OCHRONA ZDROWIA ZWIERZĄT I ZWALCZANIE CHORÓB ZAKAŹNYCH
REGULACJE USTAWOWE
Ustawa określa:
wymagania weterynaryjne dla podejmowania i prowadzenia działalności nadzorowanej
wymagania przywozowe
wymagania weterynaryjne przy transporcie niehandlowym
wymagania weterynaryjne przy identyfikacji zwierząt towarzyszących
zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt
zasady stosowania substancji o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i beta-agonistycznym
zasady monitorowania chorób odzwierzęcych
zasady stosowania wyrobów do diagnostyki in vitro
DEFINICJE USTAWOWE
Zawsze warto czytać definicje ustawowe:
materiał biologiczny
niejadalne produkty pochodzenia zwierzęcego
posiadacz zwierzęcia
czynności lecznicze
czynności zootechniczne
DZIAŁALNOŚĆ NADZOROWANA
Podmiot prowadzący działalność nadzorowaną
w zakresie spełnienia wymagań weterynaryjnych jest obowiązany zapewnić wymagania lokalizacyjne, zdrowotne, higieniczne, sanitarne, techniczne lub technologiczne, zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym, epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość produktów
Podstawowe wymagania jakie należy spełnić przy prowadzeniu działalności nadzorowanej dotyczą m.in.:
stanu zdrowia zwierząt
sposobów ustalania pochodzenia zwierząt
obiektów budowlanych
niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego
świadectw zdrowia
dokumentacji
środków transportu
W zależności od rodzaju prowadzonej działalności nadzorowanej podmiot jest zobowiązany:
zgłosić zamiar jej prowadzenia właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii
lub
uzyskać decyzję powiatowego lekarza weterynarii
o spełnieniu wymagań weterynaryjnych oraz otrzymać numer identyfikacyjny
Powiatowy lekarz weterynarii sprawdza spełnienie wymagań weterynaryjnych przez podmioty prowadzące działalność nadzorowaną
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu usług
z zakresu medycyny weterynaryjnej stwarza zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, w drodze decyzji, wstrzymuje działalność i nakazuje niezwłoczne usunięcie uchybień, zawiadamiając o tym właściwą okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną
W przypadku gdy podmiot prowadzący działalność nadzorowaną nie zastosuje się do nakazu lub zakazu określonego w decyzji lekarz powiatowy wydaje decyzję zakazującą prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej i skreśla podmiot z rejestru
PRZYWÓZ
Dopuszcza się przywóz zwierząt kopytnych, ptaków, zwierząt akwakultury, małp, pszczół, trzmieli, zającowatych, norek, lisów, psów, kotów i fretek z państw trzecich jeżeli:
zostały spełnione wymagania zdrowotne dla zwierząt, sanitarne, higieniczne i organizacyjne
przesyłka jest zaopatrzona w oryginał świadectwa zdrowia
zwierzęta są zidentyfikowane zgodnie z przepisami
Świadectwo zdrowia powinno:
być wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii państwa trzeciego
być sporządzone w jednym z języków urzędowych UE państwa, w którym jest przeprowadzana kontrola graniczna i państwa docelowego
potwierdzać spełnienie wymagań zdrowotnych dla zwierząt
Dopuszcza się wprowadzenie przywożonego bydła i świń do stada pod warunkiem, że nie naruszy to statusu zdrowotnego zwierząt znajdujących się w tym stadzie
Po wprowadzeniu bydła lub świń z krajów trzecich żadne zwierzę z tego gospodarstwa nie może być zbyte w okresie
30 dni od dnia wprowadzenia
PRZEMIESZCZANIE ZWIERZĄT TOWARZYSZĄCYCH POZA UNIĘ
Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kontrolę spełniania wymagań weterynaryjnych przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, które są określone w rozporządzeniu (WE)
nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych
o charakterze niehandlowym
Kontrolę na przejściach granicznych przeprowadzają organy celne
W przypadku stwierdzenia niespełnienia wymagań przy przemieszczaniu z państw trzecich w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym organy celne niezwłocznie powiadamiają o tym powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce położenia przejścia granicznego
Zwierzęta domowe towarzyszące podróżnym w przypadku niespełnienia wymagań, przetrzymuje się pod dozorem organów celnych w pomieszczeniach udostępnionych przez zarządzającego przejściem granicznym
Opiekę nad zwierzętami zapewnia właściciel lub osoba odpowiedzialna
