Politechnika Warszawska WBMiP w Płocku |
02.04.2009 r. |
---|---|
ISGrupa I |
Patryk KracPrzemysław Drzewaszewski Robert Matusiak |
Numer sprawozdania: | 2 |
Temat: Wymiana jonowa |
Ocena: |
Zakres ćwiczenia obejmuje przeprowadzenie analizy wody w zakresie: twardość, zasadowość i odczyn pH przed i po zastosowaniu masy jonowymiennej.
Celem ćwiczenia jest poznanie procesu wymiany jonowej oraz ocena jego skuteczności.
Metoda opiera się na analizach wody wykonanych przed i po użyciu jednakowej dawki masy jonowymiennej dla wszystkich prób wody przy jej różnym rozcieńczeniu.
Przebieg ćwiczenia
Do sześciu kolb odmierzaliśmy odpowiednią ilość wody. Próba nr 1 była bez rozcieńczeń (500 cm3) a następne odpowiednio rozcieńczone :
nr 2 - 400 cm3 próby + 100 cm3 wody destylowanej ;
nr 3 - 350 cm3 próby + 150 cm3 wody destylowanej ;
nr 4 - 250 cm3 próby + 250 cm3 wody destylowanej ;
nr 5 - 200 cm3 próby + 300 cm3 wody destylowanej ;
nr 6 - 150 cm3 próby + 350 cm3 wody destylowanej ;
Do każdej z kolb dodaliśmy jednakową ilość masy jonowymiennej a następnie przez 15 minut było zastosowane mieszanie.
W tym czasie wykonaliśmy oznaczenia pH, zasadowości i twardości badanej wody stosując rozcieńczenia:
nr 1 – 100 cm3 (próba surowa);
nr 2 - 80 cm3 próby + 20 cm3 wody destylowanej;
nr 3 - 70 cm3 próby + 30 cm3 wody destylowanej;
nr 4 - 50 cm3 próby + 50 cm3 wody destylowanej;
nr 5 - 40 cm3 próby + 60 cm3 wody destylowanej;
nr 6 - 30 cm3 próby + 70 cm3 wody destylowanej;
ZASADOWOŚĆ
$\mathbf{Z}_{\mathbf{m}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{V}_{\mathbf{\text{HCl}}}\mathbf{\bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{\text{HCl}}}\mathbf{\bullet 1000}}{\mathbf{V}_{\mathbf{proby}}}$ [mmol/dm3]
VHCl – ilość 0,1 M HCl użyta do zmiareczkowania próby , cm3
Vpróby - objętość próby wziętej do oznaczenia , cm3
CHCl – stężenie HCl – 0,1 M
Próba nr 1
VHCl – 4 cm3
V próby – 100 cm3
CHCl= 0,1 M
$$Z_{m} = \ \frac{4 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 4\frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 2
VHCl= 3,5 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \ \frac{3,5 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 3,5\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 3
VHCl= 3,2 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{3,2 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 3,2\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 4
VHCl= 2,7 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{2,7 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 2,7\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 5
VHCl= 2 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{2 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 2\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 6
VHCl= 1,6 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{1,6 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 1,6\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
TWARDOŚĆ OGÓLNA
$T_{\text{og}} = \frac{a \bullet 0,01 \bullet 1000}{V}$ [mmol/dm3]
ilość 0,01 M roztworu wersenianu dwusodowego użyta do miareczkowania ,cm3
V- objętość próbki użyta do oznaczenia ,cm3
Próba nr 1
a= 19,8 cm3
V= 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{19,8 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 1,98\ \frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 2
a= 17,1 cm3
V= 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{17,1 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 1,71\ \frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 3
a= 15 cm3
V= 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{15 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 1,5\ \frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 4
a = 12,2 cm3
V = 100 cm3
$T_{\text{og}} = \frac{12,2\ \bullet \ 0,01\ \bullet \ 1000}{100} = 1,21\frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$
Próba nr 5
a = 9,1 cm3
V = 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{9,1 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 0,91\ \frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 6
a = 7,1 cm3
V = 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{7,1 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 0,71\ \frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$
ODCZYN pH
Próba nr 1 - 7,54
Próba nr 2 - 7,50
Próba nr 3 - 7,46
Próba nr 4 - 7,43
Próba nr 5 - 7,41
Próba nr 6 - 7,38
Próby z masą jonowymienną po mieszaniu były pozostawione do odstania. Następnie wykonaliśmy oznaczenia zasadowości, twardości i pH stosując rozcieńczenia identyczne jak w próbach przed dodaniem kationitu.
