Psychologia myślenia a dydaktyka- procesy myślenia a umiejętności myślenia. Strategie uczenia się
Składowe definicji pojęcia „myślenie”:
Myślenie ma charakter poznawczy, a widoczne jest ono z obserwacji zachowań (występuje wewnętrznie, w umyśle lub systemie poznawczym i rozpoznawane jest jedynie pośrednio).
Myślenie jest procesem powiązanym z wiedzą, manipulacją oraz zestawem różnych operacji w systemie poznawczym
Myślenie jest ukierunkowane i wynika z zachowania, które pomaga w rozwiązaniu problemu. Myśleniem jest to, co zdarza się, kiedy jednostka rozwiązuje problem i zachowuje się w sposób świadczący o przechodzeniu ze stanu początkowego do celowego.
Ludzie wyposażeni są w procesy poznawcze ( ściśle ze soba powiązane)
Percepcja
Uczenie się
Pamięć
Myślenie (manipulacja informacja postrzeganą, przyswojoną lub zapamiętaną)
Tematy te tworzą szkielet psychologii poznawczej
Myślenie jest również terenem badań:
Psychologii społecznej (tworzenie i zmiana postaw)
Psych. Rozwojowej (rozwój poznawczy)
Psych. Osobowości (styl poznawczy)
Psych. Eksperymentalnej (badanie procesów poznawczych wyższego rzędu)
Ewolucja poglądów na temat istoty myślenia
Kartezjusz (XVII w.) – umysł jest jednością metafizyczną, która współdziała z materialnym ciałem, ale myślenie jest wartością umysłu, a nie ciała.
Thomas Hobbles (XIX w.) – myślenie jest w całości procesem materialnym. Przyrównywał on myślenie do liczenia idei – ich dodawanie powodowało wg niego tworzenie nowych idei. Utrzymywał, że skoro materia może myśleć, to również maszyny mogą myśleć.
Pogląd Hobblesa, że myślenie jest procesem materialnym, pobudzało badania naukowe nad istotą myślenia.
Zygmunt Freud (1915 r.), wyróżnił dwa rodzaje procesów:
„procesy pierwotne”, wcześniejsze i bardziej prymitywne (relacje pomiędzy ideami zdarzają się tylko wtedy, gdy są one powiązane z jakimś życzeniem, potrzeba lub pożądaniem);
W sytuacjach konkretnych, gdy istnieją różne możliwości, w rozwiązaniu problemu pomocne mogą być dwa procesy:
Rozumowanie:
- zmierza do porządkowania rzeczy i zjawisk w związki oparte na prawach, a więc jest to sposób wprowadzania pewnego porządku.
- myślenie jest zatem sprawą własnego sądu w ocenie przedmiotów i zjawisk
- człowiek opiera się na wypracowanym zestawie zasad (relacji, sprzeczności, implikacji), które wykorzystuje so rozwiązania problemów
Prawdopodobieństwo (ocena szans – np. rzucenie moneta)
Procesy myślenia a umiejętności myślenia
Do ogólnej wiedzy strategicznej oraz znajomości przedmiotu należą:
Poprawne myślenie
Właściwe podejmowanie decyzji;
Rozwiązywanie problemów oparte na racjonalnych przesłankach
Inwencja własna
Uczniowie powinni pracować i współpracować aktywnie w kierunku kształtowania umiejętności myślenia oraz uczenia się. Praca ta ma na celu:
Integrowanie istniejącej wiedzy
Wybieranie tego, co jest istotne
Kształtowanie myślenia strategicznego
Uczenie się wyciągania wniosków wychodzących poza otrzymane informacje
Lista ważniejszych procesów myślenia, które należy realizować w procesie kształcenia i wychowania (wg Granta i Wiggingsa):
Kształtowanie pojęć (ustalanie podstawowych konstruktów umysłowych)
Formowanie zasad (tworzenie uogólnień i opis relacji, które mogą się odnosić do wielu przypadków)
Rozumowanie (wyciąganie nowych informacji z różnych źródeł i ingerowanie z tym, co już jest znane
Rozwiązywanie problemów (systematyczny proces dochodzenie do nieznanych sposobów rozwiązywania trudności i usuwania przeszkód)
Podejmowanie decyzji (wybieranie lub odkrywanie najlepszego rozwiązania opartego na pewnych kryteriach)
Badania naukowe (opisywanie zjawisk, formułowanie hipotez, testowanie hipotez, wyjaśnianie i przewidywanie)
Komponowanie (tworzenie i rozwijanie produktów myślowych)
Dyskurs ustny (interakcja werbalna, twórczy dialog między dwiema lub więcej osobami)
Lista podstawowych umiejętności myślenia:
Umiejętność ogniskowa uwagi (definiowanie, identyfikowanie kluczowych pojęć, rozpoznawanie problemów, ustalanie celów, itp.)
