmuchanie w chmury” – zabawa ruchowa.
Każde dziecko podrzuca do góry bibułkową serwetkę i, dmuchając na nią, stara się jak najdłużej utrzymać ją w powietrzu.
◙ „Z jakimi porami roku kojarzy się nam deszcz?” – swobodne wypowiedzi dzieci (jesień, wiosna) i uzasadnianie swojego zdania.
◙ „Barwy jesieni i wiosny” – zabawa plastyczna przy muzyce.
Nauczyciel przygotowuje dla każdego dziecka kartkę z bloku przyklejoną taśmą do ławki. Dzieci wybierają po dwie kredki w kolorach jesieni i, poruszając się w rytm muzyki („Jesień” A. Vivaldiego) wokół stolików, kreślą obiema rękami dowolne wzory na przyklejonych kartkach. Następnie ponownie wybierają kredki, tym razem w kolorach wiosny, i powtarzają ćwiczenie na tych samych kartkach, poruszając się rytmicznie przy muzyce („Wiosna” A. Vivaldiego).
◙ Zabawy językowe w grupach.
Utrwalanie różnych nazw związanych z deszczem: kapuśniaczek, ulewa, burza, mżawka.
Dobieranie nazw czynności i zapisywanie ich na kartkach lub na tablicy, np.: kapuśniaczek – mży, siąpi, kropi; deszcz – pada, kropi, leje, zacina; ulewa – leje; burza – huczy, grzmi, błyska.
◙ Kreślenie obiema rękami niebieskimi kredkami (na tych samych kartkach, co wcześniej) małych i dużych kropli deszczu w rytmie ustalanym przez nauczyciela (można też powtórzyć utwory A. Vivaldiego).
◙ „Deszczowa pogoda” – zabawa ruchowa.
Dzieci swobodnie biegają po sali z rozłożonymi ramionami, naśladując wiatr; na sygnał grzechotki (plastikowy pojemniczek i piasek) zaczynają podskakiwać (pada deszcz); gdy zabrzmi grzechotka (puszka i kamienie), skaczą szybciej (ulewa); dźwięk tamburyna oznacza burzę – dzieci skaczą wysoko; na sygnał kołatki zatrzymują się, siadają na podłodze lub wracają do ławek, zachowują ciszę (burza ucichła, deszcz kropi).
◙ „Jak ciekawie możemy spędzić deszczowy, wiosenny dzień, aby się nie nudzić?” – gromadzenie pomysłów.
Zapisanie najciekawszych pomysłów na „kropli deszczu” wyciętej z niebieskiego kartonu i wyeksponowanie jej w klasie.
◙ „Wiosenny motyl” – zajęcia plastyczne.
Wykonanie (wycięcie) motyli z kartek, na których dzieci kreśliły barwy jesieni i wiosny. Motyle można wykorzystać jako rekwizyty w zabawie ruchowej przy muzyce – nauczyciel opowiada o wiosennym tańcu motyli, a papierowe motyle przyklejone taśmą do dłoni „fruwają” w rytm muzyki. Po zabawie dzieci dekorują salę swoimi motylami.
◙ Rundka niedokończonych zdań: Lubię deszcz, bo...; Nie lubię deszczu, bo...
Scenariusz zajęć
Temat: Deszczowo, ale kolorowo
Cele:
• Uczestniczy w rozmowie.
• Wie, na czym polega praca strażaka.
• Wykonuje improwizacje ruchowe do treści opowiadania.
• Bierze aktywny udział w zabawach rytmicznych.
• Rozwija myślenie twórcze, wykonując ćwiczenia płynności słownej.
Metody pracy: zabawowe, słowne, rytmiczne, pogadanka, burza mózgów
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: kartki papieru, kredki, parasol z szarego papieru, krople z niebieskiego papieru, piłka.
Przebieg zajęć:
◙ Co robi deszcz? – wypowiedzi na podstawie własnych doświadczeń.
Bogacenie słownictwa i dobieranie czasowników określających deszcz, np.: pada, leje, siąpi, mży, pluszcze, kropi, kapie, dzwoni, bębni, zacina, rosi.
◙ Ćwiczenie rytmiczne – dzieci „wędrują” palcem po rogach kartki, recytując rymowankę:
Kapie woda – kap kap kap.
Złap kropelkę – złap, złap, złap.
◙ Ćwiczenie płynności słownej.
Z liter wyrazu PARASOL dzieci układają jak najwięcej innych wyrazów, np.: para, rasa, pas, sala, las, rola, osa, as, ara. los, pal, rap.
◙ „Wzorki na parasolki” – zajęcia plastyczne: rysowanie kredkami.
Nauczyciel włącza spokojną muzykę. W trakcie rysowania podpowiada dalsze czynności: dzieci rysują kółka, po chwili zmieniają kierunek rysowania, potem przekładają kredkę do drugiej ręki, rysują kółka, a następnie zmieniają kierunek rysowania. Cykl ćwiczeń powtarzają kilka razy, aż na kartce powstaną koła różnej wielkości i w różnych kolorach. Wycinają je i naklejają na wielki parasol wykonany z szarego papieru lub brystolu.
◙ „Dobre rady na deszczowe dni” – dzieci zapisują rady na deszczowe dni na wykonanych z kartonu dużych kroplach i umieszczają je wokół parasola powieszonego w wybranym miejscu sali.
◙ Czy woda jest potrzebna? – swobodne wypowiedzi na temat zapotrzebowania organizmów na wodę (woda potrzebna do życia ludziom, zwierzętom i roślinom, woda służąca do zaspokajania innych potrzeb: urządzenia, fabryki, kąpiele, sporty wodne, ochrona przeciwpożarowa itp.).
◙ Kto używa wody w swojej pracy? – dzieci podają nazwy wykonawców zawodów, w których pracy woda jest bardzo potrzebna, np.: kucharz, ogrodnik, lekarz, hydraulik, strażak.
◙ Co wiemy o strażakach?
▪ Zwrócenie uwagi na datę 4 maja – święto strażaków.
▪ Co by było, gdyby na świecie nie było strażaków? – swobodne wypowiedzi dzieci (rozwijanie twórczego myślenia).
◙ „Gasimy pożar” – zabawa ruchowa o charakterze integracyjnym.
▪ Wykonanie hełmu strażackiego z gazety
▪ Dzieci wkładają hełmy, skręcają paski wycięte z arkuszy szarego papieru, tworząc „węże strażackie”, i naśladują pracę strażaków podczas gaszenia pożaru. Nauczyciel opowiada historię, a dzieci naśladują czynności strażaków i odgłosy akcji gaśniczej, np. W miasteczku wybuchł pożar. Wezwano straż pożarną. Strażacy jechali wozami na sygnale (dzieci biegają czwórkami, naśladując odgłos syreny strażackiej). Po przyjeździe na miejsce szybko rozwijali węże gaśnicze. Pożar szybko się rozprzestrzeniał, więc strażacy złączyli swoje węże (dzieci łączą papierowe węże, sklejają je taśmą, aż powstanie długi wąż, i tworzą jedną drużynę) itd. Podczas zabawy dzieci mają okazję wykonywania wielu ćwiczeń dźwiękonaśladowczych, np. naśladowanie sygnału wozu strażackiego eo, eo, syk gaszonego ognia ssss.
◙ Ewaluacja zajęć.
Nauczyciel rzuca piłkę do wybranego dziecka i wypowiada początek zdania, dziecko kończy je, odrzucając piłkę, np.:
Dzisiaj dowiedziałem się…
Zapamiętałem…
Zrozumiałem, że…