Koszty podjętych działań, w tym koszty przetrzymywania zwierząt i opieki nad tymi zwierzętami, ponosi właściciel lub osoba odpowiedzialna za zwierzę
Wysokość kosztów ustala powiatowy lekarz weterynarii
Decyzjom dotyczącym podjęcia odpowiednich środków oraz decyzji w sprawie wysokości kosztów nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności
W przypadku ujawnienia w czasie kontroli, że zwierzę nie spełnia wymogów Rozporządzenia 998/2003, możliwe jest:
zwrócenie zwierzęcia do kraju pochodzenia
izolowanie zwierzęcia (kwarantanna) przez czas potrzebny do spełnienia wymogów zdrowotnych
uśpienie zwierzęcia
PRZEMIESZCZANIE ZWIERZĄT TOWARZYSZĄCYCH W UNII
Zasady ogólne:
identyfikacja za pomocą mikroczipu
szczepienie przeciwko wściekliźnie
paszport wystawiony przez upoważnionego lekarza weterynarii
Niektóre z państw członkowskich UE dopuszczają wwożenie na ich terytorium zwierząt młodszych niż 3 miesiące jeżeli:
są zaczipowane
posiadają paszport
towarzyszy im matka, od której są zależne
właściciel złoży oświadczenie, że zwierzę cały czas przebywało w miejscu urodzenia i nie miało kontaktu ze zwierzętami dzikimi
HANDEL
W przypadku przemieszczania psów, kotów i fretek w celach handlowych lub niehandlowych w liczbie powyżej 5 sztuk zwierzęta muszą być zaopatrzone w paszport oraz świadectwo zdrowia
24 godziny przed wysyłką upoważniony lekarz weterynarii potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i zdolne do podróży do miejsca przeznaczenia
Świadectwo zdrowia wystawia urzędowy lekarz weterynarii
i powiadamia państwo przeznaczenia o przesyłce poprzez system TRACES
PASZPORTY
Do wydawania paszportów i pobierania próbek w celu określenia miana przeciwciał uprawnieni są lekarze weterynarii wpisani do rejestru okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej
Do rejestru wpisuje się lekarzy weterynarii, którzy złożyli wniosek, wyłącznie przy świadczeniu przez nich usług weterynaryjnych w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt
Odmowa wpisu do rejestru następuje w drodze uchwały okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna skreśla lekarza weterynarii z rejestru w przypadku:
skreślenia lekarza weterynarii z rejestru członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej
skreślenia zakładu leczniczego dla zwierząt z ewidencji takich zakładów prowadzonej przez tę radę
stwierdzenia rażącego naruszenia przepisów dotyczących:
wydawania paszportów
pobrania próbek w celu określenia miana przeciwciał
Zaopatrzenie w druki paszportów prowadzi Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Każdy paszport ma niepowtarzalny numer
Lekarz weterynarii wydaje paszport jeżeli zwierzę zostało oznakowane zgodnie z przepisami unijnymi
Odmowa wydania paszportu przez lekarza weterynarii
w przypadku niespełnienia wymagań unijnych następuje
w drodze decyzji
Od decyzji odmownej przysługuje odwołanie do okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej, która rozpatruje odwołanie
i wydaje uchwałę w tej sprawie
Lekarz weterynarii przekazuje właściwej okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej informację o wydaniu paszportu zawierającą następujące dane:
imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres oraz numer telefonu i adres poczty elektronicznej posiadacza zwierząt
gatunek, rasę i płeć zwierzęcia
numer mikroczipa lub wytatuowany numer
datę implantacji mikroczipa lub wykonania tatuażu
miejsce implantacji mikroczipa lub wykonania tatuażu
Rejestr wydanych paszportów prowadzi okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna
Dane zawarte w rejestrze przekazywane są Krajowej Radzie Lekarsko-Weterynaryjnej, która prowadzi centralny rejestr wydanych paszportów
Oznakowanie zwierząt przeprowadza:
lekarz weterynarii
osoba, która posiada tytuł technika weterynarii, w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt
Lekarz weterynarii pobiera opłatę za wydanie paszportu
Środki z tytułu opłaty przeznacza się na pokrycie kosztów:
wynagrodzenia lekarza weterynarii za wydanie paszportu
ponoszonych przez Krajową Izbę Lekarsko-Weterynaryjną, związanych z drukiem i dystrybucją paszportów
prowadzenia przez okręgowe rady lekarsko-weterynaryjne rejestru oraz przekazywania druków paszportów lekarzom weterynarii
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2005 r. w sprawie opłaty związanej
