Uniwersytet Technologiczno

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska

Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli

Technologia betonów i zapraw

Sprawozdanie numer 2

Projektowanie mieszanki betonowej metodą zaczynu

Wykonali:

Dariusz Chlebicki

Damian Malicki

Grupa 6

  1. Ustalenie założenie wstępnych

  1. Określenie wymaganych właściwości betonu i mieszanki betonowej.

    1. Określenie średniej wytrzymałości na ściskanie

fcm: C16/20

z = 8 MPa fcm = fck.cube + z

fcm = 20+8 = 28 MPa, gdzie:

fcm – średnia wytrzymałość betonu na ściskanie

C16/20 – klasa wytrzymałości betonu na ściskanie

z- przyjęty „zapas” wytrzymałości betonu na ściskanie

fck, cube – wytrzymałość charakterystyczna betonu na ściskanie oznaczona na próbkach sześciennych

  1. Określenie konsystencji mieszanki betonowej

Na podstawie sposobu zagęszczania, warunków formowania, kształtu przekroju i ilości zbrojenia ustalamy konsystencję mieszanki betonowej jako:

K-3 (plastyczna)

  1. Określenie maksymalnego rozmiaru kruszywa Dmax

  1. Określenie urabialności mieszanki betonowej

Urabialność jest odczytywana z tabeli na podstawie rodzaju wyrobu elementu lub konstrukcji.

Z - Zalecana ilość zaprawy w dm3 na 1m3 mieszanki betonowej

Vcp - Najmniejsza suma objętości absolutnej cementu i ziarn kruszywa poniżej 0,125mm w dm3 na m3 mieszanki betonowej:

- Minimalna ilości cementu w kg na 1m3 mieszanki betonowej Cmin, max w/c jest ustalana na podstawie klasy ekspozycji. Dla klasy X0 – brak wymagań.

- Maksymalny stosunek ilości wody do ilości cementu również ustala się na podstawie klasy okespozycji i dla X0 nie ma wymagań.

  1. Dobór i ocena składników mieszanki betonowej.

  1. Dobór klasy cementu do betonu

Klasę cementu ustala się na podstawie założeń wstępnych w oparciu o klasę wytrzymałości betonu na ściskanie.

Dla naszego betonu jest to cement 32,5. Nazwę i symbol określamy na podstawie głównych zastosowań cementu powszechnego użytku, w naszym przypadku jest to CEM I

Współczynnik c/w oblicza się ze wzoru Bolomey'a:

− dla c/w < 2,5 przyjmuje się współczynnik A1:

$\frac{c}{w}$ = $\frac{f\text{cm}}{A1}$ + 0,5

− dla c/w ≥ 2,5 przyjmuje się współczynnik A2:

$\frac{c}{w}$ = $\frac{f\text{cm}}{A2}$ + 0,5

W naszym przypadku c/w jest mniejsze od 2,5, dlatego korzystamy ze wzoru pierwszego, a współczynnik A1 dobieramy na podstawie klasy cementu i rodzaju kruszywa grubego. A1 = 18

$\frac{c}{w}$ = $\frac{f\text{cm}}{A1}$ + 0,5 = $\frac{28}{18} + 0,5 = 2,06$

  1. Dobór kruszywa

Dobór kruszywa opisany był szczegółowo w sprawozdaniu nr 1.

Kruszywo drobne K1:

P1 = 99,54;

f1 = 0,6%

Kruszywo grube K2:

P2 = 7,73

f2 = 0,1%

x = $\frac{K_{2}}{K_{1}}$ = 2,49

$\frac{c}{w}$ = 1,6

Z przedziału 450 − 550 dm3/m3 wybrano wartość 500 dm3/m3.

P = 34%

  1. Dobór wody

Do przygotowania mieszanki betonowej użyto wody wodociągowej, która spełnia wymagania normy PN – EN 1008.

  1. Zaprojektowanie składu mieszanki betonowej metodą zaczynu.

  1. Wykonanie zarobu próbnego

Wykorzystano 18kg kruszywa naturalnego o ciągłym uziarnieniu.

Kruszywo drobne: $K_{1} = \frac{K}{1 + x} = \frac{18}{1 + 2,49} = 5,16kg$

Kruszywo grube: K2 = 18 − 5, 16 = 12, 84

Sprawdzenie: $\frac{12,84}{5,16} = 2,49$

Ilość zaczynu: $z = \frac{1}{3}K = 6kg$

Skład zaczynu:

Woda: $w = \frac{6}{1 + 2,06} = 1,96$

Cement: c = 1, 96 × 2.06 = 4, 04

Wyniki dotyczą 8dm3 zarobu próbnego. W przeliczeniu na 12dm3 wartości wynoszą:

c = 6,06kg

K1 = 7,74kg

K2 = 19,26

W = 2,94kg

  1. Konsystencja mieszanki betonowej

Konsystencję badaliśmy za pomocą metody Vebe. W badaniu otrzymaliśmy następujący wynik: opad stożka był prawidłowy (6mm) w czasie Vebe 11s. Mieści się on w przedziale pomiędzy 7 – 13 sekund stąd wynika, że otrzymaliśmy pożądaną konsystencję K-3.

