24.01.2013r.

(Książka „Zapach cedru”), film „Wstręt”

Schizofrenia u dzieci

• Rozpoznanie po 36 miesiącu życia

• Zaburzenia zachowania

• Izolacja emocjonalna

• Stereotypie, utrata naturalności i spontaniczności

• Zanik ambicji, wesołości

• Dziwaczna i koszmarna twórczość

• Twórczość ambiwalentna, makabryczna

• Postacie ludzko-roślinne

• Elementy sadystyczne

• Brak akcentów rodzinnych

Rokowanie – długi okres prodromalny i nie leczonej psychozy, niski II, narastanie obj. Negatywnych, przetrwałe obj OCD, używanie substancji psychoaktywnych: Ięk, depresja, PS, agresja.)

Leczenie

Ostre zespoły psychotyczne rokowanie dobre

Podłoże schizofreniczne rokowanie mniej pomyślne

• Nerwica (nadmiar lęku) a psychoza

Cele leczenie podtrzymującego (biologicznego i psychoterapeutycznego) w schizofrenii:

• Profilaktyka nawrotów

• Zmniejszenie zespołu deficytowego (przełamanie autyzmu, bezczynności, poprawa socjalizacji)

• Poprawa funkcjonowania psychologicznego i społecznego

• Poprawa jakości życia

• Profilaktyka samobójstw i agresji

ZABURZENIA OSOBOWOŚCI

Charakterystyki funkcjonowania:

• Tożsamość

• Mechanizmy obronne

• Afekt i regulacja impulsów – (jaki osoba ma kontakt z własnymi uczuciami)

• Struktury wewnątrzpsychiczne – (poziom integracji różnych części siebie)

• Siła i elastyczność ego

• Testowanie rzeczywistości

• Relacje

• Terapia

Ego obserwujące – świadoma, racjonalna, zdolna komentować doświadczenie emocjonalne część Ja, która sprzymierza się z terapeutą we wspólnym dążeniu do zrozumienia całości Ja. (świadczy o osobowości zdrowej!)

Ego doświadczające – utrzymuje bardziej cielesne i intuicyjne odczucie tego, co się dzieje w relacji terapeutycznej

(Afekt – nie wymaga uświadomienia, intelektualnej i poznawczej obróbki)

Superego – nadzorująca i kontrolująca część Ja, zwłaszcza z perspektywy moralnej; mieści w sobie pojęcia dobra i zła

Problemy egodystoniczne – spostrzegane przez pacjenta jako problematyczne, irracjonalne,

Problemy egosyntoniczne – spostrzegane jako jedyna i oczywista reakcja na obecną sytuację życiową

Analiza poziomów (nie typów!) patologii:

Poziom neurotyczny i psychotyczny – do połowy XX wieku

Współcześnie:

• Neurotyczny

• Preneurotyczny

• Borderline

• Psychotyczny

POZIOM NEUROTYCZNY

• Tożsamość – zintegrowanie, ciągłe w czasie poczucie tożsamości, trudności egodystoniczne

• Dojrzałe mechanizmy obronne – wyparcie, racjonalizacja, intelektualizacja, moralizacja, regresja, sublimacja

• Afekt – korzystanie z całego wachlarza emocji, znoszenie trudnych emocji, panują nad impulsami

• Zintegrowane, stabilne, osadzone w rzeczywistości self, ego obserwujące, wykształcone superego, tłumienie dziecięcych impulsów i pragnień

• Ego – dobry kontakt z rzeczywistością (żyją w tym samym świecie, co terapeuta)

• Stabilne, dobrze zintegrowane relacje z całymi obiektami, wytworzona stałość obiektu i zasada podstawowego zaufania (=spostrzeganie siebie i innych jako raczej dobrych)

• Problemy egodystoniczne, zdolność do analizy przeniesienia

• Adekwatne przymierze terapeutyczne

• Konflikt między id a superego – bo superego zbyt słabe lub zbyt surowe

• Stałość self – osoba bez większych trudności znosi separację, ma kontakt ze swoimi dobrymi i złymi aspektami, tylko jakaś część jest problemem – nie całość, dobra część terapeuty utrzymuje się w osobie (przychodzi na terapię mimo złości na terapeutę)

• Typy osobowości na poziomie neurotycznym:

  • Histeryczne – blokowana złość (bo np. dorosła kobieta była wychowywana jako grzeczna dziewczynka – osobowość infantylna w przeżywaniu); u kobiet częste odrzucenie siebie jako kobiety (bo problemy z matką); osoby nie widzą swojej części rywalizacyjnej, problemy z seksualnym funkcjonowaniem

  • Obsesyjno – kompulsywne – uciekają od świata popędowego, emocje blokowane bo są niebezpieczne, celem obsesji jest kontrola emocji

  • Depresyjne

  • Masochistyczne

POZIOM PRENEUROTYCZNY

• Tożsamość spójna, ale sfragmentowana, trudność ze zintegrowaniem ego dystonicznych doświadczeń

• Mechanizmy obrony – intelektualizacja, racjonalizacja, zaprzeczanie, idealizacja/dewaluacja, introjekcja, projekcja

• Afekt- lęk związany z naruszeniem samooceny, lęk przed utratą aprobaty, trudności z dopuszczeniem niektórych uczuć (wdzięczności, złości, zależności)

• Do terapii takie osoby przychodzą dlatego, że mają narcystyczny uraz tzn. nie mogą samych siebie ukoić – brak im funkcji self obiektu

• Brak pełnej integracji struktury Ja, masochistyczne rozszczepienie (spostrzeganie siebie jako całkowicie złego lub dobrego,) brak uwewnętrznienia funkcji selfobiektu (empatyzujących, kojących, odzwierciedlających)

