Rodzaje nieprawidłowości:
Zniekształcenia rusztowania kostnego klatki piersiowej
cośtam
Przyczyny zniekształcenia klatki piersiowej:
zaburzenia rozwoju chrząstek żeber
Nieprawidłowa budowa struktur kostnych klatki piersiowej u obręczy barkowej
Zmiany patologiczne po przebytych urazach lub powikłań pooperacyjnych
Funkcjonowanie przepony
Predyspozycje genetyczne
Rodzaje nieprawidłowości:
- anomalia rozwojowa – odchylenie od normy, odmiana budowy anatomicznej
~~klatka piersiowa:
wystający i skręcony mostek
uwypuklenie pogranicza odcinka żebra i chrząstki żebra
Uwypuklenie samej chrząstki żebrowej
Dobrze wyczuwalny grzej okolicy zeber
Łagodna postać lejkowatej klatki piersiowej
Łagodna postać kurzej klatki piersiowej
Wklęśnięcie ściany klatki piersiowej w miejscy niedorozwoju żeber
- wada rozwojowa – nieprawidłowa budowa
~~Klatka piersiowa:
Klatka lejkowata(szewska) dotyczy 95% dzieci z deformacją rusztowania kostnego klatki piersiowej, występuje 4 razy częściej u chłopców
~cechy charakterystyczne
*zniekształcenie dotyczy przedniej ściany klatki piersiowej
*Łukowate przemieszczenie mostka z przylegającymi częściami żeber w kierunku kręgosłupa
*Zapadnięcie mostka może być symetryczne lub asymetryczne
~typowe zmiany postawy:
*wysunięta do przodu głowa, barki i nadbrzusze
*boczne skrzywienie piersiowej części kręgosłupa
*wystające łopatki (okrągłe plecy)
*słaby rozwój mięśni
*wystający brzuch
*mniejsza wydolność układu oddechowego i krążenia
Asymetryczna klatka lejkowata
Klatka kurza – stanowi 10-25% wszystkich wad kl piersiowej, częściej u chłopców, predyspozycje genetyczne
~cechy charakterystyczne:
*uwypuklenie trzony lub rękojeści mostka ku przodowi
*typ I uwypuklenie mostka do przodu
* typ II wygięcie mostka w kształcie litery Z
~~objawy kliniczne:
*zmniejszona wydolność układu oddechowego
*podatność na zakażenia dróg oddechowych
*rzadko zaburzenia krążenia
~~diagnostyka deformacji klatki piersiowej
*badanie fizykalne
*diagnostyka radiologiczna RTG TK
*spirometria
*EKG
~wskazania do zabiegu operacyjnego
*stałe pogłębianie się zniekształcenia klatki piersiowej
*Nawracające infekcje dróg oddechowych
*Zaburzenia rytmu serca
*Zmniejszenie się pojemności życiowej płuc
*Postępująca wada postawy
~~
Klatka kurza z zagiętym wyrostkiem mieczykowatym
Płaska horyzontalna klatka lejkowata
Asymetryczna klatka kurza
Niedorozwój mostka
Wrodzony rozszczep mostka
Dysplazje kostne: uogólnione zaburzenia genetyczne dotyczące układu kostnego, w szczególności nasad, przynasad lub trzonów. W konsekwencji skutkują nieproporcjonalnym skróceniem kości. Częstość występowania: 1:3-5 tys. Urodzeń
Przyczyny: Wielowodznie
Nieprawidłowe rozmiary macicy (zbyt małą lub zbyt duża)
Małą aktywność płodu
Leki(pochodne kumaryny)
Obraz kliniczny:
~~Nieprawidłowe proporcje ciała:
rizomelia – skrócenie głównie kości ramieniowej lub udowej
mezomeria skrócenie środkowej części kończyny przedramienie lub podudzie
Akromelia – skrócenie kości dłoni lub stóp
Zmiany radiologiczne:
~~ klatka piersiowa:
nieprawidłowe rozmiary,
zaburzenie kształtu i wielkości,
zmiany kształtu i długości żeber
~~ czaszka:
kostki Worma(dodatkowe kostki w obrębie szwu węgłowego)
