Transformator w stanie jałowym. (4 wykresy)

U2(U1)

Napięcie wtórne i pierwotne w stanie jałowym transformatora jest zbliżone do sił elektromotorycznych pomiędzy zaciskami uzwojenia wtórnego i pierwotnego. Zależność pomiędzy U1 i U2 przedstawiona na wykresie ma charakter liniowy. Wzrostowi napięcia U1 ~ E1 towarzyszy liniowy wzrost napięcia U2 ~ E2. Iloraz tych wartości jest przekładnią z transformatora, która jest wartością stałą dla całego zakresu napięć. Siła elektromotoryczna na uzwojeniu wtórnym jest wyższa od tej na uzwojeniu pierwotnym - transformator pracuje jako zwiększający napięcie.

P1(U1)

Krzywa ta w rzeczywistości jest parabolą, czego do końca nie widać na fragmentarycznym wykresie. Wykres został uzyskany poprzez próbę stanu jałowego transformatora - z krzywej można odczytać straty w żelazie transformatora, gdyż praktycznie cała moc pobierana w stanie jałowym jest przeznaczana na pokrycie tych strat. Wraz ze wzrostem napięcia zwiększa się też proporcjonalna do niego indukcja w rdzeniu, zatem straty w żelazie (na ciepło i magnesowanie) ~moc P1 też są większe.

cosfi(U1)

Przebieg cosinusϕ wynika niejako z poprzednich charakterystyk. Wartość cosinusa dla stanu jałowego jest znacznie mniejsza niż dla stanu obciążenia - w badaniu zakres ten zwarł się pomiędzy 0,2 ~ 0,5. Przy wzroście napięcia wartość cosinusa maleje.

I1(U1)

Zależność I1 od U1 ma bardzo podobny przebieg do zależności P1 od U1. Prąd I1 jest sumą wektorową prądu związanego ze stratami mocy w rdzeniu i prądu na magnesowanie. Wraz ze wzrostem napięcia obie te składowe zwiększają swoje wartości. W analizowanym zakresie wykres ma przebieg zbliżony do liniowego, za sprawą małych zmian wartości cosinusaϕ.

---