|
Mija dziesięć lat, od kiedy genewski CERN udostępnił za darmo wszystkim użytkownikom opracowany w swoich laboratoriach system World Wide Web - najbardziej znaną i najpopularniejszą dziś część Internetu. Dla większości użytkowników WWW i Internet to synonimy.
Projekt WWW opracował w 1990 roku brytyjski naukowiec pracujący w największym na świecie laboratorium fizyki cząstek elementarnych CERN w Genewie - Tim Berners-Lee
Pierwotnie system był przeznaczony dla fizyków korzystających z sieci. Miał ułatwiać tworzenie i przeglądanie dokumentów. Prace nad systemem trwały zaledwie trzy miesiące.
Berners-Lee napisał dla własnych potrzeb program używający hipertekstu, który nazwał Enquire Within. Program powstał po to, by było można "śledzić wszystko, co się dzieje, kto zna kogo, kto co napisał, co potrzebuje...", jak mówi o tym sam Berners-Lee, miał więc więcej wspólnego z dzisiejszymi organizatorami osobistymi niż z Internetem. Program pozwalał dołączyć kilka informacji do dokumentu, na którym trwały prace. Informacje te mogły zostać przywołane i zmienione przy pomocy jednej kombinacji klawiszy. Można było w ten sposób utworzyć zależności między informacjami, na przykład między nazwami firm i nazwiskami ich pracowników. Zależności te miały postać połączenia hipertekstowego.
W latach osiemdziesiątych popularność Internetu wśród naukowców rosła już gwałtownie, choć do korzystania z niego wciąż potrzebna była znajomość szeregu ,,zaklęć'' i dokładnych adresów komputerów, z którymi chcieliśmy się komunikować. Bariera ta chroniła skutecznie przed rozprzestrzenianiem idei poza kręgi akademickie.
Połączenia hipertekstowe działłały w sieci lokalnej, więc dlaczego nie miałyby działać w Internecie? Tim Berners-Lee wraz z Robertem Caillou z CERN stworzył więc taką możliwość. Pierwsza propozycja takiego systemu pojawia się w październiku 1990 roku; wybrana zostaje dla niej nazwa World Wide Web.
World-Wide Web rozsławiła CERN bardziej niż działalność naukowa tego ośrodka i zbudowany tam wielki akcelerator, gdzie w tunelu liczącym 27 km cząstki rozpędzane są niemal do prędkości światła.
Szybko się okazało, że WWW wzbudził ogromne zainteresowanie użytkowników komputerów i sieci komputerowych. WWW pozwala nie tylko łatwo docierać do informacji, ale także ją aktualizować i poprawiać. Z biegiem czasu WWW wzbogacały się o multimedia, szerokie możliwości języka JavaScript, DHTML czy animacje Flasha.
Projekt Światowej Pajęczyny poprzedziły próby zbudowania systemu podobnego do elektronicznej biblioteki, z której każdy mógłby korzystać bez względu na to, gdzie się znajduje. Pierwszy na świecie web server jest już eksponatem muzealnym. Można go oglądać w zbiorach genewskiego CERN-u.
Z Internetu korzysta ponad 6 mln Polaków, czyli 20 proc. mieszkańców naszego kraju |
Leksykon:
WWW - W3; alternatywne nazwy dla World Wide Web;
Internet - światowa sieć komunikacyjno-informacyjna
Przeglądarka (browser) - program umożliwiający dostęp do WWW
Serwer - komputer przechowujący dokumenty sieciowe, dostępny dla przeglądarek
Hypertekst - fragment tekstu pozwalający na odwołanie się do innego fragmentu informacji.
HTML - HyperText Mark-up Language - język pozwalający opisać wygląd stron WWW
HTTP - HyperText Transfer Protocol - protokół, którym przeglądarki porozumiewają się ze stronami WWW.
URL - Uniform Resource Locator - adres, używany przez przeglądarkę do zlokalizowania dokumentu, np. http://www.mt.com.pl/ jest URL-em dla strony Młodego Technika.