Umiejętność gromadzenia informacji (obserwowanie, uzyskiwanie informacji, stawanie pytań, wyjaśnianie przez badanie)
Umiejętność zapamiętywania (kodowanie i przypominanie, wizualizacja, odzyskiwanie z pamięci)
Umiejętność organizowania (porównywanie, kontrastowanie, klasyfikowanie, porządkowanie, prezentowanie informacji)
Umiejętności analizowania (rozpoznawanie i opisywanie szczegółów i części składowych, skupianie uwagi na detalach i struktury, identyfikowanie relacji i układów, chwytanie głównych idei, odnajdywanie błędów)
Umiejętności integracyjne (składanie elementów, rozwiązywanie, rozmieszczanie, formowanie zasad, tworzenie kompozycji)
Umiejętności generowania (włączanie poprzedniej wiedzy do nowych informacji: wnioskowanie, identyfikowanie podobieństw i różnic, przewidywanie)
Umiejętności oceny (ocena rozsądności i jakości pomysłu)
Intelektualne dyspozycje myślenia krytycznego wg D’ Angelo : (można je rozwijać)
Ciekawość intelektualna (zmusza do poszukiwania odpowiedzi na różne pytania związane z rozwiązywaniem problemu i podejmowaniem decyzji)
Obiektywność – preferująca podejmowanie decyzji na zimno, bez emocji i z pominięciem czynników subiektywnych.
Otwartość – umożliwiająca rozważanie szerokiego spektrum różnorodnych informacji (rozpatrywanie problemu z wielu stron)
Giętkość – chęć zmiany własnych poglądów lub metod rozpatrywania danego problemu
Sceptycyzm intelektualny- pomagający przyjmować rozwiązania problemów na mocnych dowodach, unikać frazesów i sloganów
Uczciwość intelektualna- popieranie prawdy nawet wtedy, gdy jest ona niekorzystna dla danej osoby.
Systematyczność- pozwalająca doprowadzić rozumowanie do końca
Upór w dążeniu do celu.
Zdecydowanie.
Szacunek dla opinii i poglądów innych ludzi- wyrażający się w umiejętności przyznania się, ze nie miało się racji, że inni ją mieli oraz uznania, że nasz punkt widzenia jest jednym z wielu możliwych.
Strategie nauczania myślenia krytycznego i twórczego
Dostarczaj uczniom (wychowankom ) możliwość zapoznania sięz różnymi punktami widzenia w jakiejś interesującej ich sprawie.
Przeprowadzaj debaty i dyskusje na tematy kontrowersyjne ( praca w grupach i dyskusje pomiędzy grupami)
Wykorzystuj pewne zdarzenia historyczne lub bieżące do organizowania inscenizacji przy uwzględnianiu różnych, często sprzecznych poglądów i punktów widzenia
Organizuj oglądanie programów TV , które prezentują różne punkty widzenia
Zainteresuj uczniów ( wychowanków) pisaniem listów do wydawców gazet, programów TV, władz lokalnych w niektórych sprawach lokalnych, i sprawach społecznych
Pomóż uczniom( wychowankom) wyjaśnić i ocenić wiedzę którą oni otrzymują w szkole
Zachęcaj do wolnego od ograniczeń myślenia bez powtórki i ćwiczenia pamięci
Dostarczaj doświadczeń które wychodzą poza podręcznik
Organizuj pracę w grupach w celu rozwiązywania problemów konstruowania projektów badawczych skanowania działań
Wyłączaj uczniów do podejmowania decyzji- ustalania celów generowania idei, opracowywaniu planów i ich wykonywania
Nauczaj podstawowych umiejętności myślenia: zbierania inf.
Przedstaw uczniom różnorodność atrakcyjnych problemów których rozwiązywanie wymaga wspólnego wysiłku
Na wyniki uczenia się mają wpływ:
Strategia uczenia się- zestaw procesów lub etapów, które mogą być użyte przez jednostkę w celu ułatwienia przebiegu wiedzy , jej przechowywania i tworzenia
Indywidualne różnice w:
- zdolności do przetwarzania specyficznego typu inf.
Stylach poznawczych rozumianych jako wybrany sposób, w jaki jednostka [przetwarza specyficzny typ informacji
Zakresie poprzedniej zasobu wiedzy
Czynnikach afektywnych i policyjnych (postawy jednostki, wartości, zainteresowania, temperament)
Rodzaj zadań do wychowania
Istota docierającej do ucznia informacji
Słabych uczniów wyróżniają następujące zmienne: (badania McCoombsa i Dobrovolnego)
Wolicjonalne:
Niska motywacja do uczenia się
Wyznaczają sobie mało celów zawodowych i osobistych
Słaba samodyscyplina i odpowiedzialność
Niska dojrzałość zawodowa
Afektywne:
Wysoka obawa przed testami
Brak umiejętności w radzeniu sobie Se stresem i jego objawami
Poznawcze:
Brak umiejętności czytania i czytania ze zrozumieniem
Brak umiejętności rozumienia i rozwiązywania problemów