Regulacja rynku cukru w UE ( dotyczy cukru, pulpy, produktów rafinacji cukru oraz izoglukozy)od sezonu 2001\02 do 2004\05 -kwotowa produkcja cukru -dopłaty do eksportu -dopłaty do wykorzystania cukru na cele nie spożywcze -podst. cena buraków, cena interwencyjna cukru, cena docelowa cukru -opłaty produkcyjne od produktów cukru i buraków. Kwotowanie produkcji- wpływa na stabilizację wielkości produkcji (ograniczanie produkcji, stabilizację wielkości sprzedaży i cen):- cukru (z buraków cukrowych, trzciny cukrowej i melasy) 1967 r.;- izoglukozy 1977r.;- syropu inulinowego 1994r. Kwoty produkcyjne cukru w UE:- kwota A (wielkość produkcji pokrywająca zapotrzebowanie wewnętrzne);- kwota B (ok. 20% kontyngentu A stanowi rezerwę na wypadek nieurodzaju i klęski. Może być wyeksportowana z dopłatą);- kwota C (cukier przeznaczony na eksport- zakaz sprzedaży na rynek UE. Koszty eksportu ponoszą producenci buraka cukrowego i przetwórcy. Sprzedaż na rynku wewnętrznym grozi naliczeniem opłaty importowej: cło importowe 419 euro za 1 tonę + dodatkowa opłata 12,1 euro za 1 tonę) istnieje możliwość przeniesienia części kwoty C (20% kwoty B) na następny sezon i włączenie tej kwoty A i B w następnym sezonie. Kwoty produkcyjne cukru w Polsce:- cukier kwota A 1580 tyś ton;- cukier kwota B 92, 926 tyś ton (łącznie 1671 tyś ton);- izoglukoza kwota A 24,9 tyś ton;- izoglukoza B 1,9 tyś ton (25,8 tyś ton łącznie). Ceny surowca w UE:- cena podstawowa buraka cukrowego o 16% zawartości cukru 47,67 euro za tonę;- cena minimalna buraków (A tj. 46,72 euro za tonę oraz B 32,42 euro za tonę);- cena interwencyjna cukru białego 631,9 euro za tonę);- cena docelowa cukru białego (5% wyższa od interwencyjnej) 665 euro za tonę. Opłaty produkcyjne na rynku cukru w UE. Utrzymanie ceny cukru na rynku UE na poziomie niższym od cen światowych wymaga dotowania eksportu nadwyżek cukru. Opłaty produkcyjne są przeznaczone również na dotacje produkcyjne do cukru wykorzystywanego w przemyśle chemicznym.
Opłaty producentów cukru:- opłata podstawowa w wysokości 2% ceny interwencyjnej cukru dla produkcji w ramach kwoty A i 30% kwoty B;- opłata dodatkowa dla kwoty B która może maksymalnie osiągnąć 37,5% ceny interwencyjnej rynku. Stosowana wówczas gdy opłaty podstawowe są niewystarczające;- opłaty uzupełniające gdy podstawowa i dodatkowa są niewystarczające.
Reg. rynku skrobi w UE -kwotowanie produkcji skrobi -premia produkcyjna dla produktów skrobi -dopłaty dla plantatorów ziemniaków -cena minimalna dla plantatorów. Dopłata dla produktów ziemniaków skrobiowych:- premie dla producentów skrobi mają na celu wyrównanie kosztów produkcji skrobi;- producenci skrobi otrzymują premię 22,25 euro za każdą tonę wytworzonej skrobi do górnej granicy limitu.
Cena minimalna dla producentów ziemniaków:- płacona jest producentom ziemniaków skrobiowych przez producentów skrobi za dostarczenie do fabryki ziemniaków skrobiowych niezbędnych do wyprodukowania 1 tony skrobi;- minimalna cena skrobi została ustalona 178,31 euro za tonę. Dopłata do produkcji skrobi na cele niespożywcze:- dopłaty skierowane są dla producentów wykorzystujących skrobię do produkcji tworów niekonsumpcyjnych;- przemysł niespożywczy ma możliwość zaopatrzenia się w surowiec po cenach odpowiadających cenom rynku światowego;- wysokość dopłat ustalana jest jako różnica między ceną rynkową kukurydzy w UE a jej ceną importową pomnożona przez współczynnik 1,6. Subsydia eksportowe:- celem dopłat do eksportu skrobi ziemniaczanej jest ułatwienie eksportu poprzez wyrównanie różnicy między ceną światową skrobi a jej ceną na rynku wewnętrznym UE;- refundacje eksportowe dotyczą tylko skrobi wyprodukowanej w ramach kwot (limitów) i wyeksportowanej zgodnie z licencją eksportową;- dopłaty do eksportu ustalane są okresowo. Ich wysokość jest zależna m.in. od poziomu cen kukurydzy na świecie.