CENTURY CHILD
Bless The Child
"I was born amidst the purple waterfalls.
I was weak, yet not unblessed.
Dead to the world. Alive for the journey.
One night I dreamt a white rose withering,
a newborn drowning a lifetime loneliness.
I dreamt all my future. Relived my past.
A witnessed the beauty of the beast"
Where have all the feelings gone?
Why has all the laughter ceased?
Why am I loved only when I'm gone?
Gone back in time to bless the child
Think of me long enough to make a memory
Come bless the child one more time
How can I ever feel again?
Given the chance would I return?
I've never felt so alone in my life
As I drank from a cup which was counting my time
There's a poison drop in this cup of Man
To drink it is to follow the left hand path
"Where have all the feelings gone?
Why is the deadliest sin - to love as I loved you?
Now unblessed, homesick in time,
soon to be freed from care, from human pain.
My tale is the most bitter truth:
Time pays us but with earth & dust, and a dark, silent grave.
Remember, my child: Without innocence the cross is only iron,
hope is only an illusion & Ocean Soul's nothing but a name...
The Child bless thee & keep thee forever"
End Of All Hope
It is the end of all hope
To lose the child, the faith
To end all the innocence
To be someone like me
This is the birth of all hope
To have what I once had
This life unforgiven
It will end with a birth
No will to wake for this morn
To see another black rose born
Deathbed is slowly covered with snow
Angels, they fell first but I'm still here
Alone as they are drawing near
In heaven my masterpiece will finally be sung
Wounded is the deer that leaps highest
And my wound it cuts so deep
Turn off the light and let me pull the plug
Mandylion without a face
Deathwish without a prayer
End of hope
End of love
End of time
The rest is silence
Dead To The World
All the same take me away
We're dead to the world
The child gave thought to the poet's world
Gave comfort to the Fallen
(Heartfelt, lovelorn)
Remaining, yet still uninvited
Those words scented my soul
(Lonely soul, Ocean soul)
It's not the monsters under your bed
It is the Man next door
That makes you fear, makes you cry,
Makes you cry for the child
All the wars are fought among those lonely men
Unarmed, unscarred
I don't want to die a scarless man
A lonely soul
(Tell me now what to do)
I studied silence to learn the music
I joined the sinful to regain innocence
Heaven queen, cover me
In all that blue
Little boy, such precious joy
Is dead to the world
Heaven queen, carry me
Away from all pain
All the same take me away
We're dead to the world
Dead, silent, constant
Yet always changing
- My favorite view of this world
As he died, he will return to die in me again
Weaving the cloth, giving birth to the Century Child
Who gave his life not for the world but for me
Innocence reborn once more
Ever Dream
Ever felt away with me
Just once that all I need
Entwined in finding you one day
Ever felt away without me
My love, it lies so deep
Ever dream of me
Would you do it with me
Heal the scars and change the stars
Would you do it for me
Turn loose the heaven within
I'd take you away
Castaway on a lonely day
Bosom for a teary cheek
My song can but borrow your grace
Come out, come out wherever you are
So lost in your sea
Give in, give in for my touch
For my taste for my lust
Your beauty cascaded on me
In this white night fantasy
"All I ever craved were the two dreams I shared with you.
One I now have, will the other one ever dream remain.
For yours I truly wish to be."
Slaying The Dreamer
I'm a priest for the poorest sacrifice
I'm but a raft in a sea of sorrow and greed
You bathed in my wine
Drank from my cup, mocked my rhyme
Your slit tongues licked my aching wounds
Put a stake through my heart!
And drag me into sunlight
So awake for your greed
As you're slaying the dreamer
Swansong for the Wish of Night
God it hurts, give a name to the pain
Our primrose path to hell is growing weed
Blame me, it's me
Coward, a good-for-nothing scapegoat
Dumb kid, living a dream
Romantic only on paper
Tell me why you took all that was mine!
Stay as you lay - don't lead me astray!
