2. SCHEMAT STANOWISKA.

3. WZORY WYJŚCIOWE I WYNIKOWE. PRZYKŁADY OBLICZEŃ.

p=p_b+ρ_WgH_W−ρ_HggH_Hg+ρ_Wgz_W

p_b −  cisnienie atmosferyczne,  ρ_W −  gestosc wody,  g − przyspieszenie ziemskie,

 H_W − odleglosc poziomu rteci od poziomu zwezki(porownawczy poziom),

 ρ_Hg −  gestosc rteci,  H_Hg − wysokosc slupa rteci, z_W −  wysokosc slupka wody 

Przykład obliczeniowy – pomiar nr 1:

p = 100400 + 999, 19, 810, 16 − 136009, 810 + 999, 19, 810, 97 = 111475Pa

4. TABELE WYNIKOWE. WYKRES.

Tabela 5.1. Wyniki pomiarów.
l.p.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.

5. WNIOSKI.

Ciśnienie parowania dla wody w temperaturze 16°C wynosi ok. p_w=2,3 kPa. Kawitacja pojawiła się przy ciśnieniu 1,9 kPa. Można zaobserwować, że ciśnienie po wystąpieniu kawitacji ustalało się i zawiera się w przedziale 0,05 kPa do 1,9 kPa. Ciśnienie parowania z tablic zgodnie z prawem Daltona powinno być niższe niż doświadczalnie wyznaczane ciśnienie parowania. W tym przypadku jest wyższe, może to być spowodowane złym wyznaczeniem momentu, w którym zaobserwowano kawitację. Pomiar przed zauważeniem przez nas kawitacji był pomiarem, w którym ciśnienie wynosiło ok. 3,75 kPa, więc jest prawdopodobne, że momentowi, w którym naprawdę zaczęła się kawitacja towarzyszyło ciśnienie większe od ciśnienia parowania odczytanego z tablic.