z wydaniem paszportu dla przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym wysokość opłaty wynosi 51 PLN, z czego:
wynagrodzenie lekarza weterynarii wynosi 30 PLN
inne koszty 21 PLN
CHOROBY ZAKAŹNE
W Polsce choroby zakaźne zwierząt podlegają obowiązkowi zwalczania lub rejestracji - załącznik 2 i 3 ustawy
W przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do:
niezwłocznego powiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi weterynaryjne, albo przedstawiciela administracji terenowej
pozostawienia zwierząt w miejscu ich przebywania
i niewprowadzania tam innych zwierząt
uniemożliwienia dostępu osobom postronnym
wstrzymania wywożenie, wynoszenia lub zbywania produktów
udostępniania organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierząt lub ich zwłok
udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej wyjaśnień
i informacji
Obowiązek powiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt mają również osoby, które mają kontakt ze zwierzętami w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych i zawodowych
Lekarz weterynarii informuje posiadacza zwierzęcia o jego obowiązkach i nadzoruje ich wykonanie do czasu przybycia powiatowego lekarza weterynarii
Po otrzymaniu zawiadomienia powiatowy lekarz weterynarii:
nakazuje posiadaczowi sporządzenie i aktualizację spisu wszystkich zwierząt i zwłok
ustala stan ilościowy produktów
przeprowadza dochodzenie epizootyczne
przeprowadza badanie kliniczne
pobiera i wysyła próbki
do badań laboratoryjnych
Dochodzenie epizootyczne obejmuje ustalenie:
okresu, w którym choroba mogła się rozwijać
w gospodarstwie
miejsca pochodzenia źródła choroby z ustaleniem innych gospodarstw, w których mogło dojść do zakażenia zwierząt wrażliwych
dróg przemieszczania się ludzi, zwierząt i przedmiotów, które mogły być przyczyną szerzenia się choroby
O podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej powiatowy lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii, który z kolei przekazuje informacje Głównemu Lekarzowi Weterynarii
W przypadku uzasadnionego podejrzenia choroby zakaźnej lub jej stwierdzenia powiatowy lekarz weterynarii podejmuje środki przewidziane dla zwalczania danej choroby
Zakazane jest wykonywanie szczepień przeciwko:
chorobom wymienionym w ustawie
zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego łososiowatych (IHN), zakaźnej anemii łososi (ISA), wirusowej posoczniczy krwotocznej (VHS)
Zakazu nie stosuje się do szczepionek podawanych w innym celu niż wytworzenie aktywnej odporności u zwierząt
z gatunków wrażliwych, szczególnie w celach badań laboratoryjnych, naukowych lub badania szczepionek
Badania te wykonuje się po uprzednim powiadomieniu Głównego Lekarza Weterynarii
Dopuszcza się przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, po powiadomieniu Komisji Europejskiej lub za jej zgodą, wykonywanie szczepień przeciwko chorobom zakaźnym zwierząt wymienionym w załączniku nr 4
ZAKAZ SZCZEPIEŃ
pryszczyca (Foot and mouth disease - FMD)
pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej (Vesicular stomatitis)
choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease - SVD)
księgosusz (Rinderpest)
pomór małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants - PPR)
zaraza płucna bydła (Contagious bovine pleuropneumonia - CBPP)
choroba guzowatej skóry bydła (Lumpy skin disease - LSD)
gorączka doliny Rift (Rift valley fever)
choroba niebieskiego języka (Bluetongue)
ospa owiec i ospa kóz (Sheep pox and goat pox)
afrykański pomór koni (African horse sickness)
afrykański pomór świń (African swine fever - ASF)
klasyczny pomór świń (Classical swine fever - CSF, Hog cholera)
wysoce zjadliwa grypa ptaków
d. pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza - HPAI d. Fowl plague)
enterowirusowe zapalenie mózgu
i rdzenia d. choroba cieszyńska
i talfańska (Porcine enteroviral encephalomyelitis)
bruceloza bydła, kóz, owiec
i świń (B. melitensis, B. ovis, B. suis i B. abortus)
W celu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii może:
nakazać odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych lub zakażonych albo podejrzanych o zakażenie lub o chorobę;
wyznaczyć określone miejsce jako ognisko choroby
zakazać wydawania świadectw zdrowia, dokumentów handlowych lub przewozowych
nakazać zabicie lub ubój zwierząt chorych lub zakażonych, podejrzanych o zakażenie lub o chorobę albo zwierząt