Wake up, mow the weed
You'd be nothing without me
Take my life if you have the heart to die
You bastards tainted my tool
Raped my words, played me a fool
Gather your precious glitter and leave me be
The Great Ones are all dead
And I'm tired, too
I truly hate you all!
Forever Yours
Fare thee well, little broken heart
Downcast eyes, lifetime loneliness
Whatever walks in my heart will walk alone
Constant longing for the perfect soul
Unwashed scenery forever gone
No love left in me
No eyes to see the heaven beside me
My time is yet to come
So I'll be forever yours
Ocean Soul
One more night
To bear this nightmare
What more do I have to say
Crying for me was never worth a tear
My lonely soul is only filled with fear
Long hours of loneliness
Between me and the sea
Losing emotion
Finding devotion
Should I dress in white and search the sea
As I always wished to be - one with the waves
Ocean Soul
Walking the tideline
I hear your name
Is angels wispering
Something so beautiful it hurts
I only wished to become something beautiful
Through my music, through my silent devotion
Feel For You
You were my first love
The earth moving under me
Bedroom scent, beauty ardent
Distant shiver, heaven sent
I'm the snow on your lips
The freezing taste, the silvery sip
I'm the breath on your hair
The endless nightmare, devil's lair
Only so many times
I can say I long for you
The lily among the thorns
The prey among the wolves
Someday, I will feed a snake
Drink her venom, stay awake
With time all pain will fade
Through your memory I will wade
Barely cold in her grave
Barely warm in my bed
Settling for a draw tonight
Puppet girl, your strings are mine
This one is for you for you
Only for you
Just give in to it never think again
I feel for you
Phantom Of The opera
In sleep he sang to me
In dreams he came
That voice which calls to me
And speaks my name
And do I dream again
For now I find
The phantom of the opera is there
Inside my mind
Sing once again with me
Our strange duet
My power over you
Grows stronger yet
And though you turn from me
To glance behind
The phantom of the opera is there
Inside your mind
Those who have seen your face
Draw back in fear
I am the mask you wear
It's me they hear
Your spirit and my voice in one combined
My spirit and your voice in one combined
The phantom of the opera is there
Inside my mind
Inside your mind
He's there,
The phantom of the opera
Beware,
The phantom of the opera
In all your fantasy
You always knew
That man and mystery
Were both in you
And in this labyrinth
Where night is blind
The phantom of the opera is
There, Inside my mind
Sing! My angel of music
Beauty Of The Beast
Long Lost Love
Trees have dropped their leaves,
Clouds their waters
All this burden is killing me
Distance is covering your way,
Tears your memory
All this beauty is killing me
Oh, do you care,
I still feel for you
So aware,
What should be lost is there
I fear I will never find anyone
I know my greatest pain is yet to come
Will we find each other in the dark
My long lost love
One More Night To Live
Safely away from the world
In a dream, timeless domain
A child, dreamy eyed,
Mother's mirror, father's pride
I wish I could come back to you
Once again feel the rain
Falling inside me
Cleaning all that I've become
My home is far but the rest it lies so close
With my long lost love under the black rose
You told I had the eyes of a wolf
Search them and find the beauty of the beast
All of my songs can only be composed of the greatest of pains
Every single verse can only be born of the greatest of wishes
I wish I had one more night to live
A saint blessed me, drank me deeply
Spitting out the misery in me
Still a sinner rapes 1000 saints
Sharing the the same hell with me
Sanest choice in the insane world:
Beware the beast but ejnoy the feast he offers
Christabel
"Oh, sweet Christabel. Share with me your poem.
For I know now, I'm a puppet on this silent stage show.
I'm but a poet who failed his best play.
A Dead Boy, who failed to write an ending
To each of his poems
Błogosław Dziecko
"Poczęty pośród szkarłatnych wodospadów.
Byłem słaby, jednak uświęcony.*
Umarły dla świata. Żywy by odbyś podróż.
Pewnej nocy śniłem o usychającej białej róży,
Tonący nowonarodzony, samotność życia.