• Dobry kontakt z rzeczywistością

• Regresja do poziomu zaspokojenia własnych potrzeb, zależność od idealizowanego obiektu (zależność, by utrzymać poczucie bezpieczeństwa lub wartości)

• Zależność od terapeuty, tendencje do idealizacji – dewaluacji, bierny opór

• Typy osobowości:

  • Osobowość narcystyczna/wyższy borderline – zależność od innych, perfekcjonizm – gdy nie są perfekcyjni to czują, że są źli (często dobrze ułożone życie zawodowe),

  • Osobowość masochistyczna – surowe superego (bardzo obwiniające superego), poniszczone Ja, masochizm moralny i/lub relacyjny;

• u ofiar przemocy łatwiej podtrzymać masochizm, bo sprawca wszelkie swoje sadystyczne impulsy lokuje w ofierze tej przemocy (poczucie winy czuje ofiara – nie sprawca);

• masochizm z rysem narcystycznym (moralnym) – osoby czują wyższość moralną, świętość, kobiety bite nie potrafią odejść od mężów;

• masochizm relacyjny – osoba swoim kosztem utrzymuje relacje które są wyniszczające, nadużywające, znosi różne rzeczy tylko po to, by być w relacji, takie osoby dręczą innych swoim cierpieniem.

POZIOM BORDERLINE

• Tożsamość – sprzeczne, niespójne opisy siebie i innych, bardzo zawyżona lub zaniżona samoocena

• Przejmują tożsamość innych

• Mechanizmy obronne – niższego rzędu: rozszczepienie, identyfikacja projekcyjna, krańcowo silne odreagowanie (autodestrukcja)

• Afekt – brak tolerancji lęku, labilność, słaba kontrola impulsów, przytłaczające uczucia niezależnie od tego czy są to uczucia pozytywne czy negatywne

• Self niespójne, dekompensacja w momentach stresu, lęk przed utratą ego, deficyty superego

• Kontakt z rzeczywistością może być zaburzony, zniekształcanie rzeczywistości (chociaż potrafią testować prawidłową rzeczywistość)

• Relacje – niestabilne i intensywne, obarczone lękiem separacyjnym, utratą obiektu lub lękiem przed pochłonięciem, niezdolność do utrzymania stałych więzi, traktowanie innych jako selfobiektów, przykład relacji: wykorzystywanie innych (odgrywanie tego, co się dostało, jako ofiara)

• Terapia – zrywanie relacji, manipulacja, przekraczanie granic, trudno mieć do nich empatyczne uczucia, używają terapeuty jako selfobiektu

• Zaburzenia – narcystyczne, histrioniczne, schizoidalne, paranoidalne

• Narcystyczny borderline zlewa się z idealnym terapeutą, terapeuta nie istnieje, jest przezroczysty

• W terapii takie osoby prowokują do odrzucenia

• „Cichy borderline” – zupełnie inny, nie pasuje do opisów DSM; osoby takie mają zizolowany afekt, są odcięte, impulsy są głęboko schowane, izolacja impulsów jest też izolacją społeczną, osoby podobne do osób schizoidalnych, te osoby cofają się w świat wewnętrznych obiektów(np. niektórzy informatycy ;) ), boją się, że inna osoba pochłonie lub zagarnie jego ego, mało o sobie mówią,

• Szczególnie zagrażający innym jest borderline antyspołeczny – gdy mają wysoką inteligencję mogą w ogóle nie przeżywać tego, o czym opowiadają; mówią o emocjach „sztucznym językiem” – nie czują tego co mówią; mistrzowie manipulacji; władza i kontrola nad innymi daje im wewnętrzny pęd (gdy manipulują, wykorzystują innych)

POZIOM PSYCHOTYCZNY

• Tożsamość – nie wiedzą, kim są, nie dostrzegają ciągłości tożsamości u siebie i innych, osoby w rozszczepieniu,

• Mechanizmy obrony niższego rzędu – rozszczepienie, dysocjacja, psychotyczna omnipotencja

• Afekt – dużo lęku (cały świat postrzegający jako zagrażający)

• Brak ego obserwującego

• Trudności z myśleniem abstrakcyjnym

• Zaburzony kontakt z rzeczywistością, świat odbierany jako zagrażający

• Zaburzenia stałości obiektu, brak podstawowego zaufania, urojenia ksobne

• Terapia – w przeciwprzeniesieniu wzbudzając chęć pomocy, empatię, czasem ci pacjenci wzbudzają dużo lęku

Teoria więzi:

• Neuroscience

• Przemysł farmaceutyczny

• Terapia poznawczo – behawioralna

• Systemowa terapia rodzin

• Socjobiologia

• Psychologia rozwoju

• Psychiatria dynamiczna

• Zaburzenia więzi w okresie dzieciństwa i dorastania – zaburzenia osobowości

• Najbardziej stabilne rozwojowo są cechy osobowości, które wiążą się z unikaniem i wstydem

Umiejętność przeżywania wstydu jest obecna u osób wyżej zorganizowanych. Osoby niżej zorganizowane nie odczuwają wstydu.

Cielesne ego:

• Z niego tworzy się ego psychiczne

• Ciało pamięta przedwerbalne doświadczenia – brak słów dla opisania wspomnień

• „poznająca nieświadomość”

• To schematy życia emocjonalnego (rola ciała migdałowatego – bardzo wrażliwe na urazy, pamięta wszystko)

• Przypominanie sobie urazowych zdarzeń jedynie obrazowo

• Pamięć operacyjna –> pamięć długoterminowa (trwała)

Rola ego i resztę… dośle na meila