~~ręka :
skrócenie paliczków,
hipoplazja,
zlanie paliczków, paliczki rozdwojone, paliczki dodatkowe
Najczęstsze postaci kliniczne:
*dysplazja śmiertelna:
letalna w okresie noworodkowym
Krótkie kończyny i długi tułów
Małą gruszkowata klatka piersiowa
Głowa: duża – wodogłowie, szerokie ciemiączka, niezarośnięte szwy czaszkowe, czoło uwypuklone, spłaszczona nasada nosa
Skóra pofałdowana
Kończyny odstają od tułowia
Wady rozwojowe OUN i serca
~~ obraz radiologiczny:
Kończyny: skrócone ze znacznym wygięciem, poszerzone przynasady, brak jąder kostnienia w obrębie kolan
Klatka piersiowa: zmniejszony wymiar przednio tylny, żebra skrócone, poszerzone, łopatki zniekształcone
Miednica: skrócone kości biodrowe
Kręgosłup: zmniejszenie wysokości trzonów
Czaszka: duża mózgoczaszka
*Achondroplazja – karłowatość krótkokończynowa
Rizomelia
Duża głowa z wypukłym czołem i pogłębieniem nasady nosa
Donie krótkie, bliższe paliczki szerokie(dłoń trójzębna)
Lordoza lędźwiowa
Chód kaczkowaty
Wiotkość więzadeł
Opóźniony rozwój motoryczny
~~ obraz radiologiczny:
Kończyny: skrócenie, pogrubienie i skrzywienie trzonów, poszerzenie przynasad, szerokie rozstawienie kości palców, poszerzenie bliższych o środkowych paliczków rąk
Miednica: skrócenie kości biodrowych, spłaszczenie panewek stawów biodrowych
Kręgosłup: zniekształcenie trzonów kręgów
Czaszka: skrócenie podstawy, uwypuklenie czoła
*Hipochondroplazja
Niski wzrost
Krępa budowa ciała
Długi tułów
Nieproporcjonalnie krótkie kończyny
Pogłębienie lordozy lędźwiowej
Krótkie palce
Rozwój intelektualny prawidłowy
~~obraz radiologiczny:
Kończyny: skrócone kości długie, czasem skrócenie kości łokciowej i wydłużenie strzałki
Miednica: niedorozwój kości krzyżowej i skrócenie kości biodrowych
Kręgosłup: zwężony kanał kręgowy
*Dysplazja zmienna
Zmiany w proporcjach ciała zachodzące z wiekiem
Po urodzeniu: wąski tułów, krótkie kończyny
Później: skolioza, skrócenie tułowia, hipoplazja kręgów
~~obraz radiologiczny
okres niemowlęcy: kości ramienne iu udowe w kształcie hantli, a bliższe końce kości udowych w kształcie halabardy, kości długie skrócne, obojczyki długie, żebra krótkie
Okres późniejszy: przynasady kości długich w kształcie trąbek, kości rąk i stóp w kształcie hantli, trzony kręgowe w kształcie wafli, kifoskolioza
Dysplazja zaciskająca klatki piersiowej
Jest postacią karłowatości krótkokończynowej
Mała klatka piersiowa powoduje wystąpienie niewydolności oddechowej i infekcji dróg oddechowych
Dłonie i stopy szerokie i krótkie
Wielopalczastość
Choroby towarzyszące: przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek
Obraz radiologiczny:
Klatka piersiowa:
Skrócenie wymiaru popszeczenigo i przednio tylny, żebra krótkie, ustawione poziomo
Obojczyk: ustawienie bardzo wysokie
Miednica” skrócona k. biodrowej, płaskie panewki ST. Biodrowego
Kończyny: niewielkie skrócenie kości
Dysplazja wykrzywiająca:
Rozpoznawanie w okresie noworodkowym
Dłonie :krótkie z kciukami ustawionymi prostopadle(dłoń autostopowicza), palce krótkie ,sztywne ST. Miedzypaliczkowe
Rozszczep podniebienie
Zniekształcenie małżowiny usznej
Skrzywinie kręgosłupa
Średnio wzrost ok. 112 cm.
