POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI PRZEMYSŁOWEJ Zakład Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej |
---|
Laboratorium Podstaw Telekomunikacji Ćwiczenie nr 1 Temat: „Pomiar widma częstotliwościowego różnych sygnałów elektrycznych” |
Rok akademicki:2013/2014 Wydział Elektryczny Studia dzienne inżynierskie Nr grupy: E4/1 |
Uwagi: |
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z obsługą analizatora widma oraz powtórzenie informacji o analizie częstotliwościowej sygnałów. W trakcie ćwiczenia analizowane zostaną widma wybranych sygnałów stosowanych w torach transmisji przewodowych oraz bezprzewodowych o częstotliwościach od 150 kHz do 3 GHz. Do generacji sygnałów zostaną wykorzystane jednostka GFR-1300, generator GFG-3015, telefon komórkowy oraz CB Radio. W sposób doświadczalny zostaną określone zależności pomiędzy widmem sygnału, a jego parametrami takimi jak: kształt, amplituda i częstotliwość.
Transformata Fouriera oraz jej transformata odwrotna są zdefiniowane następującą parą równań:
X(f) = ∫−∞+∞x(t)e−j2πftdt oraz x(t)=∫−∞+∞X(f)ej2πftdf
X(f) jest tzw. widmem zespolonym Fouriera sygnału x(t) lub transformatą x(t). Zawiera ona w sobie informacje o zawartości poszczególnych częstotliwości w sygnale (f jest wartością w Hz). W wyniku transformacji Fouriera dokonujemy dekompozycji (rozłożenia sygnału) na jego składowe o różnych częstotliwościach. Widmo X(f) dla danej f powstaje w wyniku scałkowania iloczynu funkcji x(t) i harmonicznej składowej e-j2πft = cos(2πft) - jsin(2πft). Funkcja e-j2πft nazywana jest ogólniej funkcją bazową przekształcenia Fouriera. Jest to funkcja zespolona dlatego widmo jest funkcją zespoloną i można je zapisać w postaci:
X(f) = Re{X(f)} + j Im{X(f)} = |X(f)|ejφt
Przy czym:
$\left| X\left( f \right) \right| = \sqrt{{Re\{ X\left( f \right)\}}^{2} + {Im\{ X\left( f \right)\}}^{2}}$ oraz $\varphi = arctg\frac{Im\{ X\left( f \right)\}}{Re\{ X\left( f \right)\}}$
Transformata Fouriera pozwala na analizę częstotliwościową sygnałów nieokresowych.
W przypadku rzeczywistych sygnałów okresowych o okresie T funkcję x(t) można przedstawić za pomocą szeregu Fouriera:
$X\left( kf_{1} \right) = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)e^{- j2\pi(kf_{1})t}\text{dt}}$ oraz $x\left( t \right) = \sum_{k = - \infty}^{\infty}{X(kf_{1})e^{j2\pi\left( kf_{1} \right)t}}$
Z granicy całkowania wzoru po lewej można wywnioskować, że w tym przypadku analizie częstotliwościowej zostaje poddany tylko i wyłącznie jeden okres funkcji x(t). Sygnał zostaje rozbity na częstotliwość $f_{1} = \frac{1}{T}$ oraz jej wielokrotności. Częstotliwość f1 nazywana jest pierwszą harmoniczną lub harmoniczną podstawową, k-krotna wielokrotność częstotliwości f1 nazywana jest k-tą harmoniczną sygnału. Jeżeli oznaczymy we wzorze po prawej stronie k-tą harmoniczną jako ck :
Podstawiając postać algebraiczną ck otrzymujemy:
$$x\left( t \right) = a_{0} + 2\sum_{k = 1}^{\infty}\left\lbrack a_{k}\cos{\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right) + b_{k}\sin\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)} \right\rbrack$$
gdzie:
$$a_{0} = c_{0} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)\text{dt}}\mathrm{;\ \ \ \ }a_{k} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)\cos\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}\mathrm{;\ \ \ \ \ }b_{k} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)\sin\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}$$
Postać ta określana jest mianem trygonometrycznego szeregu Fouriera. Widmo sygnałów okresowych rozłożonych na składowe harmoniczne jest funkcją dyskretną w dziedzinie częstotliwości. Zgodnie ze wzorem składowa zerowa a0 jest równa wartości średniej funkcji za okres. Nazywana jest także składową stałą ponieważ jest wartością stałą w czasie.
Rysunek 3.1 Schemat ideowy podłączenia jednostki GRF-1300 z analizatorem GSP-730 i oscyloskopem GDS-1022 .
Z jednostki GFR – 1300 podano sygnał na analizator GSP – 730. Sygnał był przesyłany przewodem BNC.
Rozkładając przebieg prostokątny na szereg Fouriera otrzymujemy:
$$a_{0} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)dt = \frac{2}{T}}\left\lbrack \int_{0}^{\frac{T}{2}}A + \int_{\frac{T}{2}}^{T}{- A} \right\rbrack = 0$$
$$a_{k} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)\cos\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}} = \frac{2A}{T}\left\lbrack \int_{0}^{\frac{T}{2}}{\cos{\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}} - \int_{\frac{T}{2}}^{T}{\cos{\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}} \right\rbrack = 0$$
$$b_{k} = \frac{1}{T}\int_{0}^{T}{x\left( t \right)\sin\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}} = \frac{2A}{T}\left\lbrack \int_{0}^{\frac{T}{2}}{\sin{\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}} - \int_{\frac{T}{2}}^{T}{\sin{\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right)\text{dt}}} \right\rbrack =$$
$${= \frac{A}{\text{πk}}\left\lbrack \left. \ \cos\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right) \right|_{0}^{\frac{T}{2}} - \left. \ \cos\left( 2\pi\left( kf_{1} \right)t \right) \right|_{\frac{T}{2}}^{T} \right\rbrack =}{= \frac{A}{\text{πk}}\left\lbrack \sin\left( \text{πk} \right) - 0 - \sin\left( 2k\pi \right) + \sin\left( \text{πk} \right) \right\rbrack = \left\{ \begin{matrix}
0\mathrm{\text{\ \ \ \ dla\ \ \ \ parzystych\ k}} \\
\frac{2A}{\text{πk}}\mathrm{\text{\ \ \ dla\ nieparzystych\ k}} \\
\end{matrix} \right.\ }$$
Ze wzoru na szereg trygonometryczny otrzymujemy:
$$\mathbf{x}\left( \mathbf{t} \right)\mathbf{=}\frac{\mathbf{4}\mathbf{U}_{\mathbf{\max}}}{\mathbf{\pi}}\left( \sin\left( \mathbf{2}\mathbf{\pi}\left( \mathbf{f}_{\mathbf{1}} \right) \right)\mathbf{+}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{3}}\sin\left( \mathbf{2}\mathbf{\pi}\left( {\mathbf{3}\mathbf{f}}_{\mathbf{1}} \right) \right)\mathbf{+}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{5}}\sin{\left( \mathbf{2}\mathbf{\pi}\left( {\mathbf{5}\mathbf{f}}_{\mathbf{1}} \right) \right)\mathbf{+ \ldots +}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{k}}\sin\left( \mathbf{2}\mathbf{\pi}\left( \mathbf{\text{kf}}_{\mathbf{1}} \right) \right)} \right)$$
gdzie k=1,3,5,…
Wartość amplitudy przebiegu prostokątnego odczytana z oscyloskopu:
Usk = 256 mV
Wartości amplitudy kolejnych harmonicznych przebiegu prostokątnego o częstotliwościach 1 MHz, 1.25 MHz, 0,75 MHz rozłożonego na szereg trygonometryczny Fouriera:
Wyniki obliczeń amplitudy przebiegu prostokątnego o Usk = 256mV |
---|
harmoniczna |
[-] |
1 |
3 |
5 |
7 |
9 |
11 |
13 |
15 |
17 |
19 |
Przeliczanie wartości mocy sygnału z dBm na V dla impedancji wejściowej równej 50 Ω.
Przykład dla 7 MHz i Um = -20,1dBm. Po = 1 mW
$$- 20,1dBm = 10\log\frac{P}{P_{0}}$$
$$\frac{- 20,1}{10} = \log\frac{P}{10^{- 3}}$$
$$10^{\frac{- 20,1}{10}} \bullet 10^{- 3} = P$$
$$P = \frac{U^{2}}{R} = 10^{\frac{- 20,1}{10}} \bullet 10^{- 3}$$
$$U^{2} = 10^{\frac{- 20,1}{10}} \bullet 10^{- 3} \bullet 50$$
$$U_{\text{sk}} = \sqrt{10^{\frac{- 20,1}{10}} \bullet 10^{- 3} \bullet 50} = 0,022104V$$
$$U_{m} = U_{\text{sk}} \bullet \sqrt{2} = 31,261\ mV$$
Z pomiarów | Z obliczeń |
---|---|
f | Um |
[MHz] | [dBm] |
1 | 0,9 |
2,98 | -9,1 |
4,98 | -16,1 |
7 | -20,1 |
9 | -24,1 |
5,2 | -29 |
6 | -30 |
7,98 | -32 |
10,98 | -27,1 |
13,02 | -30,1 |
11,98 | -33 |
15 | -33,1 |
13,98 | -34 |
16 | -36,1 |
16,98 | -36,1 |
17,98 | -38,1 |
19 | -39,1 |
Z pomiarów | Z obliczeń |
---|---|
f | Um |
[MHz] | [dBm] |
1,24 | -0,1 |
3,76 | -9,1 |
6,24 | -16,1 |
8,74 | -21,1 |
2,56 | -24 |
5,18 | -30 |
5 | -31 |
7,5 | -33 |
11,24 | -26,1 |
13,74 | -29,1 |
16,24 | -33,1 |
12,5 | -34 |
15 | -35 |
17,5 | -37,1 |
18,74 | -37,1 |
Z pomiarów | Z obliczeń |
---|---|
f | Um |
[MHz] | [dBm] |
0,74 | 0,9 |
2,26 | -9,1 |
3,74 | -16,1 |
2 | -20 |
5,22 | -20,1 |
6,74 | -24,1 |
3 | -26 |
8,24 | -26,1 |
4,48 | -27 |
5,98 | -27 |
10,48 | -30,1 |
11,96 | -32,1 |
11,22 | -33 |
13,5 | -33,1 |
14,98 | -35,1 |
12,76 | -36 |
16,48 | -37,1 |
14,24 | -38 |
15,76 | -39 |
17,98 | -39,1 |
Rys. 3.3 Schemat ideowy podłączenia nadajnika radiowego GRF-1300 i analizatora GSP-730
Do jednostki GRF – 1300 podłączono antenę która pełniła zadanie nadajnika, natomiast do analizatora podłączono antenę jako odbiornik. Zarejestrowano obraz widma dla częstotliwości ok. 900 MHz sygnału sinusoidalnego, następnie zmieniono częstotliwość na 910 MHz.
Podczas ćwiczenia badano analizator częstotliwości sygnałów. Podczas przesłania sygnału sinusoidalnego, analizator znalazł tylko jedną częstotliwość o dużej mocy sygnału. Podczas badania sygnału prostokątnego na analizatorze zostały zmierzone wyższe częstotliwości co oznaczała że sygnał prostokątny posiada harmoniczne wyższych rzędów. Sygnał prostokątny został rozłożony na szereg Fouriera i zostały zmierzone amplitudy poszczególnych harmonicznych. Wyniki amplitud były podawane w dBm. Po przeliczeniu wartości z dBm na wolty wartości zmierzonych niższych harmonicznych były podobne do wartości z obliczeń analitycznych. Amplituda harmonicznych malała wraz ze wzrostem częstotliwości. Mała zbieżność amplitud dla wysokich częstotliwości może być związana z dużymi zakłóceniami. Podczas pomiarów zauważono wartości częstotliwości nie zgodne z rozkładem przebiegu prostokątnego na szereg Fouriera co jest związane z dużymi zakłóceniami.
W drugiej części ćwiczenia badano przesyłanie sygnału antenami. Przesłano sygnał sinusoidalny o częstotliwości 900 MHz z jednostki GHF-1300 na analizator przez antenę. Zaobserwowano proporcjonalną zmianę położenia szczytu widma wraz ze zmianą częstotliwości.
Ostatnim punktem ćwiczenia było zaobserwowanie częstotliwości fal radiowych oraz częstotliwości sieci Wi-fi. Po załączeniu w telefonie komórkowym opcji wi-fi analizator wykrył częstotliwość 2.4 GHz, niestety nie udało się zarejestrować obrazu widma. Po wyłączeniu opcji Wi-fi częstotliwość 2.4 GHz zniknęła z obrazu. Ustawiając zakres od 80 MHz do 120 MHz zaobserwowano częstotliwości fal radiowych. Analizator zarejestrował częstotliwości stacji radiowych. Zostały one wymienione w pkt. 3.1.4.