ZASADOWOŚĆ
$\mathbf{Z}_{\mathbf{m}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{V}_{\mathbf{\text{HCl}}}\mathbf{\bullet}\mathbf{C}_{\mathbf{\text{HCl}}}\mathbf{\bullet 1000}}{\mathbf{V}_{\mathbf{proby}}}$ [mmol/dm3]
VHCl – ilość 0,1 M HCl użyta do zmiareczkowania próby , cm3
Vpróby - objętość próby wziętej do oznaczenia , cm3
CHCl – stężenie HCl – 0,1 M
Próba nr 1
VHCl – 4,2 cm3
V próby – 100 cm3
CHCl= 0,1 M
$$Z_{m} = \ \frac{4,2 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 4,2\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 2
VHCl= 4 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \ \frac{4 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 4\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 3
VHCl= 3,5 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{3,5 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 3,5\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 4
VHCl= 2,8 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{2,8 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 2,8\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 5
VHCl= 2,4 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{2,4 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 2,4\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
Próba nr 6
VHCl= 1,6 cm3
CHCl= 0,1 M
Vpróby= 100 cm3
$$Z_{m} = \frac{1,6 \bullet 0,1 \bullet 1000}{100} = 1,6\ \frac{\text{mmol\ }}{\text{dm}^{3}}$$
TWARDOŚĆ OGÓLNA
$T_{\text{og}} = \frac{a \bullet 0,01 \bullet 1000}{V}$ [mmol/dm3]
ilość 0,01 M roztworu wersenianu dwusodowego użyta do miareczkowania ,cm3
V- objętość próbki użyta do oznaczenia ,cm3
Próba nr 1
a= 0 cm3
V= 100 cm3
$$T_{\text{og}} = \frac{0 \bullet 0,01 \bullet 1000}{100} = 0$$
Próby nr1, 2, 3, 4, 5, 6 twardość ogólną miały równą 0.
ODCZYN pH
Próba nr 1 - 7,13
Próba nr 2 - 7,0
Próba nr 3 - 6,96
Próba nr 4 - 6,94
Próba nr 5 - 6,91
Próba nr 6 - 6,88
Wnioski
W wyniku przeprowadzonych analiz (pH, twardość, zasadowość) zaobserwowaliśmy,
że przy jednakowej ilości masy jonowymiennej dla wszystkich prób, najlepsze efekty były przy rozcieńczeniu próby nr 4 (1 : 1 ). Zasadowość próby po wymianie jonowej
w stosunku do tej przed wymianą nieznacznie wzrosła przy malejącym pH. Jednak największe efekty zaobserwowaliśmy przy twardości. Dzięki procesowi wymiany uzyskaliśmy całkowicie miękką wodę nie zawierającą twardości ogólnej (Tog. = 0)
Biorąc pod uwagę wysoki koszt mas jonowymiennych proces nie jest powszechny w gospodarstwach domowych a stosowany jest głównie tam, gdzie woda powinna odpowiadać szczególnym wymaganiom np w przemyśle ciepłowniczym ,energetycznym
czy farmaceutycznym.
Zestawienie tabelaryczne wyników dla próbki wody
Lp. | Odczyn pH | Wartość zasadowości | Wartość twardości ogólnej |
---|---|---|---|
przed użyciem kationitu | po użyciu kationity | przed użyciem kationitu | |
$$\frac{\text{mmol}}{\text{dm}^{3}}$$ |
|||
1. | 7,34 | 7,13 | 4,4 |
2. | 7,3 | 7,0 | 3,7 |
3. | 7,28 | 6,96 | 3,3 |
4. | 7,25 | 6,94 | 2,4 |
5. | 7,2 | 6,91 | 1,9 |
6. | 7,18 | 6,88 | 1,5 |