  1. Gęstość objętościowa i objętość mieszanki betonowej.

- gęstość:


$$\backslash n{\rho = \frac{14,998}{6,2} = 2,42\ \frac{\text{kg}}{\text{dm}^{3}} = 2420\ \frac{\text{kg}}{m^{3}}}$$

- objętość:


nm = z1 + K1 + K2  [kg]


m = 7, 328 + 7, 74 + 19, 26 = 34, 328  [kg]


$$V_{\text{mieszanki}} = \frac{34,328}{2,42} = 14,19\ \text{dm}^{3}$$

  1. Korekta wody i cementu:


z1 = m1 − m2 [kg]

m1 masa zaczynu i wiaderka [kg],

m2 masa wiaderka [kg]


z1 = 8, 959 − 1, 631 = 7, 328 [kg]


$$w_{1} = \frac{7,328}{1 + 2,06} = 2,39\ \lbrack kg\rbrack$$


c1 = 2, 39 × 2.06 = 4, 92 [kg]


$$\frac{4,92}{2,39} = 2,06$$

  1. Opracowanie recepty laboratoryjnej

Woda: $W = \frac{2,39}{14,19} \times 1000 = 168\ \lbrack\text{dm}^{3}\rbrack$

Cement: $C = \frac{4,92}{14,19} \times 1000 = 347\ \lbrack kg\rbrack$

Kruszywo: $K_{1} = \frac{7,74}{14,19} \times 1000 = 545\lbrack kg\rbrack$


$$\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }K_{2} = \frac{19,26}{14,19} \times 1000 = 1357\ \lbrack kg\rbrack$$


$$\frac{c}{w} = \frac{347}{168} = 2,06\ $$

  1. Sprawdzenie wymagań i zaleceń normowych.

Obliczenie ilości zaprawy w m3 mieszanki betonowej


$$Z = \frac{K \times P}{\rho_{k}} + \frac{c}{\rho_{c}} + W = \frac{1902 \times 0,34}{2,65} + \frac{347}{3,1} + 168 = 524\ \lbrack\text{dm}^{3}/m^{3}\rbrack$$

Obliczenie objętości absolutnej ziarn kruszywa poniżej 0,125mm i cementu.


fK1 = 0, 6%=0, 006


fK2 = 0, 1%=0, 001


$$V_{\text{cp}} = \frac{c}{\rho_{c}} + \frac{K_{1} \times f_{1} + K_{2} \times f_{2}}{\rho_{k}} = \frac{347}{3,1} + \frac{545 \times 0,006 + 1357 \times 0,001}{2,56} = 113\ \lbrack\text{dm}^{3}/m^{3}\rbrack$$

Mieszanka ziarn kruszywa powinna mieć większą wartość niż 80 dm3/m3. Nasza mieszanka spełnia wymagania normowe.

  1. Przygotowanie próbek do badania wytrzymałości betonu na ściskanie.

  1. Opracowanie recepty roboczej mieszanki betonowej

Założenia:

- pojemność zasypowa betoniarki - Vz = 500dm3

Sposób dozowania:

- cement wagowo – 4 worki cementu po 25kg = 100kg

- kruszywo drobne, grube, woda dozowane objętościowo


$$\rho_{\text{nasC}} = 1,2\ \frac{\text{kg}}{\text{dm}^{3}}$$


$$\rho_{nasK1} = 1,65\ \frac{\text{kg}}{\text{dm}^{3}}$$


$$\rho_{nasK2} = 1,55\ \frac{\text{kg}}{\text{dm}^{3}}$$


w1K1 = 2, 4%


w2K2 = 1, 9%

Składniki Skład laboratoryjny na 1m3 Skład roboczy 1m3 betonu przy kruszywie wilgotnym Recepta robocza na 1 zarób betoniarki Vz
wagowo objętościowo
Cement (C) C = 347 [kg] C = 347 [kg] Co = 289 [dm3]
Kruszywo drobne (K1) K1 = 545 [kg] K1wc = 558 [kg] K1wo = 338 [dm3]

Kruszywo

grube (K2)

K2 = 1357 [kg] K2wc = 1383[kg] K2wo = 892 [dm3]
Woda (W) W = 168 [dm3] Wc = 129 [dm3] Wo = 129 [dm3]

- Obliczenie współczynnika spulchnienia mieszanki:

∑V = 289+338+892=1519 [dm3]


$$\propto = \frac{1000}{1519} \approx 0,66$$

Wniosek: współczynnik spulchnienia mieszanki mieści się w dopuszczalnych normach granicznych.

- Obliczenie składu mieszanki dla 100 kg cementu (4 worki):

Wydajność otrzymanego zarobu wynosi:


Vu = 500 × 0, 66 = 330 [dm3] =  0, 33 [m3]

Zakładając dozowanie cementu pełnymi workami waga całkowita cementu wynosi 100kg.