Obraz radiologiczny:
Kończyny: skrócenie i poszerzenie trzonów k. dlugich, poszerzenie przynasad, opóźnienie pojawienia się jąder kostnienia, częste zwichnięcia stawów
Miednica: zwichnięcie ST. Biodrowych, zniekształcenie panewek ST. Biodrowych
Kręgosłup: skrzywienie boczne, spłaszczenie trzonów kręgów
Dysplazja kręgosłupowo-nasadowa
Rozpoznanie w okresie noworodkowym
Karłowatość ze skróceniem tułowia
Twarz płaska z szerokim rozstawem oczu - hiperteloryzm
Krótka szyja
Beczkowata klatka piersiowa
Wiotkość więzadeł
Opóźniony rozwój ruchowy
Wady narządów wzroku
~~ obraz radiologiczny
Kości długie: opóźnienei pojawiania się jąder kostnienia, kości rąk prawidłowe
Miednica: brak lub opóźnienie kostnienia kości łonowych i kulszowych
Kręgosłup: gruszkowaty lub owalny kształt trzonów kręgowych, niedorozwój zęba obrotnika(krąg drugi)
Dysplazje nasadowe:
rozpoznanie we wczesnym dzieciństwie
Chód kaczkowaty
Zahamowanie wzrostu
Bóle i sztywność stawów
Utrudnione wchodzenie po schodach i bieganie
Głowa i tyłów prawidłowe
~~obraz radiologiczny
Kończyny: spłaszczenie i zniekształcenie nasad kości długich, rzepka ma kilka jąder kostnienia, kości nadgarstka, stępu i palców nieregularne i nierównomiernie uwapnione
Dysplazje przynasadowe:
Główne cechy: nieregularne, poszerzone
~~TYP JANSENA:
Twarz: cofnięta broda, hiperteloryzm, płytkie oczodoły –wypukłe oczy
Kaczkowaty chód
Bardziej skrócone kończyny dolne
Przykurcze stawów
~~TYP McKusica
Rzadkie jasne cienkie włosy
Niedobór wzrostu
Pulchne dłonie i stopu
Wiotkie stawy
Hipoplastyczne paznokcie
Wrodzona łamliwość kości – uogólnione zaburzenie tkanki łącznej, dotyczące:
Kości
Zębów
Skóry
Więzadeł, ścięgien i powięzi
Twardówek
Wyodrębniono 4 typy choroby:
- TYP I:
Niewielka lub umiarkowana skłonność do złąmań
Przeciętny wzrok pacjenta
Niewielkie deformacja kości
Niebieskie twardówki
Wczesna utrata słuchu
- TYP II:
Letalny w okresie noworodkowym
Śladowa mineralizacja sklepienia czaszki
Różaniec krzywiczy
Zniekształcenie kości udowej
Deformacje kości długich
- TYP III:
Postępująca deformacja kośćca
Po urodzeniu deformacje niewielkie
Twardówki jaśnieją z wiekiem
Utrata słuchu
Niski wzrost
- TYP IV:
Twardówki normalne
Wcześnie traci słuch
I coś tam kurwa jeszcze
~~obraz radiologiczny:
Kończyny: największe zmiany w kościach kończyn dolnych – zniekształcone z objawami licznych złamań, różnei nasilona osteoporoza
Klatka piersiowa: żebra i obojczyki zniekształcone
Czaszka: śladowe uwapnienie – wysepki kostne
Kręgosłup: spłaszczenie kręgów – kręgi rybie
CHOROBY STAWU BIODROWEGO:
Wrodzona dysplazja stawu biodrowego:
~~istota zmian anatomicznych:
Niedorozwój panewki stawu – zmiana kształtu z okrągłego na owalny, psłycenie ,zgrubienie dna i strome ustawienie panewki – nieprawidłowe odwodzenie w stawie bo głowa nei wejdzie całą do panewki
Niedorozwój bliższego końca kości udowej – zmniejszenie wymiaró i spłaszczenie głowy kości udowej, zwiększenie kąta szyjkowo-trzonowego
~~ czynniki ryzyka:
Ppłożenie pośladkowe płodu
Małowodzie
Wcześniactwo
Małą urodzeniowa masa ciałą
Ciaża mnoga
Współistnienie innych wad wrodzonych
~~badanie przedmiotowe:
Objaw ortolaniego(przeskakiwania) – małe palce pod pośladki, kciuki za kości udowe
Objaw barlowa (wyważania) – nieprawidłowe odwodzenei i rotacje
Objaw pompowania – wpychanie głowy w panewkę i obserwacja prawidłowości, ocena oporu
Ograniczenie odwodzenia ud
Nierówność fałdów pośladkowych
~~brak leczenia lub późne rozpoznanie: - jeśli rozpoznanie u dziecka mające 4 tyg – leczymy przez 4 tygodnie itd
Opóźnienie chodzenia
Utykanie
Chód kaczkowaty
Skrzywienie kręgosłupa
Zapalenie stawu biodrowego
~~Przyczyny:
Zakażenie gronkowcem
i coś jeszcze
~~Objawy kliniczne:
Gorączka
Ciężki stan ogólny pacjenta
Ból i ograniczenie ruchomości w stawie biodrowym
Przymusowe ustawienie kończyny w zgięciu, odwiedzeniu i rotacji zewnętrznej w stawie biodrowym
~~Powikłania
Ciężkie zmiany destrukcyjne w obrębie stawu
Upośledzenie chodzenia
Skrócenie kończyny
Posocznica
Złuszczenie nasady bliższej kości udowej
~~ Przyczyny:
Poród pośladkowy
Obrót płodu za nóżkę podczas porodu
Cięcie cesarskie – trudności z wydobyciem płodu
~~Podział
Złuszczenie głowy kości udowej o etuologii urazowej
Młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej
Złuszczenie kłowy kości o
~~ objawy kliniczne:
Kończyna w ustawieniu wyprostnym, niewielkim przywiedzeniu i rotacji wewnętrznej
Krótsza
Obrzęknięta okolica biodra
Choroba perthesa – jałowa martwica kości udowej:
Dotyczy dzieci między 5-8rż
Zajmuje jeden staw
Konsekwencja zapalenia stawu biodrowego
WADY STOPY:
Stopa końsko-szpotawa: zgięcie podeszwowe stopu, przywiedzenie przodostopia i odwrócenie stopy.
