Przydział odzieży i obuwia roboczego a niepełny wymiar czasu pracy
Są takie branże i stanowiska pracy, gdzie pracodawca ma obowiązek zapewnić swoim pracownikom odzież i obuwie robocze. Częstotliwość i ilość wydawanej odzieży i obuwia najczęściej określana jest w zakładowej tabeli przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej. Powstaje jednak pytanie, czy ilość i częstotliwość ich wymiany można uzależnić od wymiaru czasu pracy pracownika?
Pracodawca:
ustala rodzaje odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach pracy występujących w firmie jest niezbędne,
określa przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.
Uwaga!
Przy ustalaniu rodzajów odzieży i obuwia roboczego pracodawca powinien przede wszystkim pamiętać, że odzież ta i obuwie powinny być przydzielane pracownikom wykonującym prace, przy których:
odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;
występują określone wymagania technologiczne, sanitarne i dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy;
przyjęte w firmie okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego powinny być uzależnione od charakteru i warunków pracy na określonych stanowiskach pracy oraz związanych z nimi stopnia brudzenia i niszczenia tej odzieży oraz obuwia oraz wymagań technologicznych, sanitarnych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dobór odzieży i obuwia roboczego a ocena ryzyka zawodowego
Dobór odzieży i obuwia roboczego powinien bazować na ocenie ryzyka zawodowego na stanowisku pracy. Podstawowym warunkiem ich doboru jest identyfikacja zagrożeń istniejących na stanowisku pracy. Prawidłowa identyfikacja i ocena zagrożeń pozwoli określić poziom zagrożenia oraz właściwości, jakie powinny spełniać odzież i obuwie robocze, a także dobrać taki rodzaj tych odzieży i obuwia, aby zapewniał on pracownikowi bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania przy wykonywaniu pracy.
Konsultacje z pracownikami
Podjęte przez pracodawcę działania dotyczące przydzielania pracownikom odzieży i obuwia roboczego powinny być skonsultowane z pracownikami lub ich przedstawicielami.
Ustalenia te powinny być zawarte na piśmie. Najczęściej dokonywane są w formie zakładowej tabeli przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, stanowiącej załącznik do regulaminu pracy, a u pracodawców niemających obowiązku wprowadzania regulaminu pracy - odrębny dokument, np. sporządzony w formie zarządzenia wewnętrznego.
Uwaga!
Ostateczną decyzję w zakresie określenia rodzaju odzieży i obuwia roboczego stosowanego przez pracowników oraz okresów ich użytkowania zawsze podejmuje pracodawca. To na nim spoczywa odpowiedzialność za prawidłowy sposób doboru takich odzieży i obuwia oraz zapewnienie, aby stosowane odzież i obuwie miały właściwości ochronne, jak również użytkowe, przez cały okres ich użytkowania.
Podstawa prawna:Art. 2378 § 1 i art. 23711a Kodeksu pracy.
Zastosowanie środków ochrony indywidualnej w okresie zimowym
Praca zimą na otwartej przestrzeni wymaga wyposażenia wykonujących ją pracowników w odpowiednie środki ochrony indywidualnej. Zostały one określone w załączniku nr 2 Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
Najczęściej stosowane środki ochrony indywidualnej w zimie
Ponieważ podczas pracy na dworze w zimie najczęściej występują zagrożenia fizyczne:
mechaniczne (upadki, poślizgnięcia),
termiczne (zimno).
Natomiast urazy dotyczą kończyn górnych i dolnych, głowy oraz skóry, najczęściej spotykanymi środkami ochrony indywidualnej są:
odzież i obuwie ochronne (kurtki, bluzy, spodnie, ocieplane obuwie),
nakrycia głowy (czapki),
ocieplane rękawice.
Dobór odzieży ciepłochronnej
Przy doborze odzieży ciepłochronnej do warunków klimatycznych na danym stanowisku pracy powinniście przede wszystkim uwzględnić:
temperaturę otoczenia,
rodzaj wykonywanej pracy,
ciężkość pracy.
Pamiętajcie, że odzież ochronna dla pracowników pracujących na zewnątrz w zimie oprócz właściwości ciepłochronnych powinna również:
charakteryzować się niską przepuszczalnością powietrza,
chronić przed opadami atmosferycznymi (być odporna na przenikanie wody),
być wykonana z materiałów paroprzepuszczalnych.
Uwaga!
Obowiązkiem pracodawcy lub osoby kierującej pracownikami jest informowanie pracowników o istniejących zagrożeniach, w szczególności tych, przed którymi chronić ich będą środki ochrony indywidualnej, i przekazywanie informacji o tych środkach oraz zasadach ich stosowania.
Podstawa prawna:Powyższe kwestie regulują art. 226 pkt 2 i art. 2376 § 1 Kodeksu pracy.
Autor:Jerzy Wroński
specjalista i rzeczoznawca ds. bhp,
były zastępca Głównego Inspektora Pracy
Obecnie 0.00/10
Przydział odzieży i obuwia roboczego a niepełny wymiar czasu pracy
Są takie branże i stanowiska pracy, gdzie pracodawca ma obowiązek zapewnić swoim pracownikom odzież i obuwie robocze. Częstotliwość i ilość wydawanej odzieży i obuwia najczęściej określana jest w zakładowej tabeli przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej. Powstaje jednak pytanie, czy ilość i częstotliwość ich wymiany można uzależnić od wymiaru czasu pracy pracownika?
