Testy dla szczeniąt
Testy dla szczeniąt mają na celu rozróżnienie ich zachowań i przewidzenie ich reakcji jako dorosłych. Pomagają określić typ charakteru psa, jego wrażliwość na bodźce, przydatność do szkolenia i możliwość dostosowania do warunków, w których będzie przebywał.
Większość testów przeprowadzana jest w wieku 6-7 tygodni.
PRZYKŁADOWE TESTY:
Test Humphreya i Wernera z 1934 roku.
Stosowany między innymi w wyborze owczarków niemieckich na psy służbowe. Stosowane są 4 kryteria: bodziec dotykowy, akustyczny, agresja nieufność. Klasyfikacja dzieli psy na 4 typy:
a) niewrażliwy na dźwięk i dotyk
b) niewrażliwy na dotyk, średnio wrażliwy na dźwięk
c) niewrażliwy na dźwięk, średnio wrażliwy na dotyk
d) średnio wrażliwy na dźwięk i dotyk.
Najlepszymi do służby były psy przypisane do punktu d)
Test Campbella-Fishera z 1990 roku
Przeprowadzany na szczeniakach w wieku 6-8 tygodni. Szczenięta są badane indywidualnie w nieznanym dla siebie pomieszczeniu. Sprawdzamy reakcję szczeniąt w pięciu próbach:
a) Test atrakcyjności społecznej człowieka – punktacja od 1 (przychodzi szybko) do 4 (przychodzi niepewnie z podkulonym ogonem) i 5 (ignoruje testera)
b) Test chęci towarzyszenia człowiekowi
c) Test akceptacji przymusu – przewrócenie szczeniaka na grzbiet i unieruchomienie na 30 sekund
d) Reakcja na gesty nominacyjne – głaskanie szczeniaka od głowy po kłębie
e) Pełna dominacja – podniesienie do góry chwytem pod brzuch
Sposób oceny
1 pkt – bardzo dominujące
2 pkt – dominujące
3 pkt – uległe
4 pkt – bardzo uległe
5 pkt – niezależne
Wyniki:
Psy które otrzymały głównie 1 pkt to w przyszłości dobre psy stróżujące lub policyjne, 1 i 2 pkt – dobre psy policyjne, 2 i 3 pkt (głównie 2 pkt) – są to psy dla doświadczonych właścicieli, dobre psy myśliwskie na przykład, 3 pkt to doskonałe psy rodzinne, 3 i 4 pkt – wrażliwi i spokojni właściciele, 4 pkt głównie – bardzo doświadczeni właściciele, możliwa agresja ze strachu, 5 pkt głównie – psy dobrze znoszące warunki dużej hodowli, nie nadają się na psy towarzyszące.
Test Kopacz, Rostworowskiej – zmodyfikowany
Szczenię poddawane jest najpierw 3 minutowym bodźcom:
I – świecenie latarką o zmiennej sygnalizacji,
II – sygnał dźwiękowy
W tych 2 bodźcach oceniane jest:
a) ciekawość
- 3 pkt – szczenię natychmiast wykazuje zainteresowanie, podbiega, gryzie
- 2 pkt – szczenię podchodzi do źródła bodźca po kilku sekundach, obwąchuje
- 1 pkt - szczenię podchodzi do źródła bodźca po kilkunastu sekundach
b) bojaźliwość
- 3 pkt – szczenię piszczy, siada, chowa się
- 2 pkt – szczenię po kilku sekundach chowa się i piszczy
- 1 pkt - szczenię po kilku sekundach siedzi, odsuwa się
c) neutralność
- 3 pkt – szczenię nie przerywa dotychczasowego zajęcia
- 2 pkt – szczenię pozostaje na miejscu, ale porzuca dotychczasowe zajęcia
- 1 pkt – szczenię pozostaje na miejscu , po chwili odchodzi
Bodziec III – lekki ucisk kłębu a następnie uniesienie szczenięcia na kilkadziesiąt centymetrów
a) ciekawość
- 3 pkt – szczenię gryzie, chce się bawić
- 2 pkt – szczenię odwraca głowę, czasem próbuje łapać zębami
- 1 pkt – szczenię kręci głową, ale stoi spokojnie
a) bojaźliwość
- 3 pkt – szczenię ucieka od razu
- 2 pkt – szczenię po kilku sekundach ucieka
- 1 pkt – szczenię początkowo ucieka a potem wraca
a) neutralność
- 3 pkt – brak zainteresowania
- 2 pkt – początkowo brak reakcji, potem kręci głową
- 1 pkt – początkowo brak reakcji, potem próbuje złapać za rękę
Wyniki:
Szczenięta dzieli się na trzy grupy:
I grupa: osiągające minimum 5 pkt z odp a) czyli ciekawość, maksymalnie 3 pkt za c) czyli neutralność i 0 pkt za b) czyli bojaźliwość – są to szczenięta odważne o dużym temperamencie, pewne siebie, z tendencją do dominacji, dobre psy służbowe
II grupa: osiągające minimum 5 pkt z odp c) czyli neutralność i 0 pkt za b) czyli bojaźliwość – średni temperament, pewne siebie, niezbyt zainteresowane bodźcami, bez zbytniej dominacji, dobre psy towarzyszące
III grupa: osiągające minimum 1 pkt za b) czyli bojaźliwość – lękliwe, wrażliwe, wykazują strach przed ludźmi, nie nadają się na psy użytkowe.