Leczenie: stopniowe redresje i unieruchomienie stopy, zabieg operacyjny
Stopa płaska: nadmierne zgięcie grzesiowe w odwiedzeniu i nawróceniu z obniżeniem kości stępu i śródstopia.
Leczenie: redresje, ćwiczenia, unieruchomienie korygujące stopy.
Podstawowe zasady:
Powszechności – wszystkie dzieci wymagające rehabilitacji mają ją stosowaną
Wczesności – leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, aby zapobiec wytworzeniu się utrwaleniu patologicznych wzorców ruchowych
Ciągłości – przerwy stwarzają możliwości do rozwoju nieprawidłowych wzorców
Kompleksowości – konieczność oddziaływania na wszelkie sfery rozwoju dziecka – dążenie do samodzielności pacjenta
Zasady typowe:
Rozwojowa – konieczności dostosowania ćwiczeni do rozwojowych zdolności i potrzeb pacjenta
Odruchowości – potrzeba hamowania 0 torowania różnych odruchów – wpływ na rozwój
Rytmizacji – wpływ Rychu na mowę
Kolektywności – obserwacja i chęć naśladowania mobilizuje dziecko do działania
Współpracy z rodzicami – obserwacja postępów lub problemów dziecka
Neurorehabilitacja pacjentów z mpd:
Mpd – niepostępujące uszkodzenie oun, powodujące pojawianie się zmiennych objawów klinicznych, które są następstwem tego uszkodzenia. Przed 6 miesiącem życia nei rozpoznamy.
Leczenie – objawowe
Cel leczenia- łagodzenie skutków uszkodzenia mózgu, przystosowanie dziecka do życia w środowisku oraz uzyskanie pewnej niezależności pacjenta
Prawidłowy rozwój psychomotoryczny:
Dziecko nie uczy się wykonywania pewnych czynności ruchowych – każdy etap wynika z pojawianie
I coś więcej…
Dziecko z mpd – kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny
Upośledzone możliwości antygrawitacyjne
Brak równowagi między stabilnością i mobilnością
Obniżone napięcie w obrębie stawów bliższych
Patologiczna motoryka
Ograniczenie ruchomości w dużych stawach
Przykurcze mięśniowe
Deformacje stawowe
Mpd – nieprawidłowy rozwój odruchowy
Aktywność toniczna we wzorcach postawy i ruchu
Zmniejszona ilość reakcji nastawczych i równoważnych
Patologiczne synergie mięśniowe
Brak odruchów selektywnych
Mpd – zaburzony proces edukacji sensomotorycznej
Zniekształcenie wejściowej informacji zmysłowej: nieprawidłowy rozwój reakcji postawy, nieprawidłowy rozwój reakcji sprzężeń zwrotnych
Nieprawidłowe przetwarzanie informacji: nieprawidłowe doświadczenia sensomotoryczne, wzorce postawy i wzorce motoryczne
Nieprawidłowa integracja informacji: zaburzenia schematu ciałą, zaburzenia stosunków przestrzennych
Nieprawidłowa interpretacja informacji
Mpd – nieprawidłowy rozwój psychomotoryczny
Zaburzenia sfery motorycznej: rozwoju postawy, lokomocji, koordynacji wzrokowo-ruchowej, artykulacji
Zaburzenia mowy
Zaburzenia sfery psychicznej: zaburzenia emocjonalne, funkcji intelektualnych, społeczne
Podstawowe metody rehabilitacji pacjenta z mpd:
Usprawnianie neurorozwojowe wg Bobath
Rehabilitacja wg Vojty – szybsze efekty, bolesna dla dzieci
Techniki dodatkowe wykorzystywane w rehabilitacji dziecka z mpd
- sensoryczno-integracyjna terapia wg Ayres
Opieka domowa wg Finnie
Terapia rozwojowa wg Moralesa
Pedagogika ruchu wg Peto i Hari
Środki wspomagające terapię dzieci z mpd
Kombinezon kosmiczny Adeli
Urządzenie rehab pająk
Orteza DUNAG o1
Hippoterapia
Gipsowe opatrunki hamujące
Toksyna botulinowa
Metoda NDT Bobath:
Zmiana ułożenia pewnych części ciała poprawia równowagę i rozkład napięcia mięśniowego, może hamować nieprawidłową aktywność ruchową i inicjować prawidłowe reakcje postawy
Stosowanie pozycji ciała odwrotnie do ułożeń przymusowych, następuje hamowanie nieprawidłowej aktywności odruchowej, redukcję spastyczności i w określonych przypadkach swobodę ruchów.
Mechanizm odruchu postawy – mechanizm antygrawitacyjny
Kluczową rolę w rozwoju odgrywają:
Napięcie posturalne
Współzawodnictwo wzorców
Reakcje nastawcze
Reakcje równoważne
Napięcie posturalne:
~~Prawidłowe:
Wystarczająco wysokie aby przeciwdziałać sile grawitacji, a jednocześnie niskie by umożliwić poruszanie się
Zależy od: aktywności odruchowej, pozycji w jakiej odbywa się ruch, charaktery aktywności ruchowej, intensywności aktywności, stanu emocjonalnego
Równowaga między stabilnością i mobilnością poszczególnych segmentów ciała – ruchy płynne i wzajemnie się uzupełniają
Współzawodnictwo wzorców:
Czasowa dominacja jednych wzorców nad innymi zarówno prawidłowych, jak i nieprawidłowych
Zależy od tempa dojrzewania oun i związane jest ze wzrostem kontroli jego wyższych pięter – daje to możliwość wykonywania ruchów selektywnych
Reakcje nastawcze – reakcje prostowania:
~~umożliwiają:
Prawidłowe ułożenie głowy w przestrzeni oraz ułożenie głowy w linii szyja –tułów
Właściwe ułożenie obręczy i kończyn w stosunku do tułowia co zapewni rotację wokół osi ciała
Dominują w rozwoju od 6 miesiąca życia do 3 roku życia
W miarę dojrzewania kory mózgowe zostają zdominowane przez reakcje równoważne
Reakcje równoważne:
Zmiana napięcia mięśniowego lub kontr ruchy mające na celu utrzymanie lub przywrócenie równowagi w określonej pozycji ciałą
Umożliwiają przemieszczanie ciężaru ciałą w przestrzeni dla zachowania równowagi
W dalszym rozwoju prowadzą do wytworzenia reakcji obronnego podporu
Rola mechanizmu antygrawitacyjnego
Zapewnienie zdolności przeciwstawienia się sile ciężkości, umożliwia wykonywanie ruchów wbrew sile ciążenia i sprawne poruszanie się
Kontroluje postawę ciała
Umożliwia harmonijne, płynne i efektywne wykonywanie zaplanowanych czynności
Nieprawidłowy mechanizm antygrawitacyjny
Wyrównuje deficytu w napięciu posturalnym, głównie w osi głowa-tułów
Powoduje pojawienie się ograniczonych możliwości antygrawitacyjnych
Hamuje rozwój reakcji nastawczych, równoważnych i obronnych
Powoduje blok w rozwoju dziecka ze względu na wykorzystywanie jedynie nieprawidłowych wzorców postawy i motorycznych
Podstawowe aspekty usprawniania
Dostosowanie przez terapeutę układu posturalnego do wzorca ruchowego
Kontrola z zewnątrz przebieu tego procesu
Reakcja w zależności od zmiany sytuacji
Kontrola odpowiedzi dziecka – ocena napięcia posturalnego
Ramowy program usprawniania:
Przygotowanie do ruchu
Normalizacja napięcia posturalnego
Hamowanie nieprawidłowej aktywności odruchowej
Ułatwianie prawidłowych wyrównań posturalnych, wyzwalanie reakcji nastawczych i równoważnych
Przygotowanie do ruchu
Zapobieganie przykurczom mięśniowym i deformacjom w układzie kostno-stawowym – układanie, noszenie, odpowiednia pozycja w czasie karmienia
Odtworzenie pełnego zakresu ruchomości – trakcje, redresje, mobilizacje
Przygotowanie sensoryczne w zakresie czucia dotyku – stymulacja dotykowa
Przygotowanie w zakresie propriocepcji – opukiwanie, docisk itp.
Normalizacja napięcia posturalnego:
Obniżenie napięcia mięśniowego – tapping –opukiwanie-hamujący, wibracja wokół stawu, wstrząsanie kończyn
Podwyższenie napięcia mięśniowego – tapping, docisk, opór
Hamujące techniki złożeniowe, wzorce hamujące toniczną aktywność odruchową, właściwe przenoszenie ciężaru ciała.
Hamowanie nieprawidłowej aktywności odruchowej:
Rozdzielenie globalnych synergii mięśniowych -techniki złożeniowe, wzorce hamujące nieprawidłową aktywność odruchową, trakcja, kompresja, stawianie oporu, właściwe obciążanie ciężarem ciała.
Hamowanie nieprawidłowych wyrównań:
Płaszczyzna strzałkowa: prawidłowa stabilizacja proksymalna, niezależne, aktywne ruchy głowy – kontrola głowy, koordynacja głowa – ręka
Płaszczyzna czołowa: stabilizacja dynamiczna, wzorce funkcjonalne lokomocji
Płaszczyzna poprzeczna: niezależna rotacja głowy, tułowia, obręczy barkowej i biodrowej, selektywne wzorce ruchowe
USPRAWNIANIE METODĄ VOJTY:
Neurofizjologiczna aktywacja oun wyzwalająca obecny od narodzin wzorzec odruchowego obrotu i pełzania
Stymulacja rozwoju psychomotorycznego
Wypracowanie prawidłowych wzorców postawy i ruchu
Eliminacja patologicznych odruchów
Kompleksy lokomocyjne:
Odruchowe pełzanie – wyzwalany w leżeniu przodem
Odruchowy obrót – wykonywany w leżeniu tyłem i bokiem
Oba wzorce są wzorcami sztucznymi nie występują w spontanicznym rozwoju człowieka
Wyzwalanie kompleksów lokomocyjnych:
Droga odruchowa
Stosowanie odpowiednich bodźców w określonych okolicach ciała
Ułożenie dziecka we właściwej pozycji wyjściowej – pozycja aktywna
Rozciąganie określonych grup mięśniowych
Działanie na łuki odruchowe na poziomie rdzenia
Ucisk strefy stymulacji
Strefa stymulacji:
Miejsce na ciele, którego drażnienie wyzwala u zdrowego noworodka globalną reakcje postaci wzorca odruchowego obrotu lub pełzania
Odruchowe pełzanie – istnieje 9 stref stymulacji
Odruchowy obrót – 1 strefa – strefa piersiowa
Punkty stymulacji o – strefy pomocnicze
Dodatkowy zakres działania wzorców odruchowej lokomocji:
Aktywacja mięśni mimicznych twarzy, mięśni oka(poprawa ruchów gałek ocznych), ruchów połykania, ruchów języka i żuchwy
Poprawa funkcji układu oddechowego – zwiększone działanie tłoczni brzusznej
Poprawa funkcji zwieraczy pęcherza moczowego i odbytu
Odruchowe pełzanie:
~~Pozycja wyjściowa:
Pacjent leży ba brzuchu
Głowa zrotowana w jedną stronę
Ramię twarzowe zgięte, odwiedzione i zrotowane na zewnątrz
Łokieć zgięty
Kończyna potyliczna górna luźno wyprostowana wzdłuż tułowia
Kończyny dolne odwiedzione w stawie biodrowym
Główne strefy wyzwolenia:
Nadkłykieć przyśrodkowy twarzowej kości ramiennej, uciskając w kierunku barku tej samej strony
Wyrostek rylcowaty potylicznej kości promieniowej z uciskiem łokcia tej strony
Kłykieć przyśrodkowy twarzowej kości udowej z uciskiem w stronę biodra tej samej strony
Dolno-boczna strona potylicznej kości piętowej z uciskiem w stronę kolana tej strony.
Wykonanie:
Zawsze obie strony ciała
W razie konieczności nacisk na stronę gorszą - większa liczba powtórzeń
Pozycja ustalana jest w zależności od potrzeby – ułatwienie lub utrudnienie pracy określonych grup mięśniowych
Odruchowy obrót (przetaczanie):
~~Składa się z:
Pierwszej fazy obrotu:
~pacjent leży na plecach
Głowa zrotowana w jedną stronę
Lekko wyprostowane kończyny
~~Cel ćwiczenia:
Przesunięcie punktu ciężkości ciałą w kierunku dogłowowym i bocznym
Wyprost kręgosłupa na całej długości
Obrót głowy w kierynku linii środkowej ciałą
Zmiana położenia kończyn górnych
Wyprost miednicy
Zgięcie kończyny dolnych w stawach biodrowych i kolanowych
Druga faza obrotu:
~~PW:
Kontynuacja pierwszej fazy
Ułożenie pacjenta na boku
I wiele wiele więcej..
~~Cel ćwiczenia:
Przejście z pozycji na boku do czworakowania
Kończyny dolno leżące otrzymują funkcję podporową i dźwigają tułów
W stawie barkowym dominuje rotacja zewnętrzna i odwiedzenie
Dłoń pozostaje otwarta z grzbietowym zgięciem nadgarstka.
Sensoryczno-integracyjne coś tam Ayres:
Czynniki wpływające na natężenie odbieranych bodźców – układ przedsionkowy
Płaszczyzna w jakiej porusza się dziecko – ruchy obrotowe wokół własnej osi w pozycji siedzącej i stojącej
Pozycja ciała (głowy w trakcie stymulacji) – huśtanie do przodu i tyłu, huśtanie do boku
Rodzaj ruchów wykonywanych huśtawką – wolne, szybkie
Układ proprioceptywny:
Informacja o ustawieniu poszczególnych części ciałą względem sibie i rodzaju napięcia mieśniowego:
Rodzaje ćwiczeń:
Skakanie
Ciągniecie
Klaskanie
Pchanie
Podstawowe terminy:
Kinestezja – pozwala odróżniać przedmioty ciężkie od lekkich, wpływa na płynność ruchów
Praksja – zdolność do planowania ruchów
Somatognozja – świadomość własnego ciała i przestrzeni, którą to ciała operuje
Lateralizacja – funkcjonalna dominacja jednej strony ciała
Układ dotykowy:
Układ protopatyczny – odbieranie bodźców lekkich, dających ogólną świadomość bycia dotykanym
System epikrytyczny – umożliwia określanie w którym miejscu zostało się dotkniętym, jakiego rodzaju powierzchnię ma dotknięty przedmiot
Opieka domowa wg Finnie:
Prawidłowe podnoszenie i noszenie dziecka, z uwzględnieniem hamowania nieprawidłowej aktywności odruchowej i inicjacją prawidłowej kontroli posturalnej
Karmienie dziecka odpowiednich pozycjach
Prawidłowe ubieranie i rozbieranie dziecka ze stopniowym przystosowaniem do samodzielnego wykonywania tych czynności
Zabezpieczenie prawidłowej pozycji dziecka podczas snu, zabawy i nauki
Neuromotoryczna terapia rozwojowa wg Moralesa:
~~Obejmuje:
Neuromotoryczną terapię rozwojową dotyczącą całego ciała
Ustno-twarzową terapię regulacyjną
Leczenie ortodontyczne z zastosowaniem płytek podniebiennych i przedsionkowych
Cel metody:
Stymulacja określonych punktów motorycznych mięśni mimicznych
Korekta ustawienia żuchwy i kości gnykowej
Stosowane techniki masażu:
Głaskanie – posuwiste ruchy ściśle przylegającą dłonią, z równomiernym naciskiem
Rozcieranie – stosuje się je głównie w okolicy stawów
Wibracja – przekazanie drgań o małej amplitudzie i dużej częstotliwości
Dotyk – opuszkami palców lub całą dłonią
Ćwiczenia wewnątrz jamy ustnej – prowokowanie cofnięcia języka, hamowanie odruchu wymiotnego, nadmiernego ślinienia
Pedagogika ruchu wg Peto i Hari:
Nacisk na samodzielność i zdolność uczestniczenia w życiu społecznym.
Rodzaje ćwiczeń:
Gimnastyka oddechowa
Ćwiczenia utrzymywania pozycji stania i chodzenia
Ćwiczenia rąk i pisania
Ćwiczenia mowy
Ćwiczenia z zakresu samoobsługi
Cele rehabilitacji dzieci z mpd:
Uzyskanie postawy stojącej
Możliwość przemieszczania się
Rozwój możliwości manualnych, wokalnych i intelektualnych
Samodzielne życie w społeczeństwie
Kombinezon kosmiczny ADELI:
Kombinezon składa się z gumowych cięgien połączonych z obuwiem
Kompensuje braki napięcia mięśniowego w osłabionych grupach mięśni
Hamuje napięcie mięśniowe w grupach spastycznych
Koryguje ułożenie poszczególnych części ciała względem siebie
Przeznaczony dla dzieci z masą ciała 15-40kg
Pająk i orteza DUNAG:
Upięcia wewnętrzne: naramienniki, obejma biodrowa, nakolanniki, gumowe cięgna połączone z obuwiem
Upięcia zewnętrzne: długie elastyczne cięgna połączone z jednej strony z ortezą, a z drugiej ze sztywna konstrukcją kabiny do ćwiczeń
Hippoterapia:
~~Zastosowanie ze względu na:
Siły nacisku i przeciwnacisku, powstające podczas ruchu zwierzęcia są silnym źródłem stymulacji dotykowej i proprioceptywnej
Jazda konna pozwala doświadczyć wrażenie ruchu oraz zmian ciała
Zmiany położenia ciała
~~Przebieg zajęć:
Część wstępna – przygotowanie konia do jazdy, oswojenie się ze zwierzęciem , nauka wsiadania i zsiadania, przyjęcie właściwej postawu
Część aktywna – wykonywanie określonych ćwiczeń, tor przeszkód, jazda w terenie
Odpoczynek – łagodne ćwiczenia, zabawa
Czas trwania ćwiczeń:
Zależny od stanu klinicznego pacjenta i jego możliwości
Zwykle ok. 30 min
Dwa razy w tygodniu
Pożądany aktywny udział dziecka w zajęciach (odpowiedni wiek)
Hamujące opatrunki gipsowe:
~~Zastosowanie u dzieci z utrwalonym kompensacyjnym mechanizmem antygrawitacyjnym, który:
Zaburza zdolność przyjmowania i utrzymywania pozycji stojącej
Zaburza funkcję chodu
Stwarza zagrożenie w postaci przykurczów i deformacji
Toksyna botulinowa:
~~Cel stosowania:
Zmniejszenie patologicznie podwyższonego napięcia mięśniowego
Umożliwienie wzrostu na długość mięśni spastycznych
Symulowanie efektów zabiegów chirurgicznych
Zapobieganie powstawaniu trwałych przykurczów
Kształtowanie prawidłowej postawy ciała:
Okres niemowlęcy : poczucie symetrii, poprawna pozycja dziecka podczas transportu, nie wyprzedzanie rozwoju dziecka
Wiek przedszkolny: zachęcanie do aktywności ruchowej, właściwa dieta
Wiek szkolny: kontrola pozycji ciała, odpowiednie krzesło, tornister dostosowany do sylwetki
Podstawy reedukacji posturalnej:
~~obejmują:
Uświadomienie dziecku jego defektu
Wyrobienie umiejętności korygowania wady
Wyrobienie wytrzymałości posturalnej – zdolności do długotrwałego utrzymywania skorygowanej postawy
Utrwalenie prawidłowej postawy w różnych warunkach życia
Wykorzystywane ćwiczeń:
Korygujące określoną wadę
Wydłużające, zmniejszające nadmierne krzywizny kręgosłupa
Antygrawitacyjne, które mają na celu aktywację mięśni antygrawitacyjnych
Poczucie prawidłowej postawy
Dbałość o prawidłową postawę szkoły pleców
Szkołą pleców z Karlsruhe:
Składa się z kinezy profilaktyki:
Relaksacja – masaż rozluźniający, relaksacja, oddechowa, ćwiczenia rozluźniające w parach
Gimnastyka funkcjonalna – ćwiczenia rozciągające, mobilujące, wzmacniające, oddechowe, testy postawy
Trening postawy – odpowiednie ustawienie miednicy, poprawne wzorce ruchowe, psychologia postawy
Program zajęć:
5-10 minut…
Metoda Bruggera:
Elementy części terapeutycznej:
Dokładna analiza problemu
Przed właściwymi ćwiczeniami 30 minut pozycji odciążającej
Stosowanie masażu rozgrzewającego
Utrwalenie postawy odciążającej