Wyśniłem całą mą przyszłośś. Na nowo przeżyłem przeszłośś.
I widziałem piękno bestii." Gdzie podziały się wszystkie uczucia?
Dlaczego ucichł śmiech? Dlaczego jestem kochana tylko gdy znikam?
Zanikła w czasie by błogosławiś dziecko
Myśl o mnie długo by stworzyś wspomnienie
Przyjdź uświęciś dziecko raz jeszcze. Jak mogę kiedykolwiek jeszcze czuś?
Czy dostając szansę powróciłabym? Nigdy w życiu nie czułam się tak samotna
Gdy piłam z kielicha odmierzającego mój czas
Kropla trucizny w tym kielichu Mężczyzny
Wypicie oznacza pójście lewą ścieżką. Gdzie podziały się wszystkie uczucia?
Czemu najbardziej śmiertelny grzech jest by kochaś, jak ja kochałem Ciebie?
Teraz nie uświęcony, stęskniony w czasie,
Uwolniony wkrótce od trosk, od ludzkiego bólu.
Moja opowieśś jest najbardziej gorzką z prawd:
Czas daje nam tylko ziemię i pył, i ciemny, cichy grób.
Zapamiętaj, moje dziecko: Bez niewinności krzyż jest tylko żelastwem,
Nadzieja tylko iluzją a Dusza Oceanu niczym prócz imienia... Dziecko błogosławi Cię i zatrzyma na zawsze
w oryginale : ,,yet not unblessed'' czyli dosłownie ,,jednak nie nie święcony" ; przetłumaczyłem jako ,,jednak uświęcony" co chyba lepiej brzmi niż ,,nie nie uświęcony".
Koniec Wszelkiej Nadziei
To koniec wszelkiej nadziei
By stracić dziecko, wiarę
By skończyć wszystką niewinność
By być kimś takim jak ja
Oto początek nowej nadziei
By mieć to co niegdyś
Nie rozgrzeszone życie
Zakończy się wraz z narodzeniem Bez woli by wstać dla tego poranka
By zobaczyć kolejną zrodzoną czarną różę
Śmierci łoże powoli okrywa się śniegiem Anioły, one pierwsze upadły lecz ja wciąż tu jestem
Sam , kiedy one podchodzą blisko
W niebie arcydzieło me wreszcie będzie zaśpiewane Rannym jest ren skaczący najwyżej
I me rany tak głęboko tnie
Wyłącz światło i pozwól mi pociągnąć rękojeśś Mandylion bez twarzy
Śmierci życzenie bez modlitwy
Koniec nadziei
Koniec miłości
Koniec czasu
Reszta jest milczeniem
Umarli Dla Świata
Wszystko jedno zabierz mnie stąd
Jesteśmy umarli dla świata Dziecko dało myśl światu poety
Pocieszyło Upadłego
( Szczere, usychające z miłości ) Pozostały, choć wciąż nieproszony
Te słowa wypełniły mą duszę
( Samotną duszę, duszę Oceanu) To nie potwory pod łożem twym
To Mężczyzna obok
Sprawia że boisz się, płaczesz,
Płaczesz za dzieckiem
Wszelkie wojny między tymi samotnymi ludźmi się toczą
Nieuzbrojonymi, bez blizn Nie chcę umierać za człowieka bez blizn
Samotna dusza
( Powiedz co robić mam) Zagłębiałem się w ciszę by nauczyć się muzyki
Dołączyłem do grzesznego by odzyskać niewinnośś Niebiańska królowo, okryj mnie
W całej tej rozpaczy
Mały chłopiec, tak cenna radośś
Jest umarły dla świata Niebiańska królowo, zabierz mnie
Daleko od wszelkiego bólu
Wszystko jedno zabierz mnie stąd
Jesteśmy umarli dla świata Pogrzebany, milczący, stały
Jednak wciąż zmieniający się
- Mój ulubiony obraz świata Umierając, powróci by zginąć znowu we mnie
Tkając ubranie, rodząc Dziecko Stulecia
Które oddało życie nie za świat lecz za mnie
Niewinność narodzona ponownie
Wieczny Sen
Wiecznie opadając wraz ze mną
Tylko raz tego pragnęłam
Wpleciona znajdując cię pewnego dnia Wiecznie opadając beze mnie
Miłość ma, tak głęboka
Wieczny sen o mnie Czy zrobiłbyś to ze mną
Zagoił blizny i zmienił gwiazdy
Czy zrobiłbyś to dla mnie
Niebo wewnątrz oswobodził Zabrałabym Cię daleko
Odrzuciłabym w samotny dzień
Serce dla policzka załzawionego
Ma pieśń tylko pożyczyć twą łaskę może Wyjdź, wyjdź gdziekolwiek jesteś
Tak zagubiona w morzu twym
Poddaj się, poddaj memu dotykowi
Memu upodobaniu, mej żądzy Piękno twe spłynęło na mnie
W tej fantazji białej nocy "Wszystkim co kiedykolwiek wyrzeźbiłem były dwa sny które dzieliłem z Tobą.
Jeden z nich mam teraz, czy drugi wieczny sen przetrwa.
Gdyż pragnę by twój pozostał"
Zabijając Marzyciela
Jestem kapłanem dla najuboższej ofiary
Jestem niczym prócz tratwy na morzu smutku i chciwości
Skąpany byłeś w winie mym
Z mego kielicha piłeś,
Rym mój naśladowałeś
Twe języki rozcięte lizały me rany bolące Umieść pal wzdłuż serca mego
I zaciągnij mnie ku światłu słonecznemu
Tak rozbudzona dla twej chciwości
Kiedy zabijasz marzyciela Łabędzia pieśń dla Życzenia Nocy
Boże to boli, nazwij ten ból
Nasza ścieżka pierwiosnkowa obrasta chwastem Obwiniaj mnie, oto ja
Tchórz, nic nie warty kozioł ofiarny
Głuche dziecko, żyjące snem
Romantyczne tylko na papierze Powiedz mi czemu zabrałeś wszystko co moje było!
Zostań gdzie leżysz i nie zawracaj mnie z drogi właściwej Obudź się, skoś chwasty
Byłbyś niczym beze mnie
Weź me życie jeśli masz serce by umrzeć Nikczemnicy - zatruliście me narzędzie
Pogwałciliście słowa, robiliście głupca ze mnie
Zgromadźcie swe skarby błyszczące i pozwólcie mi być
Ci Wielcy są umarli
I ja jestem umęczony Szczerze was nienawidzę
Na Zawsze Twój
Żegnaj na zawsze, małe złamane serce
Spuszczone oczy, samotność życia Cokolwiek w sercu mym chodzi będzie chodzić w pojedynkę Ciągłe oczekiwanie na duszę doskonałą
Nie rozmyta sceneria na zawsze stracona Żadnej miłości we mnie
Żadnych oczu by zobaczyć niebiosa poza mną
Mój czas jednak nadejdzie
Więc na zawsze będę twój
Oceaniczna Dusza
Jeszcze jedna noc
By znieść ten koszmar
Cóż więcej mam powiedzieć Płacz za mnie nie wart był nigdy łzy
Ma samotna dusza jest wypełniona tylko strachem Długie godziny samotności
Między mną a morzem Tracąc uczucie
Znajdując poświęcenie
Czy powinnam przybraś biel i szukać morza
Gdyż zawsze chciałam być - jedną z falami
Oceaniczną Duszą Krocząc linią pływową
Słyszę twe imię
Czy anioł szepce
Coś tak pięknego co boli Marzyłam tylko by stać się czymś pięknym
Przez mą muzykę, przez me ciche poświęcenie
Współczucie Dla Ciebie
Byłeś mą pierwszą miłością
Ziemią ruchomą pode mną
Sypialnym zapachem, żarem piękności
Odległym dreszczem, posłanym z niebios Jestem śniegiem na wargach twych
Mroźnym smakiem, srebrzystym łykiem
Jestem oddechem we włosach twych
Nieskończonym koszmarem, pieczarą diabła Dopiero po tak długim czasie
Mogę powiedzieć iż tęsknię za tobą
Lilia między cierniami
Ofiara między wilkami Pewnego dnia nakarmię węża
Wypiję jej jad, pozostanę zbudzona
Z czasem cały ból zaniknie
Przebrnę przez twą pamięć Ledwie zimna w swoim grobie
Ledwie ciepła w moim łóżku
Szykująca się by odejść dziś
Marionetko, twe sznurki są moje To oto jest dla ciebie, dla ciebie
Tylko dla ciebie
Poddaj się temu, nie myśl więcej
Że tobie współczuję
Upiór Z Opery
We śnie zaśpiewał mi
W marzeniach przyszedł
Ten głos który woła mnie
I wymawia imię me Czy naprawdę śnię ponownie
Ponieważ teraz odnajduję
Upiora z opery który tam jest
W moim umyśle Zaśpiewaj raz jeszcze ze mną
Nasz niezwykły duet
Moja władza nad tobą
Rośnie bardziej w siłę I choć odwracasz się ode mnie
By patrzeć w tył
Upiór z opery jest tam
W twym umyśle Ci którzy twarz twą widzieli
Cofają się w strachu
Jestem maską którą przybierasz
To mnie właśnie słyszą Twój duch i mój głos połączone w jedno
Upiór z opery jest tam
W mym umyśle
W twym umyśle On tam jest
Upiór z opery
Strzeż się,
Upiór z opery
W całej twej wyobraźni
Zawsze wiedziałaś
Że ten człowiek i tajemnica
Jesteśmy oboje w tobie I w tym labiryncie
Gdzie ślepa jest noc
Upiór z opery jest
Tam, w mym umyśle Śpiewaj! Mój aniele muzyki
Piękno Bestii
Dawno stracona miłość Drzewa zrzuciły swe liście,
Chmury swe wody
Cały ten ciężar zabija mnie Przestrzeń okrywa twą drogę,
Rozdziera twą pamięć
Całe to piękno zabija mnie O, czy tobie zależy,
Wciąż ci współczuję
Tak świadoma
Co powinno być stracone jest tam Boję się że nigdy nie spotkam kogokolwiek
Wiem iż mój największy ból dopiero nadejdzie
Czy odnajdziemy się w mroku
Moja dawno stracona miłości Jeszcze jedna noc by żyć Bezpiecznie oddalona od świata
We śnie, nieskończonym zakresie
Dziecko, o marzycielskich oczach
Lustro matczyne, ojcowska duma Chciałabym wrócić do ciebie
Jeszcze raz poczuć deszcz
Opadając we mnie
Wymazując wszystko przez co przeszłam Mój dom jest daleko lecz spoczynek leży tak blisko
Z mą dawno straconą miłością pod czarną różą
Powiedziałeś że mam oczy wilka
Szukaj w nich i znajdź piękno bestii Wszystkie me pieśni mogą być skomponowane tylko z największego z bólów
Każdy pojedynczy wers może się zrodzić tylko z największego pragnienia
Pragnę mieć jeszcze jedną noc by żyć Pobłogosławił mnie święty, wypił głęboko
Wypluwając moją żałość
Ciągle grzesznik gwałci tysiąc świętych
Dzieląc to samo piekło ze mną Najrozsądniejszy wybór w tym szalonym świecie:
Strzec się bestii lecz cieszyć się ucztą którą podsuwa Christabel '' O, słodka Christabel. Dziel ze mną swój wiersz.
Gdyż teraz wiem, jestem marionetką w tym cichym przedstawieniu.
Jestem niczym jak poetą który zepsuł swój najlepszy wiersz.
Umarłym Chłopcem, któremu nie udało się dopisać zakończenia
Do każdego z jego wierszy."