Chomikuj

asasinka80

Plan pracy dydaktyczno –wychowawczy na m-c styczeń

Maluszki –Żłobek

I. Zajęcia dydaktyczne:

-rozmowy z dziećmi na temat aktualnych zjawisk atmosferycznych/śnieg ,wiatr ,zadymka/
-przedstawienie ilustracji zimowych ,np. bałwanek ,śnieg ,dzieci bawiące się na lodzie ,zjeżdżające na sankach…itp.
-utrwalenie imion dzieci w czasie zabaw : Do kogo toczysz kulę śniegową , Mało nas
- wpajanie nawyków grzecznościowych ,higienicznych i porządkowych

II. Zajęcia umuzykalniające :

- wprowadzenie piosenek o tematyce zimowej;
-zapoznanie z piosenkami śpiewanymi dla Babci i Dziadka
-wprowadzenie instrumentów muzycznych , zapoznanie z ich brzmieniem ,próby wystukiwania rytmu
-odtwarzanie prostych ruchów ,np. : kołysanie lalki

III. Zajęcia plastyczne :

- kolorowanie ilustracji zimowych
- zabawy farbami .malowanie paluszkami bałwanka na ciemnym tle-wyodrębnienie białego koloru
- wyklejanie kwiatka dla babci i dziadka

IV. Zabawy ruchowe :

-ćwiczenia gimnastyczne
- umiejętne poruszanie się i pokonywanie przeszkód

V. Dla najmłodszych-zabawy kontaktowo-dotykowe.

W przedszkolu wykorzystujemy różne nowatorskie metody wychowania muzycznego.

Jedną z nich jest metoda C. Orffa.

Carl Orff (1895-1986) to  kompozytor i pedagog niemiecki.

Walory metody Orffa to wszechstronność, powszechność i atrakcyjność.

 Zajęcia prowadzone metodą Orffa służą rozwojowi osobowości dziecka.

Jak pisze Orff : „ Wszystkie przeżycia wczesnego wieku, wszystko co w

dziecku zostanie obudzone i rozwinięte, pozostaje mu właściwe przez

całe życie „. Tą zasadą kieruje się nowoczesna psychologia i pedagogika.

W metodzie Orffa występują wszystkie formy działalności muzycznej.

Są ze sobą połączone i związane.

- Szczególną rolę odgrywa gra na instrumentach. Dzieci mają kontakt

z instrumentami już od samego początku. Nauczyciel dobiera repertuar

ta, aby nie znużyć i nie zniechęcić dzieci.,

- Tak samo ważną rolę odgrywa ruch przy muzyce, gdzie nie ma ustalonych

reguł poruszania się. Ruch jest spontaniczny, ma charakter kreatywny.

Zawsze jest swobodny, uzależniony  od wewnętrznego nastroju dziecka.

Podczas pierwszych zajęć charakter prosty: chód, bieg, podskoki,

czworakowanie. Później przybiera charakter improwizowany,

by w końcu stać się kreatywnym.

-  Kolejną formą zajęć muzycznych jest tworzenie muzyki, które przybiera

kształt improwizacji (wokalnej, instrumentalnej, wokalno-instrumentalnej

i ruchowej). Tworzenie muzyki jest charakterystyczny dla grupa dzieci

młodszych. Następne etapy w tworzeniu muzyki w systemie Orffa noszą

już pewne cechy improwizacji kierowanej.

- Drugoplanową rolę odgrywa śpiew, który polega na wykonywaniu piosenek

dziecięcych, ludowych, fragmentów muzyki poważnej przy akompaniamencie.

- Ostatnia forma to słuchanie muzyki, które ma miejsce podczas wspólnej

improwizacji (np. ruchowej), także podczas wspólnego odtwarzania

muzyki i gry na instrumentach.