Pracodawca:
ustala rodzaje odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach pracy występujących w firmie jest niezbędne,
określa przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.
Uwaga!
Przy ustalaniu rodzajów odzieży i obuwia roboczego pracodawca powinien przede wszystkim pamiętać, że odzież ta i obuwie powinny być przydzielane pracownikom wykonującym prace, przy których:
odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;
występują określone wymagania technologiczne, sanitarne i dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy;
przyjęte w firmie okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego powinny być uzależnione od charakteru i warunków pracy na określonych stanowiskach pracy oraz związanych z nimi stopnia brudzenia i niszczenia tej odzieży oraz obuwia oraz wymagań technologicznych, sanitarnych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dobór odzieży i obuwia roboczego a ocena ryzyka zawodowego
Dobór odzieży i obuwia roboczego powinien bazować na ocenie ryzyka zawodowego na stanowisku pracy. Podstawowym warunkiem ich doboru jest identyfikacja zagrożeń istniejących na stanowisku pracy. Prawidłowa identyfikacja i ocena zagrożeń pozwoli określić poziom zagrożenia oraz właściwości, jakie powinny spełniać odzież i obuwie robocze, a także dobrać taki rodzaj tych odzieży i obuwia, aby zapewniał on pracownikowi bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania przy wykonywaniu pracy.
Konsultacje z pracownikami
Podjęte przez pracodawcę działania dotyczące przydzielania pracownikom odzieży i obuwia roboczego powinny być skonsultowane z pracownikami lub ich przedstawicielami.
Ustalenia te powinny być zawarte na piśmie. Najczęściej dokonywane są w formie zakładowej tabeli przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, stanowiącej załącznik do regulaminu pracy, a u pracodawców niemających obowiązku wprowadzania regulaminu pracy - odrębny dokument, np. sporządzony w formie zarządzenia wewnętrznego.
Uwaga!
Ostateczną decyzję w zakresie określenia rodzaju odzieży i obuwia roboczego stosowanego przez pracowników oraz okresów ich użytkowania zawsze podejmuje pracodawca. To na nim spoczywa odpowiedzialność za prawidłowy sposób doboru takich odzieży i obuwia oraz zapewnienie, aby stosowane odzież i obuwie miały właściwości ochronne, jak również użytkowe, przez cały okres ich użytkowania.
Podstawa prawna:Art. 2378 § 1 i art. 23711a Kodeksu pracy.
Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze dla nauczycieli
Czy wiesz czym się kierować przy ustalaniu rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego dla nauczycieli? Wszystkie niezbędne informacje znajdziesz poniżej!
Dyrektor szkoły lub placówki oświatowej, oceniając, czy na danym stanowisku pracy przysługują pracownikowi środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, powinien przede wszystkim dokonać identyfikacji oraz oceny zagrożeń występujących na tym stanowisku pracy.
Prawidłowa identyfikacja i ocena zagrożeń pozwoli określić pracodawcy poziom zagrożenia oraz podjąć decyzję o konieczności zastosowania środków ochrony indywidualnej, a także odzieży i obuwia roboczego na danym stanowisku pracy.
Uwaga!
Przy ustalaniu rodzajów odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej należy przede wszystkim pamiętać, że:
1) odzież i obuwie robocze powinny być przydzielane pracownikom wykonującym prace, przy których:
odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
występują określone wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy;
2) środki ochrony indywidualnej powinny być przydzielane do stosowania, jeżeli ograniczenie zagrożeń w wyniku zastosowania rozwiązań organizacyjnych i technicznych jest niewystarczające, w związku z czym pracownik przy wykonywaniu określonej pracy jest narażony na szkodliwe lub niebezpieczne czynniki w stopniu zagrażającym jego zdrowiu bądź bezpieczeństwu;
3) przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego powinny być uzależnione od charakteru oraz warunków pracy na określonych stanowiskach pracy, a także związanych z nimi:
stopnia brudzenia i niszczenia odzieży oraz obuwia roboczego,
wymagań technologicznych, sanitarnych i bhp.
Zasady ustalania niezbędnych środków ochrony indywidualnej
Przy ustalaniu niezbędnych do stosowania na określonych stanowiskach pracy środków ochrony indywidualnej powinny być przestrzegane w szczególności następujące zasady:
1) rodzaje środków ochrony indywidualnej powinny być uzależnione od charakteru i warunków pracy na określonych stanowiskach pracy oraz związanych z nimi rodzajów i poziomu zagrożeń;
2) środki ochrony indywidualnej powinny być dobrane tak, aby:
stanowiły niezawodny środek zabezpieczający przed skutkami zagrożeń występujących przy wykonywaniu określonych prac,
nie utrudniały pracy (swobody ruchów, widzenia itp.),
umożliwiały osiąganie dobrej wydajności pracy przy zachowaniu normalnego samopoczucia pracownika,
były wygodne w użyciu, dopasowane do użytkownika po każdym niezbędnym wyregulowaniu oraz łatwe do czyszczenia i konserwacji (ewentualnie prania),
były ekonomiczne, trwałe i niewymagające częstej wymiany;
3) w przypadku występowania więcej niż 1 zagrożenia i konieczności stosowania więcej niż 1 środka ochrony indywidualnej - środki te muszą dać się dopasować bez zmniejszenia ich skuteczności ochrony przed każdym z zagrożeń.
Uwaga!
Pracodawca powinien przede wszystkim dążyć do likwidacji lub ograniczenia zagrożeń w środowisku pracy, w szczególności przez: