SIERPIEŃ

1. Użalasz się, że tak mało kochasz Boga i bardzo słusznie, bo któż z śmiertelnych może GO kochać taką miłością, jakiej jest godzien? Ale On tak dobry Pan, tak łaskawy Ojciec, ma wzgląd na nasze niedołęstwo. Więcej na serce, jak na ofiary patrzy i pragnienie za uczynek przyjmuje. A wszakże Ty pragniesz kochać Boga bez miary.

2. Nie trap się tym, że nie masz uczucia miłości, że nawet nieraz ciężko na jeden akt miłości się zdobyć. Pamiętaj o tym, że jak uczucie jest zbyt silne, to i słów nam braknie na wyrażanie takowego.

3. Pamiętaj, moje drogie dziecko, że ta miłość jest prawdziwa, która w niczym swego własnego zadowolenia nie szuka, ale zadowolić pragnie osobę ukochaną. A wiesz dobrze, że najwięcej zadawalamy tych, których kochamy, jak spełniamy ich wolę bez względu na siebie.

4. Otóż i Ty najwięcej zadowolisz Serce Twego Boskiego Oblubieńca, jak we wszystkim tylko Jego wolę świętą pełnić będziesz, nawet w sposobie służenia i kochania Go.

5. Tak, moje drogie dziecko, miłość i poddanie to są dwa złote skrzydła, na których dusza cierpiąca, dusza ukrzyżowana do nieba się wznosi. Miłość i poddanie to dwa anioły Boże porywające ku niebu tę duszę ukrzyżowaną.

6. O tak, moje drogie dziecko, do niczego Cię tak nie zachęcam, jak do miłości i poddania, bo w tym cały zakon się zawiera.

7. Wiesz o tym, że miłość nigdy nie jest zaspokojona. Im więcej kocha, tym więcej pragnie, tym więcej czuje, że jej miłość jest słaba i ograniczona. Im więcej czyni, tym więcej widzi, jak to wszystko jest niedostateczne. Bo miłością prawdziwą dopiero w niebie Boga ukochamy.

8. Pragnę, dla Ciebie szczególnie miłości Bożej podobnej do tej, jaką pan Jezus nas umiłował, żeby każdy Twój krok, każda Twoja praca, każde cierpienie było aktem i dowodem tej miłości, żebyś mogła mówić :ŻYJĘ JA, ALE NIE JA, ŻYJE WE MNIE CHRYSTUS

9. Pragnij coraz więcej wrastać w miłości Bożej, święte pragnienia są jakby skrzydła, które unoszą duszę do nieba.

10. Proś ciągle Jezusa Chrystusa o Jego świętą miłość. Łaska miłości Bożej jest łaską, która zawiera i przewyższa wszystkie inne, bo ten, kto kocha Boga szczerze, strzeże się tego wszystkiego, co by GO obrazić mogło.

11. Raduj się z tego, że Bóg Sam w sobie jest doskonale szczęśliwy. Jeżeli więcej kochasz Boga niż samą siebie, więcej się będziesz radować Jego szczęściem niż własnym.

12. Mów często o miłości, jaką nam Chrystus okazał i w jaki sposób my obowiązani jesteśmy Go kochać.

13. Oddawaj się Bogu zupełnie, nie odmawiaj MU niczego, czymkolwiek możesz Mu się przypodobać, wybieraj te rzeczy, które Mu są milsze.

14. W ciągu dnia ofiaruj się kilkakrotnie Chrystusowi oświadczając – że z miłości ku Niemu gotowa jesteś na wszystkie cierpienia i prace. Powtarzaj często:” Jezu mój, oddaję Ci się zupełnie, czyń ze mną, co Ci się podoba”.

15. Szczęście nasze zależy na miłości Boga. Miłość Boża zawiera się w pełnieniu Woli Bożej.

16. Miłość zwykła czynić dusze wspólnie się kochające podobnymi do siebie. Kochaj Przenajświętsze serce Jezusa, ale kochaj Je na Krzyżu, bo ONO ma rozkosz w takim sercu, gdzie znajduje miłość, boleść i milczenie.

