UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY

w BYDGOSZCZY

WYDZIAŁ TELEKOMUNIKACJI I ELEKTROTECHNIKI

ZAKŁAD PODSTAW LABORATORIUM

ELEKTROTECHNIKI ELEKTROTECHNIKI

TEORETYCZNEJ

_________________

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR …..

Temat ćwiczenia:

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Autor sprawozdania : Grupa ćwiczeniowa:

Data wykonania ćwiczenia Ocena za sprawozdanie

………………………… .................................

Data przyjęcia sprawozdania ..........................

1. Cel ćwiczenia

Zapoznanie się z wpływem zmian natężenia pola magnetycznego oraz szczeliny powietrznej na parametry dławika.

1. Schemat układu pomiarowego

W – watomierz ED A – amperomierz EM V – woltomierz EM Atr – autotransformator

Dławik - uzwojenie: w = 900 zw.; R_µ= 4,2 Ω; x_µ= 0; średnia dł. rdzenia: l = ; przekrój rdzenia: s = 8,4 cm²

3.Tabela pomiarowa 1

4.Tabela pomiarowa 2

5.Przykładowe obliczenia

6.Wykresy:

Szczelina δ=0 ,

7.Obliczenia elementów schematu zastępczego dławika dla:

8.Wnioski

Celem niniejszego ćwiczenia było zapoznanie się z wpływem natężenia prądu dławika i wielkości szczeliny powietrznej na zmianę jego podstawowych parametrów.Podstawowym parametrem dławika jest indukcyjność, której wartość zależnie od jego przeznaczenia wynosi od kilku do kilkuset milihenrów. Drugim istotnym parametrem dławika jest maksymalna wartość skuteczna prądu dopuszczalna ze względu na nagrzewanie uzwojeń. W zależności od rodzaju wykonania rozróżnia się dławiki z rdzeniem żelaznym, spotykane najczęściej w filtrach prądu stałego, oraz dławiki powietrzne, przy czym te ostatnie są stosowane w przypadku indukcyjności nie przekraczającej kilkuset mikrohenrów. Dławik z rdzeniem żelaznym ma rdzeń złożony tak, że występują w nim szczeliny powietrzne, natomiast dławiki powietrzne wykonuje się najczęściej w postaci cylindrycznych krążków.Na wykresach załączonych do sprawozdania możemy zaobserwować następujące zależności: Z=f (δ ), Z=f (H), Φ=f (H), μ=f (H). Z wykresu Z=f (H) możemy zauważyć, iż impedancja maleje wraz ze wzrostem natężenia pola. Zauważyć możemy również, iż impedancja maleje bardziej stromo w przypadku „bez szczeliny”, natomiast najłagodniej dla przypadku, gdy szczelina ma wartość 2*10 mm. Z wykresu μ=f (H) możemy zauważyć, iż wraz ze wzrostem natężenia pola maleje przenikalność względna. Na wykresie Z=f (U) możemy zauważyć, że w końcowej części przebiegu maleje on bardzo stromo dla każdej szczeliny przy czym najbardziej stromy jest przebieg dla dławika bez szczeliny.