Ilość składników:

- dla kruszywa drobnego K1:

115 [kg] ̶ 112 [dm3]

100 [kg] ̶ x [K1wo]

K1wo = 97 dm3

- dla kruszywa grubego K2:

115 [kg] ̶ 294 [dm3]

100 [kg] ̶ x [K2wo]

K2wo = 256 dm3

- dla wody W:

115 [kg] ̶ 43 [dm3]

100 [kg] ̶ x [W]

W = 37 dm3

Wydajność jednego zarobu w stosunku do zmniejszonej ilości składników wynosi:


$$V_{u} = 0,66 \times \frac{100}{115} \times 500 = 286,96\ \text{dm}^{3} = 0,29\ m^{3}$$

Końcowe zestawienie wyników obliczeń recepty roboczej:

Składniki Skład laboratoryjny na 1m3 Recepta robocza na 1 zarób betoniarki Vz

Skład roboczy na

1 zarób (dozowanie cementu pełnymi workami)

Cement (C) C = 347 [kg] 115 [kg] 100 [kg]
Kruszywo drobne (K1) K1 = 545 [kg] 112[dm3] 97 [dm3]

Kruszywo

grube (K2)

K2 = 1357 [kg] 294[dm3] 256 [dm3]
Woda (W) W = 168 [dm3] 43[dm3] 37 [dm3]
  1. Przygotowanie próbki do badania,

Na początku wykonano zaczyn wodno-cementowy, do wody dodawano stopniowo odpowiednią ilość cementu mieszając. Składniki betonu wraz z zaczynem zostały wymieszane mechanicznie, a następnie ręcznie. Próbki powinny mieć wymiary 150x150x150mm. Do tego celu użyto trzech form, do których stopniowo układano beton. Po każdej warstwie zagęszczano sztychowaniem, a po nadłożeniu nadmiaru forma została poddana wibrowaniu, na stoliku wibracyjnym. Nadmiar został usunięty a powierzchnia wygładzona. Próbki zostały rozformowane po 24 godzinach, a następnie umieszczone w klimatyzowanej komorze.

  1. Badanie niszczące próbek betonowych.

  1. Próbki po 28 dniach zostały w pierwszej kolejności zmierzone w celu sprawdzenia zgodności wymiarów z wymaganiami normowymi

a= 150 ± 0,75mm

h = 150 ± 1,50mm

- wymiary badanych próbek:

1. a1 = 150,52 [mm]

a2 = 150,10 [mm]

h = 150,26 [mm]

2. a1 = 150,31 [mm]

a2 = 150,50 [mm]

h = 150,77 [mm]

3. a1 = 150,21 [mm]

a2 = 150,35 [mm]

h = 150,27 [mm]

Próbki zostały poddane sile niszczącej w maszynie. Zniszczenie przebiegało prawidłowo. Otrzymano następujące wyniki:

1. 896,2 [kN]

2. 845,0 [kN]

3. 852,4 [kN]

Obliczanie wytrzymałości betonu na ściskanie:

  1. $f_{c} = \frac{896,2}{225,9} \times 10 = 39,5\ \ \ \left\lbrack \frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = \text{MPa} \right\rbrack$

  2. $f_{c} = \frac{845,0}{226,2} \times 10 = 37,5\ \ \ \left\lbrack \frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = MPa \right\rbrack$

  3. $f_{c} = \frac{852,4}{225,9} \times 10 = 37,5\ \ \ \left\lbrack \frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = MPa \right\rbrack$

Średnia wytrzymałość betonu na ściskanie wynosi:


$$f_{\text{cm}} = \frac{39,5 + 37,5 + 37,5}{3} = 38\ MPa$$

Sprawdzenie:

Do kryterium pierwszego:

38 Mpa > 20 + 4 = 24 MPa

Do kryterium drugiego przy sprawdzaniu kryterium drugiego przyjmujemy najmniejszą wartość fci 38 MPa > 20 – 4 = 16 MPa

Oba kryteria są spełnione.

  1. Wnioski:

Dla zakładanej klasy wytrzymałości betonu na ściskanie C16/20, średnia wytrzymałość próbek powinna wynosić przynajmniej 24 MPa, a najniższa otrzymana wartość przynajmniej 16 MPa. Wykonane próbki spełniły oba warunki, uzyskaliśmy beton klasy co najmniej C16/20 z bardzo dużym zapasem.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY 3
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
Zachodniopomorski Uniwersytet technologiczny w Szczecinie
Uniwersytet Technologiczno
V semestr, Jordan1, UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO - PRZYRODNICZY
Możliwości technologiczne wykorzystania podzielnic na frezarkach uniwersalnych, Technologia maszyn,
Regresja liniowa, Budownictwo, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny, Fizyka
Możliwości technologiczne wykorzystania podzielnic na frezarkach uniwersalnych(2), Technologia maszy
Różne, projekt pr. wykończ. IIIrok, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
E3p, UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY W BYDGOSZCZY
Elektra, E2p, UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY W BYDGOSZCZY
Sprawdziany, Sprawdziany, Uniwersytet Technologiczno - Przyrodniczy
Opis techniczny do projektu technologicznego modernizacji węzła cieplnego w budynku wydziału Budowni
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY 9
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Inzynieria Materiałowa, I semestr, Elektr

więcej podobnych podstron