17. Uskarżasz się, żeś nigdy tak daleko od Niego nie była, bądź pewna, żeś teraz jest najbliżej Niego a wiesz, czym się tak do Niego zbliżyłaś – oto zjednoczeniem woli swojej z Jego najświętszą.

18. Zdaje Ci się, że GO kochasz, teraz właśnie najmniej o to troszczyć się masz prawo, bo Twoja miłość teraz jest prawdziwa, bo się objawia w pracy, w cierpieniu i w zaparciu.

19. Otóż po tych dwóch znamionach poznamy, czy mamy miłość Bożą, a tymi są praca i cierpliwość. Czy zawsze pracujemy dla Boga, czy mamy przynajmniej szczere pragnienie pełnienia Woli Jego we wszystkim? Czy dla Niego znosimy chętnie wszystkie przykrości Jako to : ubóstwo, utrapienia, choroby i inne cierpienia?

20. Miłość Boża jak ogień niszczy wszelkie przeszkody. Jeżeli tych skutków nie sprawia, nie jest prawdziwą miłością, ale jest fałszywą, tylko w ustach, a nie w sercu. Jeżeli miłość nie działa, nie jest miłością. A Jezus Chrystus mówi:” Kto Mię miłuje, ten chowa przykazania moje”

21. Nigdy w niczym nie szukaj siebie, ale chwały Bożej i dobra bliźnich.

22. Pan Jezus nie inaczej tylko cierpieniem otworzył nam niebo. Cierpienie to gościniec bity, to droga prawdziwa, po której szli święci. Postępuj po niej odważnie, moje drogie dziecko, Pan Jezus sam Cię na nią wprowadził, bo chce abyś świętą została.

23. Miłość nie zasadza się na tym, aby doznawać tkliwych uczuć bezowocnych, poświęcać się w myśli na ofiary, które się może nie spełnią. Taka miłość nic nie kosztuje. Nie może się nawet nazywać miłością, kiedy nas nic nie kosztuje, albo kiedy nie chcemy, aby nas kosztowała. Kochać nazywa się dawać.

24. Kochać to znosić dla miłości wszystko, co przykre jest dla natury: cierpienia umysłu, serca, ciała. A cierpieć w sposób, jaki się miłości podoba, przekładając te krzyże, które nam zsyła nad te, które są z naszego wyboru, dźwigając je w taki sposób, jaki si podoba miłości, bez ulgi, bez pociechy ani od ludzi, ani od Boga.

25. Kochaj Pan Jezusa i rób, co Ci się podoba.

26. Uskarżasz się żeś żadnego pożytku nie odniosła z rekolekcji. Czyż może być większy, jak wyrzeczenie się samej siebie, poddanie się Woli Bożej.

27. Bóg niech Ci będzie wszystkim, a Ty, dla miłości Bożej bądź wszystkim dla wszystkich.

28. Pobudzaj się do coraz większej miłości pamiętając o tym, że miłość wszystko gładzi, że nam najłatwiej przebaczenie jedna, boć przecież Pan Jezus Mówiąc o św. Magdalenie powiada, że wiele jej darowano, bo wiele ukochała.

29. Miłującym Boga wszystko na dobre wychodzi. Święci nawet upadki obracali na pożytek swej duszy, pobudzali się do głębokiej pokory, do miłości i wdzięczności.

30. Miłość niech do nieba serce Twe podnosi, tam mu wskazując koniec cierpienia. Poddanie niechaj Ci przypomina, że ziemia jest miejscem wygnania i pokuty. Miłość niech Ci mówi: kochaj i naśladuj cierpiącego Jezusa, a poddanie święte niech woła do Ciebie: bądź posłuszną aż do śmierci.

31. Pan niech Ci będzie wszędzie i zawsze wszystkim za wszystkich. Niech napełni Twoją duszę wszelkimi pociechami.