z gatunków wrażliwych na daną chorobę zakaźną zwierząt
nakazać oczyszczenie i odkażenie miejsc oraz środków transportu, a także odkażenie, zniszczenie lub usunięcie
w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby zakaźnej zwierząt pasz, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, oraz przedmiotów, z którymi miały kontakt zwierzęta chore, zakażone lub podejrzane o zakażenie lub
o chorobę
zakazać osobom, które były lub mogły być w kontakcie ze zwierzętami chorymi, zakażonymi lub podejrzanymi
o zakażenie lub o chorobę, czasowego opuszczania ogniska choroby
nakazać odkażanie rzeczy osób, które miały lub mogły mieć kontakt ze zwierzętami chorymi, zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie lub o chorobę
zakazać karmienia zwierząt określonymi paszami lub pojenia z określonych zbiorników i ujęć wody
zakazać w ognisku choroby wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia produktów, zwłok zwierzęcych
i pasz
nakazać:
badanie kliniczne zwierząt z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych
przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych
wykonywanie określonych zabiegów na zwierzętach,
w tym przeprowadzanie szczepień
zakazać używania zwierząt w celu rozmnażania
określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi, zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie lub o chorobę, zwłokami zwierzęcymi, produktami oraz paszami zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie
nakazać podmiotom prowadzącym działalność w zakresie przetwarzania oraz wykorzystywania ubocznych produktów zwierzęcych unieszkodliwienie zwłok zwierzęcych
w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych, produktów pozyskanych od tych zwierząt oraz przedmiotów, z którymi miały kontakt zabite zwierzęta
nakazać podmiotom zajmującym się ubojem zwierząt przeprowadzenie uboju z określeniem jego warunków
nakazać podmiotom zajmującym się transportem zwierząt lub zwłok zwierzęcych ich transport do wskazanych miejsc
nakazać podmiotom prowadzącym działalność w zakresie produkcji produktów ich przetworzenie oraz, jeżeli jest to konieczne, zastosowanie do tego przetworzenia określonej technologii
nakazać podmiotom prowadzącym działalność w zakresie prowadzenia przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury podjęcie czynności prowadzących do ograniczenia lub wyeliminowania czynnika chorobotwórczego
określić stosowanie środków innych niż wymienione wynikających ze stosowanych bezpośrednio w systemie prawa polskiego przepisów Unii Europejskiej dotyczących zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, zapewniających bezpieczeństwo epizootyczne, w szczególności zapobieganie, ograniczanie lub eliminowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego
W przypadku zagrożenia wystąpienia lub wystąpienia choroby zakaźnej podlegającej obowiązkowi zwalczania powiatowy lekarz weterynarii może:
określić obszar występowania
choroby oraz sposób
oznakowania tego obszaru
wprowadzić czasowe
ograniczenia w przemieszczaniu
się osób lub pojazdów
czasowo zakazać organizowania
widowisk, zgromadzeń, pochodów
targów, wystaw, pokazów lub
konkursów zwierząt, polowań
i odłowów zwierząt łownych
ograniczyć lub zakazać przemieszczania lub obrotu zwierzętami niektórych gatunków, zwłokami, produktami, surowcami i przedmiotami
nakazać zaopatrywanie zwierząt lub produktów
w świadectwa zdrowia
nakazać przeprowadzenie zabiegów na zwierzętach
nakazać czyszczenie, odkażanie, deratyzację i dezynsekcję miejsc przebywania zwierząt
nakazać odstrzał sanitarny zwierząt
nakazać wprowadzenie określonej technologii produkcji
Za bydło, świnie, owce, kozy, konie, kury, kaczki, gęsi i indyki zabite lub poddane ubojowi z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej albo za takie zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy przy zwalczaniu chorób zakaźnych podlegających obowiązkowi zwalczania przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa
Odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia
Za bydło, świnie, owce, kozy, konie, kury, kaczki, gęsi i indyki zabite lub poddane ubojowi z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej albo za takie zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy przy zwalczaniu chorób zakaźnych podlegających obowiązkowi zwalczania przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa
Odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia (wartość rynkową zwierzęcia określa się na podstawie średniej z 3 kwot oszacowania przyjętych przez PLW oraz 2 rzeczoznawców wyznaczonych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z listy prowadzonej przez powiatowego lekarza weterynarii)
Odszkodowania nie przysługują:
jeżeli posiadacz zwierzęcia nie zastosował się do obowiązków określonych w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt
jeżeli posiadacz wprowadził do swojego gospodarstwa zwierzę:
o którym wiedział, że jest chore, zakażone lub podejrzane o zakażenie lub chorobę
nieoznakowane lub bez paszportu
Decyzję w sprawie odszkodowania wydaje powiatowy lekarz weterynarii i jest to decyzja ostateczna
Posiadacz zwierzęcia może w ciągu miesiąca wnieść powództwo do sądu rejonowego
DOKUMENTACJA
Posiadacz zwierząt gospodarskich jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt
Lekarz weterynarii zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej z wykonywanych zabiegów leczniczych i profilaktycznych oraz stosowanych produktów leczniczych i pasz leczniczych
Lekarz weterynarii leczący zwierzęta dokonuje wpisów
w ewidencji leczenia zwierząt
W przypadku innych zwierząt niż zwierzęta gospodarskie lekarz weterynarii prowadzi książkę leczenia zwierząt
w postaci papierowej lub elektronicznej
Posiadacz zwierząt gospodarskich jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt
Lekarz weterynarii zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej z wykonywanych zabiegów leczniczych i profilaktycznych oraz stosowanych produktów leczniczych
Lekarz weterynarii leczący
zwierzęta dokonuje wpisów w ewidencji leczenia zwierząt
Książka leczenia zwierząt zawiera:
nazwę i adres ZLZ
datę rozpoczęcia i zakończenia dokonywania wpisów
liczbę porządkową
datę i godzinę wykonania czynności lekarsko-weterynaryjnych
imię, nazwisko (nazwę), adres (siedzibę) posiadacza zwierzęcia
opis leczonego zwierzęcia (gatunek, płeć, rasę, wiek, maść, nr identyfikacyjny)
informacje o przebiegu wizyty w tym:
dane z wywiadu lekarskiego
rozpoznanie choroby
nazwę, ilość, dawkowanie i sposób podania produktu leczniczego weterynaryjnego (również wydanego na podstawie recepty) lub paszy leczniczej
zabiegi lecznicze lub profilaktyczne
zalecenia lekarskie
podpis i pieczęć lekarza weterynarii
W przypadku innych zwierząt niż zwierzęta gospodarskie lekarz weterynarii prowadzi książkę leczenia zwierząt w postaci papierowej lub elektronicznej
Wpisy w książce leczenia prowadzonej w formie papierowej dokonywane są czytelnie i w porządku chronologicznym
Skreślenia i poprawki potwierdzane są przez lekarza weterynarii podpisem, pieczątką i datą zmiany
Książka leczenia zwierząt prowadzona w formie elektronicznej jest utrwalana i przechowywana na informatycznych nośnikach danych w formie zapisu elektronicznego uniemożliwiającego edytowanie i zmianę przechowywanych danych oraz umożliwiającego ich podgląd i wydruk
W przypadku sporządzenia wydruku książki elektronicznej lekarz weterynarii potwierdza podpisem i pieczęcią wpis
z każdej wizyty
SZCZEPIENIA
Obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają psy powyżej 3 miesiąca życia
Posiadacze psów są zobowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa
3 miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy
Szczepień przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt
Lekarz prowadzi rejestr psów szczepionych, a po szczepieniu wystawia zaświadczenie lub dokonuje wpisu do paszportu
Rejestr prowadzi się w formie elektronicznej lub papierowej
Dane z rejestru elektronicznego drukuje się na bieżąco i potwierdza pieczątką i podpisem lekarza weterynarii
Dane o liczbie zaszczepionych psów przekazuje się powiatowemu lekarzowi weterynarii do 3. dnia następnego miesiąca
Lekarz weterynarii przechowuje rejestr przez 3 lata od daty jego zakończenia, a wydruki 3 lata od daty przeprowadzenia szczepienia
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
24 maja 2004 r. w sprawie maksymalnej wysokości wynagrodzenia lekarzy weterynarii za dokonanie szczepienia psa przeciwko wściekliźnie określa to wynagrodzenie na
15 PLN
WŚCIEKLIZNA
Zwierzę podejrzane o zachorowanie lub zakażenie wścieklizną, które mogło zakazić wirusem wścieklizny człowieka poddaje się izolacji (pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii), w czasie której:
wykonywana jest obserwacja (w 1, 5, 10 i 15 dniu) i badanie zwierzęcia
zakazane jest uśmiercenie zwierzęcia
Obserwacja może zostać wydłużona do 21 dni
CHOROBY ODZWIERZĘCE
Obowiązkowi monitorowania podlegają choroby odzwierzęce lub odzwierzęce czynniki chorobotwórcze wymienione
w ustawie
Obowiązek monitorowania polega na zbieraniu, przechowywaniu, analizowaniu i rozpowszechnianiu danych dotyczących chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz związanej z nimi odporności na środki przeciwdrobnoustrojowe
Choroby odzwierzęce to choroby, w których dochodzi do transmisji czynnika zakaźnego między zwierzęciem (kręgowcem) a człowiekiem
Transmisja może być bezpośrednia, przez środowisko lub przez wektory
Za ognisko choroby odzwierzęcej przenoszonej przez żywność uważa się:
wystąpienie w określonych warunkach co najmniej
2 przypadków zachorowań ludzi
sytuację, w której obserwowana liczba przypadków zachorowań ludzi przekracza liczbę spodziewaną
i zachorowania te są powiązane z jednym źródłem pokarmu
Obowiązek monitorowania
bruceloza i jej czynniki chorobotwórcze (2008 r.: 4/709)
kampylobakterioza i jej czynniki chorobotwórcze (257/190820)
bąblowica i jej czynniki chorobotwórcze (28/894)
listerioza (Listeriosis) i jej czynnik chorobotwórczy (33/1389)
włośnica (Trichinellosis) i jej czynniki chorobotwórcze (680/4, w 2007 r. 217 w Polsce-przyczyna: zachorowania masowe z jednego źródła)
gruźlica wywołana Mycobacterium bovis (brak danych/111)
werocytotoksyczne Escherichia coli (5/3185)
salmoneloza i jej czynniki chorobotwórcze (9609/133258)
SUBSTANCJE HORMONALNE
Zabrania się umieszczania na rynku, w celu podawania zwierzętom, substancji o działaniu tyreostatycznym oraz stilbenów
Zabrania się umieszczania na rynku, w celu podawania zwierzętom, z których lub od których są pozyskiwane produkty pochodzenia zwierzęcego, substancji o działaniu beta-agonistycznym oraz oestradiolu 17beta i jego pochodnych estropodobnych
Zabrania się podawania zwierzętom gospodarskim, dzikim utrzymywanym przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie oraz zwierzętom akwakultury:
substancji o działaniu tyreostatycznym
stilbenów i ich pochodnych
substancji o działaniu beta-agonistycznym
oestradiolu 17beta i jego pochodnych estropodobnych
substancji o działaniu estrogennym oraz o działaniu androgennym lub gestagennym
W celach leczniczych można podawać:
testosteron i progesteron oraz ich pochodne
produkty lecznicze zawierające:
trenbolony allilu lub substancji o działaniu
beta-agonistycznym
substancje o działaniu
beta-agonistycznym w iniekcji
Posiadacz zwierząt gospodarskich nie może posiadać i przechowywać w gospodarstwie produktów leczniczych zawierających:
substancje o działaniu beta-agoniostycznym
oestradiol 17beta lub jego pochodne
Zabrania się podawania zwierzętom gospodarskim lub zwierzętom dzikim utrzymywanym przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie:
substancji o działaniu hormonalnym:
działających jako osad
o okresie karencji dłuższym niż 15 dni
dla których brak jest metod i urządzeń do określania pozostałości
produktów leczniczych weterynaryjnych zawierających substancje o działaniu beta-agonistycznym o okresie karencji dłuższym niż 28 dni
Nie umieszcza się na rynku mięsa lub innych produktów pochodzenia zwierzęcego, pochodzących ze zwierząt lub od zwierząt, którym były podawane substancje o działaniu estrogennym, androgennym lub gestagennym, jeżeli przed dokonaniem uboju zwierzęcia nie był przestrzegany okres karencji
PRZEPISY KARNE
Kto świadcząc usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej nie przekazuje powiatowemu lekarzowi weterynarii informacji o:
podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej notyfikacji w Unii Europejskiej
chorobach zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi rejestracji
chorobach odzwierzęcych i odzwierzęcych czynnikach chorobotwórczych podlegających obowiązkowi monitorowania
wynikach monitorowania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo karze grzywny
Kto uchyla się od obowiązku ochronnego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie, a w przypadku wprowadzenia obowiązku ochronnego szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie – od tego obowiązku, podlega karze grzywny
W wymienionych sytuacjach stosuje się przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia