Oczekując dnia narodzin, dziewczynka zwraca się do Boga:

„Jutro posyłasz mnie na ziemie, ale jak ja tam będę żyła? Jestem zbyt mała i bezbronna?”
Bóg odpowiedział:

„Spośród wielu aniołów wybrałem dwa dla Ciebie. Twoje anioły będą czekały na Ciebie i zaopiekują się Tobą.”
Dziewczynka pyta dalej:

„Ale powiedz co będę tam robiła? Tutaj w niebie nic nie robie, tylko śmieję się i śpiewam ze szczęścia.”
Bóg odpowiedział:

„Twoje anioły będą śpiewały dla Ciebie i będą się do Ciebie uśmiechały każdego dnia. Będziesz czuła ich miłość, a nieogarnione szczęście wypełni Twoje serce.”
Ponownie dziewczynka pyta:

„Jak ja zrozumiem ludzi, którzy będą mówić do mnie nieznanym językiem?
Bóg odpowiedział:

„Od twych aniołów usłyszysz wiele cudownych i serdecznych słów, jakich nigdy nie słyszałaś. Z wielką cierpliwością i troską będą Cię uczyły jak je wymawiać.”
Dziewczynka zapytuje:

„A co powinnam zrobić, gdy zechcę porozmawiać z Tobą?”
Bóg odpowiedział:

„Twoje anioły złożą Twoje rączki i będą się modliły z Tobą.”
Dziewczynka zastanawia się:

„Słyszałam, że na ziemi jest wielu złych ludzi. Kto mnie przed nimi obroni?’
Bóg odpowiedział:

„Twoje anioły będą Cię broniły, gotowe oddać życie za Ciebie.”
Mówi dziewczynka:

„Ale na zawsze pozostanę już smutna, bo nigdy Cię już nie zobaczę.”
Bóg odrzekł:

„Twoje anioły zawsze będą Ci o mnie mówiły i pokażą Ci drogę, którą wrócisz do mnie, chociaż ja i tak zawsze będę przy Tobie.”
W niebie zapanowała cisza, a na ziemi dały się słyszeć głosy i wtedy dziewczynka pospiesznie zapytała:

„Boże, jeśli już muszę opuścić niebo, to powiedz mi jakie są imiona moich aniołów?”
Odpowiedział jej Bóg:

„Ich imiona nie są ważne. Będziesz je wołała po prostu – MAMO I TATO ...