Św. Jan Maria Vianney - wzór dla wszystkich kapłanów
WSTĘP:
Panie Jezu Chryste, Najwyższy Kapłanie, w kolejny pierwszy czwartek miesiąca spotykamy się z Tobą ukrytym w tajemnicy Eucharystycznego Chleba. Boskie Ciało i Krew wprowadzają nas w tajemnicę Wieczernika i przypominają o sakramencie kapłaństwa służebnego, które narodziło się w Twoim Sercu podczas Ostatniej Wieczerzy. Wielkość tych tajemniczych darów skłania nas do wciąż ponawianej wdzięczności oraz pragnienia ich nieustannego zgłębiania. Idąc za głosem Ojca Świętego pragniemy odczytać przeżywany czas w duchu znaków, jakie dajesz Kościołowi. W bieżącym roku, począwszy od 19 czerwca, w sposób szczególny takim znakiem dla Kościoła powszechnego staje się sakrament kapłaństwa służebnego, a jego szczególnym znakiem jest Św. Jan Maria Vianey. Wyczuwając, jak wielki to dar dla wszystkich wiernych, pragniemy prosić jako ludzie wszelkich stanów, abyś odkrył przed nami wielkość i głębie tego niezwykłego sakramentu.
Pieśń: Barka - zwrotka 1
CZĘŚĆ I: Dziękczynienie i prośby:
- Chryste, Najwyższy Kapłanie, dziękujemy Ci za kapłanów, poprzez których kontynuujesz na ziemi najpotrzebniejszą służbę zbawiania dusz. Powtarzamy: Dziękujemy Ci, Dobry Pasterzu...
- Dziękujemy Ci, Chryste, za jedność Twojej owczarni, za jedność między biskupami i ich współpracownikami w misji pasterskiej.
- Dziękujemy za wzór życia i służby kapłańskiej świętych pasterzy!
- Dziękujemy Ci, Chryste, za każdego wyświęconego kapłana.
- Prosimy, aby kapłani mimo trudności nigdy nie wątpili w wielkość i głęboki sens ich misji. Ciebie prosimy...
- Prosimy, aby ponawiane każdego roku przyrzeczenia kapłańskie wypływały z serc bez reszty oddanych na służbę Tobie i Kościołowi. Ciebie prosimy...
- Prosimy, aby kapłani cieszyli się szczerym uznaniem „nie tylko od święta”, a gdy go im zabraknie, by wszystko odnajdywali w Tobie. Ciebie prosimy...
- Prosimy, aby kapłani świadomi wielkości niewypowiedzianego daru łaski, którym zostali obdarzeni, nie zaniedbywali w sobie konieczności jego ożywiania. Ciebie prosimy...
- Prosimy, aby nie zabrakło im Pasterzy, którzy poprzez przykład życia, słowo i konkretne czyny będą utwierdzać ich w wierze. Ciebie prosimy...
Pieśń: Barka - zwrotka 2
CZĘŚĆ II: Niezrównany przykład Proboszcza z Ars
Słowami Jana Pawła II pragniemy dziękować Ci, Chryste, za ten niezwykły wzór życia i służby kapłańskiej, jaki święty Proboszcz z Ars stanowi dla całego Kościoła, a przede wszystkim dla kapłanów. Jego przykład nie może pójść w zapomnienie. Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy jego świadectwa i jego wstawiennictwa, aby sprostać sytuacjom naszych czasów, w których - pomimo pewnych oznak nadziei - głoszenie Ewangelii napotyka na sprzeciw rosnącej laicyzacji. Proboszcz z Ars musiał pokonać w ubiegłym stuleciu trudności, które miały, być może, inny charakter, ale nie były mniejsze. Życiem swym i działalnością pozostawił społeczeństwu naszych czasów jakby wielkie ewangeliczne wyzwanie, które przyniosło zdumiewające owoce nawróceń.
Świadomi wyzwań, którym jako pasterze i wierni nie sprostaliśmy, kierujemy do Ciebie, Panie, naszą prośbę o zmiłowanie:
Przeproszenie:
- Przepraszamy Cię za przykłady świętych kapłanów, które idą w zapomnienie.
Przepraszamy Cię, Zraniony Pasterzu!
- Przepraszamy, że tak łatwo jest nam mówić o potknięciach i brakach kapłańskiego życia, a trudniej o przykładach, które budują.
Przepraszamy Cię, Zraniony Pasterzu!
- Przepraszamy za zaniedbywanie okazji do szukania wstawiennictwa świętych w tym, co dotyczy naszej misji.
Przepraszamy Cię, Zraniony Pasterzu!
- Przepraszamy za myślenie, w którym trudności napotykane w naszej misji wydają się być największe w całej historii Kościoła.
Przepraszamy Cię, Zraniony Pasterzu!
- Przepraszamy za brak wiary w to, że na gruncie świętego kapłańskiego życia wyrastają wspaniałe owoce nawrócenia.
Przepraszamy Cię, Zraniony Pasterzu!
Pieśń: Panie przebacz nam
CZĘŚĆ III: Postać świętego kapłana
„Jan Maria Vianney umarł w Ars w dniu 4 sierpnia 1859 roku, po czterdziestu przeszło latach wyczerpującego posługiwania. Miał wówczas sześćdziesiąt trzy lata. W chwili jego przybycia, Ars było nieznaną wioską. U schyłku jego życia śpieszyła tu cała Francja, a sława jego świętości, już po odejściu do Boga, zwróciła rychło uwagę Kościoła powszechnego. Św. Pius X dokonał jego beatyfikacji w roku 1905, Pius XI kanonizował go w roku 1925, a w roku 1929 ogłosił go patronem proboszczów całego świata.
Panie Jezu Chryste, z wdzięcznością zatrzymujemy się nad „przykładem pełnej realizacji posługiwania kapłańskiego, a zarazem świętości szafarza”. W tym kontekście pragniemy skierować do Ciebie nasze uwielbienie.
Uwielbienie:
- Bądź uwielbiony, Panie, w mocy jaką obdarzasz słabych ludzi do złożenia tak wspaniałego świadectwa kapłańskiego życia.
Uwielbiamy Cię, Najwyższy Kapłanie!
- Bądź uwielbiony w każdym roku wyczerpującej kapłańskiej posługi.
Uwielbiamy Cię, Najwyższy Kapłanie!
- Bądź uwielbiony Panie, w świętości kapłańskiego życia, która nie może pozostać niezauważona.
Uwielbiamy Cię, Najwyższy Kapłanie!
- Bądź uwielbiony, Panie, w kapłaństwie, które trwa na wieki i we wstawiennictwie tych świętych kapłanów, którzy dziś orędują za nami przed Twym tronem.
Uwielbiamy Cię, Najwyższy Kapłanie!
- Bądź uwielbiony, Panie, w kapłanach, którzy sprawowali dla nas sakramenty, głosili Twe Słowo, dawali wyrazy miłości pasterskiej.
Uwielbiamy Cię, Najwyższy Kapłanie!
Pieśń: Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie
Konferencja Ojca duchownego
Pieśń: Przed tak wielkim sakramentem