Sosna 5 iglasta
Podrodzaj Strobus (Haploxylon)[edytuj]
Podrodzaj Strobus Lemmon liczy 23 gatunki.
sekcja Strobus
podsekcja Strobi Loudon – Ameryka Północna i Środkowa, Europa i Azja
P. amamiana Koidzumi - Pinus amamiana
P. armandii Franchet – sosna Armanda
P. ayacahuite Ehrenb. ex Schltdl. – sosna meksykańska
P. bhutanica Grierson, Long & Page – Pinus bhutanica
P. chiapensis (Martínez) Andresen – Pinus chiapensis
P. dalatensis Ferré – Pinus dalatensis
P. fenzeliana Handel-Mazzetti – Pinus fenzeliana
P. flexilis James. – sosna giętka
P. lambertiana Dougl. – sosna Lamberta (s. cukrowa)
P. monticola Dougl. ex D. Don – sosna zachodnia
P. morrisonicola Hayata – Pinus morrisonicola
P. parviflora S. et Z. – sosna drobnokwiatowa
P. peuce Griseb. – sosna rumelijska
P. pumila (Pall) Regel – sosna karłowa (kosolimba)
P. strobiformis Engelm. – Pinus strobiformis
P. strobus L. – sosna wejmutka
P. wallichiana A.B. Jacks – sosna himalajska
P. wangii Hu & W.C.Cheng – Pinus wangii
podsekcja Cembrae Loudon – Europa, północna Azja, zachodnia Ameryka Północna
P. albicaulis Engelm. – Pinus albicaulis
P. cembra L. – sosna limba (limba)
P. koraiensis Sieb. et Zucc. – sosna koreańska
P. sibirica Mayr. – sosna syberyjska
Pokrój
Zimozielone, żywiczne drzewa z koronami stożkowatymi, wyraźnym strzelistym pniem i konarami ułożonymi w okółkach. Drzewo w naszych warunkach osiągające do 50 m, pierśnica do 1,5 m,korona wąska, dość luźno ugałęziona, na szczycie tworzy się tzw. "bocianie gniazdo".
Prosty strzelisty, łatwo oczyszczający się z bocznych gałęzi. Młoda kora cienka, gładka, jasnopopielata z pęcherzykami żywicy, stara wąsko spękana na tarczkowate płytki.
Lekkie, miękkie, łatwo łupliwe.
Pąki suche (nieożywicowane, bardzo charakterystyczna cecha), nieduże o czerwonawobrązowej barwie, u nasady białawe. Łuski jajowate, niewielkie.
Igły zwykle spłaszczone, u nasady mniej lub bardziej zwężone, skręcone i zawsze zakończone małą, przylgowatą stopką. Wierzchołki rozdwojone lub wycięte, rzadziej tępe lub ostro zakończone. Na gałązce osadzone spiralnie, zebrane w boczne, dwustronne grzebienie. Igły ok. 25 mm długości, tępo zaokrąglone na końcach. Górna strona ciemnozielona, błyszcząca, z wgłębieniem pośrodku (bruzdką), dolna z liniami aparatów szparkowych, pokrytych dwoma białymi paskami nalotu woskowego. Na pędach generatywnych są sztywniej, bardziej nastroszone, o zaostrzonych końcach.
Kwiaty męskie z żółtymi pylnikami, zebranymi w jajowate kotki wyrastające pojedynczo w kątach igieł, na ubiegłorocznych gałązkach. Kwiaty żeńskie zebrane w wielołuskowe, wyprostowane szyszki. Roślina kwitnie od kwietnia do maja.
Zielone szyszki, kształtu walcowatego, ok. 15 cm długości i średnicy 3-5 cm, stojące na gałęzi. W czasie dojrzewania przybierają barwę brązowawą. Gdy dojrzeją rozpadają się, zostaje tylko oś szyszki. Łuski wspierające dłuższe od nasiennych, wystające i odgięte (cecha charakterystyczna dla sekcji). Nasiona trójkątnojajowate, żółtawe, z szerokim, purpurowo-żółtym skrzydełkiem. Zawierają płynną żywicę o przyjemnym zapachu.